'
«Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας του συγγραφέα. Τα ονόματα, οι χαρακτήρες, οι τοποθεσίες .....κλπ.. Βλέπε Μυθοπλασία ΙΙ: (Part:1)
Ερωτική Μυθοπλασία ΙΙ (Part..1)..Είναι η τελευταία εβδομάδα των διακοπών τους. Οι Οικογένειες χαρούμενες απολαμβάνουν το απογευματινό τους μπάνιο και τις τελευταίες ανέμελες στιγμές των διακοπών τους, έκτος από τον Νικηφόρο που αισθάνεται ελαφρώς αδιάθετος και έχει αράξει στον μεγάλο καναπέ του μπαλκονιού στο σπίτι της Νεφέλης. Ατενίζοντας τον ορίζοντα και την θάλασσα έχει βυθιστεί σε μια κατάσταση απόλυτης ηρεμίας και ευδαιμονίας μέσα από την πλήρη αποδέσμευση του από τις αισθήσεις και τις επιθυμίες του. Νιώθει γαληνεμένος με τους ήχους απ' το θρόισμα της άμπωτης και της παλίρροιας του νερού στην ακρογιαλιά.
Πρώτη ως συνήθως σαν η νοικοκυρά του σπιτιού καταφθάνει απ΄ τη θάλασσα η Νεφέλη όσο οι υπόλοιποι τσαλαβουτούν στα σμαραγδένια νερά! Μπήκε φουριόζα κάτω από το υπαίθριο ντους στη γωνία της αυλής και ξέπλενε το σώμα της από την αλμύρα. Ο Νικηφόρος άκουγε τον ήχο νερού και το έβλεπε να τρέχει πάνω κορμί της. Το νερό έτρεχε στο μέτωπό της, στις θηλές της, στους αστραγάλους της. Στέναξε όταν ένιωσε πως το νερό κυλούσε ανάμεσα στα πόδια της, και στις βουνοκορφές του κορμιού της. Η εικόνα της να ξεπλένεται αργά αργά, με το νερό να στάζει απ' το κωλαράκι της, μέσα από το τέλειο μαύρο μαγιό της είναι ερεθιστική. Νιώθει τον φαλλό να ξυπνάει να του σηκώνεται και μέχρι να τελειώσει το ντους η Νεφέλη αυτός αισθάνεται να έχει πλήρη στύση. Την κοιτούσε και την προσκυνούσε με το βλέμμα του. Την σκέφτηκε γυμνή μέσα στην αγκαλιά του ανατρίχιασε και αυτή η ιδέα του άρεσε.
Η Νεφέλη αντιλαμβάνεται τη διέγερση του και αποφασίζει να παίξει μαζί του. Σε λίγο ο ήχος του νερού έσβησε. Κοιτάζει γύρω της πέρα από την μάντρα της αυλής δεν υπάρχει ψυχή εκτός από τον Νικηφόρο που την κοιτούσε απ' τον καναπέ απέναντι της. Βγάζει ανέμελα το ολόσωμο μαγιό της και μένει τελείως γυμνή μπροστά του. Το δέρμα της σταρένιο από τον ήλιο του καλοκαιριού. Ανάμεσα στα στήθη της λαμπυρίζει ένα λεπτό ρυάκι νερού, σαν καταρράκτης κάπου στο βάθος, ένας καταρράκτης κάπου ψηλά σε μια βουνοπλαγιά και ανάμεσα στα πόδια της ένας υπέροχος θάμνος, να ξεπροβάλλει φουντωτός σε πρώτο πλάνο, με τα υγρά του χείλη να γυαλίζουν στο βάθος του. Τώρα σκουπιζόταν στα δυο σφριγηλά στητά χωρίς χαλάρωση στήθη και στο τουρλωτό κωλαράκι της που καυλώνει ακόμη και άγιο. Στη συνέχεια παίρνει το φουστάνι της ένα καλοκαιρινό μίνι φλοράλ που κρεμόταν στο σχοινί της αυλής και το φορά με αργό τέμπο, ο ιδανικός τρόπος που ενεργοποιεί ερωτικά τον θεατή της και του γεννά προσδοκίες για τη συνέχεια, έχοντας σκοπίμως τα σκέλη της αρκούντως ανοικτά ενώ είχε και το νου της στο Νικηφόρο που την κοιτούσε με λαγνεία.
«Πως αισθάνεσαι;» Τον ρωτάει
«Ξαφνικά ένιωσα σαν να µε είχε πατήσει τρένο. Αλλά τώρα…. Καλύτερα!» Της απαντάει. Αναστενάζει βαθιά και ηδονικά χωρίς να πάρει τα μάτια του από πάνω της. Είναι σαστισμένος και είναι φανερό ότι η θέα απ΄ το γυμνό κορμί της και το κάδρο με το μουνί της Νεφέλης τον έχει αναστατώσει.
Αυτή τον καταλαβαίνει! (Αλώστε αυτό επιθυμούσε να πετύχει και το είχε καταφέρει.)... Έχει ήδη ανεβεί στην βεράντα και στέκεται όρθια δίπλα του στο καναπέ.
«Πολύ ζεστή η μέρα σήμερα! Έχει και μια υγρασία που δεν υποφέρεται με τίποτα. Νιώθω το φουστάνι μου να κολλάει πάνω μου! Δεν το μπορώ θέλω να τα βγάλω όλα».» Του λέει και μια κίνηση ανασηκώνει προκλητικά από μπροστά το φουστάνι της και αρχίζει να το ανεμίζει για να κάνει αέρα στους μηρούς και στο μουνί της. Εκεί, μπροστά του. Η πουτάνα είχε απόλυτη συνείδηση του ακαταμάχητου όπλου της που μαστιγώνει τις αισθήσεις του. Ο Νικηφόρος τρελάθηκε, προσπαθούσε να βρει τρόπο, να δει όσα γίνεται περισσότερα και η ίδια δεν έχασε ευκαιρία να πυρπολήσει λεκτικά την αναδυόμενη καύλα που του προκαλούσε. Είναι τόσο πασιφανές, σαν μεσημεριανή λαμπρότητα, ότι η τυραννική μαγική δύναμη που του προκαλούν του εφηβαίου της τα ρόδα, οφείλεται αποκλειστικά σ΄΄ένα ζωικό μαγνητισμό τόσο εκπληκτικό, οφειλόμενο στην ασυνήθιστη σεξουαλική τους δύναμη που τον κάνουν υπήκοο πιστό των θέλγητρων τους με μια δίψα και πόθο ατελείωτο.
«Ωραία είναι η θέα που μας προσφέρει το μπαλκόνι του σπιτιού μας. Βλέπεις όλο τον κόλπο γύρω σου, θάλασσα και βουνό και αυτό σε κάνει να νιώθεις ηδονικά υπέροχα! Δεν συμφωνείς;» Τον ρώτησε κοιτώντας δήθεν τη θάλασσα μπροστά τους.
«Όντως! Η θέα είναι πανέμορφη!» Απάντησε ο Νικηφόρος, μόνο που τα μάτια του δεν κοίταζαν τη θάλασσα αλλά ανάμεσα στα πόδια της.
Εκείνη του χαμογέλασε με νάζι και ο Νικηφόρος ένιωθε έντονα το γαργάλημα χαμηλά στην κοιλιά του, την ανάσα να γίνεται βαριά, το βλέμμα να κάνει βόλτα στο κορμί της και λάγνες σκέψεις να ξεπηδούν από κάθε εγκεφαλικό του κύτταρο. Η σεξουαλική μαγεία είναι, όπως λέει ο Νοβάλις, η αίσθηση που επηρεάζει συνειδητά τον εσωτερικό μας κόσμο. Είναι γραμμένη με αναμμένα κάρβουνα στο καταπληκτικό βιβλίο της ζωής ότι η φλογερή έλξη μεταξύ Αρσενικού και Θηλυκού δρα μαγικά.
Η Νεφέλη διέκρινε την έξαψη και την επιθυμία στη ματιά του Νικηφόρου και ένα πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης απλώθηκε στα ροδοκόκκινα χείλια της.
«Τι λες και εσύ; Δεν αξίζει το θέαμα που βλέπεις μπροστά σου;» Τον ρώτησε ναζιάρικα και με καυλιάρικο κάρφωμα στα μάτια.
«Εεε… Ναι! Και βέβαια είναι η καλύτερη θέα! Μια θάλασσα όμορφη σαν κρίνο που μέσα της κοιμήθηκε ένα φίδι όπως λέει και κάποιος ποιητής.» της λέει, μην παίρνοντας τα μάτια του απ' τον θάμνο της εκεί ανάμεσα στους μηρούς της.
«Α έτσι λέει ο ποιητής. Όμορφο μου ακούγεται! Σε κάνει να ανυπομονείς να μπεις μέσα σ΄αυτή τη θάλασσα, εε; Στα βαθιά! Να την απολαύσεις!» Τον ρωτάει, πνίγοντας ένα πονηρό γελάκι…
Ήταν φανερό ότι και της Νεφέλης ξεχείλιζε η καύλα της και η σεξουαλική της επιθυμία αναζητούσε διέξοδο. Ταυτόχρονα το απολάμβανε που τον καθήλωνε με το θέαμα που του προσέφερε και του έδειχνε ξεκάθαρα σε τι κατάσταση ήταν. Είχε αρχίσει να μουσκεύει και οι θηλές της διογκώθηκαν σαν κεράσια.
«Μμμμ, έτσι ακριβώς! Τέτοιες στιγμές, με εμπνέουν. Η παρουσία σου με κάνει να βλέπω τις κορυφογραμμές να γίνονται πρόσωπο, στήθια, κοιλιά και μηροί, και με πέντε απλωτές σ' αυτή τη θάλασσα να βυθιστώ μέσα της στις σπηλιές της να βοσκήσω στα φύκια της και αυτή να μου δώσει το πιο κρυφό κοράλλι της για φιλοδώρημα», της απαντά
Της Νεφέλης οι βλεφαρίδες της μάκρυναν, τέντωσε κι άλλο το κορμί της έριξε το κεφάλι της πίσω, κοίταξε ψηλά, από πάνω ουρανός από κάτω η θάλασσα και αυτή να νιώθει εκεί στην ακρογιαλιά σπηλιά γλαφυρή που σκάνε μέσα της κύματα και τα σκέλια της να ανοίγονται σαν Κολοσσός της Ρόδου και αυτός καράβι να μπαινοβγαίνει μέσα της.
Επάνω ακριβώς στην ώρα του ποιητικού τους οίστρου πίσω τους κάνει την εμφάνιση της στην αυλή και η υπόλοιπη οικογένεια.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου