ADS

click to open

Slider

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2025

Personal Trainer - fitness training

..Ένα μικρο απόσπασμα από τo...(Part:6)...Ερωτική Μυθοπλασία: ΙΙ  ......Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας του συγγραφέα. Τα ονόματα, οι χαρακτήρες, οι τοποθεσίες .....κλπ.. Βλέπε Μυθοπλασία: ΙΙ (Part:1) Ερωτική Μυθοπλασία: ΙΙ (Part..1).....
........ Ο Νικηφόρος αισθάνεται μια έντονη επιθυμία, μια εσωτερική παρόρμηση να υπερασπιστεί στις δυο γυναίκες και κυρίως στη Φαίδρα, τι είναι αυτό που κατά κάποιο τρόπο οδηγεί παντρεμένες γυναίκες σαν την Εριφύλη του σε ερωτικές ατασθαλίες, να χάνουν τον ηθικό αυτοέλεγχο, και να παρασύρονται σε  σεξουαλικές απιστίες. Κοινώς να έχουν εμπλοκή σε σεξουαλική επαφή με κάποιον εκτός της κύριας σχέσης τους, χωρίς απαραίτητα να υπάρχει συναισθηματική σύνδεση.
Κορίτσια! Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι η ψυχή του ανθρώπου είναι μια αχαρτογράφητη άβυσσος. Όποιος πιστεύει στην αιώνια αφοσίωση του άλλου θα τον θεωρούσα αρκετά ρομαντικό. Η ανάγκη της επιβεβαίωσης του καθενός μας είναι ουσιαστικά μέρος του μηχανισμού της εξέλιξης μας. Θα ήθελα να θέσω ένα ερώτημα. Γιατί δίνουμε τόση μεγάλη σημασία στην απιστία; Διότι απλούστατα έτσι μεγαλώσαμε στη Δυτική κοινωνία. Άρα, όλα είναι ζήτημα ιδέας. Υπήρξαν εποχές που σε όλες σχεδόν τις κοινωνίες η απιστία ήταν αποδεκτή και δεν λεγόταν καν απιστία.
Γιατί ναι, προφανώς όλοι μπορούν να φάνε η να ρίξουν κέρατο, αυτό είναι το ηθικό δίδαγμα, είτε είσαι η Μόνικα Μπελούτσι είτε η Καλλιόπη και ο Κωστάκης από το Βόλο αν είναι να γίνει η στραβή, θα γίνει. Οι πιθανότητες να έχεις απατήσει η απατηθεί από κάποιον είτε διανοητικά, είτε φλερτάροντας αργά το βράδυ στο facebook είτε κάνοντας σεξ με κάποιον που γνώρισες από το πουθενά και αναστάτωσε τη ζωή σου, είναι μεγάλες. Ναι, μπορεί να μην έχει την ίδια βαρύτητα η απιστία που έμεινε σε μερικά λόγια στο messenger με αυτή που οδηγήθηκε σε σεξ αλλά δεν παύει να είναι απιστία. Βέβαια οι λόγοι που οδηγούν σε αυτή περιπλέκουν φοβερά την κατάσταση, για αυτό και δεν μπορείς να κάνεις γενικεύσεις τύπου «Μια φορά απατεώνας, για πάντα απατεώνας», όπως μας μάθαινε η γεμάτη σοφία γιαγιά μου στην εφηβεία μας, ωστόσο είναι μια κατάσταση που σε βάζει σε σκέψεις κυρίως γιατί όταν φτάνεις σε αυτό το σημείο κάτι σου λείπει από τη σχέση. 
Όταν οι καύλες μας παιδεύουν πως να τις παλέψεις που με τα φαρμάκια και τις γλύκες τους σου κόβουν τα ήπατα;! Τι; Δεν τις κάνουμε εμείς αυτές τις ατιμίες; ενώ το ξέρουμε καλά πως το κάνουνε μυριάδες; Γι' αυτό για τα δικά μας τα κουσούρια ερωτώ πριν κατηγορήσουμε την Εριφύλη μου που δεν είναι ένα κομμάτι μάρμαρο, αλλά μια αληθινή γυναίκα που μπορεί να γελάει να κλαίει και γιατί όχι και να καυλώνει και να γαμιέται με τον υδραυλικό που προσπαθεί να της φτιάξει τον νεροχύτη.
Δεν είναι η φαντασία μου λοιπόν αλλά αυτά είναι πραγματικά γεγονότα, που μας δηλώνουν ότι παρά την επικρατούσα άποψη ότι ο άνδρας είναι ο κυνηγός και η γυναίκα το θήραμα, ουδέν ανακριβέστερον αυτού! Κι έχω ντοκουμέντα να το υποστηρίξω. Η γυναίκα επιλέγει ποιον θα βάλει στο κρεβάτι της, γιατί ελέγχει τόσο τη δική της επιθυμία, όσο και την επιθυμία του άνδρα, με απίστευτη ευκολία. 
Το εντυπωσιακό είναι ότι, αντίθετα από την κοινή πεποίθηση ότι οι άνδρες ξενοκοιτάνε περισσότερο, οι γυναίκες είναι εξίσου «άτακτες» και όσο περνούν τα χρόνια, οι γυναίκες είναι αυτές που… ξεφεύγουν! Στα επτά χρόνια οι… ξεστρατημένες γυναίκες φτάνουν το 64,5%, ενώ οι άπιστοι άνδρες στο 56,5%!
Μάλιστα, η «φράση επτά χρόνια φαγούρα» κάθε άλλο παρά τυχαία είναι, καθώς η απιστία χτυπάει… ταβάνι στα ζευγάρια που είναι μαζί για πολλά χρόνια! 
Δεν την ξεχνώ αυτή τη στατιστική αλλά κυρίως δε βασανίζω τον εγωισμό μου και τη συνείδησή μου ώστε να υποφέρω.  
Άλλωστε κάποιος σοφός το είπε από πολύ παλιά. «Αν πάρω όμορφη γυναίκα, θα την έχω και με άλλους, αν πάρω άσχημη θα την έχω μόνος μου για τιμωρία». 
Ταυτόχρονα δεν είμαι τόσο εγωιστής. Θέλω να ζήσει κι αυτή τη ζωή της, να χαρεί, το έχει δικαίωμα. Αν τη μαντρώσω, θα με παρατήσει. Να η συνενοχή μου στο έγκλημα. Προχωρώ ενώ ξέρω τι με περιμένει.
Οι νέες γενιές των κοριτσιών θεωρούν ότι είναι φυσικό να μην αισθάνονται ενοχές ότι διαπράττουν αταξίες ή αμαρτήματα. 
Το πρόβλημα ιδίως γεννάται με τις μικροπαντρεμένες που από ενωρίς χορέψατε το χορό του Ησαΐα όπως η Εριφύλη μου και του ελλόγου σας.
Νιώθετε παγιδευμένες, αφού σαν ελεύθερες δεν παίξατε με τον έρωτα, δεν αμαρτήσατε σαν κοπέλες γευόμενες τις προγαμιαίες εφηβικές δραστηριότητες.  Αισθάνεστε αδικημένες, σαν να σας είχαν καταδικάσει ερήμην σας. 
Ο γάμος λοιπόν δεν σας εμποδίζει στις αταξίες σας, ούτε και δείχνετε καμία επιθυμία αποδέσμευσης από αυτόν. Έγγαμες τώρα πια, προσπαθείτε να κάνετε αναδρομικά όσα δεν κάνατε πριν από το γάμο.
Εν κατακλείδι αγαπητές μου αν η απιστία των φύλων είχε βαθμολογία επιδόσεων, η γυναίκα θα έπαιρνε άριστα, ενώ ο άνδρας θα έμενε μετεξεταστέος. Γιατί ο άνδρας, όσες φορές και να την κάνει την απιστία, πάντα θα συλλαμβάνεται επ΄ αυτοφώρω, ενώ η γυναίκα μόνο αν το πει η ίδια επειδή απλά το θέλει ή για να τον τιμωρήσει, με την προσφιλή φράση «Υπάρχουν και καλύτεροι από σένα».
Τι είναι όμως αυτό που οδηγεί τις γυναίκες σε ξένες αγκαλιές; Ένας μεγάλος σοφός έλεγε. Αφού η επιστήμη δε μπορεί να απαντήσει, ρωτήστε τους φίλους σας εμπιστευθείτε την εμπειρία σας και διαβάστε  και τους ποιητές. Γι αυτό λοιπόν την αγαπώ την Εριφύλη μου. Με τα λάθη της, τις ατέλειές της, τις δειλίες της, και τις ερωτικές εξάψεις της. Δεν είναι τέλεια, δεν φτιάχτηκε για να είναι τέλεια -και το ξέρει-, αλλά προσπαθεί να κάνει το σωστό στην οικογένεια μας. Έχει καλές προθέσεις, πάντα.. Μην ξεχνάτε ότι το σεξ που είναι μια βασική πηγή ηδονικής λίπανσης βλεννογόνων. Ας πάρουμε μια γυναίκα με αυξημένο σεξουαλικό ταμπεραμέντο όπως η Εριφύλη μου και είναι υποχρεωμένη να στερείται συχνά το σεξ όταν ο σύζυγος απουσιάζει και μένει ανικανοποίητη για παρατεταμένο χρονικό διάστημα και ταυτόχρονα δεν θέλει να καταφύγει σε μια εξωτερική βοήθεια-κοινώς κέρατο-οι πιθανότητες να καταφύγει σε σοκολατούχα ή άλλα γλυκά, αυξάνονται κατακόρυφα. Βάλε τώρα την Εριφύλη μου σε δίαιτα και στέρησε της από τη ζωή εκτός από τα γλυκά και το σεξ. Δηλαδή και τα δύο! Την έχεις στείλει χωρίς επιστροφή στα ψυχοφάρμακα! Και να πω ότι δεν ξέρω πόσο καυλιάρα γυναίκα έχω ή ότι τα όρια της δεν τα έχω μάθει ακόμα; Άντε να το πω. Λοιπόν αυτό που ξέρω είναι ότι την αγαπάω και τη σκέφτομαι στις δύσκολες στιγμές της μοναξιάς όταν την πνίγει με απέραντη θλίψη η απουσία μου και η σεξουαλική ζωή της καταντά ανυπόφορη. Προκείμενου να βασανίζεται και να αναζητά θεραπεία με μια χούφτα ψυχοφάρμακα προτιμώ τον πυρετό της σεξουαλικής στέρησης να τον θεραπεύσει στην αγκαλιά ενός άντρα με προικισμένα προσόντα και όρεξη για σεξ που θα την κάνει να νιώθει μια εσωτερική ηρεμία.
«Για φαντάσου να γυρίσεις σπίτι και με το που ανοίγεις την πόρτα, βλέπεις τη γυναίκα σου μαζί με το νέο της γαμιά να κάνουν γυμναστική.  Σου φαίνεται μια φυσιολογική εικόνα.» του λέει η Φαίδρα.
«Φαίδρα  του ναυτικού στη μοναξιά του οι ποιο συχνές πικάντικες, γαργαλιστικές ερωτικές φαντασιώσεις του αισθησιασμού και της αποπλάνησης είναι με το αυτό το θέμα.»
«Δεν μου είπες τι κάνεις»
Άκου λοιπόν μια ιστορία που έλαβε χώρα μόλις την περασμένη εβδομάδα. Τελειώνοντας οι διακοπές και γυρίζοντας στην Αθήνα αφού τακτοποιηθήκαμε οικογενειακά τα παιδιά σχολείο, η Εριφύλη στο στούντιο ζωγραφικής ταυτόχρονα ξεκίνησε και το ετήσιο πρόγραμμα της στο τοπικό γυμναστήριο, έναν πλήρως εξοπλισμένο χώρο ευεξίας στην περιοχή μας, που προσφέρει εξατομικευμένα προγράμματα για αρχάριους και προχωρημένους. Η Εριφύλη μου από τις πρώτες ήμερες στο γυμναστήριο με είχε ζαλίσει για να μου περιγράψει τα προσόντα του νεοπροσληφθείς personal trainer στο γυμναστήριο τους. Που είναι πολύ όμορφος με όλα αυτά τα τυπικά χαρακτηριστικά ενός σέξι γυμναστή, γυμνασμένο κορμί (κοιλιακοί, μούσκουλα, αρρενωπότητα) και νεαρός σε ηλικία το βασικότερο! Είχα βαρεθεί να την ακούω να τον εκθειάζει, μιλώντας με ενθουσιασμό, με θέρμη και θαυμασμό για τις ικανότητες του, που με έβαζε σε περίεργες σκέψεις. Δηλαδη για του λόγου το αληθές όχι και πολύ περίεργες σκέψεις! Κάτι μέσα μου ψιθυρίζει  ότι «είναι έτοιμη», πολύ σύντομα να του δώσει την αδεία πρόσβασης να «ασελγήσει» στο κορμί της. Το ξέρει ότι το ξέρω που σημαίνει ότι σε μια τέτοια κατάσταση υπάρχει μια αμοιβαία κατανόηση.
Πρωί-πρωί είχα πάει στην τράπεζα για να τακτοποιήσω ένα μικρο δάνειο που έτρεχε και πληροφόρησα την Εριφύλη ότι μετά την τράπεζα θα κατέβω  στο Πειραιά να πάω στα γραφεία της εταιρίας. Ετοιμαζόμουν για μπάρκο. Επειδή με την γραφειοκρατεία καθυστέρησα αρκετά στην τράπεζα ανέβαλα τον Πειραιά και αποφάσισα να γυρίσω σπίτι. Ήταν η ώρα που γύριζε και η Εριφύλη από το πρωινό της γυμναστήριο. Φτάνω σπίτι, βάζω το αυτοκίνητο στο parking ανεβαίνω τις σκάλες και ανοίγω την πόρτα του σπιτιού. Με το που ανοίγει η πόρτα, βλέπω τη γυναίκα μου μαζί με τον γυμναστή να κάνουν γυμναστική. Πιο συγκεκριμένα, η Εριφύλη ήταν σε θέση με τα πόδια ανοιχτά και λίγο λυγισμένα. Ο γυμναστής, όρθιος από πίσω της τραβούσε τα χέρια, μάλλον σε άσκηση που οι μυς ξεπιάνονται. Έτσι όπως το περιγράφω, φαίνεται μια φυσιολογική εικόνα. Σκέφτομαι ασκήσεις με μυϊκές διατάσεις της κάνει που τεντώνουν τους μύες και τους συνδετικούς ιστούς γύρω τους, βελτιώνοντας την ευλυγισία, την κινητικότητα και μειώνοντας τον κίνδυνο τραυματισμών οι οποίες γίνονται είτε αυτόνομα είτε με βοήθεια από άλλο άτομο όπως συνέβαινε που ο γυμναστής της βοηθούσε την Εριφύλη μου στις απαραίτητες ασκήσεις συμβάλλοντας στην καλή σωματική της υγεία. Δεν ήταν όμως ακριβώς έτσι τα πράγματα. Παρατηρώντας καλύτερα διαπίστωσα πως η Εριφύλη του τριβόταν σα πουτανάκι στον γυμναστή προκαλώντας τον να την γαμήσει με όλους τους τρόπους κι από παντού. 
«Και τότε εσύ τι κάνεις;» τον Ρωτάει η Φαίδρα.
«Καλημέρα!,» τους λέω.
«Βρε καλώς τον αντρούλη μου. Από εδώ ο Αχιλλέας ο νέος personal trainer στο γυμναστήριο που σου έχω μιλήσει.»
«Χάρηκα για τη γνωριμία» μου λέει ο Αχιλλέας…
Και πρέπει να είχε χαρεί πολύ γιατί κάτω από το παντελόνι του, το καυλί του κόντευε να σπάσει! Ποιος ξέρει τι κουνήματα, θα του έκανε η γυναικούλα μου. Χωρίς να πει τίποτα άλλο, ο Αχιλλέας ζήτησε συγγνώμη και πήγε στην τουαλέτα φανερά φουσκωμένος.
«Πως και γύρισες έτσι ξαφνικά και τόσο νωρίς αγάπη μου. Δεν πήγες Πειραιά όπως είχες προγραμματίσει;»
«Με την αναθεματισμένη τους γραφειοκρατία καθυστέρησα πολύ στην τράπεζα και ανέβαλα τον Πειραιά.»
«Αα! Είπα και εγώ.»
«Τι είπες αγάπη μου;»
«Μου φάνηκε παράξενο. Να μου διακόψεις τη συνεδρία με το γυμναστή μου!»
«Ούτε κατά διάνοια ρε Μωρό μου! Αλλά κάνω λάθος; Είχα την εντύπωση ότι η συνεδρία σου θα ξεκινούσε στους χώρους του γυμναστηρίου.
«Η πρώτη συνεδρία γνωριμίας συμφωνήσαμε να γίνει σε δικό μου χώρο! Νιώθω ποιο ασφαλής.»
«Το σαλόνι μας πληροί όλα τα προαπαιτούμενα κριτήρια για την επίτευξη του σκοπού σου;.» τη ρωτάω περίεργος.
«Ο μεγάλος διπλός καναπές είναι ιδανικός για να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό, σε έναν χώρο γνώριμο σε μένα» μου τονίζει η Εριφύλη μου.
«Δεν διαφωνώ! Σ' αυτόν τον καναπέ, οι δυο μας γίναμε καλύτεροι και πιο εφευρετικοί εραστές δοκιμάζοντας από Αψίδα του Θριάμβου μεχρι Γέφυρα του Λονδίνου για την αμοιβαία απόλαυση! Ευκαιρία είναι να γνωρίσω και τον προσωπικό γυμναστή σου. Ούτως η άλλως είχες προτείνει να τον προσκαλέσεις για ένα ποτό να τον γνωρίσω.»
«Ναι αλλά να που γύρισες ξαφνικά χωρίς να σε περιμένω, και μου χαλάς την έναρξη της πρώτης μου συνεδρίας με το γυμναστή μου που την περίμενα με έντονη αδημονία.»
«Γιατί στη χαλάω αγάπη μου; Εσείς χωρίς προσκόμματα μπορείτε να συνεχίσετε τη συνεδρία σας. Δεν θα γίνω εγώ εμπόδιο! Δεν θα σας ενοχλήσω στο πρόγραμμα σας! Αυτά τα θέματα τα έχουμε αποσαφηνίσει στη σχέση μας. Δεν υπάρχουν απορίες ή παρεξηγήσεις μεταξύ μας.» 
«Το ξέρω αγάπη μου ότι έχεις κατανόηση άλλα φοβάμαι πως ο γυμναστής μου θα νιώθει άβολα με την παρουσία σου και θα δυσκολεύεται να λειτουργήσει και να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του, άρτια!»
«Ωραίο και αυτό! Ο γυμναστής θα δυσκολεύεται να λειτουργήσει και να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του, άρτια. Και τι είναι ο γυμναστής σου Μωρό μου μαθηματική συνάρτηση που θα χάσει τον άξονα συμμετρίας;».
«Ξέρεις γιατί μιλάω Νικηφόρε μου! Για τον οριζόντιο άξονα του γυμναστή μιλάω! Αυτόν που έχετε ανάμεσα στα σκέλια σας. Η παρουσία σου μπορεί να τον επηρεάσει και να του κάμψει τη σκληρότητα του άξονα του, την αντοχή του και την ικανότητα του να αντιστέκεται σε παραμόρφωση, όταν κάνει διείσδυση και να αποτύχει η συνεδρία μας. Θέλεις να μείνει το Μωρό σου ανικανοποίητο, δηλαδή να μην έχει ικανοποιηθεί από την συνεδρία του, και να μην αισθάνεται ευχαριστημένο. Να καταλήξει στα ψυχοφάρμακα;»
«Μη στεναχωριέσαι ρε Μωρό μου, και ούτε να το σκεφτείς να αναβάλλεις τη συνεδρία με τον γυμναστή σου! Αφού το γνωρίζεις πόση κατανόηση δείχνω σε αυτά τα θέματα. Για χατίρι σου άφαντος θα γίνω θα εξαφανιστώ! Θα σας πω ότι φεύγω για κάποια δουλειά μου, θα πάω στα μέσα δωμάτια στο και στο μικρο γραφείο μου θα μείνω εκεί ώστε εσείς να αφοσιωθείτε απερίσπαστοι στη συνεδρία σας.»
«Αγάπη μου σε λατρεύω που με καταλαβαινεις, μου συμπαραστέκεσαι και μου δίνεις ηθική υποστήριξη! Λοιπόν πως σου φάνηκε ο γυμναστής μου;!»
«Με βάση την εμφάνισή του «ωραίος τύπος φαίνεται» ελκυστικός, καλαίσθητος, συμπαθητική προσωπικότητα τώρα, εσύ έχεις τεκμηριωμένη άποψη και εμπιστεύομαι την κρίση σου, με «κλειστά μάτια», ώρα είναι να γνωρίσεις και τα υπόλοιπα προσόντα του!»
«Νικηφόρε μ' αγαπάς;» ακούστηκε η ναζιάρικη φωνή της Εριφύλης.
«Τι είναι πάλι;…» της λέω.
« Αν σε χρειαστώ θα σε καλέσω εγώ με μήνυμα στο κινητό σου!»
«Γιατί ομορφιά μου; Τι φοβάσαι;»
«Τίποτα-τίποτα! Απλά όταν ανυπομονώ πολύ για κάτι βρίσκομαι σε ψυχική ένταση νιώθοντας αγωνία, ανησυχία, λαχτάρα, και δεν μπορώ να ησυχάσω. Έχω μεγάλη περιέργεια αν με καταλαβαίνεις και αδημονώ επιτέλους να διαπιστώσω με τα ίδια μου τα μάτια αν την έχει τόσο μεγάλη όπως μας διαλαλεί την «πραμάτεια» του και κοκορεύεται για τις σεξουαλικές του επιδόσεις ο Αχιλλέας! Και όπως είπαμε έχεις φύγει!»
«Κορίτσια μου χατήρι στην Εριφύλη δε χαλάς εύκολα όταν στο ζητάει με αυτό το μελιστάλαχτο και ηδονικό χαμόγελο. Όσο να είναι ένα δίκιο το είχε! Μόλις τον είχα γνωρίσει το γυμναστή της λογικό ήταν η παρουσία μου να ήταν ανασταλτικός παράγοντας να αφήσουν τους εαυτούς τους να εκφραστούν ελεύθερα! Να εκφράσουν ελεύθερα τις σεξουαλικές ορμές τους. Η Εριφύλη, μου το εκδήλωσε με τόση γλυκιά αδημονία που θα της πλήγωνα την ψυχούλα της αν της το είχα αρνηθεί. Αγαπούλα μου άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο να εκφραστεί της λέω. Οι έρευνες δείχνουν ότι η καταπίεση των συναισθημάτων τον κάνει δυσκολότερο στη διαχείρισή του. Την ώρα εκείνη έβγαινε και ο Αχιλλέας από την τουαλέτα στο σαλόνι. Του είπα πως χάρηκα για τη γνωριμία μας και τα γνωστά, όταν μιλάς με γυμναστή, περί γυμναστικής και ψυχικής υγείας.
«Εννοείται» μου λέει «Τέτοιο κορμί δυναμίτης σαν της Εριφύλης του αρμόζει να το προσέχεις με ιδιαίτερο ζήλο να του φέρεσαι με την αρμόζουσα λατρεία και εγώ είμαι πρόθυμος να εκτελέσω κάθε της επιθυμία.»
«Χαίρομαι, για την κατανόηση και  το ενδιαφέρον να της προσφέρεις εξατομικευμένες υπηρεσίες προσαρμοσμένες στις δικές της ανάγκες.»
«Ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη σας! Η παροχή υπηρεσιών που θα εκτελέσουμε σήμερα στη συνεδρία γνωριμίας είναι ειδικά σχεδιασμένες για να καλύπτουν τις μοναδικές απαιτήσεις της Εριφύλης, αντί για τυποποιημένες λύσεις.» 
Ζήτησα κατανόηση τους που δεν θα μείνω, άλλα νιώθω ασφαλής που αφήνω την Εριφύλη μου με τόσο ενδιαφέρουσα παρέα. Οι δύο άντρες κοιταχτήκαμε στα μάτια. Το ότι αναχωρούσα και τους άφηνα μονάχους δεν μου φάνηκε να εξέπληξε τον Αχιλλέα. Ένα χαμόγελο αυτοπεποίθησης σχηματίστηκε στα χείλη του, καθώς του έδωσα εγκάρδια το χέρι μου!
«Έχω ακούσει εντυπωσιακά πράγματα για τη δουλειά σου από την σύζυγο μου. Χαίρομαι που σε γνώρισα..» του λέω.
«Ομοίως, Εκτιμώ την ευκαιρία να γνωρίσω τον σύζυγο της αξιολάτρευτης πελάτισσας του γυμναστηρίου μας. Πιστεύω να μείνει απόλυτα ευχαριστημένη από της παροχές μας ώστε να προτείνει και εσάς για πελάτη του γυμναστηρίου μας.»
«Επιφυλάσσομαι στο μέλλον. Προς το παρόν μου είναι αδύνατον » του λέω. Που σημαίνει ότι του άφησα ανοιχτό το ενδεχόμενο να το πάρω απόφαση αργότερα, χωρίς να δεσμεύομαι. Να μην σας καθυστερώ άλλο. Εριφύλη φεύγω από την πίσω είσοδο που οδηγεί στο πάρκινγκ.» Της λέω και της κλείνω συνωμοτικά το μάτι, ώστε να δώσω την εντύπωση στο γυμναστή ότι αναχώρησα από την οικία.. Σας αφήνω να συνεχίσετε την συνεδρία σας από εκεί που σας διέκοψα τους λέω με ένα ελαφρό υπομειδίαμα που περιέχει έναν κρυμμένο υπαινιγμό.! Δεν είδα καμία αντίδραση στο υπομειδίαμα μου, που υποδήλωνε ότι συμφωνούσαν με τον υπαινιγμό μου. · 
Αφήνοντας το ζευγάρι πίσω μου να εκτελέσουν την συνεδρία τους το φιλοσόφησα για θέματα που ο μέσος άνθρωπος της Δύσης τα θεωρεί δεδομένα. Προσπαθώ να δω τη ζωή σε μια συγκεκριμένη κατάσταση και στις ευρύτερες διαστάσεις της, πιο αποστασιοποιημένα. «Τα ερωτικά τρίγωνα, τετράγωνα και πολύγωνα υπάρχουν από την «αυγή» της ανθρωπότητας. Ο «Δυτικός» άντρας είναι συνήθως κτητικός: αυτό που του ανήκει δε διανοείται να το «µμοιραστεί» µε κάποιον άλλο. Δεν είναι τυχαία η φράση σύμφωνα µε την οποία, «δεν δανείζουμε ποτέ το αυτοκίνητο και τη γυναίκα µας»! Όμως ανάμεσα στις χιλιάδες ανθρώπινες κοινωνίες, υπάρχει μια όπου οι παραδόσεις «προτρέπουν» από ανάγκη τον άντρα να μοιραστεί την γυναίκα του µε έναν ξένο! Οι Εσκιμώοι φημίζονται για τους πολύ ιδιαίτερους κανόνες φιλοξενίας. Ένας από αυτούς αφορά το sex! και τις πολλαπλές ερωτικές συνευρέσεις. Με άλλα λόγια, η ανοιχτή σεξουαλική ζωή του ζευγαριού που είναι απλά θέμα επιβίωσης! Θα είχαν περάσει καμιά δεκαριά λεπτά και ενώ άκουγα μια καθ' όλα ευχάριστη συζήτηση με άφθονο κελαρυστό γέλιο από την Εριφύλη ξαφνικά πέφτει σιωπή, λέει ο Νικηφόρος και εκεί σταμάτησε την αφήγηση της ιστορίας του στις δυο γυναίκες.
«Φαντασιώσεις σου μας λες αγορίνα μου, αλλά έχει σασπένς η ιστορία σου και μας κόβεις τη συνέχεια στο καλύτερο.» διαμαρτύρεται η Νεφέλη. «Αλήθεια Νικηφόρε μου, για πες μας εσύ τι έκανες στην κρεβατοκαμαρα;» Τον ρωτάει δήθεν με απορια....
Όπως είπα πήγα στα μέσα δωμάτια να τους αφήσω στην ησυχία τους. Μετά από δέκα λεπτά κι ενώ άκουγα ένα χαρούμενο ζευγάρι να απολαμβάνει μια συζήτηση με πολλά γέλια, ξαφνικά πέφτει σιωπή.
Πέρασαν ένα δυο λεπτά που λαβαίνω ένα μήνυμα στο κινητό μου.
«Τον ρώτησα μέσα από τις βαθιές ερωτικές ανάσες μου γιατί διστάζει και δεν κάνει κανένα βήμα πέρα από τα κλασσικά του προγράμματος που μου αναλύει! Με έχει καυλώσει τόσο πολύ, αλλά είναι αναποφάσιστος να ξεκινήσει το κυρίως πρόγραμμα που θέλω. Εγώ τα έχω σχεδόν πετάξει όλα και αυτός έχει μείνει άγαλμα και με κοιτάζει με απορια! Υποψιάζομαι πως πιστεύει ότι είσαι μέσα στο σπίτι  και αυτό του προκαλεί την αναστολή. Δεν υπάρχει εξέλιξη. Τέλος πάντων, δεν μπορεί κάτι θα γίνει, πόσο θα συγκρατηθεί έτσι όπως το βλέπω πως τον έχω καυλώσει!.» Μου λέει σε νέο μήνυμα. Αυτό το μήνυμα μου έβαλε φωτιά στο πούτσο μου. Ήθελα να βγω έξω και να δω τι γίνεται αλλά είχα υποσχεθεί πως δεν είμαι εκεί. Περνάνε δυο τρία λεπτά η απόλυτη σιωπή. Κι άλλο μήνυμα. «Δόξα τω Θεώ, γιατί η κατάσταση είχε αρχίσει να γίνεται ανυπόφορη. Το πήρε απόφαση, βλέπω προθυμία τώρα και πως προχωράμε δυναμικά! Τον έχει βγάλει έξω και παίζει μαζί του. Δεν με ακουμπάει όμως καθόλου. Έχω στηθεί ημίγυμνη μπροστά του και απολαμβάνοντας την εικόνα μου το καυλί του έχει γίνει πέτρα. Με κοιτάει με τόσο πάθος που στάζουν τα υγρά του. Και είχε δίκιο, έχω μείνει άφωνη με το μέγεθος του διογκούμενου ανδρισμού του. Νικηφόρε μου, δεν έλεγε ψέματα για το μέγεθος του πούτσου του είναι πραγματικά πολύ μεγάλος .
«Τρόμαξες;» τη ρώτησα.
«Αυτό το θηρίο με δυσκολία χωράει στο στόμα και στο μουνί μου» μου απαντάει
Δεν κρατήθηκα και της απάντησα και εγώ. Της έστειλα ολόκληρο μήνυμα! «Ομορφιά μου πολύ αργά για το στόμα. Έπρεπε να του τον πάρεις πριν φουσκώσει. Μη μου πεις όμως Μωρό μου πως  ανησυχείς  για το μουνί σου! Μεγάλος πούτσος, στενό μουνί, πραγματικός οργασμός λένε αγάπη μου! Άλλωστε εσύ έχεις μουνί δουλεμένο αρκετά που έχει γράψει χιλιόμετρα και για να ξεχειλώσει θελει μια βδομάδα σφυροκόπημα από τον προικισμένο γαμιά σου αλλά και πάλι πολύ γρήγορα θα έρθει στα φυσιολογικά του! Να ενημερώνεσαι και από το service book πριν αναζητήσεις ξανά μεγάλο πούτσο γιατί το μουνί δεν είναι μεταχειρισμένο αυτοκίνητο να του αλλάξεις χιλιόμετρα.
Φυσικά ξεκίνησα κι εγώ να χαϊδεύω τον πούτσο μου βάζοντας το χέρι μέσα από το παντελόνι μου. Τα κατάφερε πάλι το πουτανάκι η Εριφύλη μου. Να παίζουν δύο καυλιά ταυτόχρονα για πάρτη της και αυτή να μην κάνει τίποτα. Τόσο πουτανάκι γυναίκα είναι. Στο επόμενα λεπτά ακούω βογγητά πνιχτούς ήχους και βαριές ανάσες. Ένα εκατομμύριο συναρπαστικές σκέψεις περνούσαν τώρα από το μυαλό μου καθώς σκεφτόμουν πώς είχαμε φτάσει με την Εριφύλη μου σε αυτό το σημείο. Μα δεν ήταν δυνατόν! Δεν ήταν δυνατόν να σκέφτομαι έτσι! Η Εριφύλη σκεφτόμουν τον πρώτο καιρό του γάμου μας ήταν πολύ αρνητική με το εξωσυζυγικό σεξ ενός παντρεμένου ανθρώπου. Το Θεωρούσε κάτι κοινωνικά, θρησκευτικά, ηθικά, απαράδεκτο. Έπρεπε να συναντήσει στο δρόμο της το γοητευτικό μας αρχιτέκτονα -που μας είπε η Νεφέλη- να την ταρακουνήσει και να έλθει σε σεξουαλική σχέση και σε εξώγαμη κατά φύση συνουσία μεταξύ δύο ετεροφύλων προσώπων σε παράβαση της συζυγικής πίστης.
«Να σε ρωτήσω κάτι ποιο προσωπικό;» τον διακόπτει η Νεφέλη.
«Απαράδεκτες οι διακοπές αλλά άντε ρώτα ρε Νεφέλη! Αν και ό,τι υπάρχει μέσα στην ψυχή μας, συνήθως ανεκδήλωτο σήμερα το έχουμε πετάξει έξω μεταξύ μας! Το «Προσωπικό» μας μάρανε.» 
«Την πήρατε παρτούζα με τον αρχιτέκτονα;»
«Το τερμάτισες! Μου κάνεις ερώτηση για hardcore πιστούς! Δε μου λες έχεις φέρει αγιασμό από το μοναστήρι να ραντίσεις την καμπίνα του αυτοκινήτου;  Λεκτικό άντρο της ακολασίας, το κάναμε εδώ μέσα σήμερα!.»
«Κατάλαβα αν και θεοσεβούμενη, τελικά είναι μεγάλο πουτανάκι η ανιψιά μου!»
«Μεγάλη ψωλοαρπάχτρα εννοείς! Συνεχίζω εκεί διέκοψες προσωρινά τη δράση της ιστορίας!»
Σε λίγο άκουσα τη βαθιά φωνή του Αχιλλέα να λέει. «Μου ζητάς να σου συμπεριφερθώ σαν να είσαι πόρνη; Αυτό θέλεις;»
«Αχ! Ναι αγορίνα μου.»
Η γυναίκα η μητέρα των παιδιών μας φερόταν σαν πόρνη.
«Βογκητά ξέφευγαν από τα χείλη του Αχιλλέα. «Εάν κάποια στιγμή πάψει να σου αρέσει, ενημέρωσε με» της λέει αγκομαχώντας, ενώ εγώ αποχαυνωμένος άκουγα τον εραστή της γυναίκας μου. 
«Το ίδιο ισχύει και για σένα», του είπε.
Κατάλαβα πως ο Αχιλλέας γαμούσε με ένταση το στόμα της και η Εριφύλη έβγαζε μόνο κάτι ήχους «Μμμμμμμμ… Μμμμ… Μμμ…» που ακουγόταν σε όλο το σαλόνι και ξαφνικά ακούγεται ένα μούγκρισμα ζώου κυριολεκτικά και ο Αχιλλέας πρέπει να άρχισε να αδειάζει σπέρμα.
«Χύσε με μωρό μου. Θα στην στραγγίσω εγώ την ψωλάρα σου γαμιά μου». Και από ότι κατάλαβα έχυνε σαν τρελός. Το σπέρμα πρέπει να ξεχείλισε το στόμα της από την ποσότητα και να έτρεχε στους ώμους και στα βυζάκια της. 
«Τι απίστευτη πίπα ήταν αυτή, με στράγγιξες καυλιάρα γυναίκα» της λέει σαν να τελειώνει εδώ και ένα ολόκληρο λεπτό ο Αχιλλέας σκέφτηκα καθώς χάιδευα μανιωδώς τον πούτσο μου όταν άκουσα τη σοκαρισμένη απάντηση της Εριφύλης μου. «Πω πω καύλα μου, με έπνιξες» του είπε αφού σίγουρα κατάπιε όσα πρόλαβε και καθάρισε τα υπόλοιπα με τη γλώσσα της.
Δεν άντεχα άλλο, με κατέλαβε ο σύνδρομο του ματάκια ήθελα να τους δω. Πήγα σιγά-σιγά προς την πόρτα του σαλονιού έγειρα στο κούφωμα της πόρτας και απόλαυσα το θέαμα κρυφοκοιτάζοντας. Η Εριφύλη μου τώρα πάνω στον καναπέ με τα πόδια ορθάνοιχτα. Ο Αχιλλέας γονατιστός μπροστά της είχε χώσει τη γλώσσα του μέσα στο μουνί της. Το πρόσωπο της είναι γεμάτο σπέρμα. Ήταν φανερό ότι όπως ήταν τρελή από καύλα δεν είχε αργήσει να πάρει στα χέρια της τον πούτσο του, τον οποίο και έβαλε στο στόμα της. Το τσιμπούκι της Εριφύλης είναι κόλαση. Τα χείλη της, μόνο που τα βλέπεις καταλαβαινεις ότι η γυναίκα είναι μεγάλη τσιμπουκλού. Την είχε χύσει φυσικά  στο πρόσωπο, στο στήθος της και τώρα χωμένος στα σκέλια της απολάμβανε το μουσκεμένο της μουνάκι. Η Εριφύλη δεν σταματούσε να βογκάει από τις καύλες, είχε αρπάξει και πίεζε όλο και πιο πολύ το κεφάλι του, μέσα στο μουνί της που γυάλιζε από τα υγρά της, και ο Αχιλλέας της γλύφει τα μουνόχειλα, και στη συνέχεια την κλειτορίδα. Η Εριφύλη συνέχιζε να βογκάει από ηδονική ευχαρίστηση κουνώντας τη λεκάνη της πάνω-κάτω. Ταυτόχρονα με τη γλώσσα του της έβαλε ένα δάχτυλο στο μουνί της, και άρχισε να το κουνάει μέσα έξω αργά. «Ωω λιώνω καυλιάρη μου» του είπε. «Ξέρεις να φτιάχνεις μια γυναίκα» συνέχισε ανάμεσα στα βογκητά της. Μετά από αυτή την επιβεβαίωση της έβαλε και δεύτερο δάχτυλο μέσα και άρχισε να τα κουνάει δυνατά και γρήγορα. Εγώ την κοιτούσα από την θέση μου και από το ρυθμό των βογκητών της της κατάλαβα ότι ήταν έτοιμη να χύσει. Πράγματι σε λίγο όταν ο Αχιλλέας της πιπίλισε της κλειτορίδα, άρχισε να τρέμει και να φωνάζει 
«Χριστέ μου θα χύσω!» του λέει.
«Έλα μωρό μου πότισε με, χύσε μου το στόμα κι εγώ θα σε ξεσκίσω μετά!»
«Χύνω, χύνω, χύνω στο στόμα σου, χύνω τη γλωσσά σου που με γαμάει. Χύνω γαμιά μου. Χύνω η ψώλα για πάρτη σου» ενώ τα υγρά από το μουνί της, είχαν πλημμυρίσει το πρόσωπό του Αχιλλέα.  Όταν η αναπνοή της, βρήκε το φυσιολογικό ρυθμό της, τον κοίταξε με ένα βλέμμα που φανέρωνε ότι από το γλυφομούνι του, όχι μόνο δεν είχε ξεδιψάσει αλλά μάλλον είχε καυλώσει περισσότερο.
Δεν τους ένοιαζε πια τίποτα! Εγώ δεν άντεξα άλλο. με το ένα χέρι να προσπαθώ να κρατηθώ στο κούφωμα πίσω από την πόρτα και με το άλλο κατέβασα το φερμουάρ, παραμέρισα το σλιπάκι μου, κι ο πούτσος μου πετάχτηκε έξω κάγκελο μαζί με τα’ αρχίδια. Τον κοίταξα και δεν το πίστευα πόσο σκληρός ήτανε. Ξανακοίταξα πάλι στον καναπέ. Το παθιασμένο και καυλωμένο ζευγάρι η Εριφύλη με το γαμιά της ξεσκίζονταν στο γαμήσι απέναντι μου στον καναπέ, κι εγώ χωρίς καμιά ενοχή  ξεκίνησα να τρομπάρω τον πούτσο μου κανονικά, να τραβάω μαλακία με το ζωντανό θέαμα που μου προσέφεραν. Δεν το πιστεύω, σκέφτηκα. Κερατάς και καυλωμένος!
Ο Αχιλλέας, ήταν πια και πάλι τόσο καυλωμένος που δε μπορούσε να συγκρατηθεί με τίποτα. Σηκώνεται και την παίρνει αγκαλιά κολλώντας την σφιχτά επάνω του. Όπως σηκώθηκε διαπίστωσα πως το σώμα του ήταν πιο μυώδες απ' ότι υπολόγιζα αρχικά και πως ο πούτσος του ήταν όντως μεγάλος, χοντρός και ίσιος! Γιατί εντάξει, μπορεί ορισμένοι να λένε πως το μέγεθος δεν μετράει, αλλά καλό είναι να χορταίνει και το μάτι. Και όμως ένας μύθος φαίνεται να κυνηγά τους γνωστούς άντρες της έβδομης τέχνης με μεγάλο πέος, καθώς τα ονόματά τους έχουν συνδεθεί με την απόλυτη γυναικεία φαντασίωση. Μπορεί να είναι γνωστοί, επιτυχημένοι και θελκτικοί, όμως το πρώτο πράγμα που σκέφτονται οι γυναίκες στο άκουσμα του ονόματός τους είναι ένα: Το μεγάλο τους πέος. Άλλους τους χαρήκαμε σε γυμνές σκηνές των ταινιών που πρωταγωνίστησαν, ενώ κάποιοι άλλοι φρόντισαν να «διαφημίσουν» τα προσόντα τους μέσα από τα καυτά sex tapes που κυκλοφόρησαν. Στη συνέχεια κατάλαβα πως και ο πούτσος του Αχιλλέα είχε καυτός τα ανάλογα προσόντα! Η ερεθισμένη του βάλανος σαν μανιτάρι, ήταν υγρή από καύλα, γυάλιζε και «κοίταζε» το μουνί της Εριφύλης μου. έτοιμος να εφορμήσει σαν πολιορκητικός κριός να παραβιάσει την είσοδο του και να οδηγήσει την Εριφύλη μου στον παράδεισο της ηδονής!. Τα μαλλιά της ήταν ανακατεμένα και τα χείλη της ελαφρώς ανοιγμένα. Η γλώσσα της γλίστρησε στο στόμα του και αυτός ενστικτωδώς έσφιξε και τράβηξε τους γλουτούς της πάνω του καθώς τους κρατούσε με τα χέρια του. Άρχισε να τη φιλάει και εκείνη ανταποκρίθηκε με πάθος, τα χείλη τους ενώθηκαν σ’ ένα φιλί αρπαχτικό, διεκδικητικό κι ατελείωτο που πίστεψα ότι είχαν σχέση από την πρώτη τους ήμερα που γνωρίστηκαν. Η Εριφύλη έβαλε τα χέρια της πίσω από το κεφάλι του και του χαμογέλασε βυθισμένη σε μια κατάσταση ευδαιμονίας σαν να τον προσκαλούσε να μπει μέσα της. 
Εμένα το σώμα μου σφίχτηκε και ξαφνικά πανικοβλήθηκα χωρίς να έχω ιδέα γιατί αντιδρώ έτσι. Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή αν και με πλήρη συνείδηση γνώριζα τι θα συμβεί στη συνέχεια.
Ο Αχιλλέας έσκυψε και φίλησε στο ζεστό κενό ανάμεσα στα στήθη της: «Μ’ αρέσουν επίσης τα βυζιά σου που μοιάζουν με ώριμα φρούτα.» της λέει.
Έχωσε την παλάμη της στα μαλλιά του και τον τράβηξε προς τα πίσω γελώντας. «Επιτέλους, το ομολογείς!»
«Τι εννοείς;»
«Ότι σου αρέσουν τα βυζιά μου!»
«Γλύκα, γαμώτο, με τρελαίνουν τα βυζιά σου.»
Σηκώνοντας ελαφρά το ένα της φρύδι, περιεργάστηκε το πρόσωπό του, με τα ζεστά, καστανά μάτια της να προσπαθούν να ρουφήξουν και την παραμικρή λεπτομέρεια της έκφρασής του. Η Εριφύλη πολύ συχνά με παρατηρούσε και εμένα έτσι. Με το δάχτυλό της χάιδεψε το πιγούνι του, τα μάτια της καρφώθηκαν στα χείλη του. Διέκρινα στη φωνή της μια ανεπαίσθητη ένταση. «Δεν θέλω ν’ ανησυχείς τόσο πολύ…» του ψιθύρισε. 
«Ξέρεις πως έτσι που ξεκινήσαμε τη συνεδρία δεν μπορώ να συγκρατηθώ; Έχουμε ξεπεράσει τα  συγκεκριμένα όρια, θα σε πηδήξω κανονικά είτε το θέλεις είτε όχι. Σε προειδοποιώ». της λέει.
«Ε τότε, τι περιμένεις πήδα με!  Τον τράβηξε κοντά της.. «Μη μου πεις ότι δεν σε τρελαίνει η ιδέα να μπεις στο μουνί μου που είναι αναμμένο! Με καίει! Αχ, πόσο θέλω να μου το γαμήσεις! Θέλω να μου το ξεσκίσεις! Έχει ανάγκη τον πούτσο σου αυτό το μουνί, δεν συμφωνείς;»
Το παιχνίδι της μου άρεσε. Ήταν εντελώς προκλητική. Φερόταν σαν σκύλα και αυτό μου άρεσε. Σίγουρα σαν θερμή γυναίκα ναυτικού που ο άνδρας της έλειπε μήνες στη θάλασσα είχε αρχίσει και τα απολάμβανε τα ξενοπηδήματα. Και με τη σκέψη αυτή ένιωσα και εγώ τον πούτσο μου να σκληραίνει περισσότερο.
Η Εριφύλη του χαμογελούσε θριαμβευτικά, έπιασε τον πούτσο και τον οδήγησε στα μουνόχειλα της.
«Το νιώθεις πόσο μούσκεμα είναι και πόσο θέλει να το γαμήσεις.» του λέει. Αυτός δεν άντεξε. Την έριξε στον καναπέ και τη γύρισε μπρούμυτα.  Πήρε το μεγάλο πλαϊνό στρογγυλό μαξιλάρι του καναπέ και το έβαλε από κάτω χαμηλά στην κοιλιά της. Της χαμήλωσε το στήθος και ανόρθωσε τη λεκάνη της  να έχει καλύτερη πρόσβαση στο μουνί της ώστε να εκτελέσει με ποιότητα την επομένη άσκηση της συνεδρίας τους. Έβαλε μέσα της δύο δάχτυλα και με ικανοποίηση ανακάλυψε πως τα δάκτυλα του στάζουν από τα υγρά της. Η Εριφύλη αναστέναζε και τριβόταν από κάτω του και ο Αχιλλέας έχανε τα λογικά μου. Έπιασε το πέος του και το έβαλε αργά στη στενή τρυπούλα της. Το μουνί της ήταν καυτό, υγρό και εκείνη την ώρα ήταν δικό του. Ένιωθε κάθε σπιθαμή του αχόρταγου για σεξ εσωτερικού της. Μπήκε μέσα της ως τη ρίζα του και αγκάλιασε σφιχτά το κορμί της κολλώντας την με δύναμη επάνω του σαν πραγματικό αρσενικό, ώστε ο πούτσος του να ταξιδέψει στα βάθη της. Εγώ με μισόκλειστα τα μάτια για να μη χάσω την ψυχραιμία μου ένοιωσα μια ανατριχίλα που με έκανε να καυλώσω αφάνταστα, έμεινα για λίγο ακίνητος, ήθελα να ευχαριστηθώ και εγώ αυτές τις στιγμές και άρχισα να παίζω τον πούτσο μου πιο δυνατά..Το γλυκό μου μαρτύριο δεν κράτησε πολύ. Εμένα όμως μου φάνηκε αιώνιο. Τελικά έχυσα πνίγοντας ένα λυγμό και πασαλείβοντας τον τοίχο δίπλα από το κάσωμα της πόρτας, ενώ στον καναπέ η Κυρία μου αναστέναζε και γινόταν όλο και πιο ανυπόμονη. Ήθελε να τη γαμήσει ποιο έντονα ο Αχιλλέας, είχε ανάγκη να τον νιώσει μέσα της ποιο δυνατά. Οι γοφοί του Αχιλλέα ξεκίνησαν την επίθεση όταν το σώμα του ξεκόλλησε από πάνω της. Τη γαμούσε όσο πιο δυνατά μπορούσε και παρ’ όλα αυτά ένιωθε πως θέλει κι άλλο. Φώναζε και μετά από λίγο δεν μπορούσε να πάρει ανάσα. Ο Αχιλλέας επιβράδυνε για να ανασηκώσει τους γοφούς της πιο ψηλά, ήθελε ο πούστης  να βλέπει αυτό που του ανήκε εκείνες τις στιγμές σε όλο του το μεγαλείο. Όταν η πλάτη της τεντώθηκε σαν τόξο είδε τη χαριτωμένη σκούρα τρύπα της και δεν μπόρεσε να κρατηθεί. Έγλειψε τον αντίχειρα και άρχισε να χαϊδεύει τον στενό της πρωκτό.
«Όχι…» αναστέναξε τρομαγμένη αλλά δεν υποχώρησε ούτε σπιθαμή. Ο Αχιλλέας χαμογέλασε.
«Τι σημαίνει όχι ρε Μωρό μου; Σφάλμα! Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση; Η σημαίνει ότι δεν έχω τα απαραίτητα δικαιώματα για να εκτελέσω αυτή την ενέργεια;»
«Μη με πιέζεις σε παρακαλώ! Δε νιώθω έτοιμη!»
«Δε νιώθεις έτοιμη, για το άνοιγμα και την πρόσβαση;»
«Γι τη συγκεκριμένη σύνδεση. Θα φτάσουμε και εκεί αλλά όχι σήμερα»
«Θα το διορθώσουμε, συνήθως αυτή η επαφή χρειάζεται να μου παραδώσεις τα δικαιώματα του λογαριασμού χρήσης, να αναλάβω την κατοχή του πόρου και να προβώ να διορθώσω τα στοιχεία σύνδεσης. Η συγκεκριμένη λύση εξαρτάται από το αν το σφάλμα παρουσιάζεται διότι δεν το επιθυμείς η απλά έχεις ηθικές αναστολές!»
«Το θέλω αλλά σήμερα μου ήλθαν όλα μαζεμένα και αγχώνομαι»
«Ηρέμησε, καύλα μου. Οκέι. Την επόμενη φορά! Προς ενημέρωση σου, περιστασιακά δουλεύω και σ΄ ένα στούντιο για ερωτικά μασάζ. Θα κλείσω ένα ραντεβού για σένα και θα σου κάνω ένα καταπληκτικό λαδωμένο ερωτικό ιαπωνικό μασάζ που θα τελειώσει με παθιασμένο σεξ με πολλά φιλιά και χύσιμο για πραγματικές τσούλες που αγαπούν και το πρωκτικό σεξ και θέλουν να το απολαύσουν.»
«Ουάου! Δεν υπάρχει περίπτωση αυτός ο πούτσος να χωρέσει στον κώλο μου!»
«Άστο σε μένα αυτό, ξέρω τι να κάνω με κωλαράκια σαν το δικό σου για να ανοίξουνε. Το έχω ξανακάνει πολλές φορές και σίγουρα θα έχεις καυλώσει τόσο που θα γνωρίσεις για τα καλά τα βάθη της κωλοτρυπίδας σου και τη γοητεία του κορμιού σου»!
......Το πρόσωπό μου περιέγραφε την απογοήτευση μου σαν κάποιος που δεν προλαβαίνει να δει το τέλος μιας ενδιαφέρουσας και συναρπαστικής στιγμής που δεν είχε πρωκτικό η συνεδρία τους. Κορίτσια ξέρω, τι θα πείτε. Ότι είμαι ανώμαλος. Τελευταία όλο και ποιο συχνά φαντάζομαι πως μπορώ να συνηθίσω να βλέπω τη γυναίκα μου να γαμιέται! Είναι τόσο καυτό, είναι  μεγάλη καύλα να γαμάνε τη γυναίκα σου και εσύ να παίρνεις μάτι. 
Ο Αχιλλέας πήρε μια βαθιά ανάσα και πιάνοντας τη δυνατά από τους γοφούς καρφώθηκε πιο βαθιά μέσα της, μετά από λίγο ξανά και ξανά. Την πηδούσε τόσο δυνατά και ανελέητα. Σκυμμένος όπως ήταν άρχισε να χαϊδεύει με τα δάχτυλά του την κλειτορίδα της και ένιωσε να σφίγγεται το μέσα της. Έχωσε το πρόσωπό της στο μαξιλάρι του καναπέ φωνάζοντας κάτι που εγώ δεν κατάλαβα, ενώ ο Αχιλλέας της τον έβαζε πιο δυνατά νιώθοντας μέσα της τη σεξουαλική κορύφωση. 
Εγώ το μόνο που δεν μπορούσα να αντέξω ήταν το ότι δεν έβλεπα το πρόσωπό της. Ήθελα να δω τον οργασμό της, να δω στα μάτια της την ικανοποίηση που της έδινε ο γαμιάς της. 
Ο Αχιλλέας τη γύρισε ανάσκελα σήκωσε τα πόδια της στους ώμους του, καθώς ευθυγράμμισε το σκληραγωγημένο καυλί του με το υγρό μουνί της, την αγκάλιασε σφιχτά.  Η Εριφύλη έκλεισε τα μάτια και τράβηξε το πρόσωπό του προς τον λαιμό της. «Σε θέλω πάλι μέσα, μωρό μου.»
Μπήκε μέσα της αργά και πίεσε το στόμα του στο πιγούνι της γρυλίζοντας. Έμπηξε τα νύχια της στην πλάτη του και άφησε να της ξεφύγει ένα βογκητό ανακούφισης.
«Χριστέ μου, Γλύκα μου. Είσαι υπέροχη.» της λέει και έπιασε στη χούφτα του το στήθος της.Την ένιωσε να ακινητοποιείται κάτω απ’ το σώμα του, οπότε σταμάτησε κι αυτός να κινείται για να τραβηχτεί και να την κοιτάξει καταπρόσωπο.
«Τι τρέχει;» τη ρώτησε. «Έκανα κάτι που δεν έπρεπε;»
Η έκφρασή της ήταν ένα αστείο μείγμα απογοήτευσης και γέλιου. Μετακίνησε αργά τα πόδια της και τα δίπλωσε στα πλευρά του.
Ο Αχιλλέας χαμογέλασε, έσκυψε και φίλησε τα γλυκά, φουσκωμένα χείλη της. Εξακολουθούσε να μην καταλαβαίνει τι είχε κάνει λάθος.
«Δεν χρειάζεται να μου ζητάς συγγνώμη» του λέει. «Με ερεθίζεις που σε βλέπω να λιώνεις μέσα μου, χωρίς καμία ενοχή.»
Η ενστικτώδης παρόρμηση του ήταν να της δείξει πόσο έλιωνε πραγματικά ήταν να φέρει τα χέρια της πάνω απ’ το κεφάλι της, να μπει μέσα της ορμητικά και να απολαύσει το θέαμα των βυζιών της να πάλλονται κάτω απ’ το κορμί του, να απολαύσει το βάρος τους και τον βασανιστικό πόθο που τον κυρίευε. Προτίμησε όμως ν’ αρχίσει να κινείται αργά από πάνω της, φροντίζοντας να της προσφέρει ηδονή με κάθε κίνηση του κορμιού του μέσα της. Η Εριφύλη του χούφτωσε τον κώλο, αναγκάζοντάς τον να κινηθεί πιο γρήγορα και πιο ορμητικά. Προσπάθησε να της δώσει αυτό που του ζητούσε, με κάθε ώθησή. Άφησε τα χέρια της και την αγκάλιασε σφιχτά γαμώντας την και πάλι σαν να είναι πόρνη και τότε την ένιωσε να σφίγγεται γύρω του ρυθμικά. Τα μάτια της θόλωσαν. Είχε τα χείλη της ορθάνοιχτα αλλά δεν έβγαζε κανέναν ήχο. Τελείωνε για πολλή ώρα σχεδόν συνθλίβοντας τον πούτσο του με το μουνάκι της. Ξαφνικά το κορμί της χαλάρωσε και η Εριφύλη μου βυθίστηκε πιο βαθιά στο στρώμα του καναπέ. Ο Αχιλλέας επιβράδυνε και κουνώντας απαλά τους γοφούς του έπιασε και πάλι τους καρπούς της. Ήταν εξαντλημένη. Έβαλε τα χέρια της πάνω από το κεφάλι της και τα κράτησε εκεί. 
«Μωρό να τελειώσω στην κοιλιά σου; Θέλω να το βλέπω το σπέρμα μου να σε γεμίζει στο κορμί σου!…» Της είπε χαμογελώντας και άρχισε να την πηδάει ξανά.
«Όχι», του  απάντησε λαχανιασμένη και ξέπνοη. Όχι! Χύσε μέσα στο μουνί μου. Θέλω να με γεμίσεις με το καυτό σου σπέρμα.»
Και ήρθε η έκρηξη. Ένιωθε το σπέρμα του να πλημμυρίζει όλο το εσωτερικό της.
Πάλευε και τον τραβούσε επάνω της με όλη τη δύναμή της. Μετά από λίγο έπεσε και ο Αχιλλέας πάνω της καυτός και ιδρωμένος.
«Παίρνεις αντισυλληπτικά χάπια».Τη ρωτάει προβληματισμένος. 
«Χάπια όχι», του είπε. «Είναι δύσκολο να τα εμπιστευτείς. Έχω όμως αντισυλληπτικό εμφύτευμα.», 
«Και είναι ασφαλές;»
«Ναι. Δεν θέλω να ρισκάρω. Μου παρέχει αντισύλληψη για τρία χρόνια, αλλά βεβαίως μετά τον έναν χρόνο μπορείς να το αφαιρέσεις».
«Ο πούτσος μου έμενα μετά από δύο μαλακίες ήταν ακόμα όρθιος με όλο αυτό το σκηνικό να βλέπω την Εριφύλη μου να γαμιέται σαν πουτάνα κατανοώντας ότι έχει σεξουαλικές ορμές και ένστικτα, και για αυτό πήγα στην τουαλέτα και τον έπαιξα και πάλι για πάρτη της και εκτονώθηκα!»
Η Νεφέλη δεν χάνει ευκαιρια να διακωμωδήσει την αφήγηση του Νικηφόρου. «Σαν το ανέκδοτο με τον Τοτό μας τα λες! Συνουσιάζονταν, συνουσιάζονταν, και στο τέλος τη γάμησε κιόλας! Άλλα μου έλεγε όμως έμενα όταν ξεκίνησε το γυμναστήριο την περασμένη εβδομάδα η γυμνασμένη μαμά η Εριφύλη μας με τον σφιχτό τον κώλο!» του λέει η Νεφέλη
«Εσένα τι σου έλεγε Νεφέλη μου;»
«Να ο καινούργιος γυμναστής έδειξε αμέσως το ενδιαφέρον του για εκείνη και μετά το δεύτερο κιόλας μάθημα την περίμενε απ’ έξω, της έπιασε κουβέντα και στο τέλος της ζήτησε να πάνε για ποτό. Καθόλου δεν το εκτίμησε το ενδιαφέρον του η Εριφύλη, ωστόσο στα μαθήματα ο γυμναστής συνέχισε να ασχολείται κυρίως μαζί της και να προσπαθει κάθε φορά να την ακουμπήσει για να τη διορθώσει. Μέχρι που του έθεσε ξεκάθαρα τα όρια της για να νιώθει άνετη και ελεύθερη, να γυμναστεί όπως θέλει, χωρίς να νιώθει την απειλή ότι κάποιος θα έρθει να της πιάσει την κουβέντα σφίγγοντας επιδεικτικά τα μπράτσα του. Και αν πρέπει να της δείξει μια άσκηση, να τη ρωτήσει πρώτα αν μπορεί να την αγγίξει.
Στην απορία μου γιατί δεν αλλάζει γυμναστήριο και κάθεται και ανέχεται τον κάθε γλοιώδη η Εριφύλη αντέδρασε. «Γιατί αν είναι να αλλάζουμε γυμναστήρια και χώρους δραστηριοποίησης γενικά κάθε φορά που μας παρενοχλούν, δεν θα μπορούμε να πάμε πουθενά στο τέλος. Δεν είναι το θέμα να φεύγουμε εμείς σαν κυνηγημένες, το θέμα είναι να μαζευτούν οι σάλιαγκες. Που μου σταυροκοπιέσαι με απορία κιόλας…» Μου είπε το μουλωχτό καριολάκι η ανιψιά μου που εξελίχθηκε σε μια καυλιάρα νοικοκυρά αποκρύπτοντας τις βαθύτερες προθέσεις, και επιθυμίες της. Κάνει τις ερωτικές δουλειές αθόρυβα και κρυφά ώστε να μη γίνεται αντιληπτή πως γαμιέται πολύ σκληρά με τον προσωπικό της γυμναστή.» 
Αχ Νεφέλη μου, εγώ θα σε μάθω να διαβάζεις τα γυναικεία ερωτικά σήματα; Δεν του είπε πως του απαγορεύει να την αγγίξει Νεφέλη μου, αλλά αν πρέπει να της δείξει μια άσκηση, να τη ρωτήσει πρώτα αν μπορεί να την αγγίξει που σημαίνει ότι δεν εκφράστηκε αρνητικά για το πρόσωπο του και την επαφή τους. Και εφόσον δεν υπήρξε σαφής άρνηση του άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρχουν διάφορες ερμηνείες σχετικά με την πρόθεση της! Και , Ω ! του Θαύματος !, οι «ορέξεις» της, να την ακουμπήσει χτύπησαν ταβάνι...
Με την άκρη του ματιού της τον έπιασε που την κοιτούσε αχόρταγα. Τον κάλεσε σε βοήθεια για μια άσκηση! Του παραπονέθηκε με ναζιάρικη διάθεση πως νιώθει ιδιαίτερα πιασμένη και χρειαζόταν τη προσωπική βοήθεια του.
«Μου επιτρέπεις να σε αγγίξω;» τη ρωτάει με ύφος περιπαικτικό που της δείχνει πως δεν έχει και ιδιαίτερη διάθεση, ζήλο και ετοιμότητα να συνεργαστούν ενώ στην πραγματικότητα έψαχνε εναγωνίως να βρει μια αφορμή να τη βουτήξει και να χωθεί όλος μέσα της.
Εκείνη ανασήκωσε τα φρύδια της, με μια έκφραση απορίας, του χαμογέλασε καυστικά με το καυλιάρικο χαμόγελο της που σε ελεύθερη μετάφραση έλεγε: «Έλα μωρέ υπερβολικέ, που μου κάνεις μουτράκια, ξέρω τι θέλεις να μου κάνεις για να σου φτιάξει η διάθεση!» και του έπιασε το χέρι στον αγκώνα και το έσφιξε. Τον φλέρταρε έξυπνα διαβάζοντας τη γλώσσα του σώματος.
«Που νιώθεις πιασμένη;» τη ρωτάει.
Του δείχνει τους προσαγωγούς της, «αισθάνομαι ένα πιάσιμο στο εσωτερικό του μηρού μου.» και την ένιωσε να κολλάει πάνω του. Αυτός τραβήχτηκε διακριτικά.
«Μην τραβιέσαι» του ’πε, «χωράμε».
«Ελα να σε βοηθήσω να κάνεις σωστά την άσκηση.»
Βάζει το αριστερό του χέρι κάτω από το στήθος της και το δεξί στους γλουτούς της για να ισιώσει το σώμα της. Την αισθάνεται που δεν αντιδρά και θαρραλέα απλώνει τις παλάμες του το αριστερό χούφτωνε το στήθος μέχρι τις θηλές της που τις χαϊδεύει ανεπαίσθητα και το δεξί του εφαρμόζει με πίεση στους γλουτούς της με τον αντίχειρα να χαϊδεύει τη χαράδρα της.
«Λύγισε τώρα τα γόνατα σε ορθή γωνία με τα πόδια να ακουμπούν το ένα στο άλλο καθ' όλη τη διάρκεια της άσκησης. Σφίξε τους γλουτούς και άνοιξε τα πόδια ενώ εκπνέεις. Μπορείς να παραμείνεις σε αυτή τη θέση για ένα δυο δευτερόλεπτα. Στη συνέχεια, επέστρεψε στην αρχική θέση ενώ εισπνέεις και συνέχισε έτσι για δέκα φορές.Αυτό είναι που λέμε κορμί αλφάδι,» της λέει. «Και  έχεις και υπέροχους σφιχτούς γλουτούς.» 
«Χάρις στο γυμναστή μου» του λέει 
Στη συνέχεια παρεμβαίνει για να διορθώσει τη στάση του σώματος, και συγκεκριμένα των ποδιών της τη βοηθάει με τα χέρια του στους προσαγωγούς της να σταθεί σωστά με τα πόδια ανοιχτά, και οι μηροί να απομακρυνθούν ο ένας από τον άλλον, με τις κινήσεις του αβίαστες απαλές με μια τρυφερότητα που την έκανε να ανατριχιάσει ολόκληρη. Ήταν υπέροχη η αίσθηση, σκέφτηκε πως θα ήταν το χάδι του πάνω σε όλο το κορμί της. Με τις παλαμες του της μάλαξε ελαφρά εσωτερικά τους προσαγωγούς της, και τους βοήθησε να ανοίξουν τα πόδια περισσότερο.
Τη ρώτησε αν νιώθει ακόμη ενοχλήσεις. Του λέει ναι εκεί ψηλά στους προσαγωγούς.
«Πόσο ψηλά;» τη ρωτάει και οι παλαμες του έφτασαν στην ηβική σύμφυση.
«Εδώ;» τη ρωτάει και χαιδευει με κατεύθυνση προς τα ερεθισμένα χείλη του μουνιού της  πάνω από τη φόρμα της.
«Αχ ναι-ναι εκεί» του λέει αναστενάζοντας.
«Υπάρχουν ορισμένοι τένοντες από κάποιους μύες στον κορμό και τους μηρούς οι οποίοι ενώνονται με συνδέσμους εδώ και χαιδευει με ελαφρά πίεση τώρα τα ερεθισμένα χείλη του μουνιού της που πάλλονταν κάτω από τη φόρμα της και είχαν αρχίσει να μουσκεύουν την περιοχή από τα υγρά της..…
Χαμήλωσε το βλέμμα της στο καβάλο του. Η πούτσα του γυμναστή διαγραφόταν έντονα κάτω από τη φόρμα του και είχε πάρει πορεία προς το μηρό του. Η καρδιά της ανέβασε παλμούς έριξε μια γρήγορη ματιά γύρω, σκανάρισε το χώρο, τρία τέσσερα άτομα ήταν προσηλωμένα στις ασκήσεις τους. Άπλωσε δειλά το χέρι της και άρχισε να του τη χαϊδεύει πάνω από τη φόρμα .
«Σε έχω δει πως με κοιτάζεις όλο αυτό τον καιρό και είσαι η αιτία που μου απογειώνεις την ερωτική διάθεση και σήμερα είμαι στα ντουζένια μου.» του λέει.
Του ήρθε ξαφνικό, δεν το περίμενε. Την κοιτάζει με βλέμμα που εκφράζει απορία και αμφιβολία. Δεν μιλάει! 
«Δω έχεις να πεις κάτι;» τον ρωτάει.
«Περιμένω να περάσει η στιγμή της συγκίνησης, ακούγοντας τον ρυθμό της αναπνοής μου. Δεν θέλω να γίνω ενοχλητικός, προς το παρόν.» 
«Σου δίνω την εντύπωση πως ενοχλούμαι;»
«Το εννοούσες αυτό που μου πες, η ήταν φαντασίωση μου;» τη ρώτησε, με μια κρυμμένη αγωνία στη φωνή του.
«Δεν το κατάλαβες πως έχω γίνει λούτσα! Η υγρασία πάει πλημμύρα. Αχ αγορίνα μου με τρέλανες έτσι που μου το χάιδεψες!»
«Και τώρα τι κάνουμε;» τη ρωτάει.
«Ξεκινάμε το πρόγραμμα περιήγησης και ανοίγουμε το Χρυσό Οδηγό!» 
Άδραξε την ευκαιρία να του προτείνει να της σχεδιάσει ένα προσωπικό πρόγραμμα εκγύμνασης φυσικής κατάστασης και ότι ήθελε προκύψει με τη βοήθεια του! Ένα πρόγραμμα με πιο «πικάντικη» φύση και πιο «εξειδικευμένης» προσφοράς υπηρεσιών! Μόνο που λαϊκά δεν είχε το θάρρος να το ξεστομίσει. «Συνεδρία για να με γαμήσεις θέλω.» 
«Συνεδρία με προσωπικό γυμναστή θέλεις! Καλά κατάλαβα;.»
«Καλά κατάλαβες! Με μια ουσιαστική λεπτομέρεια!  Συνεδρίες με συγκεκριμένο γυμναστή θέλω!»
«Με μια ουσιαστική λεπτομέρεια λοιπόν.»
«Ναι! Αυτές οι λεπτομέρειες είναι που δίνουν την πραγματική αξία, την πληρότητα και την επιτυχία σε συνεδρίες σαν αυτές που έχω στο μυαλό μου.». 
«Σε γκρουπ η προσωπικές συνεδρίες;» 
«Τι έχεις καταλάβει;» 
«Δεν έχει σημασία τι έχω καταλάβει εγώ! Σαν πελάτισσα πρέπει να σεβαστώ την επιλογή σου»
«Να στο εξηγήσω ποιο αναλυτικά. Σαν πελάτισσα θέλω ένα πρόγραμμα που θα βρίσκομαι απέναντι σου, ολόγυμνη, να σου χει σηκωθεί, και να θέλεις να μου τα γλύψεις όλα, και μετά να μου τον βάλεις!»,
«Θα μ άρεσε να σ έβλεπα γυμνή να εκτελείς βαθιά καθίσματα μπροστά μου μωρό μου» της είπε...«Αν έστω και με τη φόρμα που τα εκτελείς ο πούτσος μου γίνεται πυρωμένο ατσάλι όταν σε παρατηρώ!»
«Εσένα πυρωμένο ατσάλι, εμένα πλημμύρα ξεχείλισε, να τα σμίξουμε να έλθουν σε ισορροπία.»
«Έχεις κάποια προτίμηση που θα τελούνται οι συνεδρίες;» 
«Αν δεν έχεις αντίρρηση τη πρώτη συνεδρία που είναι συνεδρία γνωριμίας να την κάνουμε στο σαλόνι του σπιτιού μου. Οι καναπέδες του είναι  ιδανικοί για πληθώρα ασκήσεων της συνεδρίας.» του λέει. «Να γνωρίσει και ο σύζυγος το γυμναστή μου και στη συνέχεια αν τα βρούμε στην πρώτη συνεδρία τη συζητάμε τη λύση για τις επόμενες!»
«Δεν έχω μαγικό ραβδάκι, ούτε υποδύομαι τον θαυματοποιό. Θα διαθέσω, κάθε μου ικανότητα ώστε η συνεδρία γνωριμίας να σου μείνει αξέχαστη που να ανυπομονείς για τη συνέχεια. Οι επόμενες στο διαμέρισμα μου. Εκτός από καναπέ εγώ θα διαθέσω και το κρεβάτι για αναβάθμιση των ασκήσεων! Εργένης είμαι. Έχεις κάποια ιδιαίτερη πρόταση;»
Η πρόταση μου είναι να αφήσουμε τη φαντασία μας ελεύθερη για να ανακαλύψουμε μαζί τι μας αρέσει και πώς μπορούμε να νιώθουμε πιο άνετα στις συνεδρίες μας και δεν χρειάζεται να αναλωνόμαστε σε λεπτομέρειες και σε περιττές ασκήσεις. Ένα απλό μονοδιάστατο πρόγραμμα θέλω με αυξημένη ενέργεια και σεξουαλική δραστηριότητα, που θα αφορά την εκγύμναση στους μύες του πυελικού εδάφους που σαν όλους τους μυς, έτσι και αυτοί δυναμώνουν όσο τους εξασκούμε. Και αυτό το καθήκον να ανατεθεί κατά αποκλειστικότητα στον «ντροπαλό» μας Κύριο με (Κ κεφαλαίο) από εδώ που τον έχεις κρυμμένο. Σ΄αυτό το θαυμάσιο πλάσμα» και του πιάνει και πάλι τον πούτσο πάνω από το ύφασμα. Με έκπληξη διαπιστωνει ότι τα δάκτυλα της αδυνατούν να τον αγκαλιάσουν. Με ικανοποίηση σκέφτεται! Τώρα που ο νοικοκύρης του σπιτιού ο Νικηφόρος μου θα μπαρκάρει και θα απουσιάζει για μήνες το μουνάκι της στη μοναξιά της δεν θα μείνει χωρίς φροντίδα. Ο πούτσος αυτός θα αναλάβει να μη μείνει ακαλλιέργητο, να το φροντίζει να το ποτίζει για να παραμένει ζωντανό και υγιές, και να μην μαραθεί! Το μουνί μου θα τρελαθεί από τη χαρά του όταν τα φέρουμε σε επαφή την πρώτη συνεδρία μας.» Του λέει και αφού το ξεστόμισε νιώθει μια απέραντη ανακούφιση. 



Σάββατο 19 Ιουλίου 2025

Dafni...The Fiancee

Ένα μικρο απόσπασμα από την ανάρτηση «Ενήλικες συναινούντες». Βλέπε....(Ενήλικες συναινούντες)..
Καλοκαίρι και μόλις έχει μπει ο Αύγουστος όταν το  πλοίο βρέθηκε σε Ολλανδικό λιμένα.  Ηταν στο Ρότερνταμ το πλοίο και αφού ολοκλήρωσε την εκφόρτωση εισήλθε στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Verolme yard, located in Rotterdam's Botlek harbor, ξεκινώντας να πραγματοποιήσει την επιθεώρηση πενταετίας (special survey), που περιλαμβάνει εκτεταμένες επισκευές και ελέγχους κατά τη διάρκεια του δεξαμενισμού. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το πλοίο να παραμείνει εκτός ναύλων για μερικές εβδομάδες, σύμφωνα με το πρόγραμμα δεξαμενισμού του. Έχουν ήδη διανύσει την πρώτη εβδομάδα που στο πλοίο κατέφθασε η Δάφνη επίσημη πλέον σύντροφος του Παυσανία που πρόκειται να την παντρευτεί.
Η Δάφνη ήταν μια νεαρή φινετσάτη γυναίκα είκοσι-δυο χρονών την εποχή εκείνη. Η Δάφνη στην εφηβεία της υπήρξε μια τυπική έφηβη των ανατολικών προαστίων, που  φοιτούσε σε ιδιωτικό κολέγιο και ζούσε σχετικά άνετα τη ζωή της όταν, γνώρισε τυχαία τον Παυσανία και οι ισορροπίες στη ζωή της μπαίνουν σε νέες γραμμές. Ο έρωτάς της για το νεαρό ναυτικό θα της φέρει τα πάνω-κάτω και θα τη βγάλει εκτός της συνηθισμένης τροχιάς της ζωή της. Είναι σημαντικό που άκουσε την καρδιά της, αλλά είναι και λογικό να αναρωτιέται για την επιλογή του συντρόφου της, καθώς η επιλογή συντρόφου είναι μια σύνθετη διαδικασία που περιλαμβάνει πολλά κριτήρια, όπως η συναισθηματική ωριμότητα, η επικοινωνία, η ειλικρίνεια, ο σεβασμός και η συμβατότητα.
Ο Αλκιβιάδης ενέδωσε στο ασφυκτικό πρέσσινγκ και στα παρακάλια του Παυσανία και πήγαν παρέα στο αεροδρόμιο Schiphol του Amsterdam να την καλωσορίσουν. 
«Σε θέλω έτσι και αλλιώς για κουμπάρο μας.» του λέει
«Το κορίτσι το ρώτησες αν με εγκρίνει;» τον ρωτάει.
«Όταν σε γνωρίσει είμαι σίγουρος πως θα δώσει την έγκριση της..» 
Δια χειραψίας και χαμογελαστός χαιρέτισε ο Αλκιβιάδης την Δάφνη αφού περίμενε υπομονετικά και πήρε σειρά μετά το θερμό εναγκαλισμό της με τον Παυσανία. Ο Αλκιβιαδης να της βαστά το χέρι και να την κοιτά όχι μέσα στα μάτια της μα, πίσω απ’ αυτά. 
«Πάει καιρός που γνωριστήκαμε χωρίς να συναντηθούμε. Καιρός ήταν να γνωριστούμε και να τα πούμε και εκ του σύνεγγυς. Κοπέλα μου όμορφη, αυτά τα μεγάλα γκρίζα-γαλάζια μάτια σου θα μπορούσα να τα κοιτάζω όλη μέρα!,» Της λέει ο Αλκιβιαδης στην πρώτη τους γνωριμία και την σκέφτεται μια απόλυτη ροκ σταρ στην κρεβατοκάμαρα.
Η Δάφνη έκανε ένα βήμα πίσω κι ελευθερώθηκε του χαμογέλασε αυτάρεσκα στου ανέμου το καλοκαιρινό παιχνίδισμα και τα μάτια της τα στεφάνωναν οι χρυσές ακίδες του πρώιμου καλοκαιριού.! «Σε ευχαριστώ συχνά μου κάνουν κομπλιμέντα για το χρώμα τους αλλά εσείς το κάνατε με τόσο ποιητική και ρομαντική έκφραση.»
«Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να δεχτείς με τέτοιο ωραίο χαμόγελο το κομπλιμέντο μου! που αναρωτιόμουν και ήλπιζα να μη φάω ξύλο. Το «θα μπορούσα» υποδηλώνει μια φαντασίωση μου, ενώ το «όλη μέρα» ενισχύει την ένταση του θαυμασμού μου.» 
«Νιώθω πως με μαχαίρι τις λέξεις κόβεις αργά-αργά και αγνοείς όλο μου το armor και κάνεις damage να ξέρεις.» Του λέει η Δάφνη με το κελαρυστό της γέλιο που είναι διαυγές, καθαρό και ηχεί ευχάριστα στ' αυτιά του».
«Μακάρι να μπορούσα να πω ότι οι προθέσεις μου δεν ήταν θανατηφόρες, αλλά δεν ντρέπομαι να δηλώσω ένοχος! Δεν το ξεχνώ πως είσαι έτοιμη για λαμπρό αρραβώνα, με τον φίλο μου. Συγγνώμη που σε κοιτάζω, αλλά θα μπορούσα να δώσω μερικές προτάσεις για πολύτιμους λίθους στο δακτυλίδι του αρραβώνα σας που θα ταιριάζουν με το χρώμα των ματιών σου.»
«Λοιπόν, δεν είμαστε ακόμη αρραβωνιασμένοι, αλλά πρόσφατες συζητήσεις με το άλλο μου μισό τον φίλο σου με κάνουν να σκέφτομαι σχέδια δαχτυλιδιών. Μου αρέσει πολύ η ιδέα ενός πολύτιμου λίθου με χρώμα, αλλά υπάρχουν τόσα πολλά χρώματα που μου αρέσουν που είναι δύσκολο να περιοριστώ. Η πρόσφατη ιδέα μου είναι να πάρω ένα κόσμημα που να ταιριάζει κάπως με τα μάτια μου, οπότε θα ήταν ωραίο να έχω ένα συντονισμένο κόσμημα.»
Οι επόμενες ήμερες κύλησαν σε ένα φυσιολογικό ρυθμό όπως αυτόν που απαιτούσαν οι επισκευές ενός μεγάλου δεξαμενόπλοιου. Ο Αλκιβιάδης λόγω ειδικότητος ήταν συνήθως υπερβολικά απασχολημένος! Δουλεύει συνεχώς και βασικά νιώθει πως η δουλειά του παρέχει μια υπέροχη ισορροπία μεταξύ εργασίας και ζωής και έχει χρόνο κάποιες στιγμές για υποστηρίξει και την προσωπική του ζωή εκτός εργασίας. Τον Παυσανία τον έβλεπε τακτικά στους χώρους εργασίας άλλα την Δάφνη ελάχιστα και συνήθως τις ώρες του γεύματος στην τραπεζαρία των αξιωματικών. Την ρώτησε πως αισθάνεται τις ώρες της μοναξιά της στην καμπίνα του πλοίου αναμένοντας τον καλό της.
«Δυσκολεύομαι να συμφιλιώσω τα συναισθήματά μου, καθώς ο Παυσανίας είναι σε χειρότερη κατάσταση και τον νιώθω αγχωμένο, που δουλεύει συνεχώς και νιώθει πως δεν έχει τον απαιτούμενο χρόνο για μένα. Αρχίζω να νιώθω λίγο μοναξιά, αλλά μισώ να νιώθω έτσι, γιατί είμαι εδώ μαζί του τα βράδια και τα Σαββατοκύριακα για να περάσουμε χρόνο μαζί και τρώμε και το δείπνο μαζί.
Κάθε φορά που νιώθω  σε αυτή την κατάσταση, σκέφτομαι και εσένα, γιατί τελικά νιώθω ότι εσύ δουλεύεις τακτικά πάνω από δέκα δώδεκα ώρες την ημέρα κατά τη διάρκεια των επισκευών.
«Εξαρτάται δεν είναι πάντα το ίδιο και αυτή δεν θα είναι μια μόνιμη κατάσταση άλλα μια προσωρινή ανισορροπία. Εν κατακλείδι αυτός είναι ο τύπος απασχόλησης που θα απαιτεί πάντα η καριέρα μας, και τότε θα πρέπει να ρωτήσει ο καθένας τον εαυτό του αν μπορεί να ζήσει με αυτό και πρέπει να βρει τρόπους να κρατηθεί όρθιος και με ισορροπία.»
«Από ότι μου είχε εκμυστηρευτεί ο Παυσανίας δεν έχει περάσει και πολύς καιρός που είχες μια ενδιαφέρουσα σχέση με μια κοπέλα που εργαζόταν στον ιατρικό κλάδο. Θα ήθελα να μου μιλήσεις γι΄ αυτή τη σχέση σου. Τι συνέβει και χωρίσατε;»
«Μάλλον ερωτεύτηκε άλλον; Να βρέθηκε ένας τύπος διαφορετικός από μένα που να της πήρε τα μυαλά;. Ο σοφός παππους μου, μου έλεγε! Με την ψυχή της γυναίκας μη προσπαθείς να βρεις άκρη. Ούτε αυτές δεν βρίσκουν! Αν δεν μπορείς να το αντέξεις απομακρύνεσαι, η κάνεις ότι οι περισσότεροι, δεν δένεσαι. Βέβαια εάν εσύ την έχεις δαγκώσει την λαμαρίνα, τότε, με τις υγείες σου, θα σου περάσει.
«Και για ν’ απαντήσω και σοβαρά και στην ερώτηση σου! Η σχέση μας έληξε άδοξα, ήξερα ότι ήταν ένα θέμα που συσσωρευόταν καιρό, ότι είχε κουραστεί από το να λείπω και ήθελε να είμαι μαζί της, ένιωθε μόνη και είχε κουραστεί να νιώθει έτσι και μου ζήτησε να τα παρατήσω  και να μείνω στη στεριά. Ήταν σαν να μου αφαιρούσε τη χαρά και το θεώρησα εντελώς μάταιο να περιμένω πως η σχέση μας θα οδηγούσε στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα! Επιπλέον, δεν ήθελα να διακινδυνεύσω τη δουλειά μου που την αγαπάω. Και οι δύο αποφασίσαμε ότι ήταν καλύτερο να τελειώσει αυτή η σχέση. Τέλος πάντων. Τον πρώτο καιρό στα γενέθλια της, μου έστειλε μήνυμα λέγοντας ότι από όλους όσους θα της ευχόταν χρόνια πολλά, περίμενε ένα από εμένα. Το σκεφτόμουν, μιας και χωρίσαμε φιλικά, αλλά σκέφτηκα ότι το να της στείλω μήνυμα δεν θα βοηθούσε καθόλου, οπότε απλά αποφάσισα να μην το κάνω.
«Δεν αναρωτήθηκες αν προσπαθούσε να τα ξαναφτιάξει μαζί σου;» 
«Από ότι κατάλαβα αιφνιδιάστηκε από τον χωρισμό και γιατί δεν μπορούσαμε να τα καταφέρουμε, οπότε ξέρω ήδη ότι είναι πρόθυμη να τα ξαναφτιάξουμε, αλλά αυτό πλέον δεν είναι επιλογή μου, ακόμα περισσότερο, που δεν κράτησε η φλόγα για εκείνη αναμμένη! Πώς θα πηγαίναμε ένα βήμα παραπέρα τη σχέση; Δεν τρελαινόμουν, δεν περίμενα διαρκώς την επόμενη συνάντηση μας, δεν μετρούσα τις ώρες για να ενωθούμε μαζί της; Την καταλάβαινα! Αναζητούσε αυτό το αίσθημα της ασφάλειας αυτό το μικρό λιθαράκι στον θεμέλιο λίθο της σχέσης μας που λέγεται εμπιστοσύνη! Καλώς ή κακώς, πίστευα ότι δεν νιώθαμε και οι δυο μας ασφαλείς μέσα σε αυτή τη σχέση! Ακροβατούσαμε σε ρευστά θεμέλια και αργά ή γρήγορα θα οδηγούσε στην έξοδο. Νιώθω λίγο άσχημα για όλο αυτό, αλλά έπρεπε να τελειώσει. Υποθέτω ότι ο λόγος που μοιράστηκα την εμπειρία μου είναι για να ξέρεις ότι μπορώ να σε καταλάβω. Είναι μια δύσκολη συζήτηση γιατί η δουλειά μας είναι σημαντική, αλλά, το ίδιο και ο ποιοτικός χρόνος στα ζευγάρια. Η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής είναι σημαντική.»
«Ευχαριστώ που άνοιξες την καρδιά σου! Είναι ένα τόσο δύσκολο σημείο όπου μπορείς να δεις κάποιον να κάνει τόσα πολλά και να είναι συνεχώς κουρασμένος, στρεσαρισμένος από τη δουλειά του και μετά απλά νιώθεις ανόητη που θέλεις να περάσεις περισσότερο χρόνο μαζί, ενώ η ζωή είναι μάλλον μια χαρά για σένα! Εκτιμώ αυτά που μοιράστηκες μαζί μου και πως με καταλαβαίνεις πως νιώθω!
Σαββάτο σήμερα και ο Παυσανίας με παρότρυνε να σου ζητήσω να βγεις μαζί μας το βράδυ, έκλεισε τραπέζι σ΄ ένα εστιατόριο στη συνοικία «Commercial Street» και στο το restaurant Willem van Gogh, νομίζω ότι το ξέρεις.»
«Πως το νομίζεις ότι το ξέρω;» εκφράζει την αμφιβολία του ο Αλκιβιαδης ώστε να αποσπάσει την πηγή της γνώσης της.»
«Κυκλοφορούν διάφορα, ακόμη και στο σαλόνι που συχνάζουν οι γυναίκες των αξιωματικών.»
«Κουβέντες του αέρα είναι, άλλες με μέλι, άλλες με δηλητήριο. Ιστορίες των ναυτικών που διαδραματίζονται σε πολυσύχναστα ή μελαγχολικά μπαρ, όπου ζωές μεθούν και θάνατοι ανασταίνονται, ή δαίμονες πνίγονται και άγγελοι γεννιούνται.» 
«Συμφωνώ για το κουβέντες του αέρα, αλλά νομίζω ότι ακόμα και έτσι δεν χαλάει πολύτιμες φιλίες για μένα. Οι άνθρωποι που σε αγαπούν, σε καταλαβαίνουν.»
«Είναι ωραίο να ξέρεις ότι οι φίλοι σε σκέφτονται και να νιώθεις ότι είσαι πραγματικά μέρος της παρέας μερικές φορές. Δέχομαι με μεγάλη μου ευχαρίστηση την πρόσκληση και ελπίζω ότι δεν θα με βρείτε πολύ βαρετό.»
«Αν Ανησυχείς ότι είσαι ένας βαρετός άνθρωπος στηρίξου επάνω μου και θα είμαι η κλινική ψυχολόγος σου να ξεπεράσεις την πλήξη σου.»
«Ίσως το δεύτερο χειρότερο έγκλημα στον κόσμο είναι η πλήξη. Το πρώτο είναι να είσαι βαρετός! Γι' αυτό για να το ξεπεράσω, αυτά τα μεγάλα γκρίζα-γαλάζια μάτια σου που θα μπορούσα να τα κοιτάζω όλη μέρα, θα συμπληρώσω και όλο το Σαββατόβραδο!» Της λέει ο Αλκιβιαδης «Οπότε το λύσαμε το πρόβλημα.» συμπληρώνει τη φράση του.
«Θα το λύσουμε, αφού πρώτα πιούμε ένα ποτηράκι ζενέβα, εσύ το κερνάς και εγώ κλινική ψυχολόγος σου.»
«Μην τα πετάς τα λόγια σου σαν τ’ άχερο στ’ αλώνι μου ’κάνεις πέτρα την καρδιά κι η κάμα σου στομώνει.»
«Και μετά μου λες βαρετός; Υπάρχει πραγματικά αυτή η έννοια για σένα;»
......Η Δάφνη πλημμυρισμένη από συγκίνηση, μ' ένα συναίσθημα βαρύ και ακαθόριστο της προκαλούσε το γεγονός πως οι επισκευές του πλοίου αποπερατώθηκαν και ο χρόνος παραμονής της στο λιμένα του Ρότερνταμ για εκείνη έφτασε στο τέλος του. Φανερά στενοχωρημένη με δάκρυα στα μάτια αποχαιρέτησε τον καλό της στην αναχώρηση που φεύγει για ένα ακόμη ταξίδι. Είχε φορέσει τα πιο καλά της ρούχα, και με τα δάκρυα στα μάτια της του λέει όλες τις ευχές. Και ο Παυσανίας ακούει τις ευχές της σαν ένα τραγούδι τόσο όμορφο. «Ένα πελώριο σ' αγαπώ και να προσέχεις!» από το στόμα της Δάφνης του που του άγγιξε την καρδιά! «Περιμένω πως και πως τη στιγμή που θα γυρίσω και θα στεφανωθούμε! Αντίο!» 
Όταν το λευκό μαντίλι τ’ αποχαιρετισμού βάραινε απ’ τα δάκρυα, το μεγάλο γκαζάδικο τραβούσε προς το πέλαγος. Τότε, γύρισε στεγνά τα μάτια της επάνω και τον είδε πίσω από τα ρέλια της γέφυρας να την κοιτάει και να τη χαιρετάει ανεμίζοντας τα χέρια του. «Αντήχησαν στ’ αφτιά της τα σ' αγαπώ του». Ένα χαμόγελο έσπασε την πικρή σφραγίδα των χειλιών της, και βρήκε διέξοδο ο ξαλαφρωτικός αναστεναγμός. Στο ξεπροβόδισμα της για κάλο ταξίδι η ψυχή του Παυσανία ξαστέρωσε, τέντωσε το κεφάλι του, να την βλέπει καλύτερα και όσο το πλοίο απομακρυνόταν ολοένα η φιγούρα της πάει και λιγοστεύει λες και βυθιζόταν στο έδαφος.
«Καλέ μου φίλε, σιγά σιγά θα συνηθίσεις τη νοσταλγία που φέρνει του ναυτικού η αναχώρηση από τα αγαπημένα του πρόσωπα.» τον παρηγορεί ο Αλκιβιάδης που είχε σταθεί για λίγο δίπλα του κουνώντας και εκείνος το χέρι του ανταποδίδοντας το χαιρετισμό της Δάφνης.
Ο Παυσανίας έμεινε μέχρι αργά καθώς η μέρα πλησιάζει στο τέλος της στην κουπαστή του πλοίου, παρακολουθώντας τον ήλιο σ΄ ένα εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα στο δυτικό ορίζοντα που έδιωχνε την αραιή ομίχλη, η όποια ως εκείνη τη στιγμή ήταν απλωμένη πάνω από τα νερά του καναλιού. Αυτό το σημείο του προσφέρει ένα γαλήνιο μέρος παρακολουθώντας τον ήλιο να βυθίζεται κάτω από τον ορίζοντα. «Οι σκέψεις του ταξιδεύουν» είναι απορροφημένος σε βαθιές σκέψεις, ανάμικτες με φαντασιώσεις και δεν είναι παρών στην πραγματικότητα. Η προσοχή του δεν είναι επικεντρωμένη στο εδώ και τώρα, αλλά σε κάτι άλλο, σε μελλοντικά γεγονότα και σ' ένα φανταστικό σενάριο. Το φανταστικό ταξίδι του, έχει συνοδοιπόρο την αγάπη του για τη Δάφνη και εκφράζει μια απόπειρα να μετατρέψει το όνειρο του σε πραγματικότητα και να αφήσει εκτός ονείρου τη μορφή μιας προσωπικότητας που έρχεται στην επιφάνεια σε συγκαλυμμένη μορφή. Να συγκρατήσει τις ορμές του και να καταπιέσει τις παρορμήσεις του που αναζητούν διέξοδο να απελευθερωθούν με κάποιο τρόπο.
Της ήμερες που πέρασε στην αγκαλιά της Δάφνης ήταν μια φλογισμένη άνοιξη, και είχε ρίξει στην πιο απόκρυφη γωνιά της καρδιάς του σαν ένα παράξενο όνειρο τις πρόσφατα ανθισμένες επιθυμίες του που είχαν ριζώσει μέσα του για τον Αλκιβιάδη, και αυτή η φλογισμένη άνοιξη, που η Δάφνη ξύπνησε στην καρδιά του μεμιάς του φάνταζε σαν κήπος, χρόνια φυτεμένος και φροντισμένος από χέρια έμπειρου κηπουρού.
Με τις ήμερες να διαβαίνουν στο πλοίο επικρατούσε η σιγή! Μα Αλίμονο του φαινόταν τόσο εκπληκτικό που η μορφή της Δάφνης ξεθώριαζε όσο οι μέρες περνούσαν και έγινε μια χαραμάδα στη σιωπή του. Ξεθώριασε όπως η τέντα από τον ήλιο στο μπαλκόνι του σπιτιού τους, και όσο κι ο κάθε άλλος, απατηλός, αντικατοπτρισμός, όσο ο ίσκιος του, είτε μακραίνοντας προς τη δύση του όταν ο ήλιος, πρόσχαρος, γεννιέται, είτε στρογγυλεύοντας γύρω του, όταν ο ήλιος, γαληνεμένος βασιλιάς της μέρας, μεσουρανεί, είτε απλώνοντας στην ανατολή, το δειλινό την ώρα που ο ήλιος θλιβερός πεθαίνει. Την ένιωθε μια σχέση δίχως πάθος σαν να είναι μια συννεφιασμένη μέρα μες στο καλοκαίρι.

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2025

Outdoor Shower

Ένα μικρο απόσπασμα από την «Ερωτική Μυθοπλασία ΙΙ....Part: 5»
«Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας του συγγραφέα. Τα ονόματα, οι χαρακτήρες, οι τοποθεσίες .....κλπ.. Βλέπε Μυθοπλασία ΙΙ: (Part:1)
Ερωτική Μυθοπλασία ΙΙ (Part..1)..
Είναι η τελευταία εβδομάδα των διακοπών τους. Οι Οικογένειες χαρούμενες απολαμβάνουν το απογευματινό τους μπάνιο και τις τελευταίες ανέμελες στιγμές των διακοπών τους, έκτος από τον Νικηφόρο που αισθάνεται ελαφρώς αδιάθετος και έχει αράξει στον μεγάλο καναπέ του μπαλκονιού στο σπίτι της Νεφέλης. Ατενίζοντας τον ορίζοντα και την θάλασσα έχει βυθιστεί σε μια κατάσταση απόλυτης ηρεμίας και ευδαιμονίας μέσα από την πλήρη αποδέσμευση του από τις αισθήσεις και τις επιθυμίες του. Νιώθει γαληνεμένος με τους ήχους απ' το θρόισμα της άμπωτης και της παλίρροιας του νερού στην ακρογιαλιά.
Πρώτη ως συνήθως σαν η νοικοκυρά του σπιτιού καταφθάνει απ΄ τη θάλασσα η Νεφέλη όσο οι υπόλοιποι τσαλαβουτούν στα σμαραγδένια νερά! Μπήκε φουριόζα κάτω από το υπαίθριο ντους στη γωνία της αυλής και ξέπλενε το σώμα της από την αλμύρα. Ο Νικηφόρος άκουγε τον ήχο νερού και το έβλεπε να τρέχει πάνω κορμί της. Το νερό έτρεχε στο μέτωπό της, στις θηλές της, στους αστραγάλους της. Στέναξε όταν ένιωσε πως το νερό κυλούσε ανάμεσα στα πόδια της, και στις βουνοκορφές του κορμιού της. Η εικόνα της να ξεπλένεται αργά αργά, με το νερό να στάζει απ' το κωλαράκι της, μέσα από το τέλειο μαύρο μαγιό της είναι ερεθιστική. Νιώθει τον φαλλό να ξυπνάει να του σηκώνεται και μέχρι να τελειώσει το ντους η Νεφέλη αυτός αισθάνεται να έχει πλήρη στύση. Την κοιτούσε και την προσκυνούσε με το βλέμμα του. Την σκέφτηκε γυμνή μέσα στην αγκαλιά του ανατρίχιασε και αυτή η ιδέα του άρεσε.
Η Νεφέλη αντιλαμβάνεται τη διέγερση του και αποφασίζει να παίξει μαζί του. Σε λίγο ο ήχος του νερού έσβησε. Κοιτάζει γύρω της πέρα από την μάντρα της αυλής δεν υπάρχει ψυχή εκτός από τον Νικηφόρο που την κοιτούσε απ' τον καναπέ απέναντι της. Βγάζει ανέμελα το ολόσωμο μαγιό της και μένει τελείως γυμνή μπροστά του. Το δέρμα της σταρένιο από τον ήλιο του καλοκαιριού. Ανάμεσα στα στήθη της λαμπυρίζει ένα λεπτό ρυάκι νερού, σαν καταρράκτης κάπου στο βάθος, ένας καταρράκτης κάπου ψηλά σε μια βουνοπλαγιά και ανάμεσα στα πόδια της ένας υπέροχος θάμνος, να ξεπροβάλλει φουντωτός σε πρώτο πλάνο, με τα υγρά του χείλη να γυαλίζουν στο βάθος του. Τώρα σκουπιζόταν στα δυο σφριγηλά στητά χωρίς χαλάρωση στήθη και στο τουρλωτό κωλαράκι της που καυλώνει ακόμη και άγιο. Στη συνέχεια παίρνει το φουστάνι της ένα καλοκαιρινό μίνι φλοράλ που κρεμόταν στο σχοινί της αυλής και το φορά με αργό τέμπο, ο ιδανικός τρόπος που ενεργοποιεί ερωτικά τον θεατή της και του γεννά προσδοκίες για τη συνέχεια, έχοντας σκοπίμως τα σκέλη της αρκούντως ανοικτά ενώ είχε και το νου της στο Νικηφόρο που την κοιτούσε με λαγνεία. 
«Πως αισθάνεσαι;» Τον ρωτάει
«Ξαφνικά ένιωσα σαν να µε είχε πατήσει τρένο. Αλλά τώρα…. Καλύτερα!» Της απαντάει.  Αναστενάζει βαθιά και ηδονικά χωρίς να πάρει τα μάτια του από πάνω της. Είναι σαστισμένος και είναι φανερό ότι η θέα απ΄ το γυμνό κορμί της και το κάδρο με το μουνί της Νεφέλης τον έχει αναστατώσει.
Αυτή τον καταλαβαίνει! (Αλώστε αυτό επιθυμούσε να πετύχει και το είχε καταφέρει.)... Έχει ήδη ανεβεί στην βεράντα και στέκεται όρθια δίπλα του στο καναπέ.
«Πολύ ζεστή η μέρα σήμερα! Έχει και μια υγρασία που δεν υποφέρεται με τίποτα. Νιώθω το φουστάνι μου να κολλάει πάνω μου! Δεν το μπορώ θέλω να τα βγάλω όλα».» Του λέει και μια κίνηση ανασηκώνει προκλητικά από μπροστά το φουστάνι της και αρχίζει να το  ανεμίζει για να κάνει αέρα στους μηρούς και στο μουνί της. Εκεί, μπροστά του. Η πουτάνα είχε απόλυτη συνείδηση του ακαταμάχητου όπλου της που μαστιγώνει τις αισθήσεις του.  Ο Νικηφόρος τρελάθηκε, προσπαθούσε να βρει τρόπο, να δει όσα γίνεται περισσότερα και η ίδια δεν έχασε ευκαιρία να πυρπολήσει λεκτικά την αναδυόμενη καύλα που του προκαλούσε. Είναι τόσο πασιφανές, σαν μεσημεριανή λαμπρότητα, ότι η τυραννική μαγική δύναμη που του προκαλούν του εφηβαίου της τα ρόδα, οφείλεται αποκλειστικά σ΄΄ένα ζωικό μαγνητισμό τόσο εκπληκτικό, οφειλόμενο στην ασυνήθιστη σεξουαλική τους δύναμη που τον κάνουν υπήκοο πιστό των θέλγητρων τους με μια δίψα και πόθο ατελείωτο.
«Ωραία είναι η θέα που μας προσφέρει το μπαλκόνι του σπιτιού μας. Βλέπεις όλο τον κόλπο γύρω σου, θάλασσα και βουνό και αυτό σε κάνει να νιώθεις ηδονικά υπέροχα! Δεν συμφωνείς;» Τον ρώτησε κοιτώντας δήθεν τη θάλασσα μπροστά τους.
«Όντως! Η θέα είναι πανέμορφη!» Απάντησε ο Νικηφόρος, μόνο που τα μάτια του δεν κοίταζαν τη θάλασσα αλλά ανάμεσα στα πόδια της.
Εκείνη του χαμογέλασε με νάζι και ο Νικηφόρος ένιωθε έντονα το γαργάλημα χαμηλά στην κοιλιά του, την ανάσα να γίνεται βαριά, το βλέμμα να κάνει βόλτα στο κορμί της και λάγνες σκέψεις να ξεπηδούν από κάθε εγκεφαλικό του κύτταρο. Η σεξουαλική μαγεία είναι, όπως λέει ο Νοβάλις, η αίσθηση που επηρεάζει συνειδητά τον εσωτερικό μας κόσμο. Είναι γραμμένη με αναμμένα κάρβουνα στο καταπληκτικό βιβλίο της ζωής ότι η φλογερή έλξη μεταξύ Αρσενικού και Θηλυκού δρα μαγικά.
Η Νεφέλη διέκρινε την έξαψη και την επιθυμία στη ματιά του Νικηφόρου και ένα πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης απλώθηκε στα ροδοκόκκινα χείλια της.
«Τι λες και εσύ; Δεν αξίζει το θέαμα που βλέπεις μπροστά σου;» Τον ρώτησε ναζιάρικα και με καυλιάρικο κάρφωμα στα μάτια.
«Εεε… Ναι! Και βέβαια είναι η καλύτερη θέα! Μια θάλασσα όμορφη σαν κρίνο που μέσα της κοιμήθηκε ένα φίδι όπως λέει και κάποιος ποιητής.» της λέει, μην παίρνοντας τα μάτια του απ' τον θάμνο της εκεί ανάμεσα στους μηρούς της.
«Α έτσι λέει ο ποιητής. Όμορφο μου ακούγεται! Σε κάνει να ανυπομονείς να μπεις μέσα σ΄αυτή τη θάλασσα, εε; Στα βαθιά! Να την απολαύσεις!» Τον ρωτάει, πνίγοντας ένα πονηρό γελάκι…
Ήταν φανερό ότι και της Νεφέλης ξεχείλιζε η καύλα της και η σεξουαλική της επιθυμία αναζητούσε διέξοδο. Ταυτόχρονα το απολάμβανε που τον καθήλωνε με το θέαμα που του προσέφερε και του έδειχνε ξεκάθαρα σε τι κατάσταση ήταν. Είχε αρχίσει να μουσκεύει και οι θηλές της διογκώθηκαν σαν  κεράσια.
«Μμμμ, έτσι ακριβώς! Τέτοιες στιγμές ο νους μου είναι ελεύθερος και ταξιδεύει κι όσο νους ταξιδεύει νιώθω να με πλημμυρίζουν επιθυμίες! Νεφέλη είσαι η αφορμή να δουλέψει η φαντασία μου και η παρουσία σου με κάνει να βλέπω τις κορυφογραμμές του Χελμού να γίνονται πρόσωπο, στήθια, κοιλιά και μηροί, και με πέντε απλωτές σ' αυτή τη θάλασσα εμπρός μου να βυθιστώ μέσα της στις σπηλιές της, να βοσκήσω στα φύκια της και αυτή να μου δώσει το πιο κρυφό κοράλλι της για φιλοδώρημα», της απαντά με ποίηση ο Νικηφόρος. Της Νεφέλης οι βλεφαρίδες της μάκρυναν, τέντωσε κι άλλο το κορμί της έριξε το κεφάλι της πίσω, κοίταξε ψηλά, από πάνω ουρανός από κάτω η θάλασσα και αυτή να νιώθει εκεί στην ακρογιαλιά σπηλιά γλαφυρή που σκάνε μέσα της κύματα και τα σκέλια της να ανοίγονται σαν Κολοσσός της Ρόδου και αυτός ταξιδιάρικο καράβι, παθιασμένα να μπαινοβγαίνει μέσα της.
Επάνω στην ώρα του έντονου ποιητικού τους οίστρου ακριβώς πίσω τους στο έμπα της αυλής κάνει την εμφάνιση της στην αυλή και η υπόλοιπη οικογένεια.

Σάββατο 31 Μαΐου 2025

Excuse me? Why, Ma'am?

....Ένα μικρο απόσπασμα από την «Ερωτική Μυθοπλασία Ι: (Part:2)....
«Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας του συγγραφέα. Τα ονόματα, οι χαρακτήρες, οι τοποθεσίες .....κλπ.. Βλέπε Μυθοπλασία Ι: (Part:1)
Ερωτική Μυθοπλασία Ι (Part..1)»
..............Άνοιξε την Τιβί on demand και πέφτει σε μια πρωινάδικη εκπομπή απ΄ αυτές που παρακολουθεί η πεθερά του με τις παρουσιάστριες που το κάνουν με όλους τους ισχυρούς της τηλεόρασης και των περιοδικών για να εξασφαλίσουν μια θέση στο γυαλί, και μετά βγάζουν στη φόρα το εσώρουχο και το ψεύτικο στήθος τους για να ξεχωρίσουν. Παίρνει η άλλη τηλέφωνο, λέει, είμαι σαράντα χρονών, παντρεμένη, με επιτυχημένη επαγγελματική καριέρα, βγάζω πολλά λεφτά και επειδή δουλεύω αρκετές ώρες είμαι πολύ κουρασμένη και όταν γυρίζω σπίτι και δε μπορώ να κάνω τις δουλειές του σπιτιού, οπότε τις κάνει ο άντρας μου. 
«Μα καλά κυρία μου, ο άντρας σας δε δουλεύει; δεν είναι κουρασμένος;»
«Ναι δουλεύει, είναι κουρασμένος αλλά εγώ βγάζω περισσότερα.»
«Συγγνώμη να σας ρωτήσω κάτι προσωπικό, εξωσυζυγική σχέση διατηρείτε;»
«Τι λέτε καλέ, βεβαίως και διατηρώ!»
«Παρντόν; Γιατί κυρία μου;»
«Γιατί το να βλέπω τον άντρα μου να ασχολείται στην κουζίνα και γενικά να τον βλέπω να κάνει τις δουλειές του σπιτιού με ξενερώνει ότι ήδη είναι με το ένα πόδι στον ερωτικό λάκκο! Δεν με εξιτάρει στο ερωτικό παιχνίδι δεν μου δημιουργεί ένταση, πάθος και δεν νιώθω έλξη για να πέσω τελικά στο κρεβάτι μαζί του. Εγώ τον ερωτικό μου παρτενέρ τον θέλω να είναι δυναμικός και αποφασιστικός άντρας που ξέρει τι θέλει και πως να το διεκδικήσει! Με την αδρεναλίνη του να χτυπάει κόκκινο, και πάντα έτοιμος για δράση, ώστε να με κάνει να νοιώθω γυναίκα, ελκυστική, ποθητή και διεκδικίσημη. Να κάνει το μυαλό και το σώμα μου να αιωρείται και κάθε μου κύτταρο να καίγεται! Να ρουφάει τους «χυμούς» μου και στο βλέμμα του να αντικρίζω έξαψη και βουλιμία. ώστε να παρασύρει και να τεντώνει τις αισθήσεις μου στα άκρα προσκαλώντας με να υποκύψω εκούσια σ’ ένα μαρτύριο που δε θέλω να έχει τελειωμό. ..»
Γρήγορα βαρέθηκε και έκλεισε την τηλεόραση καταλήγοντας στο εξής. Η Γυναίκα στις δυτικές κοινωνίες σήμερα, έχει εθιστεί στην αγορά και την δύναμη που αυτή της παρέχει. Κοινωνικό status κλπ. Αυτά τα πρότυπα έχει από την τηλεόραση και τις «πετυχημένες» φίλες, αυτά επιθυμεί. Αυτό όμως, είναι η διάσπαση της οικογένειας γενικά στον δυτικό κόσμο, κάνει συνειρμούς και σκέψεις για γνωστές τηλεπερσόνες που παριστάνουν τις κυρίες και δεν αφήνουν τεκνό για τεκνό χωρίς να το πηδήξουν. Παράγοντες του θεάτρου, της τηλεόρασης, του καλλιτεχνικού χώρου γενικώς, που εκβιάζουν. «Εσύ θα μου κάτσεις κι εγώ θα σε κάνω φίρμα» Νεαρά κοριτσόπουλα προκειμένου να αποκτήσουν κάποιο δεύτερο ρόλο σε σίριαλ πέφτουν στα γόνατα και με το στόμα ανοιχτό, αποθεώνουν και τον τελευταίο κάμεραμαν.

Δευτέρα 19 Μαΐου 2025

Alfred Charles Kinsey Scale

Ένα μικρο απόσπασμα από την «Ερωτική Μυθοπλασία ΙΙ....Part...7»
«Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας του συγγραφέα. Τα ονόματα, οι χαρακτήρες, οι τοποθεσίες .....κλπ.. Βλέπε Μυθοπλασία ΙΙ: (Part:1)
Ερωτική Μυθοπλασία ΙΙ (Part..1).....
.Η παράσταση τελείωσε με ένα θέατρο γεμάτο που ο κόσμος στο τέλος έδειξε έμπρακτα την αγάπη του, στους συντελεστές που ήταν όλοι μαζί γύρω από τη σκηνή ευχαριστώντας τους με θερμό χειροκρότημα για την υπέροχη και αξέχαστη παράσταση! Μπορεί η θεατρική παράσταση να τελείωσε, η ιστορία όμως συνεχίζεται μακρυά από το θέατρο και οι δυο ξαδέρφες έρχονται αντιμέτωπες με κομμάτια της ζωής τους που ζουν και αγωνιούν σε ένα κόσμο που γρήγορα αλλάζει θέτοντας ερωτήματα και διλήμματα, στην πίεση που δημιουργούν τα «πρέπει» και τους περιορισμούς που επιβάλλει η κοινωνία ιδίως στις γυναίκες που ακόμη και σήμερα εγκλωβίζονται σε «κουτάκια» ακολουθώντας στερεοτυπικές συμπεριφορές! Τις δυο ξαδέρφες τις ενώνει μία δοκιμασμένη σχέση και ουδέποτε μεχρι το τελευταίο καλοκαίρι είχε υπάρξει κάποιο σεξουαλικό υπονοούμενο στο τοπίο των επιθυμιών της. Η επιθυμίες τους, όμως, αυτές καθαυτές, δεν είναι μονοδιάστατες, όπως τελικά αποδείχθηκε! Τίποτα δεν προμήνυε αυτό που θα ακολουθούσε! Για την Εριφύλη και την Άλκηστις η απαγκίστρωση από τα πρέπει και τα μη στην προσωπική τους σεξουαλική ικανοποίηση έχει πλέον να κάνει με μια λεπτή απόκλιση από τα πρέπει όταν αποφάσισαν να διερευνήσουν τις πλευρές του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, σε μία απόπειρα κατανόησης τόσο του φύλου, όσο και των ανικανοποίητων αναγκών τους! Οι δυο γυναίκες ενθάρρυναν η μια την άλλη το τελευταίο καλοκαίρι στις διακοπές τους να προεκτείνουν τους ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς τους και να συνευρίσκονται ερωτικά αναζητώντας την σεξουαλική τους ευχαρίστηση, συνάπτοντας τελικά και ερωτική σχέση αν και ξεκάθαρα είναι δυο ετεροφυλόφιλες γυναίκες. Είναι όμως ξεκάθαρα 100% ετεροφυλόφιλες; η ανήκουν σ' έναν ζωντανό κόσμο που είναι ένα συνεκτικό σύνολο όλων του των διαστάσεων σύμφωνα με τον Άλφρεντ Κίνσεϊ. Η κλίμακα του Κίνσεϊ δίνει μια απάντηση και προσπαθεί να περιγράψει την σεξουαλική τους επιθυμία και τα επεισόδια της σεξουαλικής τους δραστηριότητας σε δεδομένη χρονική στιγμή. Η Εριφύλη μια γυναίκα είκοσι οκτώ ετών, μια ζωή ετεροφυλόφιλη και παντρεμένη με δυο μικρά παιδιά και έναν ευτυχισμένο γάμο - μάλιστα με έναν κούκλο άντρα,- όλα φυσιολογικότατα στην ρουτίνα της ζωή της. Η Άλκηστις στα είκοσι τρία χρόνια της ετεροφυλόφιλη που σαν φοιτήτρια δήλωνε ικανοποιημένη από τη σεξουαλική της ζωή. Δεν έχει και καμία σημασία ποια από τις δυο τους έκανε την αρχή. Το φλερτ, όταν το καλλιεργούν και οι δύο, πάντα κάπου καταλήγει. Κάποια στιγμή είχε προχωρήσει τόσο πολύ, που δε μπορούσαν να κάνουν πίσω! Το ήθελαν με όλο τους το είναι! Και θα βρουν χίλιες δυο δικαιολογίες για τον εαυτό τους -και στο σύντροφό της η Εριφύλη,- έτσι ώστε να απενοχοποιηθούν και να το απολαύσουν. Σαν ξαδέρφες πάντα ήταν πολύ κοντά, κολλητές!  Φτάσανε και οι δύο να μιλάνε για προσωπικά θέματα, και την ερωτική τους ζωή, υπήρχε μια χημεία, μια αύρα στη σχέση τους. Υπήρχε το πρόσφορο συναισθηματικά έδαφος που δεν άργησε η αρχική φιλική σύμπνοια να μετατραπεί σε ερωτική έλξη. Ήταν κάτι που το θέλανε και οι δύο να συμβεί και όταν αργότερα, το συζήτησαν διεξοδικά οι δυο τους, καταλήξανε ότι μάλλον είναι περίεργες και φιλήδονες γυναίκες. Πάνω κάτω κάθε γυναίκα περνάει κάποτε τέτοια φάση στη ζωή της, άλλες το αποδέχονται και το ζουν, άλλες όχι. Φυσικά την Εριφύλη την διακατέχει και αυτή η καταραμένη αύρα του απαγορευμένου, που κάνει τον καρπό να φαίνεται πολύ δελεαστικότερος, από ό,τι θα της φαινόταν υπό άλλες συνθήκες (αν π.χ. ήταν ελεύθερη). Είναι και αυτά τα παιχνίδια του μυαλού, που όλα από εκεί ξεκινούν και καταλήγουν στις κρεβατοκάμαρες και όχι μόνο. Και οι δυο γυναίκες άφησαν αυτή την εμπειρια να τους συνεπάρει σαν να ζουν όταν συναντιούνται κάποια ιδιαίτερα βράδια τρελού καρναβαλιού και όπως είναι γνωστό στον έρωτα και στο καρναβάλι όλα επιτρέπονται! Τις αποφορτίζει από όλη την καθημερινότητα και τις κάνει να ξανανιώθουν ανέμελες, ερωτικές και πάνω από όλα, γυναίκες. Απλά θέλουν να ζήσουν αυτό το συναίσθημα και να το ευχαριστηθούν, έως ότου ελπίζουν να τους περάσει.
Είναι αργά κοντεύει μεσάνυχτα που οι δυο γυναίκες γυρίζουν στο σπίτι.
«Είμαι μούσκεμα με το που πάμε σπίτι θα βάλω το στραπόν να γαμηθούμε και να φαντασιωνόμαστε το καυλί του Νικηφόρου.» λέει η Άλκηστις.
«Αχ, μη μου κολάζεις τον εγκέφαλο και προσπαθώ πάρα πολύ να μην χάσουμε τον έλεγχο.»
«Χαλάρωσε Μωρό μου. Πάντως τώρα που μας μπήκε το σκουλήκι, εάν δεν είχε συμβεί μεταξύ μας αργά ή γρήγορα θα θέλαμε να πάρουμε «μεζέ» από αλλού.»
«Ήμαρτον Δέσποτα νυχτιάτικα! Τι σκέφτεται και λέει το κορίτσι. Και δεν μου λες; Για πες μου. Πιστεύεις πως οι bi κοπέλες, πάνε στην κόλαση η στον παράδεισο;» 
«Ξαδέρφη τζάμπα τρως τα συκώτια σου! Και εγώ και εσύ, θέλουμε να τις «εφαρμόσουμε» τις φαντασιώσεις μας. Να το «τρίψουμε» μαζί το πιπέρι.»
«Μωρό μου βλέπω δεν άντεξες, ξέσπασες και μου τα λες χύμα και τσουβαλάτα. Όχι ότι δεν το περίμενα. Και σε ερωτώ λοιπόν! Παίζει να μας περάσει; Όχι βέβαια παίρνοντας ασπιρίνη, με τον καιρό εννοώ»...
«Όχι, καλή μου ξαδέρφη! Δε θα μας περάσει. Δεν είναι αρρώστια για να μας περάσει. Είναι η προσωπική μας επιλογή. Μια επιλογή  κρυμμένη τόσα χρόνια στο υποσυνείδητό μας. Πιθανόν να είχαμε νιώσει ερωτικά σκιρτήματα και για κάποιες άλλες κοπέλες στο παρελθόν, στις οποίες δεν δώσαμε την πρέπουσα σημασία από φόβο, λόγω κοινωνικής και οικογενειακής κατακραυγής, κλπ.
Το απωθήσαμε Και ήρθε τώρα η ώρα  και οι συνθήκες που ξύπνησαν τα τόσο έντονα συναισθήματα που δεν είχαμε ξανανιώσει η μια για την άλλη. Είναι σα να είχαμε πονόδοντο και να φοβόμασταν να πάμε στον οδοντίατρο. Προτιμούσαμε τα γιατροσόφια της γιαγιάς και κάποια στιγμή υποκύψαμε στα «θέλω» που προστάζει η φύση μας.»
«Ξέρω εγώ, νομίζω ότι συμβαίνει κάποια στιγμή να γουστάρει ένας ή μια έγγαμος και κάτι εκτός γάμου, αλλά όσο τουλάχιστον έχει τα μυαλά στον τόπο και συγκρατείται έως ότου του περάσει και ελπίζω ότι δεν είναι και τόσο τραγικό.»
«Δηλαδή αφού έχεις που έχεις τις τύψεις να το κάνεις και πράξη τουλάχιστον να μην πάνε χαμένες;»
«Εύχομαι να καταλαγιάσει αυτό το συναίσθημα γιατί έχω αρχίσει να παραφέρομαι.» προσπαθει να κλείσει το διάλογό η Εριφύλη.
«Δεν μπορείς να ελέγξεις το πότε θα σκιρτήσει η καρδιά σου, αλλά στο εξοχικό με τον κουμπάρο γαμιόσουν ένα ολόκληρο τριήμερο πουτανίτσα μου ξεδιάντροπη. Κι εκεί που τα λεγες όλα μαζί μου ώρες είναι να μου ζητήσεις να μην σε πιέζω.» Της λέει κοφτά η Άλκηστις σαν κάπως με παράπονο.
«Αα γι αυτό μου έκανες μανούρα στο τηλέφωνο τις μέρες εκείνες, και πως τάχα μου σε ξέχασα και πως δεν σου έλεγα ούτε μια γλυκιά κουβέντα; και καπάκι μου ζωγράφιζες καρδούλες, στο MSN και μου έστελνες μηνύματα;. να μου γράφεις όμορφα λόγια, να μου λες πόσο πολύ με φαντασιώνεσαι;»
«Ως ερωτευμένη, λειτούργησα κτητικά και παραφέρθηκα ζητώντας εξηγήσεις και να σου πω αυτά που νιώθω. Εμείς, που τα λέγαμε όλα και εσύ να ξεδίνεις τις καύλες σου με τον κουμπάρο σου και εγώ να το μαθαίνω από άλλους; Με το ζόρι κρατιόμουν να μη βαλαντώσω, πήγα και κλείστηκα και ξέσπασα σε κλάματα στην τουαλέτα τη μέρα εκείνη. Όλα τα παραπάνω ήθελα να στα πω κατάμουτρα, αλλά ήξερα πως είχες κάποια προσωπικά προβλήματα και αφού τη φιλία μου τη χρειάζεσαι, αυτή προσπαθούσα να σου την παρέχω. Και στα λέω σήμερα, γιατί όσο τα φυλάω μέσα μου θα εκραγώ.»
«Ηρέμησε ρε Μωρό μου! Και εγώ τον πρώτο καιρό μου ήταν αδιανόητο να έχω έρθει συναισθηματικά τα πάνω κάτω και να νιώθω ότι απλά ήταν ένα παιχνίδι. Τώρα ισορρόπησα. Τώρα μπορώ να το διαχειριστώ πλέον εξερευνώντας τη σεξουαλικότητά μου και νιώθω άνετα με τις επιθυμίες μου .»
«Ξαδέρφη εφόσον όλα είναι συναινετικά, δικαιούμαστε να απολαύσουμε τα πάντα όσο το δυνατόν περισσότερο κατά τη διάρκεια του σεξ.»

Τετάρτη 14 Μαΐου 2025

Cevahir....(Tzivaeri)

Ένα μικρο απόσπασμα από την «Ερωτική Μυθοπλασία ΙΙ....Part...7»
«Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας του συγγραφέα. Τα ονόματα, οι χαρακτήρες, οι τοποθεσίες .....κλπ.. Βλέπε Μυθοπλασία ΙΙ: (Part:1)
Ερωτική Μυθοπλασία ΙΙ (Part..1).....
............Μετά από μια δύσκολη και κοπιαστική ημέρα έχοντας διασχίσει την ταραγμένη θάλασσα, ο Νικηφόρος μ' ένα βαθύ στεναγμό, εξουθενωμένος, τεντώθηκε ηδονικά, σήκωσε το κεφάλι κι άφησε το σπίρτο του βλέμματός του να πλανηθεί έξω απ' το μεγάλο φινιστρίνι του γραφείου του. Στο βάθος του ορίζοντα, οι τελευταίες αχτίδες από το φως της μέρας έκαναν τον χώρο να μοιάζει βυθισμένος στις σκούρες μπλε και μαβιές σκιές του δειλινού, του ωκεάνιου δειλινού που ποτέ δεν προλάβαινε να τις χαρεί, γιατί είναι τόσο σύντομες. 
Κατέβασε μια γουλιά απ’ το παλιό κονιάκ με την κεχριμπαρένια όψη και το ευγενικό του άρωμα, περίμενε δυο τρία λεπτά πριν από τη δεύτερη γουλιά.... ύστερα άφησε το ποτήρι του, απλώθηκε στον αναπαυτικό καναπέ του γραφείου του και αφέθηκε εις την σιωπή της βαθιάς σκέψης και εις την γαλήνη των ονειροπολήσεων του προκειμένου να ακούσει το μέσα του… την καρδιά του, την ψυχή του… την πεμπτουσία της ύπαρξης του! 
Σε ελάχιστα λεπτά, η νύχτα θα έπεφτε, βαριά και βελούδινη, στον κόσμο γύρω του. Καθώς περνούν ώρες ονειροπολώντας η φαντασία του τείνει να υπερβάλλει σκέφτηκε μ’ ένα αθέλητο χαμόγελο. 
To βράδυ τoν βρήκε χωμένο στην πολυθρόνα του γραφείο του, κρατώντας το ποτήρι με το κονιάκ. Αν και αργά, συνεχίζει να ατενίζει την θάλασσα που άλλαζε χρώμα! Πόσο τον ηρεμούσε η γαλήνη της θάλασσας! Η μουσική από το cd του Αντρέα Μποτσέλι «Best Songs Of Andrea Bocelli» στους ήχους του «Can't Help Falling In Love», ήταν για αυτόν πηγή έμπνευσης! Πόσο τον άγγιζε αυτό το τραγούδι, τον ταξίδευε σ΄ έναν ονειρεμένο τόπο γεμάτο με την αγάπη τους. Με δυσκολία συγκρατούσε τα δάκρυά του στο άκουσμά του. Πώς είναι δυνατόν να είναι ευτυχισμένος ένας άνθρωπος μακριά από τα πρόσωπα που αγαπά και τον κάνουν ευτυχισμένο;
Ο Νικηφόρος σήμερα δεν είχε επαφή με το «Τζιβαέρι» του, τον θησαυρό του την Εριφύλη. Στην τελευταία επαφή τους τον είχε πληροφορήσει ότι η Άλκηστις έχει κατεβεί στην Αθήνα και έχουν προγραμματίσει την σημερινή ημέρα να πάνε παρέα στο θέατρο. Παίζεται μια πρωτότυπη διασκευή για το θέατρο, σε ένα κορυφαίο αντιπολεμικό έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας το «Όσα Παίρνει ο Άνεμος». Ένα έργο για τον έρωτα, τον πόλεμο και τον σκληρό αγώνα μιας κοινωνίας να επιλέξει ανάμεσα στην ηθική και την επιβίωση που ζωντανεύει επί σκηνής. Ο Νικηφόρος έχει διαβάσει το βιβλίο και το θεωρεί ένα από τα σπουδαιότερα βιβλία όλων των εποχών, που χάρισε και μια από τις πιο μνημειώδεις ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου.
Το Φθινόπωρο έφερε μαζί του τη θεατρική άνοιξη στην Αθήνα, μια καλλιτεχνική αναγέννηση με νέες ενδιαφέρουσες παραστάσεις και projects. Τον Οκτώβριο οι θεατρικές αίθουσες γεμίζουν με δυνατές ερμηνείες, σκηνοθετικά πειράματα και ιστορίες που προκαλούν σκέψη. Από την υπαρξιακή αγωνία μέχρι τη σκοτεινή μαγεία το θεατρικό ρεπερτόριο έχει κάτι για όλους. Μια βουτιά στο συναίσθημα, τη δράση και το απροσδόκητο. Από αρχαίους μύθους σε σύγχρονα κοινωνικά δράματα, η αθηναϊκή σκηνή γεμίζει με ιστορίες που αξίζει να δουν. Η Εριφύλη και η Άλκηστις ετοιμάστηκαν για να πάνε να δουν ένα θεατρικό έργο που πιστεύουν πως δεν πρέπει να χάσουν! Το «Όσα Παίρνει ο Άνεμος».Θα ήταν μια υπέροχη βραδινή έξοδος, κάτι που η Εριφύλη δεν μπορούσε να έχει συχνά πια τέτοιες εξόδους σαν παντρεμένη γυναίκα με δυο πολύ μικρά παιδιά.  Ωστόσο, αυτό το βράδυ οι γονείς της προσφέρθηκαν να πάρουν τα μικρά παιδιά και οι δυο γυναίκες ξεκίνησαν με χαρά το ραντεβού τους με το θέατρο.
Σαν νέες γυναίκες με αέρα δροσιάς ντύθηκαν ωραία μεν όσο πιο άπλα μπορούσαν δε. Η Εριφύλη κλασσικό ταγέρ ως «μεγαλοκυρία» και η Άλκηστις με ένα «χλιαρό» ριχτό φόρεμα η οποία παρά το υπέροχο σώμα της έχει αποδείξει ξανά και ξανά πως «δεν τόχει» με τη μόδα. Έτσι και αλλιώς για την Άλκηστις τι είναι όμορφο και πως θα δείχνεις ιδανικά το γυναικείο σώμα δεν ήταν βέβαιη ότι έχουν όλοι την ίδια άποψη για το… ιδανικό! Η ίδια νιώθει πως είναι σε κανονικό σχετικά βάρος, προσέχει τη διατροφή της για να παραμένει υγιής. Οτιδήποτε άλλο το θεωρεί ότι είναι υπερβολή και δεν οδηγεί πουθενά. Τέλος το χτένισμα τους και τα μαλλιά τους ήταν απλοϊκά και συνηθισμένα, καθώς απλώς πήγαιναν σε μια συνηθισμένη θεατρική παράσταση..
Η παράσταση τελείωσε με ένα θέατρο γεμάτο που ο κόσμος στο τέλος έδειξε έμπρακτα την αγάπη του, στους συντελεστές που ήταν όλοι μαζί γύρω από τη σκηνή ευχαριστώντας τους με θερμό χειροκρότημα για την υπέροχη και αξέχαστη παράσταση! Μπορεί η θεατρική παράσταση να τελείωσε, η ιστορία όμως συνεχίζεται μακρυά από το θέατρο και οι δυο ξαδέρφες έρχονται αντιμέτωπες με κομμάτια της ζωής τους που ζουν και αγωνιούν σε ένα κόσμο που γρήγορα αλλάζει θέτοντας ερωτήματα και διλήμματα, στην πίεση που δημιουργούν τα «πρέπει» και τους περιορισμούς που επιβάλλει η κοινωνία ιδίως στις γυναίκες που ακόμη και σήμερα εγκλωβίζονται σε «κουτάκια» ακολουθώντας στερεοτυπικές συμπεριφορές!

Παρασκευή 2 Μαΐου 2025

Gefira Tis Agias Marinas

....Ένα μικρο απόσπασμα από την «Ερωτική Μυθοπλασία ΙΙ....Part...7»
«Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας του συγγραφέα. Τα ονόματα, οι χαρακτήρες, οι τοποθεσίες .....κλπ.. Βλέπε Μυθοπλασία ΙΙ: (Part:1)
Ερωτική Μυθοπλασία ΙΙ (Part..1).....
........ Το Εμαιλ του Αδαμάντιου με το περιεχόμενο του, του Νικηφόρου του ξύπνησε μνήμες: Ήταν στην εφηβεία του, στην αφέλεια του και στην αθωότητα όπως τουλάχιστον ένιωθε σε εκείνη την ηλικία που σήμερα δεν το θεωρεί ανεξήγητο. Είχε μεγαλώσει σε μια πολύ φτωχική συντηρητική οικογένεια από ένα μικρο χωριό του νότου, και ποτέ δεν τα είχαν συζητήσει αυτά τα θέματα και έτσι είχε φτάσει στην ενηλικίωση  με σχετική άγνοια σχετικά με το σεξ. Οκ, είχε κάνει τις φάσεις του με τρυφερές συνομήλικες γειτονοπούλες του, φιλιά, μπαλαμούτια, αλλά μέχρι εκεί. Ανατομικά ήξερε στο περίπου τι παιζόταν, αλλά προχωρημένη επαφή ούτε είχε πάρει ούτε είχε δώσει. Μπουρδέλο μια δυο φορές που το επισκέφτηκε, δεν τον ικανοποίησε, δεν το γούσταρε να είναι έτσι. Όσο για τσόντες, μόνο κλασσικά εικονογραφημένα! Ο αυνανισμός ήταν το αποκούμπι του όταν μάλιστα συνειδητοποίησε όσο προχωρούσε η εφηβεία, ότι ούτε «κουφαίνει», ούτε επηρεάζει αρνητικά την όραση, όπως τον προειδοποιούσαν οι δικοί του, και τον είχε κάνει λάστιχο.
Ο Νικηφόρος σήμερα θυμάται τα γεγονότα που συνέβησαν όταν ήταν δέκα επτά ετών μια ηλιόλουστη καλοκαιρινή ημέρα. Ήταν στις 17 Ιουλίου, ημέρα της οποίας εορτάζεται η μνήμη της Μεγαλομάρτυς της Ορθόδοξης Εκκλησίας, της Αγίας Μαρίνας. 
Εργαζόταν περιστασιακά τις ήμερες εκείνες σε κατάστημα στην κεντρική αγορά της πόλις, υπάλληλος αποθήκης με μερική απασχόληση, για διεκπεραίωση των εργασιών της αποθήκης, όπως παραλαβές, παραγγελίες, ταξινόμηση και αποθήκευση εμπορευμάτων, και λοιπές βοηθητικές εργασίες στο πλαίσιο λειτουργίας της αποθήκης.
Στο απέναντι κατάστημα ο έμπορος είχε μια δεκαεξάχρονη κόρη που τους καλοκαιρινούς μήνες απασχολείτο στην οικογενειακή επιχείρηση. Ο Νικηφόρος έβλεπε ένα πανέμορφο, έξυπνο και ταλαντούχο μελαχρινό κορίτσι που δεν περνούσε απαρατήρητο με σώμα που θα ζήλευαν πολλές τις εκπληκτικές αναλογίες και το χαμόγελό της. Μέσα σε όλο αυτό το λεφούσι της κεντρικής αγοράς ξεχώριζε για τους γύρω, αλλά και ανάμεσά τους. Ο Νικηφόρος την έβλεπε σαν παγωτό τον Αύγουστο και η κοπέλα είχε καταλάβει την ελκυστικότητα που του προκαλούσε! Όλα ξεκίνησαν με δική του πρωτοβουλία και βγήκαν για έναν σύντομο καφέ μετά τη δουλειά τους στον οποίο περάσαν πολύ ωραία. Δεν της ζήτησε κάτι, ούτε έκανε κάποια παραπάνω κίνηση. Η επαφή τους συνεχίστηκε με χαμόγελα, ματιές και χαζοκουβέντα άλλα τίποτα το ουσιαστικό. Κάποια στιγμή αποφάσισε και εκδήλωσε πιο ξεκάθαρα πλέον ενδιαφέρον του! Του υποσχέθηκε να κανονίσει να βγούμε παρέα την επόμενη ημέρα, αργία της Αγίας Μαρίνας, να συναντηθούν στη γέφυρα να κάνουν το μπάνιο τους στη θάλασσα και να περάσουν τη μέρα μαζί. 
Αισθάνθηκε την καρδιά του να πεταρίζει στην πρόταση της: «Άφησέ με να ΄ρθω μαζί σου. Θα σταθούμε λιγάκι στην κορφή της σιδερένιας γέφυρας της Αγίας Μαρίνας, ύστερα εσύ θα κατηφορίσεις κι εγώ θα γυρίσω πίσω έχοντας στ’ αριστερό πλευρό μου τη ζέστα απ’ το τυχαίο άγγιγμα του πανωφοριού σου…»
(Γ. Ρίτσος, H Σονάτα του Σεληνόφωτος)
 Η Αγία Μαρίνα ένα γραφικό παραλιακό χωριουδάκι ένας μικρός παράδεισος. Πρόκειται για ένα ψαροχώρι που προσφέρεται για κολύμπι, ψάρεμα, τοπικούς περιπάτους. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και εντυπωσιακή είναι η ιστορία της γέφυρας, που δεσπόζει παραλιακά της Αγίας Μαρίνας. Είναι πως υπάρχει στενή συγγένεια με τον πύργο του Άιφελ. Για την ακρίβεια, η κατασκευαστική BATIGNOLLES, συνεργάτης της οποίας ήταν και ο Άιφελ, είναι η εταιρεία η οποία ξεκίνησε το έργο κατασκευής της προβλήτας το 1892. Την ίδια περίοδο, δουλευόταν παράλληλα και το μεγάλο έργο στη Γαλλική πρωτεύουσα. Οι πληροφορίες θέλουν τον Άιφελ να είναι υπεύθυνος και για το σχεδιασμό της γέφυρας στην Αγία Μαρίνα, τόσο οι εκπληκτικές ομοιότητες στο σκελετό και τη δομή των δύο έργων, όσο και παλιά σχέδια με την υπογραφή του γραφείου του, κάνουν σχεδόν βέβαιη την ανάμειξη του. Την ημέρα της εορτής ακολούθησε πάνδημη Ιερά Λιτανεία της Αγίας Εικόνας στους παραθαλάσσιους δρόμους του χωριού».
Την περίμενε δεν φάνηκε! Αφήνοντας τον να τρώει τη δεύτερη χυλοπίτα από κοπέλα που του έκατσε και πιο βάρια από την προηγούμενη! «Mην το σκέφτεσαι.» Λέει στον εαυτό του. Ήταν μια από αυτές τις ημέρες του Ιούλη, όπου ο ήλιος λάμπει ζεστός και ο αέρας φυσάει μελτέμι δροσερό. Όπου είναι καλοκαίρι στο φως και άνοιξη δροσερή στη σκιά. Στεκόταν με υπομονή στην αρχή της γέφυρας, ο ήλιος που έλαμπε ζέσταινε το πρόσωπό του. Μα δεν τον ένοιαζε να κουνηθεί για να τον αποφύγει. Δεν ήταν πως ήταν πληγωμένος εξαιτίας της χυλόπιτας, μα θύμωνε και ένιωθε τόσο χαζός που νόμισε ότι η κοπέλα ενδιαφέρεται ενώ δεν ενδιαφερόταν που πλέον αμφέβαλλε τόσο πολύ για την κρίση του και φοβάται ότι ερμήνευσε μια φιλική συμπεριφορά της ως φλερτ!  Η ερώτηση είναι: Πως το ξεπερνάει όταν την επόμενη ήμερα θα την ξαναδεί και θα του θυμίζει πόσο πολύ νιώθει ότι έχει εξευτελιστεί;. Σε κάθε περίπτωση, δεν αφήνει περιθώρια στον εαυτό του για περισσότερα, οπότε θα το πάρει απόφαση ότι δεν υπάρχει παρακάτω και θα σταματήσει να ασχολείται με το τι θέλει, εφόσον η κοπέλα δεν θέλει αυτό που θέλει αυτός. «Νικηφόρε πάντα είχες πολύ καλή σχέση με την πραγματικότητα, δεν νομίζω να κινδυνεύεις από αυταπάτες και ονειροφαντασίες που τόλμησες να της πεις ότι σου αρέσει. Θέλει δύναμη να το δείξεις, μιας και το αποτέλεσμα δεν είναι ποτέ σίγουρο. Όσοι δεν το κάνουν είναι γιατί φοβούνται την απόρριψη, την έκθεση. Τα χαμογελάκια και κλεισίματα ματιών, είναι η δική της ανάγκη για επιβεβαίωση. Δε θέλει εσένα, αλλά τη βρίσκει που τη γουστάρεις. Αγνόησέ την και προστάτευσε τον εαυτό σου. Όταν λοιπόν μαζέψεις και με την ηλεκτρική σκούπα αυτά τα νόστιμα  ψίχουλα ενδιαφέροντος που σου ρίχνει, θα έρθει και η οριστική διαγραφή. Μην αμφισβητείς τον εαυτό σου. Δεν είσαι τρελός όταν σου κλείνει το μάτι. Άστη να πάει στο καλό και πάμε γι’ άλλα. Οπότε στη συνέχεια πάμε με αέρα!.... είμαι ένας cool, ελεύθερος, ωραίος νεαρός, που φλέρταρε και ε, τι να κάνουμε που δεν πέτυχε, τώρα έχουμε άλλα πράγματα να ασχοληθούμε,.... κι άσ΄ την αυτήν να βλεφαρίζει μόνη της πια, σα να ΄χει πάθει επιπεφυκίτιδα!  Η πραγματικότητα είναι πως ναι, θα ήταν πάρα πολύ ωραίο, αλλά δεν έγινε. Η ζωή προχωρά, μη χάνεις το χρόνο σου μένοντας κολλημένος  και ο χρόνος όλα τα διορθώνει, αρκεί να τον αφήνουμε να κάνει τη δουλειά του χωρίς ψευδαισθήσεις.» Συνομιλούσε ο Νικηφόρος με τον εαυτό του.
Μπροστά του είναι σιδηροδρομικός σταθμός που εξυπηρετείται από τα τοπικά τρένα ανάμεσα στο Λειανοκλάδι και τη Στυλίδα.  Σημαντικό ρόλο έπαιξε το τρένο που με τα δρομολόγια που μετέφερε πολύ κόσμο στην πλησιέστερη, λαϊκή παραλία της πόλης. Μία αμμουδερή παραλία και μια πολυσύχναστη ακτή με ψιλή άμμο που την προτιμούσε ιδιαίτερα ο νεαρόκοσμος. Η Αγία Μαρίνα Στυλίδας από τα χρόνια του Μεσοπολέμου, αλλά και μεταπολεμικά ήταν την περίοδο του καλοκαιριού «το Φάληρο» της Λαμίας. Εκεί κάθε καλοκαίρι γίνονταν τα μπάνια του λαού. Σ’ αυτό βοηθούσε το τραίνο με δύο δρομολόγια, που έφερνε πολύν κόσμο στην πλησιέστερη λαϊκή παραλία. Στα μεταπολεμικά χρόνια δεκαετίες 1950 και 1960 με το «μουτζούρη», δηλαδή με μια ατμομηχανή και πίσω βαγόνια επιβατικά και φορτηγά, οι κάτοικοι της Λαμίας και των άλλων κοινοτήτων, σε δύο
δρομολόγια ημερησίως, πήγαιναν στην Αγία Μαρίνα και τη Βασιλική Στυλίδας για θαλάσσια μπάνια.
Απορροφημένος στις σκέψεις του δείχνει αφηρημένα αδέξιος και πολλές απορίες τον απασχολούν, απορίες που διογκώνονται και τον επηρεάζουν. Απορίες που είναι κοινές στα μετά-εφηβικά χρόνια των αγοριών και αφορούν κυρίως τα ερωτικά και σεξουαλικά θέματα. Τα επόμενα λεπτά κύλησαν γρήγορα και τον έβγαλαν από την ομίχλη των σκέψεων του. Μπροστά του στη βάση της σιδερένιας γέφυρας μια δεμένη παρέα φίλων του που σχεδόν όλοι συνδέονται χαλαρά μεταξύ τους τον καλούν να απολαύσει τις κοινές τους δραστηριότητες. Η θάλασσα, το νερό, η φύση γενικά έχει την απόλυτη δύναμη, δημιουργεί ισχυρούς δεσμούς, και ο νεανικός αυθορμητισμός, δημιουργούν νέες παρέες και σε βοηθούν να κάνεις νέους φίλους, ενώ ανακαλύπτεις τις δεξιότητες σου, και όχι μόνο. Περνώντας η ώρα η παρέα τους την είδε να μεγαλώνει και να απλώνεται στα βότσαλα της παράλιας. Την ημέρα εκείνη της γιορτής της Αγίας αποθεώθηκε από μια λαοθάλασσα νεαρόκοσμου, η δημοφιλής παραλία...
Ανάμεσα στην παρέα τους ξεχώριζε ο Φίλιππος! Εντελώς αμερόληπτα ο Φίλιππος ήταν, ευγενικός, έξυπνος, και φυσικά ένας νεαρός όμορφος άντρας στα είκοσι τρία του χρόνια. Περνώντας τα χρόνια όταν τον θυμάται καμιά φορά ο Νικηφόρος του θυμίζει τον Hugh Jackman τον ηθοποιό που τρελαίνονταν μαζί του, το γυναικείο κοινό.
Ο Νικηφόρος τον είχε δει πρόσφατα στο δρόμο τη γειτονιάς του μια δυο φορές. Είχε μάθει πως είχε απολυθεί από το στρατό τελευταία έμενε στην Αθήνα, αλλά ερχόταν τακτικά στην πόλη τους στους γονείς του. Στην γειτονιά που έμενε ο Νικηφόρος είχε μια ωραία μονοκατοικία ένας Λαμιώτης μεγαλέμπορας! Η οικογένεια του μεγαλέμπορα είχε μια εικοσάχρονη κόρη ίδια η Κλαούντια Καρντινάλε σε ομορφιά. Μάλιστα μια γειτόνισά τους με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη όταν αναφερόταν στην κοπελιά σαν κάποια γυναίκα πολύ θελκτική, έλεγε. «Σαν τα κρύα τα νερά! Την κοιτάνε σαν ξερολούκουμο. Σαν του Χατζή-Μπεκηρ λουκούμι ο κάτασπρος λαιμός της και μαλεμπί καζάντιμπι ο αναστεναγμός της.»
(Χατζή-Μπεκηρ διάσημο ζαχαροπλαστείο για τα λουκούμια του.)
Ο Φίλιππος ήταν γνωστό ότι είχε επαφές με την οικογένεια και μάλιστα είχε γνωστοποιηθεί πως προοριζόταν για επίσημος μνηστήρας της «Κλαούντια Καρντινάλε»
Και ο Νικηφόρος ήδη βρισκόταν στη ζώνη των δέκα οκτώ του χρόνων ήταν ένας κομψός  νεαρός άνδρας ψηλός μα όχι άχαρος με πλούσιο μαλλί, καστανομελιά μάτια, γεμάτα πάθος για ζωή.  
Όλα ξεκίνησαν όταν κάποια στιγμή ο Φίλιππος αστειευόμενος προκάλεσε το Νικηφόρο σε μια αναμέτρηση, έναν αγώνα κολύμβησης οι δυο τους μεχρι το τέλος της σιδερένιας γέφυρας.
«Συμφωνώ! Και τι μεγάλο έπαθλο περιμένει τον νικητή;» ρώτησε ο Νικηφόρος απευθυνόμενος στον Φίλιππο, προσπαθώντας να  φαίνεται αθώος και αφελής και ότι δεν κάνει υπόδειξη!
«Τι προτείνεις;» 
«Χμ!»
«Λοιπόν έχω να προτείνω εγώ κάποιο καλό καφέ- ρεστοράν το απόγευμα για ένα ποτό η καφε εάν συμφωνείς! Στο λόφο του Αγίου Λουκά! Πάνω από την γειτονιά σου!»
«Ενδιαφέρον μου ακούγεται ...! Όμορφο μέρος για καφε και ποτό!»
Ο αναμέτρηση για τον Νικηφόρο ήταν φιάσκο. Ο Φίλιππος ήταν δεινός κολυμβητής! Ο Νικηφόρος στο τέλος της αναμέτρησης διαπίστωσε πως ο Φίλιππος κατείχε σε βάθος τις τεχνικές κολύμβησης! 
«Το ξέρεις ότι κολυμπάς λάθος στο νερό;» Του δήλωσε ο Φίλιππος.
«Καταλαβαίνω ότι κολυμπάω λάθος αλλά δεν ξέρω από που να αρχίσω και τι να πρωτοδιορθώσω!»
«Λοιπόν, θα σε βοηθήσω να το διορθώσουμε. Κατ΄ αρχήν ας το αναλύσουμε! Το νερό είναι οκτακόσιες φορές πιο πυκνό από τον αέρα, πράγμα που σημαίνει ότι η κακή τεχνική σε επιβραδύνει και σε κουράζει πολύ γρήγορα και επομένως είναι δύσκολο να κολυμπήσεις πολύ μακριά.» Πηγαίνει δίπλα του και τον πιάνει από τη μέση για να του δείξει τη σωστή θέση μέσα στο νερό. 
«Είναι σαφές ότι αυτό που θέλουμε να πετύχουμε είναι να μειώσουμε τις αντιστάσεις του σώματός μας μέσα στο νερό. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να μένεις ψηλά στο νερό και όσο το δυνατό πιο ευθυγραμμισμένος. Τα δυνατά πόδια σου μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά προς αυτή την κατεύθυνση. Η σωστή θέση στο κεφάλι σου βοηθά να μένουν τα πόδια ψηλά μέσα στο νερό.» 
Ο Φίλιππος όταν βοήθησε το Νικηφόρο να οριζοντιώσει το κορμί του στο νερό του έδινε συμβουλές που θα τον βοηθήσουν να βελτιώσει την τεχνική του. Του εξηγεί υπομονετικά. Αποφεύγει τις τεχνικές λεπτομέρειες. Ο Νικηφόρος σε αυτή τη θέση ένιωθε τον φαλλό και τα «καρύδια» του να κρέμονται χαλαρά μέσα στο ζεστό νερό όταν ξαφνικά ένιωσε το χέρι του Φίλιππα πάνω από το μαγιό του να χαιδευει με μαεστρία τις μπάλες του. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Δεν έχει καν προλάβει να συνειδητοποιήσει τι γίνεται. Εάν το θέλει ή όχι. Εάν του αρέσει ή όχι. Σαφέστατα ο πούτσος του είχε άλλη γνώμη. Έγινε σκληρός σαν πέτρα. Ο Νικηφόρος έκπληκτος διαπιστωνει το σύστημα του «μου αρέσει» έχει ηδονική επίδραση επάνω του και το  φαινόμενο της αυθόρμητη στύσης, επιτυγχάνεται μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα που του προκαλεί «μυρμήγκιασμα» στα γεννητικά όργανα, σαν να προδίδει κάπως το σώμα το μυαλό του και τα συναισθήματά του! Αναρωτιέται πως του συμβαίνει κάτι τέτοιο γιατί δεν είχε καμιά επιθυμία για ερωτική επαφή εκείνη τη στιγμή. Αμήχανα και μηχανικά αφέθηκε στο χάδι του. Σιγά - σιγά άρχισε να καυλώνει συνειδητά. 
Αργότερα μεστωμένος ενήλικας κάπου διάβασε το παράδειγμα  το σύστημα της «εκμάθησης» του σώματος, (learning system) που μαθαίνουμε να προσδοκούμε κάτι από έναν ερεθισμό όπως τα σκυλιά του Pavlov. Ο Pavlov τους έμαθε ότι κάθε φορά που χτυπάει το κουδούνι θα εμφανιστεί το φαγητό τους, ώσπου τα σκυλιά άκουγαν το κουδούνι και είχαν σάλια χωρίς να εμφανιστεί φαγητό. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα σκυλιά ήθελαν να φάνε το κουδούνι! Σημαίνει ότι έμαθαν ότι το κουδούνι ήταν ερέθισμα που σχετίζεται με το φαγητό. Έτσι και ο Νικηφόρος δεν σκεφτόταν το σεξ με τον Φίλιππο αλλά το σώμα του είχε μάθει ότι να του χαϊδεύουν την «οικογένεια» ήταν ερέθισμα που σχετιζόταν με το σεξ και είναι μια αυτόματη σωματική αντίδραση που συχνά δε μπορούσε να την ελέγξει. Αμήχανα και μηχανικά αφέθηκε στο χάδι του Φίλιππα. Σιγά - σιγά άρχισε να καυλώνει συνειδητά με το χέρι του Φίλιππα πλέον να τον χουφτώνει πάνω από το μαγιό, καθώς έσκυψε και του είπε σιγά στο αυτί! «Φιλαράκο μου το μαγιό σου έχει φουσκώσει τόσο πολύ που νομίζω ότι έχει χωθεί ανακόντα μέσα. Το είχα καταλάβει πως έχεις προσόντα.»
Ο Νικηφόρος ξερόβηξε λίγο αμήχανα και του λέει! «Χμμμ! Νομίζω ότι έχει δημιουργηθεί πρόβλημα μήπως να βγούμε από το νερό να ηρεμήσουμε;»
Η επόμενες στιγμές βρήκαν το Νικηφόρο ιδρωμένο έξω από τη θάλασσα με τον ήλιο από πάνω του να καίει. Είχε βγει πρώτος έξω και με πέντε βήματα βρέθηκε στην αμμουδιά. Μετά από λίγο βγήκε και ο Φίλιππος και χωρίς δεύτερη σκέψη άραξε δίπλα στο Νικηφόρο.
«Μην βλέπεις το χαμένο ποντάρισμα της αναμέτρησης σαν αποτυχία.» του λέει.
«Ο ποιητής λέει πως σαν χαμένος έχω ελπίδες.» Του λέει ο Νικηφόρος.
«Για πες μου τι λέει ο ποιητής.»
«Αναμετρήθηκαν για τα μάτια της Ελένης, όμως εκείνη προτίμησε τον Νικηφόρο κι ας ήταν αυτός που κατέληξε στο νοσοκομείο.» 
«Λοιπόν ώρα να τα μαζεύουμε έρχεται το τραίνο! Στον Άγιο Λουκά κερνάω το φαγητό πληρώνεις τα ποτά που έχασες!»
Απόγευμα ήδη βρίσκονται στη δροσιά που προσφέρει το δημοτικό περίπτερο του λόφου. Η σκηνή στη θάλασσα έχει ξεχαστεί. Ο Νικηφόρος το εξέλαβε ως ένα παιχνίδι, μια ακραία προχωρημένη χειρονομία μεταξύ φίλων χωρίς συνέχεια.
Ο λόφος του Αγίου Λουκά είναι ένας κατάφυτος λόφος της Λαμίας, που βρίσκεται ακριβώς πάνω από την Πλατεία Διάκου, με εύκολη πρόσβαση από εκεί. Εκεί ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει έναν ευχάριστο περίπατο, φαγητό, καφέ ή ποτό στο δημοτικό περίπτερο με τη μαγευτική θέα στην Οίτη, την Κοιλάδα του Σπερχειού και το Μαλιακό Κόλπο. Μέσα στο καταπράσινο δασύλλιο υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Λουκά, πολιούχου της πόλης της Λαμίας, ένας μικρός ναός σταυροειδής χωρίς τρούλο που χτίστηκε ως ξωκλήσι το 1910. Έχει ιστορικό ενδιαφέρον για τις μνήμες των κατοίκων λόγω της σύνδεσής του με σημαντικά ιστορικά γεγονότα, ενώ έχει χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Το πυκνό δάσος προς την δυτική του πλευρά γειτνίαζε με βοσκοτόπια και το πανέμορφο αυτό δασύλλιο της δυτικής πλευράς ήταν τόπος ερωτικής συνεύρεσης, συνήθως κρυφής! Ήταν η γαμηστρώνα της περιοχής! Ο Νικηφόρος θυμάται μια ιστορία που τους έλεγε μια ανέραστη καθηγητρια των θρησκευτικών. Τους είχε πει ότι έβλεπε σκιές, κακά πνεύματα δηλαδή, σε αυτό το δάσος, γιατί έλεγε πως πηγαίνουν οι νέοι και κάνουν σεξ πριν τον γάμο. Επίσης τους έλεγε άμα έχουν κάνει σεξ πριν τον γάμο θα πάνε κόλαση.
Είχαν τελειώσει το φαγητό τους και απολάμβαναν τον απογευματινό καφε τους. Οι λάτρεις του καφέ και της μοναξιάς θα υπερασπιστούν αυτήν τη πρωινή τελετουργία, λέγοντας πως λίγος ποιοτικός χρόνος με τον εαυτό μας και μια κούπα καλού καφέ, αξίζει πολλά περισσότερα.» Ο Νικηφόρος δεν θα διαφωνήσει, όμως ως γνήσιος λάτρης της επαφής και της κοινωνικότητας αντιπαρέρχεται και λέει πως σαν τον απογευματινό καφέ δεν έχει. Ο απογευματινός καφές είναι ο βασικός λόγος συνάντησης με φίλους. Η έκφραση «πάμε για καφέ» είναι πια ατάκα-ορόσημο που ενώνει την παρέα, σήμα κατατεθέν χαλάρωσης και χαβαλέ. Αυτές τις στιγμές απολαμβάνουν οι δυο φίλοι μας.
«Ώρα να φύγουμε» προτείνει ο Νικηφόρος! Όπου να 'ναι θα δύσει ο ήλιος πίσω απ' τις κορφές στα απέναντι βουνά της Οίτης και της Γκιώνας και θα χαθεί. Κατηφόρισαν το δρόμο από το δεξιό πυκνό αλσύλλιο. Καθώς, ο ήλιος έγειρε και ο ίσκιος τους μεγάλωνε περπατούσαν αμίλητοι την επιστροφή προς την πόλη οι απέναντι πλαγιές του λόφου παίρνουν το θαμπό χρώμα στο απογευματινό σούρουπο.
Στο δρόμο ο Νικηφόρος νιώθει την ανάγκη ότι θελει να ουρήσει. Ζητάει συγνώμη από τον Φίλιππο και μπαίνει μέσα στο δασύλλιο «στη γαμηστρώνα» για την ανάγκη του. Ο Φίλιππος τον ακολουθεί και αυτός μέσα στο δάσος.» Μπροστά στα πόδια τους σέρνεται μια χελώνα με μαύρο κρασπεδωτό καβούκι.
«Μια αρχαία παροιμία λέει πως αν σε κατουρήσει χελώνα είναι γούρι.» του λέει γελώντας ο Φίλιππος του Νικηφόρου..
Αδειάζει την κύστη του ο Νικηφόρος και ετοιμάζεται να συμμαζευτεί. Ο Φίλιππος απλώνει το χέρι να του πιάσει και πάλι τον πούτσο.
«Θέλω να τον δω,» Του λέει! Τον πιάνει με το χέρι του και του τον παίζει λίγο ανάποδα. Κάνει να γονατίσει.
Ο Νικηφόρος τον πιάνει όμως από τον ώμο και τον κολλάει πισωκολλητά στο κορμό του δέντρου, τον κοιτάζει στα μάτια και του λέει: «Τι είναι αυτό που ζητάς;»
«Ξέρεις τι θέλω!»
«Φίλε μου αυτό ξεχασέτο δεν θα γίνει»
«Κρίμα,» λέει αμήχανα.
«Πάρε το χέρι σου μόνο, πριν μας δουν!»
«Έχεις δίκιο, παρασύρθηκα! Ίσως κάποια μέρα ξανασυναντηθούμε, ίσως και πάλι να μην ξαναβρεθούμε ποτέ.»
ΥΓ: Θέλεις η μοίρα, θέλεις ο χρόνος που όλα τα ισοπεδώνει στη διάβα του δεν συναντήθηκαν ξανά ποτέ!
Του Νικηφόρου ο ανδρικός πισινός στο μυαλό του φάνταζε ένα Φυσικό απόρθητο φρούριο που δεν επιδεχόταν κυριαρχίας!  Τα όρια της απαγόρευσης εγκατάλειψης του οχυρού είχαν καθοριστεί με εξονυχιστική ακρίβεια στο «πρακτικό» που είχε συνταχθεί στο μυαλό του.

 
Web Informer Button