H Ellada Tis Meseas Taxis

Ποιος πληρώνει την κρίση;
Μα φυσικά η μεσαία τάξη, ο συνήθης ύποπτος που επάνω της ασελγούν τα τελευταία τριάντα και πλέον χρόνια οι διεφθαρμένοι κρατικοί λειτουργοί όπως ονομάζουμε μια μεγάλη μερίδα δημοσίους υπαλλήλους που εκβιάζουν τον πολίτη για να του παρέχουν τις υπηρεσίες που έχει ήδη πληρώσει με τους φόρους του.
Την ίδια ώρα οι πολιτικοί αντί να ακρωτηριάσουν τα σάπια πλοκάμια του τερατώδους ελληνικού κράτους πέρασαν σε φορολογική αφαίμαξη της μεσαίας τάξης. Αντί να φορολογηθούν οι πολυεθνικές και η εκκλησία στο βαθμό που της αναλογεί, βγαίνει η εκκλησία  και δηλώνει ότι θέλει να δώσει ελεημοσύνη στα νεόπτωχα κορόιδα που σηκώνουν όλο το βάρος της κρίσης.Τα τελευταία χρόνια ένα νέο φάντασμα στοιχειώνει όλες τις προηγμένες οικονομίες, "η προοπτική πολλών ετών μισθολογικού ακρωτηριασμού για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών", γίνεται δε πολύς λόγος για την πτώση της μεσαίας τάξης, εννοώντας την οικονομική της κατάρρευση που παρατηρείται παντού σε όλο τον πλανήτη, με την εξαίρεση ίσως των αναδυόμενων χωρών (BRIC).
Στο πλαίσιο των κοινωνικών και οικονομικών διεργασιών η καταχρέωση των νοικοκυριών που συνέβη στη χώρα μας καθυστερημένα μεν αλλά ορμητικά δε επέτρεψε τη διατήρηση του βιοτικού επιπέδου της μεσαίας τάξης, παρά την ουσιαστική αλλά όχι άμεσα ορατή διάβρωση των εισοδημάτων τους και συνεπώς βοήθησε να περάσουν ανώδυνα τα πρώτα χρόνια της παγκόσμιας κρίσης. Ωστόσο, η διέξοδος αυτή είχε εκ των πραγμάτων ημερομηνία λήξης.
Βιώνουμε πλέον μια κρίση που την νοιώθει όλο και μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού στο δυτικό ημισφαίριο, που μέχρι σήμερα θεωρούσε σαν δεδομένο ότι ανήκε στην μεσαία τάξη, μπροστά στην αβεβαιότητα της απασχόλησης και την όξυνση των ανισοτήτων.
Η παγκοσμιοποίηση βάρβαρα προκαλεί τον καταποντισμό της μεσαίας τάξης και την εμφάνιση των περιστασιακά εργαζομένων.
Εργαζόμενοι χωρίς καμία εργατική σύμβαση και προστασία, βρίσκονται στον δρόμο από την μια μέρα στην άλλη.
Η εποχή της ανάπτυξης και της σταθερότητας υποχωρεί και το μέλλον αβέβαιο προκαλεί ένα γενικευμένο φόβο.
Η Ελλάδα της μεσαίας τάξης μπορεί να καταθλίβεται ή και να κερδοσκοπεί, αυτή είναι πάντως στο επίκεντρο της κρίσης. Η φτωχή τάξη υποφέρει την ίδια κατάσταση που βρίσκονταν και πριν και η πλούσια δεν ασχολείται, γιατί η κρίση την αγγίζει ελάχιστα, δεν νιώθει να τη συνδέει τίποτε με την καταρρέουσα μεσαία τάξη. Λειτουργεί με τη δική της ταυτότητα απολαμβάνοντας την αύξηση της ισχύος της. Φιλόδοξη βλέπει μπροστά της το δικό της χρυσό Ελντοράντο και εγκαταλείπει στη μοίρα της την καταρρέουσα πλειονότητα. Η ορμητική βελτίωση της δικής της θέσης συναρτάται ευθέως με τη χειροτέρευση των υπολοίπων.
Η Ελλάδα της μεσαίας τάξης, θέλει να της λες ότι θα λύσεις τα προβλήματα της καθημερινότητας χωρίς να την πειράξεις και ότι λεφτά υπάρχουν.
"Ως λαός έχουμε αυτή την αδυναμία: Προτιμούμε να μη λύσουμε ένα πρόβλημα, να μη το κοιτάξουμε στα μάτια, παρά να υποχωρήσουμε στις εμμονές, συμπάθειες ή αντιπάθειές μας, και προσωπικά μικροσυμφέροντά μας."
Η Ελλάδα της μεσαίας τάξης, δεν θέλει να αντιληφθεί ότι η οικονομική κρίση έχει πλέον επιβάλλει όρους και όρια. Όποιος δεν τα λαμβάνει υπόψη του και δεν εννοεί να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα που αφορούν τη μείωση του εισοδήματος του, θα πληρώσει το κόστος ευρισκόμενος σε αδιέξοδα σε πρώτη φάση τουλάχιστον. Δυστυχώς σαν λαός έχουμε τεράστιο έλλειμμα παιδείας σ' αυτόν τον τόπο. Και αυτό το έλλειμμα παιδείας σε συνάρτηση με τις οικονομικές δυσκολίες, κυρίως, έχουν δραματική επίπτωση για τη βία και για τις αντικοινωνικές συμπεριφορές. Η βία που προέρχεται από μεγάλες κοινωνικές ανισότητες μπορεί να φέρει εγκληματικότητα, μπορεί να προκαλέσει πολλές κοινωνικές αναστατώσεις και τέλος, αν τα πράγματα χειροτερέψουν κι αν ο λαός έχει συνείδηση της αδικίας, μπορεί να οδηγήσει σε επανάσταση. Μια μεγάλη μεσαία αστική τάξη μπορεί να αποτρέψει τέτοιες αναστατώσεις. Ιδανικό θα ήταν όλοι οι πολίτες να είναι πάνω κάτω εξισωμένοι οικονομικά, κάτι που είναι δυνατό να γίνει με αργές διαδικασίες και με την προϋπόθεση ότι η κοινωνία ευημερεί. Με άλλα λόγια, φαντάζει αδύνατο στο ορατό μέλλον να συμβεί αυτό.
«Βέβαια τίποτα δεν αποκλείεται, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά και, όταν ο Γαλιλαίος είπε ότι η Γη κινείται, πολλοί θα γέλασαν χλευαστικά εις βάρος του.»
Μπορεί το σύστημα αξιών που υπηρέτησε μια μερίδα χρυσοκάνθαρων και ψηλά αμειβομένων στελεχών να έφερε όνειρα στην σημερινή νεολαία για γρήγορη ανέλιξη και κοινωνική αναγνώριση που επέρχεται με την ιδέα ότι με το χρήμα αγοράζεις τα πάντα. Αυτό το ίδιο σύστημα στέρησε από τα νέα παιδιά το δικαίωμα να ονειρεύονται, τα ανάγκασε να βλέπουν εφιάλτες. Τα οδήγησε στον εύκολο δρόμο της άρνησης και τα έδιωξε από το δύσκολο δρόμο της άποψης, της πρότασης και της δημιουργίας. Επιτέλους, στα χρόνια που έρχονται πρέπει να νικήσουν οι ενεργοί και δημιουργικοί πολίτες και όχι τα λαμόγια της αρπαχτής. Οι πραγματικοί επιχειρηματίες, με όνειρα και προοπτικές που σχεδιάζουν με προσεκτικά βήματα το μέλλον τους και όχι οι τζάμπα μάγκες των χρηματιστηριακών παιχνιδιών, της ρεμούλας και των κρατικών επιχορηγήσεων.  Το θεμελιωμένο σύστημα είναι σίγουρο θα τους πολεμήσει όσο μπορεί. Πιστεύω και ελπίζω ότι δεν θα καταφέρει να τους νικήσει, ώστε να αξίζουν την εμπιστοσύνη μας  που πρέπει απλόχερα να τους δείξουμε. Όσο νωρίτερα και όσο καλύτερα καταλάβουμε ότι καθένας μας μπορεί να είναι χρήσιμος  και αποδοτικός όταν κάνει αυτό που ξέρει και αυτό που αγαπά, όταν θα πάει για δουλειά και όχι για αγγαρεία, τότε όλα θα είναι καλύτερα και για αυτόν και για όλους. Όταν αυτός που είναι άνεργος θα ψάξει για δουλειά και όχι για «θέση», τότε μπορούμε να ελπίζουμε ότι το αύριο μπορεί να είναι καλύτερο από το χτες και από το σήμερα.
Το σημερινό οικονομικό μοντέλο διακυβέρνησης έχει οικτρά αποτύχει. Κάποιο άλλο μοντέλο περισσότερο ισορροπημένο που θα αμβλύνει τις ανισότητες πρέπει να εφαρμοστεί. Αυτό το άλλο μοντέλο της κοινωνικής αναγέννησης να το επιβάλλει η νέα γενιά. Είναι καιρός να αναλάβει την ηγεσία της κοινωνίας και να την οδηγήσει με φυγή προς τα εμπρός.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η οικονομική κρίση μπορεί επίσης να επιταχύνει νέες μορφές ενεργειακής ανάπτυξης σε παγκόσμιο επίπεδο. Ταυτόχρονα μια ενδιαφέρουσα και προκλητική κοινωνική αναγέννηση αναδύεται μέσα από περιόδους οικονομικής λιτότητας και συντηρητικών κυβερνήσεων. Και τώρα διανύουμε μια τέτοια περίοδο.

Pareneseis Pros Nearo Dokimo Michaniko

Αμβέρσα, φθινόπωρο του χίλια εννιακόσια ογδόντα οκτώ.
Είναι προφανές στη ζωή μας ότι τα θέματα με ενδιαφέρουσες ιστορίες που αφορούν τα κοινά καθημερινά πρόσωπα ελάχιστα έχουν ελπίδες να εξιστορηθούν, και σαν τέτοιες τα πρόσωπα της ιστορίας μένουν ανώνυμα στο σκοτάδι.
Η ματιά του. Στο πρόσωπο του ήταν κυρίαρχη η παρουσία των ματιών του. Ήταν το πρώτο πράγμα που πρόσεξα όταν εμφανίστηκε εμπρός μου.
Η ματιά του ανθρώπου σκέφτηκα μπορεί να σηματοδοτήσει μια σειρά από συναισθήματα.
Γενικά στην καθημερινή μας ζωή υπάρχει μια πεποίθηση που πηγάζει από την παράδοση και μας θυμίζει ότι τα μάτια είναι οι αδιάψευστοι μάρτυρες που αποτελούν το μέσο επικοινωνίας για την πόρτα της ψυχής. Και όπως να έχει ακόμη και σήμερα συνεχίζουμε να πιστεύουμε στην παράδοση αυτή.  Αν τα μάτια με το βλέμμα τους φωτίζουν όλο το πρόσωπο, φωτίζουν έτσι και τον κόσμο, ορατό και αόρατο προς τον οποίο στρέφονται.
Καστανά σκούρα μάτια, εκφραστικά και υγρά, κοιτούσαν αμήχανα, συνεσταλμένα και αδέξια, σχεδόν άτολμα γύρω του. Όλη του η παρουσία ανέδιδε το άγχος του ατόμου που βρίσκεται μακριά από τα συνηθισμένα χωρικά του ύδατα. Το έντονο, στοχαστικό βλέμμα του έδειχνε ότι είναι ευάλωτο και επιφυλακτικό απέναντι στις νέες συνθήκες που καλείται να αντιμετωπίσει.
Αυτός ήταν ο νέος μας δόκιμος μηχανικός που στεκόταν απέναντι μου. Ένα νεαρό παλικάρι γύρω στα είκοσι του χρόνια, μια γοητευτική εφηβική φιγούρα, περιποιημένος, καλοντυμένος, ψηλός, αρκετά πάνω από το ένα ογδόντα, ευθυτενής, αρμονικά κανονικό προφίλ με μια παιδική αύρα να πλαισιώνει τα χαρακτηριστικά του. 

Το προσώπου του είχε την εικόνα και το χρώμα του αποβουτυρωμένου γάλακτος, το χρώμα του ωκεάνιου αφρού. Το σύνολο αυτής της εικόνας συμπλήρωναν τα πλούσια κάστανα μαλλιά του.

Κατά την πρόσκαιρη κρίση μου άνετα και με επιτυχία θα μπορούσε να χρησιμέψει ως νεαρό ανδρικό μοντέλο για να διαφημίσει την ομορφιά της φυλής μας στα τουριστικά ένθετα των περιοδικών, αν και φαινόταν καλοζωισμένος και σχετικά αγύμναστος.
Η γενική εξωτερική του παρουσία απηχούσε το φάσμα της επίδρασης που προκαθορίζει τα χαρακτηριστικά της κοινωνικής μεσαίας αστικής τάξης στις νεοελληνικές οικογένειες σήμερα. 

Όλα αυτά ήταν ένας καθοριστικός παράγων που κινητοποίησε την σκέψη μου και μου έδωσε ερεθίσματα να τον γνωρίσω καλύτερα.
Όταν μίλησε, η φωνή του ανέδιδε μια λεπτότητα με ευγένεια στους τρόπους.
Μου συστήθηκε.
Τον έλεγαν Πέτρο και ήταν μόλις δεκαεννέα ετών.
Έχοντας ολοκληρώσει τον πρώτο κύκλο σπουδών του, παράλληλα εκτελούσε και το πρώτο του εκπαιδευτικό ταξίδι, σύμφωνα με τα νέα εκπαιδευτικά συστήματα που εφαρμόζουν στις ακαδημίες του εμπορικού ναυτικού σήμερα.
Μετά τα συνηθισμένα και πρακτικά που συνήθως λέγονται στην αρχική φάση μιας γνωριμίας, θέλησα να ξεδιαλύνω την απορία μου τι θέλει στο σκληρό επάγγελμα της θάλασσας ένα παλικάρι που του φαίνεται ότι σέρνει μαζί του την γλυκιά και τρυφερή οικογενειακή θαλπωρή.
Την οικογένεια την αποτελούσαν η μητέρα του φτασμένη γνώστη παιδίατρος σε μεγάλο νοσοκομείο, και ο πατέρας του στέλεχος σε μια ανθούσα ιδιωτική επιχείρηση. Δεν είχε άλλα αδέλφια ήταν ο μοναδικός υιός τους.
Αβίαστα μου άνοιξε την πόρτα της ψυχής του, συνεισφέροντας απαντήσεις στον προβληματισμό μου. Μου δήλωσε ότι επιθυμούσε διακαώς να λύσει το πρόβλημα που τον απασχολούσε.
«Λατρεύω την εικόνα των γονέων μου, αλλά πρέπει να ελευθερωθώ από την κυριαρχία τους στη ζωή μου προκειμένου να είμαι ανεξάρτητος, για να είμαι το πρόσωπό μου και όχι μια ασθενική αντανάκλαση κάποιου άλλου. Έχω οριστικά καταλήξει στο λογικό συμπέρασμά ότι για να είμαι αυτάρκης, υγιής, οφείλω να ελευθερωθώ από το φορτίο της υπέρμετρης οικογενειακής προστασίας.
Αυτό είναι μια εσωτερική ανάγκη, ο λόγος ύπαρξης μου, είναι μια μάχη που πρέπει να την κερδίσω. Ούτω η άλλως αυτή την περίοδο μετά την εισαγωγή μου στην ακαδημία του εμπορικού ναυτικού δεν μπορώ να σκεφτώ ότι μπορώ να κάνω κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που έχω αποφασίσει.»
Καταλαβαίνοντας από διαίσθηση τα συναισθήματα του μπορούσα να τον πλησιάσω να τον ενθαρρύνω και ταυτόχρονα όσο καλύτερα γίνεται να του μεταδώσω την εμπειρία και την όποια γνώση που κατέχω πετυχαίνοντας μια ευχάριστη, γόνιμη και με ποιότητα συνεργασία για τους δυο μας και με το υπόλοιπο πλήρωμα.
«Πέτρο κατ’ αρχήν ψηλά το κεφάλι, να προσέχεις μόνο τα ταβάνια γιατί στα πλοία συνήθως είναι πολύ χαμηλά.»
Θα σου πω ένα συμβολισμό σε μια ιστορία που πρόσφατα έχω διαβάσει.
«Κάθε γιος είναι ένας πρίγκιπας για την μητέρα του και κάθε πατέρας είναι ένας βασιλιάς για τον γιο του.»
..... Γνωρίζω το πόσο δύσκολο και επώδυνο είναι να αφήσεις πίσω ένα τρόπο ζωής που χρόνια τώρα ήταν οδηγός και πυξίδα, να ξεριζώσεις τα ανέμελα χρόνια της παιδικής αθωότητας και να βαδίζεις μια πορεία πλέον σ’ ένα περιβάλλον σχετικά άγνωστο και πρωτόγνωρο για σένα, με νέα ενδιαφέροντα και δεδομένα, στοιχεία που αποτυπώνουν τα ίχνη που απαιτούνται για την πραγματοποίηση των στόχων σου.
Διαχρονικά πολύ μελάνι έχει χυθεί για να περιγράψει το σημείο καμπής της ζωής μας που αφορά τις αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε για το μέλλον μας.
Δεν θα πρωτοτυπήσω βέβαια αν σου πω ότι πολλές φόρες αυτά τα χρόνια θα τα ανακαλέσεις στη μνήμη σου, συνήθως αναπολώντας με ευχαρίστηση την ευδαιμονική διάσταση τους, αλλά πρέπει να κλίσεις το κεφάλαιο με τις εκκρεμότητες που έχεις στις αναζητήσεις σου και ότι οι αποφάσεις που θα πάρεις θα αλλάξουν το τοπίο της ζωής σου όπως μέχρι σήμερα το ήξερες.
Σε αυτήν την κατάσταση της απομόνωσης από την πατρική εστία και της συναισθηματικής αβεβαιότητας καλείσαι να αντλήσεις εμπνεύσεις και δύναμη για να αντιμετωπίσεις τελικά το ζήτημα της καριέρας σου και το μέλλον σου.

Η εικόνα του καταξιωμένου μηχανικού στην εμπορική μας ναυτιλία και στην παγκόσμια κατ’ επέκταση θα είναι ο σταθερός σύντροφός σου καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής σου.
Η μοναξιά σου εδώ έξω στο απέραντο της θάλασσας είναι το εφαλτήριο που μπορεί να αντιπροσωπεύσει την ψυχολογική πτυχή σου που ελευθερώνεται από το φορτίο της, από αυτό που ήσουν μέχρι σήμερα, και αυτό που πρέπει να κάνεις για τον εαυτό σου και αυτό που οι άλλοι δεν μπορούν να το κάνουν για σένα.
Να είσαι ο εαυτός σου, γεγονός που αποτελεί εγγύηση για τις προσδοκίες σου και τις επιθυμίες σου. Κάθε προσωπικότητα περιγράφει με τον δικό της τρόπο τη διαφοροποίηση της στην πορεία προς την επαγγελματική εξέλιξη και την επιτυχία.
Ευκαιρίες θα έχεις, αυτό που χρειάζεται είναι ταυτόχρονα να έχεις υπομονή και καθαρό μυαλό για να καταφέρεις να επιτύχεις τους στόχους σου.
Ο αγώνας που διεξάγεται στη φύση για να διασφαλίσουμε τις συνθήκες διαβίωσης πολλές φόρες μας υποβάλλει σε σκληρή δοκιμασία, οπότε κατ’ ανάγκη πρέπει να γίνουμε ισχυροί για να ανταπεξέλθουμε, και τα όνειρα μας γίνονται πραγματικότητα αφού πραγματικά πιστέψουμε στις δυνάμεις μας προσπερνώντας τις εφήμερες αδυναμίες μας. 

Τίποτα δεν μπορεί να μας έλθει θεόσταλτο.
Για να πετύχεις και να διασφαλίσεις στην καριέρα σου θετικά αποτελέσματα πρέπει να σχεδιάζεις τις κινήσεις σου με σαφή στόχο και με σκληρή και ευσυνείδητη εργασία.
Είναι ένα στοίχημα που πρέπει να είσαι αποφασισμένος για να το κερδίσεις.
Στον ουρανό υπάρχουν σύννεφα, μα πάντα εκεί πάνω συνεχίζει να υπάρχει ο Ήλιος.
Και να θυμάσαι. Ο εαυτός μας κουβαλά ένα φορτίο που ο καθένας προορίζεται πραγματικά για να έχει και το αντέχει επειδή πρέπει.
«Αλλά ακομη θα 'χεις ακούσει να λέγεται ότι όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να μας εκπληρώσει την επιθυμία εκείνου που το θέλουμε παρά πολύ.»
Κατά κοινή ομολογία των περισσότερων ναυτικών το πρώτο μπάρκο είναι χωρίς υπερβολή το πλέον δύσκολο, αλλά ταυτόχρονα και το πλέον κρίσιμο που θα κρίνει το μέλλον σου και θα σημαδεύει την ζωή σου για πολλά χρόνια. 

Οι Έλληνες ναυτικοί δεν είμαστε τυχαίοι, είμαστε μια ράτσα από γερά και αξιόπιστα υλικά και με ρίζες βαθιές που χάνονται στα βάθη της ιστορίας.
...... Από την Αμβέρσα αποπλεύσαμε την μεθεπόμενη ημέρα, έχοντας αριστερά μας τη θέα της ηπειρωτικής Ευρώπης και δεξιά μας τα αγγλικά εδάφη. Ο άνεμος που είναι αντίθετος, προμηνύει μια επερχόμενη θύελλα. Ταξιδεύοντας αντίθετα από την ορμή του ανέμου αντιμετωπίζουμε τη θύελλα που συνεχίζεται για τρίτη ημέρα.
Η επίδραση της ξαφνικής έκθεσης στην κακοκαιρία εν πλω επηρέασε δραματικά το νεαρό μας δόκιμο που παρουσίασε μεγάλη ευαισθησία σε όλα τα κοινά συμπτώματα που συνδέονται με την θαλάσσια ασθένεια τη χαρακτηρισμένη ως ναυτία, που προκαλείται από τα σκαμπανεβάσματα του πλοίου στην θαλασσοταραχή από θυελλώδη καιρό. Ο ασθενής σε ήπιες περιπτώσεις μπορεί να εμφανίσει μόνο την ελάχιστη μορφή ναυτίας, και σε πιο βαριές περιπτώσεις προκαλεί τον εμετό, τον ίλιγγο, ασταθή βηματισμό, απώλεια ισορροπίας, απώλεια συντονισμού, και ακόμη και αυστηρής κατάκλισης του ασθενή. Η εξασθένιση γενικά επιφέρει μια ανικανότητα να εκτελέσεις ικανοποιητικά τα καθήκοντα σου.
Σύσσωμο το πλήρωμα του πλοίου συμπαραστάθηκε με πατρική στοργή στο πρόβλημα του. Ο πλοίαρχος του έδωσε τις απαραίτητες συμβουλές και ταυτόχρονα για να του ανυψώσει το ηθικό του περιέγραψε τις παρατηρήσεις του και την εμπειρία του με παρόμοια περιστατικά.
Με έμφαση του τόνισε οι περισσότεροι από εμάς έχουμε βιώσει τις επιπτώσεις από τα ίδια συμπτώματα στην αρχή της καριέρας μας. Συνοπτικά δε του ερμήνευσε τις παρενέργειες από τις αναφορές της βιβλιογραφίας για τα συμπτώματα της ναυτίας ώστε να τον καθησυχάσει ότι είναι κάτι προσωρινό και γρήγορα θα συνέρθει.
«Οι στατιστικές μελέτες έχουν δείξει ότι περισσότερο από το σαράντα τοις εκατό οποιασδήποτε ομάδας πληθυσμών θα υποφέρουν στην ξαφνική έκθεση της κακοκαιρίας εν πλω αλλά οι περισσότεροι θα ανακτήσουν μετά από την συνεχή έκθεση δύο ή τριών ημερών σε κακοκαιρία. Μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό, λιγότερο από πέντε τοις εκατό του γενικού πληθυσμού υπόκεινται εντούτοις σε χρόνια επίδραση στη θαλασσινή ναυτία.
Σύμφωνα λοιπόν με την προηγούμενη εμπειρία σου υπό φυσιολογικές συνθήκες, αφού δεν είχες ποτέ σου πρόβλημα με ταξίδια του αυτοκινήτου, του τραίνου, της ταλάντευσης των ανελκυστήρων ή άλλων μορφών ασθένειας που προκαλούνται από την κίνηση πολύ σύντομα θα βελτιωθείς και θα συνηθίσεις τις συνθήκες της ζωής του πλοίου. Γι’ αυτό λοιπόν να μην ανησυχείς γιατί η ίδια η ανησυχία επηρεάζει με την σειρά της το χρόνο ανάκτησης από την ναυτία.»
Την τέταρτη ημέρα ένας πρωινός νοτιοανατολικός εκτυφλωτικός Ήλιος έλουζε το πλοίο, τα σύννεφα της προηγουμένης ημέρας είχαν χαθεί τα είχε παρασύρει ο άνεμος, ο καιρός ήταν θαυμάσιος, μια αίσθηση αρμονικής γαλήνης απλώνονταν στον ανοικτό μεγάλο ωκεανό εμπρός μας, με μικρά λευκά κύματα που χόρευαν σιωπηλά στην λαμπερή γαλάζια επιφάνεια γύρω μας.
Τον βρήκα καθισμένο στην πίντα [δέστρα] της πρύμνης, δυσκολευόταν ακόμη.
Εξαντλημένος, τσακισμένος και ταλαιπωρημένος από την ξαγρύπνια ένοιωθε την δροσερή αύρα της θάλασσας να του προκαλεί ρίγος, η επήρεια της ναυτίας εξακολουθούσε να είναι ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του.
Με το πέρασμα του χρόνου η κατάσταση του βελτιώθηκε θεαματικά. Κάθε ημέρα που περνούσε γινόταν πιο δυνατός, ανακτούσε την αυτοπεποίθηση του, συνήθως βοηθούσε τον δεύτερο μηχανικό στην καθημερινή συντήρηση των μηχανημάτων.
Είχε λάβει την οριστική και αμετάκλητη απόφαση, θα ακολουθούσε καριέρα στη θάλασσα και οι προτεραιότητες του θα επικεντρώνονταν στη διαχείριση να γίνει εξελίξιμος και αποτελεσματικός μηχανικός. Αφιέρωνε πολύ χρόνο στις μελέτες του και έδειχνε ιδιαίτερο πάθος να αφομοιώσει τις γνώσεις από τη βιβλιογραφία και τα εγχειρίδια λειτουργίας των μηχανημάτων του πλοίου.
Αυτό το συστηματικό ενδιαφέρον του για μάθηση μου προσέφερε γόνιμο έδαφος να διευρύνω το εύρος των παραινέσεων.
...... Πρέπει να νιώθεις έτοιμος να αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις που θα παρουσιάζονται. Οι τεχνολογικές και μηχανολογικές του είδους εργασίες όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό απαιτούν ειδικές γνώσεις ενώ θα έρχεσαι διαρκώς αντιμέτωπος με νέες τεχνολογικές προκλήσεις. Και σε κάθε περίπτωση ο πήχης θ’ ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά. Μανιωδώς πρέπει να στοχεύεις στην επιτυχία του στόχου. Η μάθηση θα είναι εξαιρετικά επίπονη και ταυτόχρονα επιδέχεται καθημερινή βελτίωση, οι γνώσεις εξελίσσονται, μέσα από τα σημαντικά επιτεύγματα του ανθρώπου. 

Και η εξέλιξη αυτή συνεχίζει να αναπτύσσεται με εκπληκτικά πειράματα που ξεπερνούν κάθε προσδοκία, μένει να τα δούμε και στην πράξη τα αποτελέσματα που παρουσιάζουν προκειμένου να καταλήξουν σε εφαρμογή. 

Η τεχνολογική εξέλιξη φαντάζει με αέναη περιπλάνηση στην έρημο. Κάθε φορά που εξελίσσετε ένα μηχανολογικό σύστημα, από τα εργαστήρια προκύπτει μια νέα μέθοδος που συμπληρώνει η αντικαθιστά την προηγούμενη σαν ξεπερασμένη. Η διαπίστωση αυτή δεν είναι καινούργια, απλώς αυτή είναι η εξέλιξη της κοινωνίας, από τα σπήλαια με εργαλεία τους χειροπέλεκες από τον πυρόλιθο και τον χαλαζία φτάσαμε να διαθέτουμε υλικά που μας επιτρέπουν να κατασκευάζουμε γιγάντια καινοτόμα πλοία που κινούνται ελεγχόμενα από ηλεκτρονικούς μηχανισμούς και δραστηριοποιούνται σε όλες τις θάλασσες του κόσμου με απόλυτο έλεγχο. Αυτός βέβαια ο έλεγχος απαιτεί ενδελεχή καταγραφή των δεδομένων που κατανέμονται σε όλες τις επιμέρους παραμέτρους προκειμένου να εξαχθούν τα απαιτούμενα αποτελέσματα που στη συνέχεια παραλαμβάνονται από έξυπνα λογισμικά βασισμένα σε αλγορίθμους για να φτάσουν στον τελικό χρήστη. Με αποτέλεσμα χρήστες όπως εσύ και εγώ να έχουμε την ευχέρεια να τα χειριστούμε πολύ εύκολα, με ακρίβεια, σιγουριά και ασφάλεια.
Εύλογα υποθέτουμε ότι με τις σύγχρονες μεθόδους που διαθέτουμε σήμερα είμαστε πιο αποτελεσματικοί στην αντιμετώπιση οιανδήποτε λειτουργικής διαδικασίας στην εργασία μας σε σύγκριση με το παρελθόν.
Η προϋπόθεση όμως που τίθεται για να αξιοποιήσουμε όλα αυτά που θεωρητικά περιγράφονται, είναι ότι πρέπει να στηρίζουμε την διεύρυνση στις γνώσεις μας, εισπράττοντας ταυτόχρονα και τους πυλώνες της εμπειρίας που απλόχερα υπάρχει διάχυτη γύρω μας ώστε να στεκόμαστε με αξιώσεις στον ανταγωνισμό.
Παράλληλα αν και η μητρική μας γλώσσα φέρει έναν τεράστιο πλούτο νοήματος, ιστορίας και πολιτισμού, στην καθημερινότητα σου αυτό το πανίσχυρο μοναδικό ανθρώπινο μέσο επικοινωνίας θα είναι η αγγλική γλώσσα από τούδε και στο εξής, αυτό είναι νομοτελειακά δεδομένο την σημερινή εποχή της τεχνολογίας.
Πρέπει να είσαι ανταγωνιστικός σε όλα τα επίπεδα, με την έννοια ότι ανταγωνισμός σημαίνει άμιλλα για να γίνεσαι καλύτερος.
Φρόντισε λοιπόν να αρματώσεις το οπλοστάσιο σου ώστε να είσαι κατάλληλα εξοπλισμένος με την υποδομή που να απαντά στις πραγματικές ανάγκες και απαιτήσεις του επαγγέλματος υπό τις σημερινές συνθήκες. Αυτό σημαίνει ευχέρεια χειρισμού αυτής της γλώσσας όπως χειρίζεσαι και τη μητρική σου γλώσσα.
Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν ότι χρειάζεται σκληρή δουλειά και δράση για να επιτύχεις αποτελέσματα. Τα θέλω και οι στόχοι σου θα έρθουν πολλές φορές σε αντιπαράθεση, ακόμη και σύγκρουση με παλιές κατεστημένες συνήθειες.
Αυτό είναι το επάγγελμα μας.
«Βαπόρι που φτάνει από τα βάθη, τους παλιούς καιρούς.
Βάσανα ξεφορτώνει και αναστεναγμούς.»
Λέει ένας μεγάλος μας ποιητής.
Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι θα τα καταφέρεις να επιβιώσεις με αξιώσεις στο νέο σου περιβάλλον που επέλεξες. Αυτός θα είναι ο φυσικός σου χώρος που θα δραστηριοποίησε για ένα διάστημα της ζωής σου. Εάν αυτό το διάστημα είναι μεγάλο η μικρό απ’ εσένα εξαρτάται. Το γεγονός ότι σου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον και αναπτύσσεις δεσμό με αυτό το χώρο αποτελεί εγγύηση για την τελική επιτυχία των στόχων σου. Οι μεγάλες προκλήσεις όμως είναι εμπρός σου, οι φιλοδοξίες και οι προσδοκίες σου δεν πρέπει περιορίζονται στον ορίζοντα με τα στενά όρια της επαγγελματικής αποκατάστασης μονοδιάστατα στο πλοίο. Ατένισε μακροπρόθεσμα υψηλότερους στόχους καθώς η ζωή σου θ’ αλλάζει, με ενθουσιασμό και αφού τους διαλέξεις με προσοχή. Το μπορείς.
Ο σοφός παππούς μου έλεγε.
«Για μια στιγμή άφησε την καρδιά σου να στείλει σιωπηλά στο απέραντο σύμπαν τις απώτερες επιθυμίες και τις ευχές σου, και έχε την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα δεις πραγματοποιημένα κάποια από τα όνειρα σου.
Χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και περιμένουμε παθητικά τα αποτελέσματα.»
"«Συν Αθηνά και χείρα κινεί», έλεγαν οι προγονοί μας," συμπλήρωνε ο σοφός παππούς μου.

Criminal Document

Αναμνήσεις απ' έναν Χειμώνα και ένα  Σαββάτο βράδυ με την έναρξη της νέας χιλιετίας.
Βγαίνοντας στα νερά του Ατλαντικού ωκεανού, έχοντας αφήσει πίσω μας την Μεσόγειο θάλασσα και τα στενά του Γιβραλτάρ, ο ουρανός και θάλασσα άρχισαν να δείχνουν άσχημες διαθέσεις. Μαύρισε ο ουρανός της περιοχής, το βαρόμετρο πήρε τον κατήφορο και το πλοίο να αρμενίζει σ’ ένα ψηλό και κοφτό αποθάλασσο προερχόμενο απ’ τα βορειοδυτικά και κάποια φυσήματα του ανέμου να γίνονται σπηλιάδες βίαιες και θύελλα μεγάλης έντασης αργότερα και η θάλασσα, πάντα υπάκουη στον άνεμο, άρχισε να σηκώνει κύματα μεγάλα κι αφρισμένα, ολόρθα και θεόρατα.
Προσπερνώντας το νοτιοδυτικό άκρο της Ιβηρικής χερσονήσου και το ακρωτήριο του Άγιου Βικεντίου από τα δεξιά μας συνεχίζουμε διαγώνια βόρεια πορεία για τον λιμένα προορισμού στις Κάτω χώρες, με το πλοίο να σκαμπανεβάζει όλο και πιο ζωηρά στα αφρισμένα κύματα κόντρα στην ορμή της θάλασσας και του αντιμάμαλου που δημιουργείτε από τις απόκρημνες και δύσβατες ακτές του ακρωτηρίου.
Σκούρα μουντά σύννεφα παντού γύρω μας, ο άνεμος του ανοιχτού ωκεανού να βρυχάται, και η βροχή που άρχισε σφυροκοπούσε τα φινιστρίνια του πλοίου άγρια και ενοχλητικά και ο αχός της βροχής να γίνεται ένα με το παφλασμό των κυμάτων της θάλασσα και τα κύματα κουβαλώντας τον ήχο του ωκεανού επιτίθενται βίαια στην ακτή εξακολουθώντας υπομονετικά να σμιλεύουν τα βράχια της χιλιάδες χρόνια τώρα.
Η ώρα ήταν πλέον περασμένη ενώ εγώ καθόμουν στο γραφείο μου τυλιγμένος με τα δικά μου μαύρα σύννεφα και απορροφημένος στις σκέψεις με τα τελευταία γεγονότα που με γέμιζαν λύπη και σκηνές από ένα επίπεδο συναισθηματικών αποχρώσεων που έθεταν σε δοκιμασία την λογική μου, μέχρι που το ουρλιαχτό της θύελλας ένοιωθα να ενώνεται με τις οργισμένες σκέψεις μου.
Ψάχνω βαθιά στη μνήμη να ανακαλύψω και να σηματοδοτήσω το σημείο απ’ όπου άρχισαν οι πραγματικά άβολα καινούργιες εμπειρίες, και πως μπορεί ξαφνικά και τελεσίδικα να μετατραπούν οι  γνώριμες εργασιακές συνθήκες στο πλοίο την σημερινή μας εποχή σε μια άλλη στάση που καθόλου δεν λαμβάνει υπόψη την ιδιαιτερότητα και την σκληρή πραγματικότητα της επιβίωσης στο δύσκολο περιβάλλον εργασίας που καλούμαστε να ανταποκριθούμε.
«Τι ευτελισμός και αυτός.»
Αναμφισβήτητα ήταν ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός.
«Το κουτί της Πανδώρας έχει ανοίξει.»
Η ιστορία που θα σας διηγηθώ είναι αληθινή, κι’ αυτό που με θλίβει είναι το ότι δεν είναι η μοναδική, ανάλογα περιστατικά θ’ έχουν πολλοί να καταμαρτυρήσουν.
Δεν μπορούσα να φανταστώ όταν ξεκίνησα για το τελευταίο μου μπάρκο πόσο εύκολο είναι να βρεθώ ενώπιον μιας πρωτοφανούς κατάστασης που θέτει εν κινδύνων την ελεύθερη άσκηση του επαγγέλματος που χρόνια τώρα υπηρετώ, και ταυτόχρονα να αντιμετωπίζομαι ως εργαζόμενος υπό δικαστική επιτήρηση.
Με αντικειμενικούς όρους η ενασχόληση και οι αναφορές στην τελευταία μου εργασιακή περιπέτεια παρουσιάζουν κατά την ταπεινή μου άποψη τις αναδυόμενες συνθήκες με τα μοναδικά χαρακτηριστικά που σκιαγραφούν και διαμορφώνουν κατά κάποιο τρόπο την προκαθορισμένη πορεία και το κοινότυπο μέλλον που αφορά το επάγγελμα των μηχανικών στα πλοία εάν δεν υπάρξει μια ουσιαστική αλλαγή με διάρκεια και αποτέλεσμα τα επόμενα χρόνια που μας έρχονται.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι όλοι οι παράγοντες οι σχετικοί με το ναυτικό επάγγελμα ευαγγελίζονται συνεχώς και παθιασμένα κίνητρα για την ύπαρξη μιας άρτιας εκπαίδευσης και επιμόρφωσης των ναυτικών, και αντί να του εξασφαλίζουν εκπαίδευση και επιμόρφωση αντικρίζω μια φρενίτιδα, μια κατά μέτωπο επίθεση να προσθέτουν βάρη στον άμοιρο επαγγελματία με λειτουργικές ασχολίες και ευθύνες που ουδεμία σχέση έχουν με τις δυνατότητες του και το αντικείμενο που καλείται να λειτουργήσει.
Και το αποκορύφωμα έχουν εισαχθεί νόμοι που προβλέπουν ποινικοποίηση στο επάγγελμα, οι επικεφαλής πλοίαρχοι και μηχανικοί των επιστασιών αντί να είναι υπερήφανοι για τις υπηρεσίες που προσφέρουν έγιναν φοβισμένοι υπάλληλοι, εγκλωβισμένοι και ανήμποροι να αντιδράσουν στην εκμετάλλευση και στις ορέξεις του κάθε μανδαρίνου των πολυεθνικών εταιρειών, των αρχόντων στους  κατά τόπους λιμένες, και όχι μόνο.
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η κατάσταση έχει φτάσει σε μια κρίσιμη καμπή, εισερχόμαστε σε μια εποχή που η κοινωνία βρίσκεται σε μια διαδικασία συνεχούς αλλαγής. Πουθενά αλλού απ’ όσο γνωρίζω δεν έχει επιχειρηθεί παρόμοιας κλίμακας ποινικοποίηση του εργασιακού χώρου. Τα στελέχη στα πλοία  σήμερα αντιμετωπίζονται από μια πλειάδα μηχανισμών ως στελέχη που δραστηριοποιούνται στις παρυφές της παρανομίας.
Και οι λόγοι ανησυχίας δεν τελειώνουν εδώ, γεγονός που σημαίνει ότι θα υπάρξει αρνητικός αντίκτυπος στην προσέλευση νέων στελεχών. Είναι μια από τις βασικές αιτίες που το μέλλον προβλέπεται δυσοίωνο και η επάνδρωση της Ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας με Έλληνες είναι ένα εξαιρετικά απειλούμενο είδος υπό αυτές τις συνθήκες.
Όλα ξεκίνησαν από την στιγμή που η αξιότιμος σύνδεσμος του γραφείου με το πλοίο, μια ευγενική γυναικεία φιγούρα με φωτεινό βλέμμα και συμπαθητικό χαμόγελο μου παρέδωσε ανά χείρας το εγχειρίδιο με το δικόγραφο νούμερο xxx  που περιέγραφε την απόφαση του περιφερειακού δικαστηρίου της πολιτείας του xxxxxxxxxx των Ηνωμένων Πολιτειών για να ενημερωθώ για τον σκοπό της απόφασης πριν αναχωρήσω από την πατρίδα για την παραλαβή επιστασίας μηχανοστασίου σε πλοίο της εταιρείας.
Ακόμη μια απόφαση των  αθεράπευτα δικολάβων Αμερικανών σκέφτηκα και του έριξα μια ανάγνωση. Με έκπληξη διαπίστωσα ότι δεν ήταν μια συνηθισμένη απόφαση αλλά έχουν επιβάλλει κάποιους πολύ σκληρούς όρους για τα δεδομένα του παγκόσμιου εμπορίου και τις μεταφορές προϊόντων ώστε τα πλοία της εταιρείας των πληρωμάτων της συμπεριλαμβανόμενων να είναι υπό συνεχή επιτήρηση και να έχουν την δυνατότητα μόνο μετά από νέα απόφαση που θα εκδώσει ο δικαστής να μπορούν να προσεγγίζουν λιμένες των Ηνωμένων Πολιτειών, όταν εγκρίνει ότι πληρούν τα στοιχεία εκείνα που αυθαίρετα κατά την πολύ ταπεινή μου άποψη ορίζει ο δικαστής τους.
Αναρωτιέμαι μονάχα κατά πόσο η ειλημμένη δικαστική απόφαση είναι βασισμένη στην  «καραμέλα» του, πως η Αμερική θα σώσει τον κόσμο. [Χόλιγουντ]
Φθάνοντας στο πλοίο και στην παραλαβή επιστασίας μηχανοστασίου με ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη διαπίστωσα ότι δεν ήμουν προετοιμασμένος, και ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι λειτουργικές διαδικασίες και επεμβάσεις στην αποτελεσματική και σωστή διαχείριση της επιστασίας μου διασφαλίζονται με “Gestapo crabs”. Τι  προοπτική κ’ αυτή.
Η σύγκρουση ανάμεσα στη υπερηφάνεια μου και στην ανάγκη να εργαστώ γιατί είχα ανάγκη τα χρήματα της εργασίας, έφερε νικητή αυτήν την ανάγκη αν και κάτι τέτοιο μου προκαλούσε οίκτο για τον ίδιο μου τον εαυτό. Αυτό-ταπείνωση.
Αυτή η εσωτερική αντιπαράθεση είναι βίωμα που ποτέ δεν είναι ευχάριστο, χωρίς να μπορείς ν’ απαντήσεις στην ερώτηση τι φταίει, απλώς η τελευταία εσωτερική μου σύγκρουση άφησε απόνερα.
Τις ήμερες εκείνες έχουμε αφήσει πίσω μας μια τραυματική εμπειρία από πραγματικά γεγονότα που συνήθως βλέπουμε από τον καναπέ στις βραδινές ειδήσεις των οκτώ με τους Σομαλούς πειρατές που λυμαίνονται ασύδοτα τον Ινδικό ωκεανό.
Μόλις είκοσι μίλια μπροστά μας σημειώθηκε πειρατική επίθεση σε προπορευόμενο χημικών φορτίων πλοίο και σε διάστημα όχι μεγαλύτερο από τρεις ώρες αργότερα από την στιγμή που έχει αποχωρήσει από το convoi (τη νηοπομπή) μας το κινέζικο πολεμικό πλοίο συνοδείας και ταξιδεύουμε πλέον στην ασφαλή περιοχή υποτίθεται της Ερυθράς θάλασσας.
Στο κανάλι του Σουέζ επιβιβάσθει διαπιστευμένος επιθεωρητής για τον έλεγχο της συμμόρφωσης του πλοίου σύμφωνα με τις αποφάσεις του δικαστηρίου
Με το ψυχρό του βλέμμα, με επιμέλεια και λεπτομέρεια μικροβιολόγου εξετάζει τα ντοκουμέντα σελίδα- σελίδα και έχει ήδη βγάλει το αποτέλεσμα με την τελική ετυμηγορία.
Ήταν φανερό γι’ αυτόν ότι ο Πρώτος μηχανικός των πλοίων σύμφωνα με τις νέες θεωρήσεις και δεδομένα είναι ένας κατά συρροή εγκληματίας και απλά πρέπει οι αρχές του κάθε τόπου να προσπαθούν ν’ ανακαλύψουν τα ευρήματα που το αποδεικνύουν αυτό και να τον στέλνουν φυλακή.
«Όλοι αυτοί οι επιθεωρητές στα λιμάνια βασίζονται στην παρατήρηση των μικρο λεπτομερειών των καταγραφών.» Μου εξηγούσε.
Μου θύμισε τη διανοητική διεργασία στο παιγνίδι του καλού και του κακού που παιζόταν συνήθως στις ανακρίσεις των αστυνομικών μυθιστορημάτων.
«Η λάμπα του ανακριτή μας λείπει..» Μουρμούρισα μέσα από τα δόντια μου.
Δεν κατάλαβε αλλά μου έδωσε να καταλάβω ότι δεν είμαι συνεργάσιμος στον βαθμό που επιθυμεί.
Η μελέτη των πειστηρίων του εγκλήματος συνέχισε να τον απορροφά, προσπαθώντας να βρει τα στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να καταδείξει τα λάθη μου ώστε να μπορεί οπωσδήποτε να  τεκμηριώσει με επιτυχία τον εγκληματικό νου του πρώτου μηχανικού.
Η επομένη μέρα πλαισιωνόταν από επιθεωρήσεις στα εγκατεστημένα μηχανήματα και κατ’ επέκταση στην ομαλή, σωστή, και ασφαλή  λειτουργικότητα και απόδοση των συστημάτων όπως ορίζονται από τους κατασκευαστές και ο δικαστής έχει αποφασίσει. Η διαχείριση της επιθεώρησης έγινε με τυπικό ρυθμό και χωρίς παρενέργειες και αστερίσκους αν και εξοργιστικά λεπτομερής τουλάχιστον ήταν μέσα στα πλαίσια που ορίζουν οι διεθνείς κανονισμοί, για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα και την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος.
Το ενδεχόμενο και οι πιθανότητες να εμφανιστεί λειτουργικό πρόβλημα  στα μηχανήματα μας αλαζονικά τολμώ να το πω θα ήταν ουρανοκατέβατο.
Σημείωση:
Στο τελευταίο μας ταξίδι υπήρξε μια εβδομάδα από άποψη διαβίωσης εφιαλτική για το πλήρωμα, το πλοίο είχε βρεθεί στο έλεος των ανέμων από τις φοβερές θύελλες, του εποχιακού μουσώνα του Ινδικού ωκεανού. Αυτή η παράμετρος στις συνθήκες εργασίας έχει παραμεληθεί τελείως. Σήμερα οι νομοθέτες πλαισιωμένοι από  μια νέα πάστα στελεχών γραφείου αγνοεί παντελώς τις πραγματικές συνθήκες εργασίας σε περιβάλλον πλοίου. Όλες τους οι αποφάσεις και οι σχεδιασμοί αποφασίζονται με γνώμονα τις συνθήκες που επικρατούν στα γραφεία τους. Το ερώτημα που τίθεται άφορα την δυνατότητα του πως διασφαλίζονται ίδιες εργασιακές συνθήκες και στο πλοίο. Δυνητικά τέτοια δυνατότητα δεν υφίσταται. Αυτό σημαίνει ότι κάπου κάνουν κάποιο λάθος στο σχεδιασμό τους. Είναι σίγουρο ότι ο σύγχρονος σχεδιασμός διαφέρει από το παρελθόν, αλλά ταυτόχρονα δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη που να αντιμετωπίζει τις ιδιαιτερότητες που ενέχουν οι συνθήκες εργασίας στα πλοία.
Τα αποτελέσματα της αμφίδρομης συνεργασίας πρέπει να είναι αλληλοσυνδεόμενα και όχι ανταγωνιστικά, είναι προφανές τα θέματα τα κοινά που τους αφορούν είναι απείρως περισσότερα και σημαντικότερα από τα θέματα τα οποία μπορεί και να διαφωνούμε.
Η αυλαία της επιθεώρησης έλαβε αίσιο τέλος και ο επιθεωρητής αναχώρησε από το πλοίο.
Λαμβάνοντας υπόψη την σκληρή πραγματικότητα θα ήθελα να πω προτάσσοντας την επαγγελματική μου συνείδηση ότι σέβομαι και εκτιμώ την  εταιρεία που μου πρόσφερε εργασία όταν την χρειαζόμουν, και κατανοώ πλήρως όλες τις άοκνες προσπάθειες και τους αγώνες των ανθρώπων της με το πολύ υψηλό προσωπικό τίμημα απλώς γιατί έτυχε να βρεθούν στο μάτι του κυκλώνα, και το μεγάλο λειτουργικό κόστος που υφίσταται, για την προτεραιότητα που δίνει στην αναβάθμιση της ποιότητας των προσφερόμενων υπηρεσιών με ασφάλεια στην προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος, και ταυτόχρονα νοιώθω με σεβασμό αλληλέγγυος σ’ αυτόν τον αγώνα τους μέσα από τις μικρές μου δυνατότητες, αλλά με εξεγείρει η συνειδητή τάση των νομοθετών που με οποία ευκολία με αντιμετωπίζουν σαν εργαζόμενο υπό δικαστική επιτήρηση και μετατοπίζουν την προτεραιότητα με τις ευθύνες τόσο στο πλοίο όσο και στους απλούς εργαζόμενους, χωρίς ούτε ένα στοιχειώδες δίχτυ προστασίας τόσο του ίδιου του πλοίου όσο και των πληρωμάτων τους από τις αυθαιρεσίες που ασκούν οι τοπικές αρχές σε πλείστους λιμένες.
Σαν στρείδια έχουν κολλήσει επάνω τους οι κακές παλιές συνήθειες ν’ αποκομίσουν τόσον ίδιο όφελος όσο και προγραμματιζόμενο από τις κεντρικές εξουσίες με ακραία και εξωφρενικά προσχήματα περί προστασίας περιβάλλοντος. Σε λίγο θα δούμε ακραίες καταστάσεις, τα πρόστιμα να λογαριάζονται στα έσοδα του ετήσιου κρατικού προϋπολογισμού πολιτειών, ακόμη και ανεπτυγμένων χωρών.
Διασχίζεις τα δάση με τις καμινάδες της βιομηχανίας και των διυλιστηρίων και εάν για κάποια λειτουργική αιτία αμυδρά  καπνίσει η καπνοδόχος της  ηλεκτρομηχανής του πλοίου έχουν έτοιμη την επιταγή με την εξωδικαστική συνεννόηση για ενίσχυση του προεκλογικού αγώνα του κυβερνήτη στο Μαϊάμι π.χ., ενώ στις χώρες της Μαύρης θάλασσας και τις νότιας νοτιοανατολικής Μεσογείου θάλασσας έχει ταρίφα παντός καιρού ο κάθε τοπικός φύλαρχος του λιμένα με τους παρατρεχάμενους που ξεχύνονται με ιδιοτελή κίνητρα και παράλογες αξιώσεις στα κατά-πλέοντα πλοία σαν πεινασμένο σμάρι από μύγες, εκβιάζοντας πιθανά οφέλη καθ’ υπέρβαση θεσμοθετημένων κανόνων.
Άραγε που οδηγεί αυτός ο παροξυσμός;  Δεν πρέπει να μένουμε προβληματισμένοι από αυτήν την στάση που δεν προσφέρει κανένα αποτέλεσμα;
Με τρομάζουν όλα αυτά τα εξοργιστικά “Gestapo crabs”, που πρέπει να παραδώσουμε στην επομένη γενιά.
Αναβιώνουν κοινωνίες Οργουελικές.
Και κατ’ επέκταση το διεθνές ναυτικό δίκαιο έχει αντικατασταθεί, από άκρατη ποινικοποίηση του πλοίου και του ναυτικού επαγγέλματος [ρίχνουν όλη την ευθύνη επάνω του], χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και αυτός ο παράγοντας δεν συμμετέχει ενεργά στην διαιώνιση του προβλήματος της μόλυνσης του πλανήτη.
Δεν απαιτώ ανευθυνότητα και απουσία λογοδοσίας στα δύσκολα, αλλά αν ρωτήσεις σήμερα ποιος ευθύνεται για όλα αυτά κανείς δεν θα σηκώσει το χέρι του. Όλοι θα δείχνουν ο ένας τον άλλο.
Προκειμένου να είναι αποτελεσματικά αποδοτικό εκτός από δίκαιο οιονδήποτε σύγχρονο νομοθέτημα θα πρέπει να διασφαλίζει τους μηχανισμούς εκείνους, (λαμβάνοντας υπόψη στο σχεδιασμό του τη σκληρή πραγματικότητα διαβίωσης και  επιβίωσης του εργαζόμενου), βάσει των οποίων τα στελέχη των πλοίων θ’ έχουν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν τις αλλαγές που συντελούνται.
Ένα πολύ ουσιαστικό πρόβλημα είναι ότι στο σύνολο τους τόσο οι λιμένες όσο και τα πλοία έχουν τραγικά ανεπαρκή και ξεπερασμένο εξοπλισμό και εγκαταστάσεις για την υποδοχή καταλοίπων και για την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος, οι επενδύσεις σ’ αυτόν τον τομέα χρόνια τώρα είναι ελάχιστες.
Είναι χαρακτηριστικό δε ότι και οι επενδύσεις στη ναυτιλιακή βιομηχανία σε νέες γενιές καυσίμων υλικών και  φιλικές προς το περιβάλλον μηχανές με περιορισμένη κατανάλωση ενέργειας παραμένει ακόμη πηγή έμπνευσης στα όνειρα των ρομαντικών και αυτό προκαλεί την μεγαλύτερη ανησυχία.
Πρέπει να αναζητήσουμε νέα τεχνολογικά εργαλεία προσβλέποντας με προσδοκία στο μέλλον και αναγνωρίζοντας ότι η παραδοσιακή βιομηχανική επανάσταση όπως μέχρι σήμερα την γνωρίζουμε φαντάζει παρωχημένη και πολύ πιθανόν να έχει κλείσει τον κύκλο της από τεχνολογικής άποψης.
Οι επενδύσεις για υλοποίηση προγραμμάτων που αφορούν την εξεύρεση νέων πηγών καθαρότερης ενέργειας που θα εξασφαλίζουν το ενεργειακό μας μέλλον για αρκετές γενιές πρέπει απαραίτητα να ενισχυθούν και να τύχουν βαρύνουσας σημασίας.
Εν κατακλείδι το φιλικό προς το περιβάλλον ενεργειακό ζήτημα πρέπει να βρίσκεται μόνιμα πολύ ψηλά στην πολιτική ατζέντα τόσο κάθε χώρας μεμονωμένα όσο και του οργανισμού ηνωμένων εθνών συνολικά.
Και τέλος οι παγιωμένοι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι κατά κύριο λόγο εισπρακτικοί μηχανισμοί στο σύνολο τους. Ειδικά η ευαισθησία τους σταματά στην είσπραξη των προστίμων, αυτό όμως είναι μια επικίνδυνη και χρεοκοπημένη ευαισθησία, αυτό είναι παντελής έλλειψη ευαισθησίας.
Οι δυνατότητες να αναδεικνύει με τόλμη τις  ανεξάντλητες επαγγελματικές του ικανότητες ο Έλληνας ναυτικός καθοδηγούμενος από το αρχέγονο μοναδικό πλεονέκτημα που δίνει αποτελέσματα, το «know how» πέντε χιλιάδων ετών είναι ένα κεφάλαιο ανεκτίμητο για την σημερινή πατρίδα μας, απλώς στοργικά χρειάζεται να τον αγκαλιάσουν και έμπρακτα να τον στηρίξουν επενδύοντας με προοπτική στην συνεχή και με ποιότητα βιώσιμη ύπαρξη του όλοι οι συμμετέχοντες παράγοντες προκειμένου να αποτρέψουν τον αργό θάνατο του.
Σαν χώρα δεν διαθέτουμε την οικονομική πολυτέλεια να αγνοήσουμε την ναυτιλιακή βιομηχανία μας, πρέπει να κατανοήσουμε ότι αν θέλουμε να συνεχιστεί απρόσκοπτα να εισρέει το ναυτιλιακό συνάλλαγμα χρειαζόμαστε αντίστοιχα εισροή νέων στελεχών που θα ανανεώνουν το υπάρχον που αποσύρεται από το χώρο.
Αυτό σημαίνει ότι το βασικό συστατικό της επιτυχίας συνίσταται στην ικανότητα μας να καταλάβουμε και να ταυτιστούμε με τις ελπίδες και τους αγώνες των ναυτικών μας ώστε να αισθάνονται ασφαλείς  στην καθημερινότητα τους.
Όχι άλλους ξύλινους λόγους χιλιοειπωμένους χρόνια τώρα, όπως.
«Την θεσμοθέτηση συγκεκριμένων κινήτρων για την προσέλκυση νέων στο επάγγελμα μεταξύ των οποίων και την αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης»
Τώρα εμένα γιατί αυτά τα στομφώδη λόγια μου ηχούν κενά, χωρίς ειλικρίνεια, σαν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, και μου θυμίζουν τις ανοιξιάτικες ανθισμένες με μοβ ανθούς περικοκλάδες που φυτρώνουν και αναρριχώνται ανάμεσα στα μνήματα εκεί στο μακρινό και γραφικό νεκροταφείο του χωριού μου, κάτω από τον ίσκιο του μεγάλου γέρικου πλάτανου.
Πολλά χρόνια τώρα προσπαθώ με προσήλωση να αφομοιώσω την συμβουλή του σοφού παππού μου αλλά δυσκολεύομαι αφάνταστα να τα καταφέρω να μην μιλώ.
«Το μυστικό της μελετημένης και αποτελεσματικής δουλειάς οφείλεται σε ανθρώπους παρατηρητικούς με επινοητικότητα και ευελιξία που στόμα έχουν και μιλιά δεν έχουν», με συμβούλευε στα παιδικά μου χρόνια.
Και ταυτόχρονα συμπλήρωνε.
« Οτιδήποτε κάνουν οι άνθρωποι ελλοχεύει κινδύνους, και ποτέ δεν πρέπει να ξεχνούν ότι όλα στην φύση είναι θέμα ισορροπίας όταν έλθει η ώρα να αποφασίσουν τι είναι το πιο σημαντικό και έχει μεγαλύτερη αξία για αυτούς.»
......Κλείνοντας τις σκέψεις μου αναφέρω μια μοναδική συνάντηση, ένα συμβάν που συνέβηκε ταυτόχρονα αυτές τις ημέρες, απ’ αυτά που ομορφαίνουν την ζωή μας και λειαίνουν τις αιχμηρές μας σκέψεις.
Στη έξοδο από την Μεσόγειο στον Ατλαντικό ωκεανό βρισκόμαστε σε παράλληλη πορεία με φορτηγό πλοίο γενικών φορτίων που συν-ταξιδεύαμε στην ιδία συνοδεία ασφαλούς πλου του ινδικού ωκεανού. Ο πλοίαρχος του πλοίου είναι από το νησί της Κάρπαθου στην καταγωγή του και με ανεπανάληπτο χιούμορ που το διασκόρπιζε στα ερτζιανά κύματα κατά την διάρκεια του πλου υπό συνοδεία δημιουργώντας μια συντροφική ατμόσφαιρα αλληλεγγύης μεταξύ των πληρωμάτων από τις διάφορες εθνικότητες στα πλοία. Επρόκειτο για ένα ευφυέστατο άτομο. Οι δεξιότητα της ημερήσιας λεκτικής επικοινωνίας του με τα γύρω πλοία ήταν μια πραγματική εκφραστική απόλαυση.
Ξημερώματα σήμερα τον ακούσαμε στα VHF, απευθύνεται σε προπορευόμενο κινέζικο πλοίο και να τον ρωτά τον λιμένα προορισμού του.
Ο Κινέζος του απάντα ότι δεν κατάλαβε ακριβώς τι τον ρωτά.
«Αμ βεβαία, όπως αντιλαμβάνομαι τα δικά σου εγγλέζικα Οξφορδιανά τα δικά μου  Καρπάθιαν πώς να με καταλάβεις.»
Τελικά με τα πολλά συν εννοήθηκε με τον Κινέζο ο οποίος τον πληροφορεί ότι ο λιμένας προορισμού του είναι αυτός της Νέας Ορλεάνης.
«Υπέροχα καλέ μου φίλε αυτός είναι και ο δικός μας προορισμός.»

Και απτόητος συνεχίζει...
“Please adjust your speed so we can go together, because I fear the ocean.”
«Παρακαλώ ρύθμισε την ταχύτητα σου να πάμε μαζί γιατί φοβάμαι τον ωκεανό.»
Έχασε τη λαλιά του ο κινέζος και όταν την βρήκε πρέπει να του είπε τουλάχιστον δέκα φορές.  

“Yes Captain!, ΟΚ Captain! ”.
....... Καλό σου ταξίδι καπετάνιο, και χρειάζεται την αισθητική ποιότητα και τα πολύτιμα πλεονεκτήματα σου η σημερινή μας έρημη και μελαγχολική ναυτιλία, με το φλεγματικό σου χιούμορ να μας συναρπάζει και να μας θυμίζει την αντάξια συνέχεια στην εγκαταλειμμένη Αριστοφάνεια κληρονομιά των λησμονημένων προγόνων μας.

Υ.Γ. «Ένα οδοιπορικό στη σκέψη ποτέ δεν τελειώνει πραγματικά, απλά εγκαταλείπεται.»

Worse Things Happen At Sea!

Αναφέρομαι στην κρατούσα αντίληψη των επικεφαλής των σημερινών ναυτιλιακών εταιριών που δημιούργησαν οι Golden fathers, και διαχειρίζονται τα Golden boys and girls μέσω των εταιρικών μετοχών τους.

“Τα πλοία σαπίζουν
Οι μηχανές φθείρονται.
Οι άνθρωποι πεθαίνουν.
Αυτό που τελικά ζει και αναπνέει είναι μόνον οι μετοχές τους.’’

Στήσανε τις μυλόπετρες να λειτουργούν και στύβουν το λάδι των ναυτικών.
Μηχανές και παρελκόμενα τους ξεπατωμένες, πληρώματα ξεζουμισμένα, από τις συνθήκες και τα ωράρια εργασίας στην αδηφάγο λειτουργία της αγοράς των πολυεθνικών εταιριών μεταφοράς προϊόντων, και την απληστία των εταιρικών τους μερισμάτων. Όταν λοιπόν η πραγματική παραγωγική διαδικασία υποτιμάται τόσο πολύ, είναι λογικό τα πληρώματα που κάνουν την εργασία της παραγωγής να αντιμετωπίζονται σαν να είναι τα σκουπίδια των προϊόντων.
Οι σημερινοί μάνατζερ της καθεστηκυίας τάξης αντιμετωπίζουν τον ναυτικό με κυνισμό σαν καταναλωτικό υλικό. Κάτι σαν λιπαντικό η καύσιμο, ανταλλακτικό μηχανοστασίου η σκοινί καταστρώματος. Κάτι λιγότερο από το μεταφερόμενο προϊόν του πλοίου τους. Κάθε νεοφώτιστος υπαλληλάκος ,κάθε άσχετος με την θάλασσα, γραφειοκράτης δικαιούται ανά πάσα στιγμή να σου κάνει την ζωή δύσκολη. Και στο λιμάνι ο κάθε μανδαρίνος του κερατά νομίζει ότι έχει το δικαίωμα να απευθύνεται στο πλοίο όποτε του καπνίσει και για ότι του καπνίσει. Και όταν τελειώνεις με τους μανδαρίνους των λιμανιών αρχίζεις να καταμετράς μερικές κατά συνθήκη ακόμη σκοτεινές πλευρές του φεγγαριού. Company Managers: και μαζί τους όλη η παρά τρεχάμενη γραμματεία τους.
Companies DPA: Με όλα τα θετικά και τα αρνητικά στην νέα εποχή, [βαρέθηκα για πράγματα σωστά να μου μιλάνε]. Crew Managers: κατά την Illustration version.
Οι άνθρωποι του γραφείου από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο.
Το μεγάλο σύνολο εγκλωβισμένοι εργαζόμενοι και αυτοί στον μηχανισμό της εταιρικής εξουσίας στην παγκοσμοποιημένη αγορά εργασίας και στους ρυθμούς που επιβάλουν οι Golden fathers, boys and girls. Οι εταιρείες γιγαντώνονται και γίνονται οι κυρίαρχοι πολιτικοί θεσμοί στην εποχή μας. Ταυτόχρονα οι θέσεις εργασίας όχι μόνο μειώνονται, αλλά διέπονται και από εργασιακό καθεστώς αβεβαιότητας και κοινωνικής ανασφάλειας και στις ευρωπαϊκές χώρες πλέον. [Τα εργατικά κάτεργα του εκσυγχρονισμού και της ασύδοτης φιλελεύθερης αγοράς με πολιορκητικό κριό την παγκοσμιοποίηση εξαπλώνονται στον πλανήτη]
Αν λοιπόν ο καθένας από αυτούς δεν μπορεί να εργασθεί αρμονικά με το πλήρωμα του πλοίου και όλοι μαζί δεν καταθέτουμε ένα κομμάτι από την ψυχή μας στο κεφάλαιο που λέγεται θάλασσα τότε θα πάψει να υπάρχει το ελληνικό ναυτιλιακό θαύμα που χρόνια τώρα πανηγυρίζουμε.
Σημείωση: Πέρασα και εγώ στους απέναντι με την γραβάτα, αλλά νοιώθοντας αιρετικός για το σύστημα απέσυρα τον εαυτό μου, και τον αιρετικό μου λόγο. Ταπεινά ζητώ συγνώμη για όσους αδικούνται από αυτόν τον αιρετικό λόγο. [Bare one's soul........Read the clamour of my storms].
Και συνεχίζουμε τον κατάλογο με, Companies Major …..Venting Inspection's.... ISPS… ISM.... STCW..... Class.....Port State control....IMO.. Flag inspection... P&I club... Coast Guard… immigration officers…. Paris MUS, e.t.c
And New fruit on Discharge Plan...... Brokers representative)... (Ε ρε γλέντια)
Και στην κάθε προβλήτα στους λιμένες Face Control [άλλα γλέντια ετούτα ]
Και ο ένας να ελέγχει τον άλλον και ο άλλος τον άλλον, σα να είχαμε όλοι μας βεβαρημένο ποινικό μητρώο και μια κληρονομημένη αναξιοπρέπεια.
Κρίκοι μιας αλυσίδας δήθεν να καταδείξουν τον άνθρωπο. Και εμείς που δουλεύουμε στην θάλασσα χάσαμε την αυτοπεποίθηση μας τρομαγμένοι από την ευθύνη που μπορεί σε κάποιον να καταλογισθεί, και θέσαμε σε συνολική αμφισβήτηση την αξιοπιστία μας που με τόσο κόπο και πείρα στα χρόνια δομήσαμε.
Χάνεται από τις γέφυρες και τα μηχανοστάσια το ομαδικό πνεύμα, η ετοιμότητα. Ευθυνοφοβία εγκλωβίζει την ουσιαστική σκέψη λειτουργίας.
Έχουμε και διεθνείς συμβάσεις περί αστικής ευθύνης πλέον. [καύσιμα, λιπαντικά, χημικά, βελτιωτικά, σκουπίδια κλπ. ] Σε εφοδιάζουν με όλα τα απόβλητα και δηλητήρια των διυλιστηρίων και απαιτούν χρηστή διαχείριση. ‘’Αιδώς Αργείοι’’
Σε παλαιό τεύχος του περιοδικού "Εφοπλιστής" μήνα Δεκέμβριος 2008, διάβασα άρθρο του πρώην προέδρου των πλοιάρχων. [πριν το μπάρκο, ο τίτλος] Λέει πολλά και διάφορα αλλά δεν είναι της παρούσης να τα σχολιάσω, με υστερόγραφο για την πενία που υπάρχει στην υποψηφιότητα των μηχανικών στις σχολές. Ενδιαφέρον ουσιαστικό και ωφέλιμο να υπάρξει μια ανάλυση μέσα από ευέλικτες διαδικασίες για το φαινόμενο αυτό. Και εδώ ας καταθέσουν την γνώμη και την τεχνογνωσία τους όλο το φάσμα των εμπλεκομένων. Να κάνουμε αναλύσεις σοβαρές και υπεύθυνες και όχι ασκήσεις επί χάρτου. Να κοιτάξουμε γιατί η πυρκαγιά αποτεφρώνει την αυλή μας. [Αν οι ναυτικοί είναι άνθρωποι φτιαγμένοι από μέταλλο, οι μηχανικοί συνήθως είναι ένα ιδιόμορφο κράμα που δύσκολα το αγγίζει η οξείδωση.] 

Και αυτοί οι λίγοι υποψήφιοι μηχανικοί μέσα από τα πολλαπλά εφόδια γνώσης που χρειάζονται στον επαγγελματικό τους βίο, ας ανατρέξουν να διαβάσουν και τα άρθρα της κυρίας Βάσω Αρμογένη του περιοδικού ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ. [τεύχος  χωρίς άρθρο της κυρίας Αρμογένη είναι σπιτικό φαγητό, καλό μεν, αλλά του λείπει το αρωματισμένο μπαχαρικό. ….. προσωπική και μόνο θέση].

 Εφόδια και παιδεία είναι τα άρθρα αυτά.
‘’Παιδεία είναι αυτό που σου μένει αφού ξεχάσεις αυτά που έμαθες στο σχολείο’’
Ταυτόχρονα δε με τις illustration εκδόσεις φυλλάδια του NEE, ας προμηθευτούνε και το βιβλίο του Σολζενίτσιν ’’Μια ημέρα του Ιβαν Ντενισοβιτς’’ να έχουνε μια πιότερο σφαιρική γεύση τι θα αντιμετωπίσουνε στον τεχνικό κλάδο του επαγγέλματος που επιλέξανε. Διευκρίνηση προς αποφυγή παρερμηνειών. Ισχύουν σε μεγάλο βαθμό τα αναφερόμενα τόσο στο άρθρο του αξιότιμου κυρίου προέδρου όσο και στα φυλλάδια τού ΝΕΕ. Μονό που αυτή είναι η μια πλευρά η φωτεινή του φεγγαριού. Η άλλη σκόπιμα αποσιωπάτε. Το επάγγελμα δεν είναι μονόχρωμο στην κλίμακα του μαύρου άσπρου. Από τον καθένα μας εξαρτάτε τους βαθμούς ανάλυσης που βλέπει στην παλέτα του.
‘’Το σενάριο δεν αλλάζει από όποια μεριά του σινεμά και αν καθίσεις"

Υ.Γ. Οι νέοι μηχανικοί φορτίο βαρύ καλούνται να υπερασπιστούν μέσα από την εξειδίκευση και συνεχή βελτίωση στις προσφερόμενες υπηρεσίες τους. Την ελληνικότητα και την ηγετική θέση της ναυτιλίας μας στο παγκόσμιο χωριό. Την επαγγελματική αλλά και προσωπική τους εξέλιξη, την ύπαρξη και το μέλλον τους, σε ένα απόλυτα ανταγωνιστικό περιβάλλον που θα δραστηριοποιούνται.
Εύχομαι στους λίγους αυτούς νέους και στις νέες που διάλεξαν να πορευτούν το μονοπάτι της θάλασσας και του μηχανικού, στον Ποσειδώνα σεβασμό να έχουν και μες την ψυχή τους τον Ήφαιστο να κουβαλούν, αντάμα με την Αθηνά και τον Απόλλωνα τον Φοίβο.
Θα ειπείν τακτικά στους Δελφούς να προσκυνούν το “γνώθι σ’ αυτόν”
Πατρικά εάν μου το επιτρέπουν θα τους παρότρυνα ποτέ μην πτοηθούν από την υπερφίαλη και κακόπιστη κριτική για τις ικανότητες της σημερινής νεολαίας.
Απάντηση τους ας είναι η ρήση του Τσόρτσιλ.
“Οι αναντικατάστατοι είναι στα νεκροταφεία”

Ta Gegonota Trexoun

"Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχτείτε.
Υποταχτήκαμε και βρήκαμε την στάχτη."
Γ.Σεφέρης
------------------
Η αναζήτηση της αλήθειας, ωριμάζει με την αμφισβήτηση στις πεποιθήσεις μας, στις αξίες μας και τα πιστεύω μας.
Οι θρησκείες, ο ιμπεριαλισμός, και ο ακραίας μορφής καπιταλισμός στηρίζουν συνθήκες στις οποίες κάποιοι δημιουργούν πλούτο από τον κόπο μας για να μας τον δανείσουν με τόκο.
Διαμορφώνουν δε το πνευματικό υπόβαθρο των επόμενων γενεών, σκλάβων σε γραφεία κυψέλες με ηλιακό χρονόμετρο.
Τα γεγονότα τρέχουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες και δεν προλαβαίνουμε να προσαρμοστούμε. Είμαστε ήδη κουρασμένοι από την παιδική μας ηλικία αναζητώντας την επιτυχία σε έναν αδυσώπητο ανταγωνισμό.
Η λογική πως η αγορά βάζει τους νόμους της, απλά δεν αποτελεί λογική. Η αγορά έχει ως στόχο την με οποιοδήποτε τρόπο μεγιστοποίηση των κερδών. Οι νόμοι βρίσκονται πάντα απέναντι διαφυλάττοντας τη συνοχή του κοινωνικού κράτους και τη νομιμότητά του. Η μοιρολατρία των οικονομικών όρων της αγοράς έχει ως αποτέλεσμα την βαθμιαία αποπολιτικοποίηση κράτους και πολιτών επιβάλλοντας την εικόνα του τετελεσμένου εναντίον του οποίου κάθε αγώνας θα ήταν μάταιος.
Η αλλαγή δεν είναι απλό πράγμα πρέπει να αλλαχτούν νοοτροπίες ανθρώπων που κρατούν γερά. Πάντα θα υπάρχει μία αντιπαλότητα σε αυτούς που έχουν και σε αυτούς που θέλουν να έχουν.
Ο κόσμος αυτός δεν θα αλλάξει όχι γιατί δεν θέλει αλλά επειδή δεν μπορεί, μάλλον αυτή είναι η φύση του ανθρώπου.

Για χιλιετίες συμβαίνουν τα ίδια γύρω μας, απλά μετά από πολλούς κύκλους καταλήγουμε στο ίδιο αποτέλεσμα.
«Ο σκοταδισμός επιστρέφει», είχε πει ο μεγάλος κοινωνιολόγος Πιερ Μπορντό.
«αυτή τη φορά όμως έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που επικαλούνται τη λογική».

......................
 Το εταιρικό χταπόδι πνίγει τη φυσική ανάπτυξη της ανθρωπότητας. Εξαπλώνει την τυραννία, τη φτώχεια και την οικονομική δουλεία. Αψηφά τους απλούστερους νόμους της οικολογίας. Ο πόλεμος είναι η προέκταση της επιχειρηματικής δύναμης µε άλλους τρόπους. Το ένα επαυξάνει το άλλο."
Μιλάνε για τη σκόπιμη διαφθορά νέων μυαλών στην πιο τρυφερή ηλικία. Για τα ψέματα που τους επιβάλλουν από την κούνια και στη συνέχεια µε επιχειρηματικές ή κρατικές μεθοδεύσεις, αν υπάρχει πια καμιά διαφορά ανάμεσα στα δύο, για το οποίο έχω αρχίσει να αμφιβάλλω. Μιλάνε για τη διείσδυση των επιχειρήσεων σε όλα τα πανεπιστήμια του πρώτου, του δεύτερου και του τρίτου κόσμου. Μιλάνε για μια εκπαιδευτική αποικιοκρατία μέσα από επενδύσεις των επιχειρήσεων σε διδακτικό επίπεδο, με την προϋπόθεση οι καθηγητές να συντηρούν τις ψευδό-θεωρίες που είναι πλεονεκτικές για τον επενδυτή και επιβλαβείς για τον φουκαρά, τον ταλαιπωρημένο φοιτητή.
Πώς καταφέρνουν αυτές οι εταιρείες να στραγγαλίσουν την κοινωνία µας; Όταν δε σκοτώνουν, αγοράζουν. Αγοράζουν καλά μυαλά και τα δένουν χειροπόδαρα. Αγοράζουν φοιτητές πρωτάρηδες και τους ευνουχίζουν τη σκέψη.  Χτίζουν πανεπιστήμια, υπαγορεύουν πανεπιστημιακά μαθήματα, προωθούν τους καθηγητές που τους γλείφουν και τρομοκρατούν τους αιρετικούς. Ο μοναδικός τους στόχος είναι να διαιωνίσουν την τρελή ιδέα της απεριόριστης εξάπλωσης πάνω σε έναν περιορισμένο πλανήτη, µε τη μόνιμη σύγκρουση να είναι το επιθυμητό της αποτέλεσμα.
Και το προϊόν τους είναι ένα αμόρφωτο ρομπότ, γνωστό επίσης και ως υψηλόβαθμο διοικητικό στέλεχος.
Σε μερικά χρόνια από τώρα δε θα υπάρχει ούτε ένας χώρος μάθησης στο Δυτικό Ημισφαίριο που να μην έχει πουλήσει την ψυχή του στην απληστία των επιχειρήσεων. Θα υπάρχει µόνο µία επιτρεπόμενη γνώμη σε κάθε θέμα...... Δε θα υπάρχει ούτε µία αντίθετη φωνή της προκοπής, αν δε γυρίσει κάποιος πίσω το ποτάμι, αν δεν το κάνει να κυλήσει προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Μέχρι σήμερα ο κόσμος απαιτούσε καλύτερες συνθήκες εργασίας, καλύτερο κοινωνικό κράτος, με ωράριο εργασίας κτλ.
Τώρα πλέον, ζητάει απλά μια εργασία.

--------------------------------------
«Η μεγάλη πρόκληση του παρόντος είναι πώς να τελειώσουμε με τον φονταμενταλισμό της αγοράς και τον χρηματιστικό καπιταλισμό ……
Σε όρους αγοράς οι άνθρωποι είναι απλώς δαπάνες προσωπικού. Όμως στον αληθινό κόσμο αποτελούν την ενσάρκωση του τρόπου ζωής, των παραδόσεων και της κουλτούρας της … »
2009, Γιουκίο Χατογιάμα – Πρωθυπουργός της Ιαπωνίας.
---------------------------------------
Υ.Γ. Την κρίση τη δημιουργούν οι ίδιοι οι κροίσοι.

NHES Magnissias! Enas Kolpos Mikros

Ασύλληπτη θέα στη μαγευτική παραλία με την καταπράσινη φύση που φτάνει κι αγκαλιάζει σχεδόν τη χρυσαφένια αμμουδιά. Θέα ανενόχλητη και ταξιδιάρικη, τοποθεσία απομονωμένη και ήσυχη, ιδανική καθώς είναι το τελευταίο κομμάτι γης πριν τη θάλασσα με πολλά ελαιόδεντρα.
Στην άκρη του Παγασητικού κόλπου και ακριβώς απέναντι από την κατοικία των Κενταύρων, το μαγευτικό Πήλιο, τον τόπο που διάλεξαν οι θεοί του Ολύμπου για τις διακοπές του συναντούμε έναν μικρό κολπίσκο απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς, τις Νηές. Κατηφορίζεις με το αυτοκίνητο τη βορειοανατολική πλευρά του όρους Χλωμού ανάμεσα από σκίνα, κουμαριές, πουρνάρια και ελιές. Ο δρόμος μπροστά είναι όλο στροφές , με νεροφαγώματα στα πλαϊνά από τις βροχές και στο βάθος απλώνεται η θάλασσα με χρώμα ζαφειρένιο.Τα μάτια γεμίζουν με το χρώμα της θάλασσας και του ουρανού, νιώθεις στο πρόσωπο το χάδι από τον αλμυρό αέρα, μυρίζεις τα φύκια και την βρεγμένη άμμο, ακούς τα κρωξίματα, των γλάρων τα τιτιβίσματα των πουλιών και το απαλό πάφλασμα των κυμάτων. Στην πηγή του νερού, που αναβλύζει στο Μετόχι, αρσενικές Λιβελούλες ζουζουνίζουν την άνοιξη και ζευγαρώνουν στον αέρα με τις θηλυκές, αφού πρώτα τις πλευρίσουν και τις δαγκώσουν από πίσω ώστε να κρατιούνται μαζί στον αέρα κι ενώ κάνουν κύκλους η θηλυκές κουλουριάζονται με τέχνη γύρω τους. Στο σούρουπο κατεβαίνουν από του ουρανού τα μονοπάτια τα μεταναστευτικά πουλιά σε κοπάδια και αφού ξαποστάσουν λίγες ώρες στη μικρή λιμνοθάλασσα και βατευτούν, σηκώνονται πάλι στον αέρα και χάνονται σαν κινούμενοι ίσκιοι στο ξεκίνημα της ημέρας, όταν παίρνει να χαράζει κι η πούλια λάμπει ψηλά στο γαλακτερό ουρανό.

Όταν αντικρίζει κανείς για πρώτη φορά το τοπίο μένει κυριολεκτικά άφωνος. Το ζωηρό πράσινο των ελαιόδεντρων που κυκλώνουν προστατευτικά τον μικρό κόλπο, το γαλαζοπράσινο της θάλασσας που στέκεται γαλήνια και το αχνογάλανο του ουρανού συνθέτουν έναν μοναδικό πίνακα ζωγραφικής. Ο κολπίσκος της περιοχής Νηές, είναι μία παρθένα περιοχή, απείραχτη από το χρόνο. Ένας τόπος που όσο κανείς άλλος συνδυάζει τόσο μαγικά το βουνό και τη θάλασσα έτσι όπως το ονειρεύτηκε εκείνα τα χρόνια τα αρχαία ο Αχιλλέας που περιπλανιόταν σε τούτα εδώ τα ήρεμα νερά ετοιμάζοντας τα πλοία του για την εκστρατεία του στην Τροία.
Στο νοτιοδυτικό άκρο της, σχηματίζεται μια πολύ όμορφη αμμουδερή παραλία με αβαθή καταπράσινα νερά και πολύ ψιλό βότσαλο, η οποία ενθουσιάζει τους επισκέπτες ιδιαίτερα όταν δεν φυσούν τα μελτέμια. Οι πανέμορφες πεταλίδες και τα κοχύλια είναι δείγματα της καθαρότητας και της διαύγειας των νερών. Κάθε μέρα, όταν ο ήλιος ανατέλλει πάνω από τις Νηές, ξεχύνονται όλες οι ομορφιές της φύσης και έρχονται σε επαφή με την θάλασσα, στα κρυστάλλινα νερά του κόλπου. Ο τόπος γεμίζει ενέργεια που απλόχερα προσφέρεται στον καθένα που χαλαρώνει στην αγκαλιά του, και γενικά απολαμβάνει με όλες του τις αισθήσεις αυτό το  θαύμα της φύσης. Σαν πέφτει ο ήλιος το απόγευμα μία ανάσα δροσιάς ξεχύνεται στον αιθέρα, και η θάλασσα που απλώνεται εμπρός βαστά ακόμα την αλμύρα του Νόστου και τα δάκρυα του Αχιλλέα.

Καλώς ορίσατε στις Νηές! 

Μια σημαντική έκταση αυτής της ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς, πέρασε το 2006-2007 στον έλεγχο μιας εταιρείας ανάπτυξης τουριστικών επενδύσεων μεγάλης κλίμακας. Ένα παρόμοιο γεγονός είναι ικανό να εμφανίσει, να εμβαθύνει και να ενισχύσει διχαστικές τάσεις και εντάσεις μεταξύ των κατοίκων της ευρείας περιοχής. Μία μικρή ομάδα κατοίκων σκέπτονται ότι η προσδοκώμενη ανάπτυξη τουριστικών επενδύσεων μεγάλης κλίμακας θα επιφέρει σημαντικά και αποδεκτά οφέλη που θα οικοδομήσουν την ανάπτυξη και την ευημερία της τοπικής κοινωνίας με γρήγορους ρυθμούς. Συγχρόνως, η μεγάλη πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας με πολλή αυτοπεποίθηση συνεχίζει να διαφοροποιείται, και να αντιστέκεται υψώνοντας την πρόκληση για να διατηρήσει την υφισταμένη κοινωνική αρμονία του θερινού θέρετρου στις ιδιαιτέρας ομορφιάς παραλία. Τα δε μέλη της με στήριξη και τακτική στα υφιστάμενα πλαίσια του νόμου αντιστέκονται και προσπαθούν να προωθήσουν συνθήκες που να διαμορφώνουν την αποτυχία της υλοποίησης του γκρίζου επιχειρηματικού πλάνου. Η επίμαχη προς ανάπλαση έκταση είναι οικολογικά ευαίσθητη περιοχή που περιέχει και ένα μικρό φυσικό βιότοπο, στην εσωτερική πλευρά της ακτής, με σχετικά αραιή βλάστηση που υποστηρίζει μόνο έναν περιορισμένο πληθυσμό άγριας φύσης πουλιών, συμπεριλαμβανομένων και οι πολυάριθμες ποικιλίες των ειδών που μεταναστεύουν εποχιακά, τα θύματα στη σύγχρονη ανάπτυξη και την επέκταση του καλλιεργήσιμου εδάφους. Οι εγκαταστάσεις των γηπέδων του γκολφ χωρίς περιβαλλοντική μελέτη είναι κύριο ζήτημα. Η βλάστηση αποτελείται εδώ κατά ένα μέρος από τη χλόη με διασπορά των θάμνων και των δέντρων και διάφορα είδη φυτών έχουν το κοινό γνώρισμα της ανάπτυξης στο ρηχό και λασπώδες υφάλμυρο ύδωρ των υγροβιότοπων. Θα υπάρξει μια σημαντική μείωση του ελεύθερου εδάφους, από την οικοδόμηση του επιχειρηματικού πλάνου.
Ελπίζω οι πολίτες που ευτυχίσαμε να μένουμε στη περιοχή του κόλπου να μη χάσουμε, τις μικρές απολαύσεις που πολλές φορές θεωρούμε δεδομένες.
Τα αφέγγαρα μεσάνυχτα τον Ιούλιο, και τα αστέρια που παρουσιάζονται με τη σαφήνεια των πελεκημένων διαμαντιών στον έναστρο ουρανό το ξηρό καλοκαίρι. Τις μαγικές και γαλήνιες σε ησυχία νύχτες καλοκαιρινές που οι ψίθυροι από τα χίλια εξακόσια μέτρα του υδάτινου ανοίγματος του κόλπου ακούγονται καθάριοι και κρυστάλλινοι από τη μία πλευρά στην άλλη, η το ηλιόλουστο πρωινό στη φθινοπωρινή εποχή, να περπατάς κατά μήκος της ακτής και να μοιράζεσαι τη φύση με τα αποδημητικά πουλιά. Και όταν ο βροχερός χειμώνας φθάνει, και αρχίζει γαλήνια το έδαφος η βροχή να ποτίζει, οι άνθρωποι που ζουν μόνιμα εδώ αισθάνονται όπως τον παράδεισο με τη νύχτα που πέφτει γρήγορα. Δεν είναι το θηριώδες οικοσύστημα στο απέραντο δέλτα του Ορινόκο, ένας κόλπος μικρός μα πολύ μικρός είναι, και αυτό το μέρος αγαπάμε.

Υ.Γ. Οι Νηές αποτελούν γραφικό παραθαλάσσιο οικισμό της Σούρπης από τον οποίο ξεκίνησε ο Αχιλλέας την εκστρατεία του για την Τροία.

Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

The Seashore Is Crooked

Πρόσδεση τού ΕΓ/ΟΓ ΚΡΗΤΗ ΙΙ στον λιμένα της Χίου.
Ερώτηση δημοσιογράφου προς τον πλοίαρχο..
Το επιπλέον μήκος του ΚΡΗΤΗ ΙΙ δεν σας προβληματίζει κάπταιν στην μανούβρα;.
Πλοίαρχος:[Ονοματεπώνυμο]
Δεν με προβληματίζει καθόλου γιατί «ΕΓΩ» «!--!!!!!!--!» αντίθετα πιστεύω ότι έχω περιθώριο για επιπλέον 30 μέτρα τά οποία τα αφιερώνω σε αυτούς πού πίστεψαν πραγματικά σε μένα και τις δυνατότητες μου!.
«!-- Απάντηση ΑΦΟΠΛΙΣΤΙΚΗ --!»;

Ναυτικός και επιβάτης ταυτόχρονα το βρίσκω ακραία επικίνδυνο να έχεις μονοσήμαντη και εγωιστική άποψη για τη λειτουργία μεταφορικών μέσων, και δη υπερήλικων ξεπερασμένης τεχνολογίας, που μεταφέρουν εκατοντάδες η και χιλιάδες ζωές στη θάλασσα. Εκτιμώ και συμμερίζομαι τον επαγγελματία που θέλει, με μετριοπάθεια και χωρίς αλαζονεία, να ξεχωρίζει από τον μέσο όρο, να έχει την ικανότητα να κερδίζει τις εντυπώσεις, με αψεγάδιαστο τρόπο λειτουργίας στο χώρο ασχολίας του. Να είναι τελειοθήρας. Κάθετα διαφωνώ και δημόσια στηρίζω την διαφωνία μου με συγκεκριμένες πρακτικές προσωπικής λειτουργίας στην εκτέλεση επαγγελματικών καθηκόντων. Διαφωνώ με επαγγελματίες που εκφράζουν αυτό τον υπέρμετρο εγωισμό τους σε συνθήκες εργασίας με πλήθος παραμέτρους πρωτογενείς και δευτερογενείς, που το τελικό αποτέλεσμα είναι η συνισταμένη των παραμέτρων. Και η προσφορά τους στη συνισταμένη είναι ένα μεγάλο κομάτι, που εμπεριέχει βεβαίως την ικανότητα και την επαγγελματική αρτιότητα τους. Εάν λοιπόν απαξιωτικά αγνοείς της συνισταμένης, τις άλλες παραμέτρους, τότε οι εντολές που σα χαλάζι εξαπολύεις είναι ζαριές κάπταιν. Και όταν ζάρια παίζεις, σύμφωνα με τα πιο απλά μαθηματικά θα έχεις και την άσχημη. Τις άραγε φταίει πλέον για την άσχημη. Διάφοροι παράγοντες που επηρεάζουν το κλίμα της περιοχής, δημιουργώντας τις εποχιακές παραλλαγές;. Τα ατμοσφαιρικά παιγνίδια του αέρα; η τοπογραφία, η τα θαλάσσια ρεύματα, και τα σύννεφα;. Η επιστασία μηχανοστασίου; τα φίλτρα που κτιστήκαν; η δεξιά μηχανή; η αριστερή μηχανή; το πηδάλιο; ο πουνέντες; ο γρεγολεβάντες; η ο στραβός γιαλός που αλλού έπρεπε να ήταν και αλλού βρέθηκε ο άτιμος. Ελπίζω τη χρονική στιγμή εκείνη αγαπητέ μου κάπταιν μόνο υλικές ζημιές να έχεις. Αλήθεια εκείνος ο «χριστιανός» που αναφέρει σε άρθρο του ο Κύριος ..............., με το βαπόραρο το σύγχρονο και αξιόπιστο το BLUE STAR II, μέχρι που δικαιούται να προβάλει το ΕΓΩ του;. Τη κορυφή του προφήτη Ηλία πολύ χαμηλή τη βρίσκω για το μέγεθος του. Μέχρι τη κορυφή του Ταϋγέτου θα πρότεινα. Και από εκεί του Κάλβου τον παιάνα. να σιγοψιθυρίζει « ....Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται ζυγό δουλείας ας έχουσι.....». Θέλει αρετή και τόλμη, ανάστημα να υψώσεις στην οδυνηρή πίεση του συστήματος και ταυτόχρονα να δαμάσεις τον εγωισμό σου. Θαυμάσιος άνθρωπος, λεβέντης, περνά όμως ίσκιος σιωπηλός και απαρατήρητος γιατί έτσι του πρέπει του επαγγελματία που δε παριστάνει το θηριοδαμαστή του μονοθέσιου της φόρμουλας στα σιγμοειδή της Μόντσας. Και να κουβανείς και χίλιες τόσες ψυχές αμέριμνες για τα δικά σου καμώματα. Αυτά τα 30 μέτρα κάπταιν σωστό και πρέπον είναι όταν θέλεις να τα χαρίζεις, άλλου είδους ασχολίες να σε ενδιαφέρουν. Ασχολίες που απαιτούν κανόνες αθλητικής συμπεριφοράς και επίτευξης συγκεκριμένων στόχων συναγωνισμού και ανταγωνισμού εάν αυτό είναι που επιθυμείς. Άλλως είναι ύβρις και ασέβεια στις γενεσιουργές συνθήκες του θαλάσσιου περιβάλλοντος, στους συναδέλφους σου, στη φυσική εξέλιξη του πολιτισμού μας, και στις πολύτιμες [πιστεύω να τις θεωρείς] ζωές που το πλοίο μεταφέρει. Ο μεγάλος δάσκαλος ο Πλάτωνας δίδασκε . Στην οργανωμένη πολιτεία η μετριοπάθεια είναι η αρετή που χαρακτηρίζει την επαγγελματική ενασχόληση του ανθρώπου και η δικαιοσύνη, η αρετή, που χαρακτηρίζει τη κοινωνία συνολικά.
Κάπταιν στη δημοσιότητα όταν τον εαυτό σου εκθέτεις, η εικόνα σου πλέον είναι πρισματική αντανάκλαση, και το πρίσμα έχει πολλές πλευρές και όχι τη μονοσήμαντη που αλαζονικά επιδιώκεις. Αναρωτήθηκες άραγε ότι οι σα χαλάζι εντολές σου μπορεί και να θυμίζουν μεγάφωνο που σφυρίζει και κάνει παράσιτα;.
Το έναυσμα για τις σκέψεις μου, ήταν το κλείσιμο του άρθρου «...........» του Κυρίου ........ στο τεύχος Ιούνιος 2009. Κατά βάθος εμένα η υπόθεση δε με αφορά καθόλου. Πρόκειται πραγματικά για ηθικές αρχές, στη μεγάλη και σύνθετη κοινωνία που οι άνθρωποι ζουν σήμερα, τίποτα λιγότερο η περισσότερο, και ο «χριστιανός» του BLUE STAR II, και του κάθε BLUE STAR, μέσα από τη σιωπή τους είναι το κυρίαρχα πρόσωπα και τους αφορά στη δύσκολη επαγγελματική καθημερινότητα τους. Τίποτα δεν κατακτιέται αποφεύγοντας να αγγίζουμε τις συνθήκες, τηρώντας μια πειθήνια στάση. Αυτό θεωρείται φόβος. Μα αυτό είναι το σθένος και το ρίσκο, να ταράξουμε το γαλήνιο λήθαργο και τη κατάσταση ευφορίας όπου έχουμε και δεν έχουμε συνείδηση.
Ναι μεν ο γιαλός είναι στραβός, αλλά και ‘μείς συχνά στραβά αρμενίζουμε.

Erotiki Mythoplassia III..

«Οι μύθοι είναι ένα παραμορφωμένο υπόλειμμα φαντασιώσεων που αφορούν στην επιθυμία». (Freud, 1930b)

....Με τον τρόπο αυτό αποτελούν ένα ψυχολογικό ξεδίπλωμα όλων όσων αρχετυπικά κατοικούν μέσα μας και η μυθοπλασία είναι ένας συναρπαστικός κόσμος που γοητεύει όλους τους ανθρώπους....

Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα ονόματα, οι χαρακτήρες, οι τοποθεσίες και τα περιστατικά είτε είναι προϊόν της φαντασίας είτε χρησιμοποιούνται κατά τρόπο μυθιστορηματικό. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα, εν ζωή ή όχι, γεγονότα, τοποθεσίες, είναι εντελώς συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.»....

«Δει των προειρημένων μνημονεύειν και μηδέν οίεσθαι τούτων λέγεσθαι γεγονός ούτω και πεπραγμένον.»

Δηλαδή αυτά που είπαμε και εξιστορούμε, να μη νομίζουμε ότι επειδή τα αναφέραμε, ότι έτσι και έγιναν.  (Πλούταρχος)

...Απόγευμα μια όμορφη, ηλιόλουστη, ανοιξιάτικη ημέρα, ζεστή με λίγα σύννεφα σαν βαμβάκι λειτούργησε ως μία καλή ευκαιρία για τους  κουμπάρους... Τον Αλέξανδρο και τον Ερμή, να αποδράσουν από το άγχος και την πίεση της καθημερινότητας, περνώντας λίγες στιγμές χαλάρωσης. απολαμβάνοντας το καφεδάκι τους στο βαθύσκιωτο μεγάλο μπαλκόνι του σπιτιού του Αλεξάνδρου. 

Τα έτερα τους ήμισυ η Αλέκα και η Νικολέτα εδώ και κάποιες ώρες απουσιάζουν στο κοντινό σύγχρονο γυμναστήριο που διαθέτει και στούντιο αισθητικής το οποίο επισκέπτονται συχνά για να περιποιούνται τον εαυτό τους. Η ανάγκη για αισθητική περιποίηση γίνεται ολοένα και πιο απαραίτητη για τις δυο κυρίες, στους σύγχρονους ρυθμούς της καθημερινότητας παρέχοντας τους ομορφιά, ηρεμία και καλαισθησία, βασικά χαρακτηριστικά που συνθέτουν τις ισορροπημένες προσωπικότητες τους. 

Οι κύριες απ' ότι αντιλαμβάνεστε είναι δυο πολύ όμορφες και ελκυστικές γυναίκες με καλλίγραμμο σώμα τέλεια βυζιά και μακριά χυτά πόδια. Και σαν ωραίες γυναίκες φροντίζουν ιδιαίτερα την εμφάνιση τους αναδεικνύοντας τα όμορφα στοιχεία τους. Πρόσφατα οι δυο γυναίκες γιόρτασαν τα τριακοστά πέμπτα γενέθλια τους και παρά τις δυο γέννες η σιλουέτα τους παραμένει καλλίγραμμη και το σώμα τους σφριγηλό. Ο ορισμός της θηλυκότητας. Και καθώς η εποχή πλησιάζει καλοκαίρι και είναι καιρός για διακοπές και θάλασσα, ξεκίνησαν και γυμναστική στο τοπικό γυμναστήριο θέλοντας να συσφίξουν περαιτέρω το κορμί τους ώστε να βάλουν άφοβα το μπικίνι και τα καλοκαιρινά αξεσουάρ, χαρίζοντας άφθονο θέαμα στον αντρικό πληθυσμό!

.... Δύο όμορφες ελκυστικές γυναίκες με μια εικόνα σέξι και εντυπωσιακή που μαγνητίζει και κάνουν έναν άντρα να γυρίσει το κεφάλι του να τις κοιτάξει. Πράγματι έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά, τόσο εξωτερικά, όσο και στην προσωπικότητα τους, που κάνουν τους άντρες να μην «ξεκολλάν» τα μάτια τους από πάνω τους. Είναι η αύρα τους που τους τραβά σαν μαγνήτης.

Η Αλέκα συνήθως έχει τα μαλλιά με ξανθοκόκκινες μπούκλες..... είναι ψηλή με πολύ προσεγμένη σιλουέτα, πλούσιο στήθος, εξαιρετικά καλλίγραμμα πόδια και ζουμερά χυμώδη χείλη που της προσδίδουν νεότητα κι έναν έντονο ερωτισμό. Μια ιδιαίτερη διαχυτική χυμώδης γυναίκα με πολύ θηλυκότητα. 

Η Νικολέτα είναι κι αυτή μια καστανόξανθη ομορφιά μια πολύ γλυκιά γυναίκα με ωραίο σώμα. Λίγο χλομή και σαν κουρασμένη, αλλά πολύ όμορφη. Γυναίκα ιδανική που δημιουργεί ένα πολύ θετικό κλίμα και μια οικογενειακή θαλπωρή σύμφωνα με τα γούστα του Ερμή.

Οι δυο γυναίκες γνωρίζονται από τα παιδικά τους χρόνια. Ήταν φίλες από μικρές, γνωρίστηκαν στο σχολειό όταν ήταν δώδεκα χρονών και συνεχίζουν να είναι στενές φίλες μέχρι και σήμερα με αποτέλεσμα δε θα μπορούσαν παρά να «κουμπαριάσουν».

Ο Αλέξανδρος, ψηλός εύσωμος καστανόξανθος σαραντάρης που δεν περνούσε απαρατήρητος με τα φωτεινά γαλανά του μάτια. Και ο Ερμής στην ίδια ηλικία με τον κουμπάρο του απλώς είναι πιο στεγνός, ψηλός, μελαχρινός, λεβεντόκορμος, και ήρεμος χαρακτήρας.

Γενικά τα ζευγάρια έχουν μια άψογη σχέση, κάνουν καλή παρέα όλοι μαζί, έχουν πολλά κοινά ενδιαφέροντα. Βρίσκονται συχνά, έχουν πάει διακοπές μαζί, γενικά υπάρχει μεγάλη οικειότητα σε σημείο που να συζητάνε τα πάντα, ακόμα και τα προβλήματα της δουλειάς τους. Η σχέση τους έγινε ακόμα πιο στενή όταν έγιναν κουμπάροι, λόγω βάφτισης. Επισκέπτονται πλέον ο ένας τον άλλο πιο συχνά, μοιράζονται τις ανησυχίες τους για τη ζωή, έχουν εν τέλει πολύ καλή «χημεία».

Σήμερα ο Αλέξανδρος με τον Ερμή σαν τεμπέληδες σε εύφορη κοιλάδα, έχουν αράξει στις αναπαυτικές πολυθρόνες του ευρύχωρου σαλονιού με θέα τις δασωμένες βουνοκορφές της Πάρνηθας και εκεί αραχτοί και ανέμελοι συζητούν τα καθημερινά δρώμενα απολαμβάνοντας σαν συνέχεια του απογευματινού καφέ τη γεύση και το άρωμα από τα σφηνάκια της τσικουδιάς, αυτό το εύγευστο παραδοσιακό ποτό, που τους έστειλε πεσκέσι από το χωριό ο Κρητικός φίλος τους. 

Και ως γνωστό τα σφηνάκια αποτελούν τον πιο «παρεΐστικο» τρόπο για να δημιουργούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να περάσει όμορφα η φιλική παρέα και να απολαύσει την κάθε στιγμή με τις ατέρμονες φιλικές «φιλοσοφικές» συζητήσεις μιμούμενοι τους πρακτικούς Λατίνους που έλεγαν: «Primum vivere deinde philosophare», δηλαδή «πρώτα επιβιώνουμε και μετά φιλοσοφούμε».

Σε κάτι τέτοιες στιγμές λοιπόν και σε επίπεδο φιλικών συζητήσεων ανάμεσα σε στενούς φίλους και κουμπάρους είναι η ευκαιρία που βοηθάει η κουβέντα να γίνει πιο προσωπική και να μοιραστούν κάτι τόσο προσωπικό όπως το κομμάτι στις σχέσεις με τις συζύγους τους που αφορά πολλές φορές το σεξ ακόμη και εν είδος κουτσομπολιού και το διασκεδάζουν. 

Ήταν μετά τα πρώτα σφηνάκια που ο Αλέξανδρος το είδε σαν την κατάλληλη ευκαιρία να μάθει και άρχισε να ρωτάει σαν κάτι να έψαχνε με επιμονή πετώντας τα δικά του, έχοντας στο μυαλό του την κουμπάρα του!

(Την κουμπάρα την Αλέκα την είχε σταμπάρει τον τελευταίο καιρό που το ντύσιμό της, από συντηρητικό, έγινε αρκετά σέξι, έως τολμηρό και του μιλούσε χαριτωμένα και φιλάρεσκα και όλο νάζια, κάθε φορά που συναντιόντουσαν και όποτε έβρισκε ευκαιρία τον άφηνε να παίρνει μάτι το βρακάκι της όταν καθόταν σταυροπόδι απέναντι του. Αυτός την έβλεπε και τρελαινόταν. Του έκανε τον πούτσο του πύραυλο και την έχει άχτι να ξεθυμάνει όλη του την καύλα πάνω της!  Αρκετές φορές είχε περάσει φευγαλέα απ’ το μυαλό του πως θα ήταν στο κρεβάτι μαζί της. Δεν έκανε βέβαια κάποια κίνηση, ούτε άφηνε υπονοούμενα ή κάτι τέτοιο. Αν ήξερε ο κουμπάρος του πόσο καιρό τώρα θέλει να του γαμήσει την κουμπάρα! Είναι που είναι όμορφη και όσο περνά ο καιρός του φαίνεται πως γίνεται όλο και πιο όμορφη και σέξι. Όσο μεγαλώνει τόσο ομορφαίνει η πουτάνα! Τυχερός ο κουμπάρος! )

Αλέξανδρος: Να σε ρωτήσω ρε κουμπάρε! Πώς νιώθεις με την σεξουαλική σας ζωή; Για πες μου από γαμήσια πως τα πάμε. Το σεξ που κάνεις με την κουμπάρα σε ικανοποιεί;

Ερμής: Το κατά δύναμιν. Βλέπεις κουμπάρε μου οι ερωτικές σχέσεις αποτελούνται από πολλά στοιχεία και το σεξ, όσο σημαντικό και αν είναι, είναι μόνο ένα από αυτά, όταν προσαρμοζόμαστε στις απαιτήσεις της καθημερινότητας και των επαγγελματικών μας υποχρεώσεων. Καλά περνάω γενικά. Τελευταία έχει πέσει λίγο ξεραΐλα αλλά την παλεύω…

Αλέξανδρος: Δηλαδή! Με τις σεξουαλικές επιδόσεις και τις αντοχές τους τα καταφέρνεις καλά;…

Ερμής:  Κουμπάρε όσο τα χρόνια περνούν οι άνδρες χάνουν στις σεξουαλικές επιδόσεις και τις αντοχές τους και  μειώνουν και τις αποδόσεις των ανδρών στο σεξ! Τα καταφέρνω.  Εντάξει με λίγο παραπάνω κόπο, όχι όπως παλιά.. Μην ξεχνάς πως ήδη ολοταχώς αφήνουμε πίσω τα σαράντα μας..

Αλέξανδρος: Χάπια παίρνεις; Για να να αναβαθμίσεις την ερωτική σου ζωή, τη σεξουαλική σου αντοχή και να νιώσεις ακόμα πιο έντονα συναισθήματα;

Ερμής: Όχι!  Ρε κουμπάρε μήπως μιλάμε για σεξ πιο σοβαρά από όσο χρειάζεται. Ούτε που μου έχει περάσει απ' το μυαλό αυτό το ενδεχόμενο. 

Αλέξανδρος: Το ξέρω, η ηλικία αποτελεί καθοριστικό παράγοντα και το σεξ είναι πάντα ένα «ευαίσθητο» θέμα συζήτησης. Λίγοι είναι αυτοί που παραδέχονται ανοιχτά ότι πάσχει η ερωτική ζωή τους, με αποτέλεσμα ακόμη λιγότεροι να καταφέρνουν να βρίσκουν λύσεις και να πυροδοτούν και πάλι το ερωτικό πάθος τους. Και όμως, μερικές φορές τα προβλήματα μπορεί να λύνονται εύκολα και ανώδυνα με τη βοήθειά ενός χαπιού!. Μήπως να το σκεφτείς και εσύ σοβαρά; Αυξάνουν την σεξουαλική διάθεση και χαρίζουν σεξουαλική ενέργεια και καλύτερη ερωτική επιθυμία ενώ καθυστερούν την πρόωρη εκσπερμάτωση και βοηθούν στην καλύτερη στύση. Με λίγα λόγια η σεξουαλική σας ζωή θα είναι αρκετά ικανοποιητική κάνοντας σεξ με την κουμπάρα τουλάχιστον τρεις με τέσσερις φορές την βδομάδα έχοντας φαντασία και αρκετή ένταση στο γαμήσι σας. Τα χάπια αυξάνουν την σεξουαλική επιθυμία και την σεξουαλική αντοχή, κρατούν τη φλόγα αναμμένη και το σεξ «ζωντανό» και δεν θα πέφτετε στο κρεβάτι μονάχα για να κοιμηθείτε!

Ερμής: Aααα... βρε θηρίο εσύ έχεις αρχίσει και ξεφεύγεις! Δηλαδή έχεις αρχίσει ήδη να τα χρησιμοποιείς;.

Αλέξανδρος: Ναι! Ας είναι καλά η σύγχρονη φαρμακευτική με τα ποικιλόχρωμα χαπάκια. Έχω ένα καλό φίλο που κάνει ταξίδια στην  Ολλανδία με το φορτηγό του και μου φέρνει ποιότητα. Η ουσία τους μου επιτρέπει να αισθάνομαι πάλι τη δύναμή μου και με βοηθούν να απολαμβάνω περισσότερο το σεξ με την κουμπάρα σου.

Ερμής: Δεν μπορεί να μιλάς σοβαρά.

Αλέξανδρος: Μιλάω σοβαρά γι αυτό, γιατί το θέμα είναι σοβαρό. Για έμενα το σεξ αποτελεί θεμέλιο στη σχέση: Βέβαια δεν είναι αρκετό από μόνο του, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι και απολύτως αναγκαίο. Αν ακόμη και αν νομίζεις πως τα καταφέρνεις καλά, μπορείς πάντα να τα καταφέρεις καλύτερα. Πόσο μάλλον όταν καλείσαι να περνάς καλά αλλά και παράλληλα να έχεις την ικανότητα να της προσφέρεις ευχαρίστηση. Τώρα λοιπόν είναι η στιγμή να το δοκιμάσεις και εσύ και να κάνεις όσα χρειάζεστε για να νιώσετε ικανοποιημένοι από τη σεξουαλική σας ζωή εσύ και η κουμπάρα μου.  Μπορεί να συμβούν πράγματα που δεν τα περιμένατε και να περάσετε αξέχαστα. Στο σεξ, κουμπάρε όπως και σε άλλα πράγματα στη ζωή, ισχύει το κάνε το, αλλιώς θα το ξεχάσεις. 

Ερμής: Δηλαδή με την κουμπάρα τη Νικολέτα έχεις ιστορίες με εύκολα γαμήσια, και επειδή σίγουρα θα της αρέσει, δεν της την χαρίζεις, και της πετάς τα μάτια έξω από όλες τις τρύπες της αυτόν τον καιρό.  Θα έχει πάθει την πλάκα της μαζί σου.

Αλέξανδρος:  Τώρα αυτό πως να στο πω! Μεταξύ μας! Ο Αλέξανδρος κάνει παύση, δυσκολεύεται. 

Ερμής: Ρε κουμπάρε που κολλάς και δεν μπορείς να με εμπιστευτείς.  Κρυβόμαστε πια μεταξύ μας που κάποτε τα λέγαμε όλα.

Αλέξανδρος: Δεν ξέρω μωρέ κουμπάρε, αλλά μετά από τόσα χρόνια σχέσης έρχεται λίγο η βαρεμάρα... τα ίδια και τα ίδια, τις ίδιες συνήθειες αλλά και τα ίδια πρόσωπα. οι τρόποι που συνηθίζαμε να σχετιζόμαστε  αλλάξουν στο πέρασμα του χρόνου τότε αλλάζει και η ισορροπία της σχέσης και περνάμε σ άλλες φάσεις της ζωής .Η κουμπάρα σου είναι μία καλή σύζυγος. Φροντίζει πολύ καλά το σπίτι μας τα παιδιά μας και γενικά δεν υπάρχουν σοβαρά θέματα μεταξύ μας. Εκτός από.....

Ερμής: Εκτός από! Δεν κατάλαβα το πρόβλημα σου ποιο είναι;

Αλέξανδρος: Το σεξ. Το σεξ με την κουμπάρα δεν έχει ποικιλία στο κρεβάτι, είναι από χλιαρό ως ανεπαρκές για εμένα. Τα τελευταία χρόνια έχει ηρεμήσει και αυτό με έχει ξενερώσει απίστευτα. 

Ο Αλέξανδρος του εξομολογείται ότι έχει ένα «μικρό» πρόβλημα με τη Νικολέτα. Δεν του αρνείται το σεξ, αλλά κάποια πράγματα που αυτός γουστάρει στο σεξ η Νικολέτα τα θεωρεί πολύ ακραία. 

Όπως ότι με το ζόρι βάζει το πέος του στο στόμα της και όταν το κάνει είναι σαν αγγαρεία. Επίσης από τα λεγόμενα του η Νικολέτα είχε τον έλεγχο και σε οποιαδήποτε προσπάθεια του να γίνει πιο πικάντικο το σεξ ή έστω λίγο πιο άγριο αυτή τον αποθαρρύνει. Ακόμα και αυτά τα απίστευτα αγαλμάτινα οπίσθια της δεν τον άφηνε να τα αποθεώσει όπως τους αξίζει. Το πρόβλημα του είναι ότι η Νικολέτα δεν δέχεται με τίποτα να το κάνουν από πίσω.

Ερμής: Βέβαια κάθε ζευγάρι έχει τους δικούς του κώδικες επικοινωνίας στο σεξ αλλά σε συμμερίζομαι πώς είναι να έχεις στημένο ένα τέτοιο κορμί μπροστά σου και να μην μπορείς να το γαμήσεις με λυσσαλέο πάθος. Μάλλον θέλει τον κατάλληλο τρόπο.

Αλέξανδρος: Φυσικά και μπορεί να μην της αρέσει. Αλλά, δοκίμασε το πρώτα βρε κορίτσι μου! Πώς το ξέρεις εκ των προτέρων; Κι εμένα δε μου άρεσε ο μουσακάς  της μητέρας μου μέχρι που δοκίμασα τον δικό της και τον βρήκα «μούρλια» .. Μια μέρα λοιπόν που είπα στην Νικολέτα Μωρό μου, θέλω να σε πηδήξω από πίσω η Νικολέτα άλλαξε πενήντα χρώματα μέχρι να καταφέρει να ξαναπάρει ανάσα. Αυτό που λες δεν γίνεται, κατάφερε να ψελλίσει με τα πολλά. Γιατί ρε μωρό μου;, να επιμένω εγώ. Ανένδοτη η κουμπάρα σου. Ήμαρτον δηλαδή! Δεν έχεις τα κότσια να το δοκιμάσεις, χωρίς μετά να νιώθεις ενοχές;  Τι κόμπλεξ είναι αυτό; να θεωρεί την παρθενιά του κώλου της τόσο πολύτιμη. Τέλος πάντων, εγώ δεν πιέζω καταστάσεις. Πολύ απλά φρόντισα να της κάνω διακριτικά αντιληπτό το πόσο ήθελα να γίνει αυτό που είχα στο μυαλό μου αλλά αυτή κάνει την πάπια. Μη σώσει να το κάνει! Θα βρω άλλο κώλο πιο πρόθυμο! Με αποτέλεσμα να ψάχνω άλλη παρέα και να τη βρίσκω.

Ερμής: Και βρίσκεις κώλους πρόθυμους αλλού! Και τα χρωματιστά χαπάκια σε βγάζουν ασπροπρόσωπο ρε θηρίο;

Αλέξανδρος: Τι να κάνω κουμπάρε; Τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο απλά αν δεν είχα πολύ συντηρητική γυναίκα.

Ερμής: Εκπλήσσομαι με αυτά που μου λες κουμπάρε μου! Αφού την βλέπω, η κουμπάρα παρόλο που είναι μια σοβαρή γυναίκα τη βρίσκω ιδιαίτερα σέξι και καυτή που ασκεί μια ιδιαίτερη έλξη στους άνδρες, και σε γοητεύει η όλη παρουσία της.  Ντύνεται σέξι, (αλλά όχι πρόστυχα) αυτό που βγάζει προς τα έξω τον πιο θηλυκό της εαυτό. Είναι από τις γυναίκες που έχουν καταλάβει την άποψη πως: «το προκαλώ δεν σημαίνει τα βγάζω όλα στη φόρα». Όταν αναδεικνύει ένα μέρος του σώματος της όπως είναι τα πόδια ή τα οπίσθια της, φροντίζει να διατηρεί «κρυφά» τα υπόλοιπα όπως το στήθος τους..!  Τα μάτια δεν φυλακίζονται κι η κουμπάρα το ξέρει καλά αυτό. Θέλει να την προσέχουν και να αρέσει, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι αν και είναι κορμάρα δεν μου έδωσε ποτέ όμως την εντύπωση του λιγούρη, του ανθρώπου που είχε το σεξ και μόνο αυτό στο μυαλό του και καταλαβαίνω πως δεν θα άφηνε κανένα να την ακουμπήσει και να κερατώσει τον σύντροφο της. 

Αλέξανδρος: Ναι εντάξει έχει ένα πολύ ωραίο σώμα, ντύνεται ωραία που της δίνει προσωπικότητα, αλλά στο σεξ είναι λίγο κουμπωμένη αν και μια μέρα που έχουμε διασκεδάσει σ' ένα ρεβεγιόν αργά το βράδυ γυρνώντας στο  σπίτι δεν ξέρω πώς, αλλά την ψήνω ότι είναι ευκαιρία να προχωρήσουμε τη φάση που εδώ και καιρό θέλω. Εκείνο το βράδυ όμως ήμουν αποφασισμένος να απαιτήσω κάτι που πολλές φορές μου είχε αρνηθεί. Θα την γαμούσα από τον κώλο. Ξαπλώνουμε, της βάζω δάκτυλο, γουστάρει. Της βάζω τη γλώσσα μου, συνεχίζει να γουστάρει. Ωραία λέω, εδώ είμαστε. Αμέσως κατάλαβε τις προθέσεις μου και τραβήχτηκε κάπως απότομα. Να βάλω και το πούτσο μου μωρό μου; Ανένδοτη η κουμπάρα σου! Εκείνη την ώρα μου ήρθε να της πω κανένα γαλλικό. Είχε πάρει το μεσαίο δάκτυλο και γούσταρε τρελά, αλλά το πρόβλημά της ήταν μήπως και της χώσω τον πούτσο μου γιατί τότε θα ήταν αμαρτωλή! Ήταν κάτι που με εξόργισε. Πως απαιτούσε να της είμαι πιστός, όταν δεν μου τα δίνει όλα; Έτσι αντί να πηδηχτούμε αρχίσαμε να καβγαδίζουμε. Κλείσαμε τα φώτα και νευριασμένοι και οι δύο γυρίσαμε πλευρό. Εγώ μετά από αυτό ξενέρωσα και δεν της το ζήτησα ξανά, άλλωστε δεν έπαψε να το παίζει δύσκολη! Γι’ αυτό σου λέω, είσαι τυχερός που η κουμπάρα εκτός από ότι είναι τούμπανο γυναίκα σου κάνει και τα κέφια! 

Ερμής: Αχ ρε κουμπάρε που να εξομολογηθώ εγώ τα δικά μου βάσανα;

Αλέξανδρος: Τι βάσανα έχεις κουμπάρε μου. Όμορφη γυναίκα... (Δηλαδή τι όμορφη, μουνάρα είναι που το ξέρει και θέλει να το δείχνει. Η γαμιόλα τώρα τελευταία έχει αρχίσει και ντύνεται πιο προκλητικά και το απολαμβάνει. Η πούτσα μου έχει τόση καύλα και στύση όταν την βλέπω που νιώθω το σπέρμα ότι θα μου βγει από τα μάτια!)... στα σαράντα σου χρόνια έχεις. Καλή και αξιόλογη δουλειά έχεις. Καλά παιδιά χωρίς προβλήματα. Τι σε απασχολεί κουμπάρε;

Ερμής: H συζυγική μας σχέση με την Αλέκα κουμπάρε μετράει τα ίδια χρόνια με την δίκη σας  με την Νικολέτα…. αρκετά χρόνια…. αλλά εδώ και ένα με δυο χρόνια αναρωτιέμαι για την σεξουαλική μας σχέση και απευθυνόμενος στην εμπειρία σου ίσως μου λυθούν κάποιες απορίες. Σε ρωτώ γιατί έχω απελπιστεί και με ενδιαφέρει να ακούσω την άποψη σου στο πρόβλημα μου. Με την Αλέκα. μου το γνωρίζεις είμαστε πάνω από δέκα πέντε χρόνια μαζί. Είναι ωραία γυναίκα, πολύ δυναμική, έξυπνη και sexy. Ο γάμος μας μέχρι σήμερα πάει καλά. Σε όλα της άψογη. Φροντίζει τα παιδιά της, το σπίτι μας, εμένα. Εγώ τα δίνω όλα για τη σχέση μας, όλα. Θα μιλούσα για πολύ καλή σχέση, εκτός από ένα αγκάθι. Τον τελευταίο χρόνο δε θέλει να κάνουμε έρωτα. Και δεν εννοώ τίποτα προχωρημένα πράγματα, αλλά την πράξη αυτή καθεαυτή. Δεν το αρνείται άμεσα, αλλά βρίσκει ένα σωρό δικαιολογίες. Πότε πονοκέφαλο, πότε καθαρίζει την κουζίνα, πότε την παίρνει ο ύπνος, πότε περιμένει να με πάρει εμένα ο ύπνος…

Τώρα τελευταία, έχει αρχίσει να το αρνείται ευθέως και όσο και να προσπαθώ το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο… Όπως λες και εσύ δεν την ενδιαφέρει το σεξ!

Εγώ από την πλευρά μου, σαν άνθρωπος, το έχω ανάγκη. Και δεν είμαι ο άνθρωπος που θα την κερατώσω. Δε θέλω να την απατήσω, ούτε να καταφύγω σε αγοραίο έρωτα, ούτε να έχω παράλληλες σχέσεις. 

Όταν τις ελάχιστες φορές κάνουμε έρωτα, μια στο τόσο δεν μου φτάνει. 

Με προβληματίζει, αναρωτιέμαι τι να συμβαίνει και πως μπορώ να το αντιμετωπίσω. Εκτός αυτού, η άρνηση με διαλύει ψυχολογικά, έχω νεύρα, μου καταρρέει το ηθικό , νιώθω ανικανοποίητος και κυρίως μη ερωτεύσιμος.

Έχω συζητήσει βέβαια το πρόβλημα και τις ανάγκες μου μαζί της αλλά με βρίσκει υπερβολικό, το πρόβλημα δε, το θεωρεί δευτερεύουσας σημασίας και ανύπαρκτο .

Για αυτό λοιπόν,  επειδή δυσκολεύομαι ακόμη και να το συζητήσω προτίμησα να σου μιλήσω σήμερα σαν καλός μου φίλος και να ακούσω τις απόψεις σου. 

Αλέξανδρος: Έλα τώρα τι είναι αυτά που ακούω! Δεν το πιστεύω, θα αστειεύεσαι, μου κάνεις πλάκα! Δε Μπορεί, να μιλάς σοβαρά με κοροϊδεύεις! Τι μου λες τώρα, εγώ γιατί πιστεύω ότι εσείς συνεχίζεται να είστε διαχρονικά ερωτευμένοι σαν δεκαπεντάχρονα. Από παλιότερες συζητήσεις μας ήξερα ότι η κουμπάρα είναι τούμπανο στο κρεβάτι και πολύ καυλιάρικο μωρό που ξέρει να γαμιέται και δεν κώλωνε να κάνατε τρελό σεξ και με τα κόλπα που σου έκανε σε ξεθέωνε στο γαμήσι μέχρι που σας έβρισκε αγκαλιά γυμνούς το πρωί.

Ερμής: Σωστά ήξερες! Δεν το έκρυψα ότι έτσι ήταν. Φυσικά μέσα στα χρόνια η ερωτική σχέση μας είχε περάσει διάφορα κύματα και είχαμε δοκιμάσει πολλά πράγματα. Αλήθεια πόσες φορές με είχε εξαντλήσει με το πάθος κι όλο αυτό τον ερωτικό ανεμοστρόβιλο που μου προκαλούσε κι εγώ να λιώνω από καύλα. Με ξεθέωνε όταν κάναμε έρωτα. Η Αλέκα είχε τη διάθεση να σερνόμαστε κάθε λίγο και λιγάκι στην κρεβατοκάμαρα ειδικά στις αρχές! ..... Ενώ το κάναμε όποτε βρίσκαμε ευκαιρία, τώρα ποια χάθηκε εκείνος ο μαγικός συνδυασμός ερωτικών κινήσεων και κόλπων, που έκανε το σεξ μαζί της απόλαυση... Περνούν ημέρες που έχουμε πλήρη αποχή από το σεξ.

Όπως σου εξήγησα ήδη τη ρώτησα να μου πει τι συμβαίνει και μου είπε ότι δε ξέρει τι μπορεί να έγινε αλλά δε νοιώθει όπως πριν και αισθάνεται πολύ μπερδεμένη. Έχει και άλλα απλά σου λέω αυτά που μου έρχονται κατευθείαν στο νου. Σκέφτομαι πως ίσως ψάχνει κάτι άλλο βαθιά μέσα της.

Αλέξανδρος: Λοιπόν αν θες τη γνώμη μου και συμφωνείς άκουσέ την! Η αντιμετώπιση του προβλήματός «απώλεια ενδιαφέροντος για σεξ» είναι πλέον εφικτή με την κατάλληλη διαχείριση. Την επομένη εβδομάδα που έρχεται ο φίλος μου από την Ολλανδία με το γιατρικό που αξίζει να δοκιμάσεις και σου υπόσχομαι ότι η Αλέκα θα αποκτήσει ενδιαφέρον και όρεξη για σεξ και θα σου αποδώσει τόσο καλά στο κρεβάτι που θ' ανεβάσει και πάλι την ερωτική σας ζωή στα ύψη που θα σας χαρίσουν ευχάριστες στιγμές και αξέχαστες εμπειρίες στο κρεβάτι. Θα ξαναδείς και πάλι την ερωτική σας ζωή να απογειώνεται!  

Ερμής: Να το δω και να μην το πιστέψω! Ας αυξήσει την ερωτική επιθυμία της κουμπάρας σου και να συμβάλλει θετικά στην σεξουαλική μας απόδοση στο σεξ και συμβιβάζομαι να το κάνουμε και στον καναπέ και στην κουζίνα και οπουδήποτε...

Αλέξανδρος: Να το πιστέψεις κουμπάρε. Να το πιστέψεις … 

Ερμής: Τόσο καλό; Πως είναι;

Αλέξανδρος: Κάτι σαν Viagra, σε gel, πολύ πιο δυνατό για να ξεθεώνεις τη κυρά σου. 

Μόνο σου εφιστώ την προσοχή! Συγκρατημένα και με φειδώ η δοσολογία του γιατρικού μην μου χρειαστείς βοήθεια για να τα καταφέρεις να την ικανοποιήσεις την κουμπάρα…  Γιατί παρά τα τριάντα πέντε της χρόνια η κουμπάρα παραμένει πραγματικά εντυπωσιακή γυναίκα με προσόντα που δεν περνούν απαρατήρητα. Πρόκειται για γυναίκα που η φυσική της κομψότητα και η γοητεία της δεν περνούν απαρατήρητες από κανένα ανδρικό μάτι, είναι αυτό που λέμε μουνάρα, και σε κάνει να καυλώνεις ακόμα και στη σκέψη της και το πιο πιθανό είναι να σε στείλει για κρύο ντους!.

Ερμής: Εντάξει, δε λέω, κάποιο δίκιο το έχεις. Αλλά και η Νικολέτα κουμπάρε δεν πάει πίσω. Πολύ όμορφη γυναίκα που ξυπνάει μέσα σου μια αναστάτωση και ρίγη ηδονικά. Είναι από τις γυναίκες, που βλέπει κάποιος και λέει… πω πω πολύ θα γούσταρα να τη σκίσω αυτή τη μουνάρα Δεν το πιστεύω ότι δεν γουστάρει άγρια κόλπα στο σεξ.

Αλέξανδρος: Και είπαμε με προσοχή κουμπάρε στην ποσότητα που να «παρασύρει» τη σεξουαλική σας διέγερση με επικουρικό αποτέλεσμα και να κατευθύνει τη σεξουαλική δραστηριότητα σας με στόχο την ικανοποίηση σας και την ανάγκη να ενωθείτε ξανά με αυτό που σου έμοιαζε χαμένο και που τώρα αναζητάς την επανεμφάνιση του ξανά.

Ερμής:  Εντάξει! Άκου λοιπόν κουμπάρε τι σκέφτηκα. Επειδή εσύ από ότι καταλαβαίνω είσαι έμπειρος πλέον και γνωρίζεις καλά τις δοσολογίες θα κανονίσουμε να πάμε ένα σαββατοκύριακο τα ζευγάρια στο παραθαλάσσιο εξοχικό σπίτι της γιαγιάς της κουμπάρας σου, θυμάσαι που πήγαμε διακοπές το περασμένο καλοκαίρι. Εκεί θα έχουμε τον χρόνο και την ευκαιρία να πείσουμε τις κουμπάρες να δοκιμάσουν την συνταγή σου.…. Και αν κάποιος από τους δυο μας αισθάνεται ότι δεν τα καταφέρνει δεν μπορεί να ικανοποιήσει πλήρως την γυναίκα του στο κρεβάτι, μην φοβηθεί να ζητήσει βοήθεια. Σε φωνάζω η με φωνάζεις… για  βοήθεια. 

Έλα που με κοιτάς αμήχανος προσπαθώντας να μη φανεί πόσο σε καυλώνει η κουμπάρα και θέλεις να τη πηδήξεις. Και με το δίκιο σου. Η Αλέκα είναι όντως καυτή γυναίκα αυτό που λένε μουνάρα, και ήταν και πολύ καυλιάρα στο κρεβάτι. Ποιος άνδρας δεν θα αισθανόταν υπερήφανος που θα πηδούσε την Αλέκα διακαή πόθο των περισσοτέρων γνωστών του συζύγου της. Μη μου πεις πως και εσύ δεν την φαντασιώνεσαι καθώς την θεωρείς πολύ όμορφη γυναίκα και πως μπορείς να μην καυλώνεις αφάνταστα όταν σκέφτεσαι το μουνί της να υγραίνεται.… Είμαι σίγουρος πως εκείνη τη στιγμή καυλώνεις και σκέφτεσαι τρόπους πως θα την γαμήσεις.  

Αλέξανδρος: Ναι εντάξει, τι να πω ότι δεν μου αρέσει η Αλέκα; Όπως και να το κάνεις, είναι γκομενάρα και την έχω συνέχεια στο μυαλό μου γιατί η γυναίκα, ανάβει πόθους και αναστατώνει πάθη, σε παντρεμένους και ανύπαντρους στη γειτονιά… Δεν το κρύβω πως αυτή η γυναίκα ΄όντως με καυλώνει και με κάνει να θέλω να την γαμήσω. Πολλές φορές την έχω πάρει στην φαντασία μου. Μη σου πω ότι έχω σκεφτεί να της ζητήσω να το κάνουμε, είναι καιρός τώρα που μου έχει καρφωθεί στο μυαλό αυτή η ιδέα αλλά όταν βρεθώ μπροστά της κωλάω δεν μου κάθεται με τίποτα να το ξεστομίσω σεβόμενος τον κουμπάρο μου. Ξέρεις πολύ καλά ότι ποτέ δε θα την έπεφτα και δε θα γαμούσα τη γυναίκα σου. Γι’ αυτό σου λέω, είσαι τυχερός που η κουμπάρα εκτός από τούμπανο σου κάνει και τα κέφια!

Ερμής: Εγώ για να πω την καθαρή μου αλήθεια πίστευα ότι στα  χρόνια της πιο ενεργής ηλικία της κουμπάρας σου που εγώ έλειπα μεγάλο χρονικό διάστημα και η κουμπάρα σου είχε μείνει μόνη με τη μοναξιά της και προσπαθεί να ζήσει τη ζωή της, όσο εγώ απουσίαζα τόσο πολύ καιρό στο εξωτερικό εσύ σαν καλός και συνεπής κουμπάρος θα της είχες σταθεί στα δύσκολα και σαν καλός φίλος είχες ήδη μεριμνήσει να 'χεις γαμήσει την ερωτιάρα κουμπάρα σου, που το είχε απόλυτη ανάγκη αυτές τις ώρες.

Η κουμπάρα σου καλέ μου φίλε και αγαπητέ κουμπάρε, ταυτόχρονα με τις καθημερινές ασχολίες του σπιτικού μας λογικό ήταν να έχει και επιθυμίες και εκείνη και να θέλει να εκτονωθεί, να ξεσπάσει, να βγάλει όλε τις σκέψεις και τα συναισθήματά της πάνω σε μια άλλη σάρκα, ν' αναζητεί κάποιον να καλλιεργήσει και να ποτίσει το μουνάκι της να μην αραχνιάσει.. Η καύλα κουμπάρε είναι κάτι εντελώς σαρκικό, για αυτό και είναι μη ελεγχόμενη. Μας έμαθαν να τη θεωρούμε κάτι ανήθικο, απαγορευμένο και τρελό και αυτό είναι που μας ενισχύει την επιθυμία και το πάθος μας για αυτή.

Τα μουνιά κουμπάρε μου έλεγε ο σοφός παππούς μου αποτελούν τα λουλούδια ενός φανταστικού μποστανιού, το οποίο οι σύζυγοι ως κηπουροί τα ποτίζουν, δηλαδή τα περιποιούνται αναλόγως. Και ως γνωστόν, τα λουλούδια θέλουν πότισμα, οπότε όταν λείπουν οι κηπουροί κανονικά θα πρέπει να αφήσουν κάποιον στο πόδι τους.

Τι πιο λογικό, πως εσύ έπρεπε ήδη να  έχεις αναλάβει πρόσθετες υποχρεώσεις και ευθύνες, καθώς και να παρέχεις συγκεκριμένες υπηρεσίες στην καυλιάρα κουμπάρα σου. Ο κουμπάρος έχει αποκλειστική ευθύνη και υποχρέωση έναντι της κουμπάρας σαν εγγυητής της ερωτικής της ζωής να αναλαμβάνει και το ρίσκο να την ικανοποιεί σεξουαλικά όταν η κουμπάρα έχει την ανάγκη του. Όταν το μουνάκι της φλογισμένο σαν τα ρόδα, ένιωθε παραμελημένο, δεν ήθελε κι αυτό την περιποίηση του, δεν ήθελε ένα καλό γαμήσι, έναν καβαλάρη; 

Και που ξέρεις κουμπάρε ίσως αποκτούσες δικαιώματα και στον κώλο της που δεν σου δίνει η Νικολέτα σου! Έτσι και αλλιώς εσένα σε συμπαθεί τόσο πολύ, ποτέ δε θα σου κρατούσε κακία αν κάτι πήγαινε στραβά. Δεν είχες να χάσεις και κάτι. Και είσαι ο μόνος που εμπιστεύομαι να την αγγίξεις. Έχω άδικο; Όχι πες μου έχω άδικο; Αν ναι τότε σταματάω.

Αλέξανδρος: Μα τι είναι αυτά που λες κουμπάρε μου; Τι κουβέντες είναι αυτές, με έχεις κάνει ν ανησυχώ… 

Ερμής: Αυτό που είδα σου λέω! Δεν πιστεύεις στα μάτια μου ή αυτά που σου λέω;.

Αλέξανδρος: Και τι είναι αυτά που είδες κουμπάρε που εγώ αγνοώ;

Ερμής: Η υποψία μου αυτή ξεκίνησε όταν άρχισα να περιεργάζομαι τα άλμπουμ με τις φωτογραφίες που ήταν φυλαγμένα σαν ιερά κειμήλια στο σπίτι. Θυμάσαι που τις προάλλες είχα μείνει με ίωση μια βδομάδα στο κρεβάτι; Χασομέρης όπως ήμουν αποφάσισα να σκαλίσω το οικογενειακό παρελθόν και άνοιξα και το Φώτο άλμπουμ της βάπτισης του γιου σας, που τον βάπτισε η κουμπάρα σου η Αλέκα.

Αλέξανδρος: Τι θυμήθηκες τώρα! Πέρασαν κάποια χρόνια από τότε. Και λοιπόν; Που είναι το κακό;

Ερμής: Πανάθεμα σε είσαι αυτό που λέμε ωραίος άνδρας και την ημέρα εκείνη ήσουν όντως ομορφάντρας. Έχεις και την ιδιότητα κάποιου να βγαίνει στις φωτογραφίες όμορφος. Ίσως, και πιο όμορφος από την πραγματικότητα. Αυτό συμβαίνει, γιατί πιθανότατα έχει το πρόσωπο σου, κάποια χαρακτηριστικά που τα κολακεύει περισσότερο ο φακός. Το ίδιο και η κουμπάρα σου. 

Είχε μπει και η άνοιξη, και η  Αλέκα ήταν πανέμορφη αλλά και στο ντύσιμο εξαιτίας της γυναικείας φιλαρέσκειας  ξεχώριζε η «πουτάνα» Έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που την κάνουν να ξεχωρίζει μέσα στο πλήθος.

Αλέξανδρος: Όντως η κουμπάρα ήταν καυτή ύπαρξη εκείνη την ήμερα το θυμάμαι. Και στο ντύσιμό της! Γυναίκα με φινέτσα, γεμάτη ερωτισμό με διακριτική συμπεριφορά. Ήταν αυτό που λέμε εξαιρετικά γοητευτική. Ότι κι αν βάλει η κουμπάρα μου, μιλάει απάνω της!

Ερμής: Αφορμή για τις ήδη υπάρχουσες υποψίες μου, στάθηκε και το άλμπουμ. Παρατήρησα πως σε κοίταζε γεμάτη καύλα και με όρεξη για αμαρτίες και ερωτικά παιχνίδια. Το ότι  δεν μπορούσε να αντισταθεί στον πειρασμό ομορφάντρα μου και μες στην χαρά της ημέρας βρήκε την ευκαιρία να σου δείξει τις ερωτικές της διαθέσεις.  Μόνο στα ίσα δεν σου το είπε αλλά το εννοούσε. «Είμαι έτοιμη για όλα! Θα σου ρουφήξω τον πούτσο σα ζαχαρωτό! Απόψε θέλω να με γαμήσεις». Αλλά και εσύ με το που την έβλεπες, έλαμπες ολόκληρος. Καλά ούτε αυτό δεν το θυμάσαι; Τίποτα! Απολύτως τίποτα; 

Αλέξανδρος:  Μιλάς σοβαρά τώρα; Τι να πω… Νομίζω ότι στο συγκεκριμένο θέμα είσαι κάπως υπερβολικός.

Ερμής:  Είμαι υπερβολικός; Δεν νομίζω γιατί είμαι βέβαιος ότι δεν είναι μόνο δικές μου διαπιστώσεις. Άνοιξε ο άλμπουμ με πρώτη ευκαιρία και πρόσεξε τον τρόπο που την κοιτάς εσύ και πως στο ανταποδίδει μ' ένα καυλιάρικο υφάκι και έλα ξανά να το συζητήσουμε. 

Ήταν σαν να μην υπήρχε κόσμος εκεί. Φαίνεται στα πρόσωπα σας ο ερεθισμός της καύλας μπερδεμένη με την ενοχή. 

Ο ενθουσιασμός και το πάθος κουμπάρε δεν κρύβονται με τίποτα και όπως σου το ανταπέδιδε δεν γινόταν άντρας να της αντισταθεί. Είχε καυλώσει. Και εσύ μη μου πεις ότι ταξίδευες αλλού εκείνες τις ώρες και δεν έπιασες τα «σήματα» της ; Όπως σε βλέπω στις φώτο εσένα το βλέμμα σου λέει πως θέλεις να την ξεσκίσεις στο γαμήσι και αυτή ανταποδίδει με τέτοιο τρόπο, πως δεν βλέπει την ώρα που θα το κάνεις. Πάρε με τον τρόπο που θέλεις εσύ, εγώ διαθέτω πολύ φαντασία και όρεξη στο σεξ σου λεν τα μάτια της. Απλά θέλεις ο χώρος θέλεις και το μυστήριο σε αποθάρρυναν και η μόνη όμως σωματική επαφή, ήταν τα σταυρωτά φιλιά, κάθε φορά που αλλάζατε ευχές για το ευτυχές γεγονός, αν και επιφανειακά ψύχραιμοι σπαρταρούσε μέσα σας ο ερωτικός πόθος.  Στο τέλος του μυστηρίου την τελευταία φορά που φιληθήκατε  ή εκείνης της ξέφυγε ή εσύ αυθόρμητα το επιδίωξες κόλλησαν στιγμιαία τα χείλη σας. Μόλις που κρατήθηκες  και τραβήχτηκες χαμογελώντας αμήχανα γιατί είμαι σίγουρος ότι και εσύ το μόνο που σκεφτόσουν αν δεν σας έβλεπε κανείς, ήταν να την αρπάξεις στην αγκαλιά και να τη ξαπλώσεις στο πρώτο κρεβάτι.  Καλά δεν τα λέω, κουμπάρε;

Αλέξανδρος: Δεν το πιστεύω. Ρε τι πήγε και σκάλισε ο μπαγάσας! Ομολογώ πώς ήταν μεγάλη πρόκληση και ότι από εκείνη τη στιγμή η Αλέκα μου καρφώθηκε στο μυαλό. Και μεταξύ μας νομίζω ότι της χρειαζόταν μία καλή συζήτηση και ίσως κάτι παραπάνω. Και έτσι έψαχνα αφορμή για να την ξεμοναχιάσω, μα από την άλλη φοβόμουν να μην ξεπεράσω τα όρια και τα κάνω μαντάρα. Αλήθεια εσύ που ήσουν τότε κουμπάρε;

Ερμής: Εγώ τότε αν θυμάσαι απουσίαζα στο εξωτερικό για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν το λες ότι η κουμπάρα περνούσε και τις πιο ευτυχισμένες στιγμές στο γάμο της λόγω της απουσίας μου. Η κουμπάρα σου στα τριάντα της και χρόνια και στα ντουζένια έχοντας να γαμηθεί μήνες οι καύλες της χτύπαγαν κόκκινο. Ειδικά μόλις άρχιζε το γαργαλητό ανάμεσα στα πόδια της και ένιωθε το στήθος της έτοιμο να εκραγεί, οι ρόγες της να έχουν σκληρύνει τόσο που την πονάνε και μια ύπουλη υγρασία ν' απλώνεται στο εσώρουχό της; Είναι τόσο ερεθισμένη, και τόσο ανίκανη να συγκρατήσει τον εαυτό της  ώστε αναζητάει έναν πούτσο να της πάρει αυτό το γαργαλητό. 

Η φαντασία της οργίαζε και το μουνί της αρχίζει αμέσως να πάλλεται, ήταν έτοιμο για άγριο και δυνατό γαμήσι. Πραγματικά χρειαζόταν επειγόντως γαμήσι να χαλαρώσει και να ικανοποιηθεί η ερωτική της διάθεση.

Και εσύ μαλάκα άνδρα, όσο εγώ έλειπα τι έκανες εκείνη την περίοδο; Μου λες ότι την φαντασιωνόσουν και την είχες συνέχεια στο μυαλό σου και δεν το κρύβεις πως αυτή η γυναίκα σε καυλώνει. Μια γυναίκα όχι απλά όμορφη, αλλά απίστευτα σέξι, που στο παρελθόν έχει σαρώσει τον αντρικό πληθυσμό με την εμφάνιση της και πλέον είναι η νοικοκυρά της διπλανής πόρτας. Και η μετάβαση αυτή δεν είναι πάντα εύκολη. Πόσο μάλλον αν έχει έναν άντρα που συνεχώς απουσιάζει για μεγάλα διαστήματα! Και είμαι βέβαιος ότι θέλει και πάλι να νιώσει ποθητή και σέξι όσο και στο παρελθόν. Κακώς λοιπόν δεν αποφάσισες να ασχοληθείς μαζί της έστω διακριτικά σε σημείο που να μην νιώθει παραμελημένη και ανικανοποίητη, αφού το γνωρίζεις τι καυλιάρικο μωρό είναι, ότι της αρέσει το γαμήσι, αμαρτία δεν είναι που το είχε στερηθεί; Μιλάγατε για πολλά θέματα όσον αφορούσε τις ζωές σας, τις συνήθειες σας. Δεν ασχολήθηκες όσο έπρεπε μαζί της, να την ακούσεις και να μάθεις περισσότερα για τις ανάγκες της. Μην ξεχνάς, ότι μια γυναίκα μόνη είχε ανάγκη να ακουστεί και όχι να σε ακούσει. Εσύ σαν άνδρας έπρεπε να καθοδηγήσεις τη συζήτηση εκεί που θέλεις, τονίζοντας τα κοινά που έχετε οι δυο σας, κάνοντας ταυτόχρονα αυθεντικά κοπλιμέντα, δίνοντας την εκτίμηση και την επιβεβαίωση που αυτή χρειάζονταν.

Τάσο δύσκολο σου ήταν εσύ να κάνεις την πρώτη κίνηση και να έπαιρνες το ρίσκο να την οδηγήσεις σε μια άγρια περιπέτεια έστω των δέκα λεπτών στο κρεβάτι γιατί βαρέθηκε να είναι μόνη της. Η καύλα κουμπάρε δεν υπακούει στην πολιτική ορθότητα.

Εάν δεν την ικανοποίησες εσύ στις καύλες της, όταν είχε νιώσει την ανάγκη για ένα ξένο καυλί σαν κολλητός φίλος και κουμπάρος όπως είχες υποχρέωση τι θέλεις να υποθέσω; Μας το γάμησαν άλλοι το κορίτσι κουμπάρε; Την άφησες να μας τη γαμήσει ο κάθε αδέσποτος; Όσο εγώ ο άντρας του σπιτιού έλειπα, το μωρό μου και το κολασμένο μουνί της που καιγόταν για πούτσο ήσουν υποχρεωμένος σαν κουμπάρος να προσέχεις την κουμπάρα να την ικανοποιείς και να της προσφέρεις αυτά που δεν μπορούσα εγώ να προσφέρω αφού έλειπα μακρυά. Δεν έχεις ακούσει για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του κουμπάρου;  και το εθιμικό δίκαιο, που επιτάσσει «ο κουμπάρος την κουμπάρα τρεις φορές την εβδομάδα»;  Δηλαδή πες μου τώρα! Αν ήσουν εσύ στην δική μου θέση θα προτιμούσες να μπλέξει η κουμπάρα μου με κανέναν κοπρίτη και όχι να της δείξει τις ερωτικές του προθέσεις και να την πηδάει ο κουμπάρος σου που είναι άνθρωπος γνώριμος και εχέμυθος και πως δεν έχει καμία πρόθεση να καταστρέψει το γάμο της και να της δημιουργήσει πρόβλημα και ότι δεν έχεις απαιτήσεις από εκείνη; Αυτά είναι τα βασικά σημεία που πρέπει να προσέξεις όταν έχεις σεξουαλικές σχέσεις με μια παντρεμένη γυναίκα για να έχεις σίγουρη επιτυχία και σωστή προσέγγιση.

Και επειδή προφανώς σου αρέσει και την  γουστάρεις την κουμπάρα, μπορούσες πολύ εύκολα να το κανόνιζες να βρισκόσασταν χωρίς να γνωρίζει κανείς τίποτα όταν ο κουμπάρος σου έλειπε μακρυά για μεγάλο χρονικό διάστημα. 

Γι' αυτό σου λέω!  Παρά να τη γαμούσε άλλος, κάλλιο εσύ που είσαι και κουμπάρος. Το διάστημα εκείνο μόνο η δική σου ψωλή έπρεπε να έχει χωθεί σε κάθε τρύπα της κουμπάρας και είμαι σίγουρος πως όπως είσαστε ερωτύλοι και οι δυο σας θα ζούσατε τα πιο απίστευτα γαμήσια και ταυτόχρονα θα κρατούσες φρέσκια και σε φόρμα τη σεξουαλική της ζωή. Τρόποι υπήρχαν να τα καταφέρεις!

Αλέξανδρος: Δεν το αρνούμαι και δεν σου κρύβω ότι και μόνο στην ιδέα ότι μπορεί να γαμούσα την κουμπάρα είναι κάτι που με φτιάχνει και εμένα τρελά, καυλώνω! Ακόμα και τώρα που το συζητάμε φτιάχνομαι απίστευτα. Δεν ξέρω πώς θα γινόταν γιατί η κουμπάρα δεν είναι από τα άτομα που ανοίγονται εύκολα, καθώς οι στενές επαφές και οι σχέσεις εμπιστοσύνης ήταν περισσότερο με τη κουμπάρα της παρά με εμένα. Το εντυπωσιακό ήταν ότι πολλές φορές στην κουβέντα μας μας τόνιζε σαν νούμερο ένα το πρόβλημα στη σχέση της με με σένα ήταν η μεγάλη απουσία σου με επακόλουθο, την έλλειψη του σεξ. Λογικά έπρεπε να  είχα ήδη λάβει τα πρώτα μηνύματα! Μια τέτοια γυναίκα,όμορφη, εντυπωσιακή και σέξι, λογικά δεν την αφήνεις χωρίς σεξ. Τώρα που το φιλοσοφούμε και με την άδεια σου, νομίζω πως ναι άξιζε να ρισκάρω και να προσπαθήσω να γαμήσω την κουμπάρα αυτό το απίστευτο μουνί.

Ερμής: Ναι; Μαλάκα να σε βράσω. Κατά τα άλλα μου παριστάνεις και τον άντρα τον πολλά βαρύ, τον έμπειρο εραστή δυτικών και ανατολικών προαστίων και τελικά ούτε την κουμπάρα δεν κατάφερες να γαμήσεις. Μου θυμίζεις τον τύπο στο λαϊκό ανέκδοτο.

Αλέξανδρος: Τι έκανε ο τύπος που σου θυμίζω κουμπάρε;

Ερμής: Ένας τύπος έκλαιγε ασταμάτητα και γύριζε από τον ένα γιατρό στον άλλο για να βρει τι πρόβλημα έχει και δε μπορεί να σταματήσει να κλαίει…

Όταν κανένας γιατρός δεν ήταν σε θέση να τον βοηθήσει αναγκάστηκε να πάει και σε ψυχίατρο…..

Ο ψυχίατρος αφού εξέτασε προσεκτικά το ιστορικό του, έβγαλε διάγνωση…

«Στερήθηκες το μητρικό γάλα όταν ήσουνα μωρό και τώρα, για να ξεπεράσεις το πρόβλημα σου πρέπει να θηλάσεις…»

Ο τύπος αφού είδε κι απόειδε αποφάσισε να ζητήσει τη βοήθεια της κουμπάρας που ήτανε λεχώνα και θήλαζε το παιδάκι της…. 

Γυναικάρα νταβραντισμένη, ψηλή και ζουμερή και χωρατατζίνα. Κτύπησε μια μέρα τη πόρτα της κι όταν αυτή άνοιξε έδειξε πολύ ανήσυχη που τον βρήκε στο κατώφλι της να κλαίει ασταμάτητα.

«Τι είναι αυτό που σου συμβαίνει κουμπάρε μου; Έλα να μου τα πεις όλα… γιατί με έχεις κάνει ν ανησυχώ… Μήπως συνέβηκε κάτι στη κουμπάρα; Πάθανε τίποτα τα παιδιά;»

«Όχι, όχι κουμπάρα…. είναι που….. δηλαδή…..»

Της εξήγησε τι του συμβαίνει και τι του είπε ο ψυχίατρος και στο τέλος γεμάτος δισταγμό της είπε:

«Μη με παρεξηγήσεις κουμπάρα… αλλά ξέρεις μόνο εσύ σκέφτηκα μπορείς να με βοηθήσεις… μα μη σκεφτείς τίποτα πονηρό…. αν δεν ήμουνα αναγκασμένος….»

«Μα τι λες τώρα κουμπάρε… αν δε ζητήσεις βοήθεια από τη κουμπάρα σου από πού θα τη ζητήσεις; Δόξα να έχει ο Ύψιστος έχω μπόλικο γάλα που φτάνει και για το παιδί και για σένα. Έλα στη κρεβατοκάμαρα και μη στεναχωριέσαι για τίποτα…».

Τον οδήγησε μέσα, έβγαλε το σουτιέν της και ο κουμπάρος έγειρε επάνω της κι άρχισε να θηλάζει….

Φωτιές άρχισαν να ανάβουν στο κορμί της κουμπάρας καθώς ο κουμπάρος θήλαζε ασταμάτητα…. 

Του λέει λοιπόν…

«Κουμπάρε να. ξέρεις; Αν θέλεις και τίποτα άλλο μη διστάσεις να μου το ζητήσεις, δεν είμαστε δα και ξένοι….»

«Όχι, όχι κουμπάρα! Ακόμη κι αυτό που κάνεις για μένα πολύ είναι. Δε θα το ξεχάσω ποτέ μου.

Και συνέχισε να θηλάζει αμέριμνος… ενώ η κουμπάρα «καιγόταν» και τα υγρά της έχουν πλημμυρίσει τον κόλπο της. Δεν άντεχε άλλο….

«Μα κουμπάρε, ξανά λέει τότε, μη ντρέπεσαι προς Θεού, ζήτα μου ό, τι άλλο θες… Δεν υπάρχει παρεξήγηση μεταξύ μας…»

Τελικά ο κουμπάρος παίρνοντας θάρρος κι από τις προτροπές της, σήκωσε το κεφάλι του προς το μέρος της και της είπε:

«Αφού επιμένεις κουμπάρα, κι αφού δεν είναι ντροπή, κι αφού δεν υπάρχει και παρεξήγηση μεταξύ μας… θα ήθελα… ξέρεις…. και ένα μπισκοτάκι μαζί με το γάλα μου…..» 

Αλέξανδρος: Κουμπάρε μου! Πανάθεμα σε ώρες ώρες δεν παίζεσαι!.

Ερμής: Στο σεξ κουμπάρε δεν πρέπει να υπάρχουν ταμπού και τέτοια πράγματα. Πρέπει να είσαι ελεύθερος να εκφραστείς και να ζητήσεις ακριβώς αυτό που θέλεις!

Αλέξανδρος: Ναι κουμπάρε μου καλά τα λες όλα αυτά, αλλά αυτές οι παράνομες ερωτικές επαφές το ξέρεις έχουν τις δυσκολίες τους να καμουφλάρεις την απιστία σου, και να μην σε πάρουν είδηση και γίνουμε βούκινο στο κόσμο. Τι γίνεται αν συνειδητοποιήσεις ξαφνικά ότι, σε πιάσανε στα πράσα;

Ερμής: Ρε κουμπάρε ρε κουμπάρε! Σε αυτήν την περίπτωση, μπορείς να καμουφλάρεις την απιστία σας, ώστε να μη γίνει ποτέ αντιληπτή στενό περίγυρο. Πώς; Έξυπνος άνθρωπος είσαι μπορούσες να γίνεις ιδιαίτερα εφευρετικός προκειμένου να διαφυλάξετε το μυστικό της σχέσης σας.

Δόξα τω Θεό ένα σωρό μαραφέτια έχει το σπιτικό μας, ψυγεία, πλυντήρια τηλεοράσεις, βίντεο, δορυφορικές κεραίες που χρειάζονται τακτική συντήρηση και τις δέουσες επισκευές. Το έβλεπες ότι η κουμπάρα ανελλιπώς ζητούσε τη βοήθεια σου να δουλεύουν όλα τα εργαλεία σωστά και ταυτόχρονα σου βαράει το καμπανάκι ότι τη δέρνει η καύλα και το ματάκι της γυαλίζει ηδονικά. Αυτές οι επαφές σίγουρα απαιτούν αρκετή προσπάθεια, όμως διασφαλίζουν ποικιλοτρόπως ότι το μυστικό της απιστίας θα παραμείνει μυστικό. Τι είναι αυτό που εσύ δεν καταλάβαινες. Την ήθελες. Ήθελες να τη γαμήσεις. Τότε δεν υπολογίζεις κανέναν και τίποτα εκείνη τη στιγμή και να αφεθείς σ’ αυτό που απλόχερα σου προσφέρει και να κατακτήσεις αυτό που και εσύ σκέφτεσαι, αυτό που περιτριγυρίζει και εσένα το μυαλό σου και δε σε αφήνει να ηρεμήσεις, αυτό που σου μουδιάζει τα πάντα. Δεν υπάρχουν ενοχές κι τύψεις εκείνη την πολυπόθητη στιγμή. Δεν υπάρχει καμία ερμηνεία του καλού και του κακού, του ηθικού και του ανήθικου. Είστε μόνο εσύ και η κουμπάρα και όλα αυτά που θέλετε να ζήσετε και να απολαύσετε μαζί στο κρεβάτι. Δίνεστε ο ένας στον άλλον μέχρι τέλους, μέχρι να τελειώσουν όλα τα αποθέματα καύλας που είχατε, μέχρι να ξανά επιστρέψετε στην πραγματικότητα που τίποτα κοινό δεν έχει με αυτή τη στιγμή που ζήσατε. Δεν έχει καμία παρόμοια τρέλα με αυτό που αισθανθήκατε προηγουμένως και είχαν θολώσει τα πάντα γύρω σας.

Αλέξανδρος: Και εντάξει τον κόσμο δεν τον ενδιαφέρει αν εξυπηρετούσα τις σεξουαλικές ανάγκες της κουμπάρας, σκέφτεσαι όμως το ενδεχόμενο να το έπαιρνε χαμπάρι η Νικολέτα μου ότι συνέβαιναν πράγματα περίεργα μέρα μεσημέρι, κάτω από τη μύτη της τι θα γινόταν; Τότε αλίμονο μας. Κουμπάρε εσύ έχεις  κατανόηση στο παράνομο, όμως η επίσημη σχέση για τη Νικολέτα είναι πάνω και πέρα απ’ όλα. 

Ερμής: Να σου πω κουμπάρε μου τι θα γινόταν στο ενδεχόμενο να αποκαλυφθεί η απιστία σου. Το κρεβάτι σας μεγάλο είναι σας χωρούσε και τους τρεις σας... του λέει κλείνοντας του το μάτι πονηρά. Είναι ωραία να έχεις δυο γυναίκες στο κρεβάτι και να γαμάς όποια θες. Θα έβγαινες από το ένα μουνί και έμπαινες στο άλλο.

Αλέξανδρος: Δηλαδή να γαμούσα την Αλέκα παρτούζα με τη Νικολέτα. Μμμ, καλό ακούγεται… Μου αρέσουν πολύ τέτοιου είδους έργα. Πού τα παίζουν;.  

Ερμής: Στο Απολλώνιο! Αρχίζουν στις δέκα παρά τέταρτο.

Αλέξανδρος: Εντάξει, θα ήταν μια καλή ευκαιρία να πάμε παρέα! Τι ώρα λες να βρεθούμε;.. Κουμπάρε μην ψαρώνεις χαβαλέ κάνω, συνέχισε περνάω καλά με τις ιστορίες σου. Μου αρέσουν προσωπικά που έχουν και έναν ωραίο ρόλο για μένα.

Ερμής: Όλοι είμαστε προϊόντα του σεξ κουμπάρε. Όμως, το σεξ δεν αποτελεί μόνο μια διαδικασία αναπαραγωγής, άλλα ταυτόχρονα αποτελεί πηγή χαράς και απόλαυσης προκαλώντας συναισθήματα ευεξίας και χαλάρωσης, μειώνοντας το άγχος και βελτιώνοντας τη διάθεση, αλλά είναι και αιτία απογοήτευσης όταν το στερείσαι.

Κουμπάρε η σεξουαλικότητα της Αλέκας είναι έντονη και οι ανάγκες της σε αυτόν τον τομέα πολλές και έχει μονίμως ανάγκη την ερωτική απόλαυση και ταυτόχρονα ερεθίζεται από τον κίνδυνο και τις απαγορευμένες απολαύσεις. 

Να υποθέσω πως αφού εσύ δεν της προσέφερες αυτήν την ευχαρίστηση στο σώμα και την ψυχή της ίσως τελικά η κουμπάρα σου να ενεργοποίησε όλη την καταπιεσμένη της λίμπιντο και να έβγαλε την πεινασμένη για σεξ καύλα της με κάποιον εφήμερο εραστή της; Γιατί όπως όλοι μας, καμιά φορά άμα η καύλα ξεφεύγει δεν συγκρατιέσαι επειδή είσαι δεσμευμένος. 

Αλέξανδρος: Και τι συμπέρασμα έχεις βγάλει; Δηλαδή θέλεις να πεις ότι η Αλέκα είχε εραστή;. 

Ερμής: Ναι, ρε κουμπάρε, αυτό θέλω να σου πω! Γιατί, το βρίσκεις αδιανόητο;. 

Αλέξανδρος: Νομίζω ότι είσαι υπερβολικός, αλλά για να το εννοείς ότι είχε εραστή, κάτι θα είχες μυριστεί θα είχες μια υπόνοια σχετικά! ...

Ερμής: Η παντρεμένη γυναίκα που άνοιξε τα πόδια της στον εραστή της όσο και να προσπαθήσει να προσποιηθεί την αδιάφορη πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να προδοθεί. Βέβαια και ο πιο παθιασμένος έρωτας, η πιο καυλωμένη καψούρα, όταν στηθεί πάνω στο στρώμα του κρεβατιού σου, από την περπατημένη κυρία εύκολα εξαφανίζονται τα σημάδια της παρανομίας στο πρόσωπο της. Το δύσκολο είναι να κρύψει εντελώς τα ίχνη της απιστίας όταν η κυρία πλακωθεί στις εξοχές και τα ξενοδοχεία. Εκεί είναι που η ενοχή, σκαρφαλώνει στα μάγουλά της, στα μάτια της, και δεν της φεύγει ο φόβος μήπως την υποψιαστούν. Γι’ αυτό σου λέω η Αλέκα δούλευε καλά τη σχέση της στα σεντόνια του κρεβατιού μας. Ξάπλωναν επάνω τους κι άρχιζαν τα όργανα  Όλα να παίζουν. Κορμιά, χέρια, χείλη, όλα ένα πράμα. Το λεγόμενο Κυρία έξω και Γκόμενα στο κρεβάτι εδώ ταιριάζει γάντι.

Αλέξανδρος: Μη μου πεις πως έμαθες και με ποιον γαμιόταν η κυρία.

Ερμής:  Μπορεί… Καλά τώρα ρε μεγάλε χαλάρωσε! Μπορεί όλο αυτό το σενάριο να είναι απλά στην φαντασία σου, θα μου πεις… Και εγώ ο αφελής σε ρωτάω! Ποιος κερατάς έμαθε ποτέ του την πραγματική αλήθεια άραγε; 

Αλέξανδρος: Τον ξέρω;

Ερμής: Προφανώς ναι! Θες να μάθεις και την συνέχεια;

Αλέξανδρος: Με ανυπομονησία. Έλα πες μου, ξέρεις ότι μου αρέσουν αυτά. 

Ερμής: Θυμάσαι εκείνον το νεαρό το φοιτητή, που ήταν κολλητός με τον αδελφό της;  που έφυγε για μεταπτυχιακό στη Γαλλία και τελικά έβγαλε ρίζες εκεί και δεν ξαναγύρισε.

Αλέξανδρος: Ναι πως δεν τον θυμάμαι! Τον Φοίβο! Ένα γεροδεμένο ψηλό παλικάρι που μετά από μερικά χρόνια σπουδών σε πανεπιστήμιο της Κροατίας κατόρθωσε να πάρει μεταγραφή στην Πολυτεχνική σχολή στο πανεπιστήμιο της Αθήνας και που είχε πολύ φιλικές σχέσεις με το νεαρό αδελφό της και έμενε ακριβώς δίπλα σας σε μια μικρή γκαρσονιέρα που είχε νοικιάσει τα χρόνια εκείνα της φοιτητικής του ζωής. Μη μου πεις πως ο Φοίβος ήταν εραστής της Αλέκας.

Ερμής: Ίσως να γαμιόταν και μ' άλλον. Ποιος μπορεί να το πει; Το ξέρεις ότι τη θέλουν όλοι κι εκείνη αν θέλει τους παίζει μια χαρά, τέτοια ψωλανάφτρα που είναι. Εγώ τον μόνο που φαντάζομαι είναι αυτός. Να όπως την φαντάζομαι εκείνο το χρονικό διάστημα, να συνευρίσκεται ερωτικά, με τον νεαρό εικοσάχρονο φοιτητή φίλο και κολλητό του αδελφού της που την προσελκύει σεξουαλικά. 

Όλα πρέπει να ξεκίνησαν μεταξύ τους όταν οι γονείς της παίρνοντας μαζί τους και το μικρο εγγονό τους αναχώρησαν το πρώτο καλοκαιρινό Σαββάτο για διακοπές στο χωριό και ο αδελφός της είχε ήδη αναχωρήσει σε κάποιο νησί απ' όπου καταγόταν το κορίτσι του και θα έμενε όλο του το καλοκαίρι στο νησί. Σκέψου η Αλέκα μια καυτή παντρεμένη γυναίκα που διαθέτει τότε όλη τη γοητεία των μόλις είκοσι επτά Μαΐων της, που κάνει τα κεφάλια πολλών αντρών να γυρνούν στο πέρασμα της, με πρωτοβουλία και έξυπνες κινήσεις να δημιουργεί το κλίμα και τις προϋποθέσεις για θετική ερωτική επαφή με τον νεαρό φοιτητή υποδαυλίζοντας την ερωτική του διάθεση ώστε να της εκδηλώσει ερωτικό ενδιαφέρον και να αναπτύσσει στη σχέση τους τέτοια εμπιστοσύνη που να επιτρέπει σαν δύο εραστές να εξομολογούνται με μεγαλύτερη ευκολία τις σεξουαλικές τους επιθυμίες, στρώνοντας τον δρόμο και αφήνοντας χώρο για σεξ στη ζωή τους. 

Η Αλέκα με βασική της επιθυμία να αποδράσει από την καθημερινή της ρουτίνα  και οτιδήποτε της δημιουργεί στασιμότητα αναζητά το απρόοπτο και το συναρπαστικό με τολμηρό και αυθόρμητο τρόπο. Η παρουσία στο στενό περιβάλλον της του νεαρού φοιτητή που η παρουσία του και η σωματική του διάπλαση ήταν τέτοια που έμοιαζε σαν να είχε βγει από διαφήμιση γυμναστηρίου, εξιτάρει το ερωτικό της ενδιαφέρον και νιώθει ανοιχτή στην προοπτική να ξεκινήσει σχέση μαζί του.

Δεν δυσκολεύεται να σαγηνεύσει το νεαρό και ιδιαίτερα όμορφο φοιτητή από την επαρχία και νιώθει μεγάλη ικανοποίηση που τραβάει το ενδιαφέρον του νεαρού αρσενικού και προκαλεί τον θαυμασμό του, όταν του προσφέρει σε κοινή θέα το ντεκολτέ της, τα καλλίγραμμα πόδια της και το διασκεδάζει προκαλώντας τον, έχοντας αντιληφθεί στο βλέμμα του ότι έχει ξυπνήσει έντονα την ερωτική του επιθυμία η ελκυστική της παρουσία και η ομορφιά της. Με τον καιρό γινόταν φανερό ότι τα μάτια του νεαρού δεν ξεκολλάν από τις καλλίγραμμες γάμπες της, ύστερα να ανεβαίνουν στον στρογγυλό και πεταχτό πισινό της, ο οποίος ασφυκτιούσε μέσα στα στενά ρούχα της, στα καστανοκόκκινα σγουρά μαλλιά της που έπεφταν ανέμελα και χάιδευαν τους ώμους και την πλάτη της και τέλος να απολαμβάνει ένα μεγάλο και ζουμερό στήθος να προβάλει λαχταριστό μέσα από τις μπλούζες της και ένα πολύ χαριτωμένο πρόσωπο με πανέμορφα μελιά μάτια, ίσια μυτούλα και δυο ρόδινα χείλια που υπόσχονταν πολλά. 

Έγιναν φίλοι. Μιλούσαν με τις ώρες. Το γιατί τον εμπιστεύτηκε από την αρχή, δεν μπόρεσε να το εξηγήσει στον εαυτό της. Τόσο γρήγορα και τόσο ανεπιφύλακτα. Μυστήριο! Έτσι αρχίσανε με τον καιρό να συζητάνε σε κάθε επαφή τους, χωρίς σεμνοτυφίες, δισταγμούς και ντροπές να κάνουνε χαβαλέ, να τον πειράζει και να του δίνει συμβουλές και ταυτόχρονα να του παραπονιέται για την ρουτίνα της ζωής της και  του γάμου της. Η οικειότητα μεταξύ τους είχε μεγαλώσει έλεγαν διάφορα για τους εαυτούς τους για τους άλλους, ενδιαφέροντα πράγματα ... άλλα χαζά και ανέμελα και την έκανε να ξεχνάει την απαισιοδοξία της και τις μαύρες σκέψεις και το κυριότερο, ένα τέτοιο φλερτ από έναν όμορφο νεαρό, της αναπτέρωνε την αυτοεκτίμηση. Την έκανε να αισθανθεί όμορφη –όχι πως δεν ήταν – ερωτική και διεκδικήσιμη. Ο νεαρός ήταν πάντα ευγενικός μαζί της αλλά με το χρόνο αναστατωμένος στην σκέψη και στην καρδιά του από την ελκυστική παρουσία της Αλέκας γίνεται πιο τολμηρός στις προκλήσεις της και άλλο που δεν ήθελε κάποια στιγμή αναλαμβάνει με το νεανικό του σφρίγος να της εκδηλώσει την ερωτική του επιθυμία που θα τη βοηθήσει να ισορροπήσουν οι ορμόνες της, και να της προσφέρει σωματική και ψυχική ευεξία και αυτή να του δίνει όλα όσα αυτός θα μπορούσε ποτέ του να ονειρευτεί. 

Με αποτέλεσμα την εποχή εκείνη να έχει πέσει με τα μούτρα στο μουνί της Αλέκας και να έχει γράψει εξεταστική περίοδο και βιβλία στ' αρχίδια του...

Κουμπάρε σα να τους βλέπω! Στο μυαλό μου σχηματίστηκε αμέσως η εικόνα ενός ζευγαριού, που γρήγορα  βρέθηκαν και οι δύο να θέλουν περισσότερα και ο νεαρός έχει το κίνητρο και τις συνθήκες να σκοράρει κατά ριπάς στο κρεβάτι μας! Βάζω στοίχημα ότι το έκαναν τακτικά. 0 Φοίβος πάντα καυλωμένος. Κι η Αλέκα επίσης! Να πηδιούνται πάνω στα μεταξωτά μας σεντόνια.

Τα υπόλοιπα και σοβαρότερα ξεκίνησαν εκείνο το καλοκαιρινό Σαββάτο αφότου έφυγαν οι γονείς της μαζί με τον πεντάχρονο εγγονό τους. Συναντήθηκαν στο πάρκινγκ του γυμναστηρίου που γυμνάζονται αμφότεροι. Ο Φοίβος μόλις είχε παρκάρει το όχημα του και η Αλέκα έχοντας τελειώσει το πρόγραμμα της πήγαινε να παραλάβει το δικό της. Ήταν ένα καλοκαιρινό μεσημέρι μ' έναν συνδυασμό ανυπόφορης υγρασίας με καυτό λίβα. Την είδε πρώτος μέσα από τα φιμέ τζαμιά  του αυτοκινήτου του.Για μια στιγμή μένει ασάλευτος στο τιμόνι, αιφνιδιάστηκε, που την είδε μπροστά του γιατί είχε την πληροφορία ότι με τους γονείς της απουσίαζαν ήδη στο χωριό για τις θερινές διακοπές τους.  Την παρατηρεί, η εμφάνιση της τον διαπερνάει όπως αν ήτανε πλάσμα της φαντασίας του μόνο, αν ήτανε διαφανής. Το βλέμμα του έπεφτε συγκρατημένα και κάπως διακριτικά στο light blue σκισμένο σορτσάκι μπλουτζίν, (τι τυχερό το σορτσάκι της σκεφτόταν) εκείνο το λίγο πιο «γεμάτο» που κάνει για γραφείο γιατί δεν αποκαλύπτει πολλά και αφήνει στη φαντασία όσα πρέπει, και ελεύθερα τα καλλίγραμμα πόδια να τελειώνουν σ' ένα ζευγάρι λευκά αθλητικά παπούτσια ασορτί τοπ τιραντάκι δαντέλα με ανοικτό ντεκολτέ, ένα ιδανικό κομμάτι, για μια στιλάτη εμφάνιση που στόλιζε το υπέροχο νεανικό καλογυμνασμένο κορμί της, με τον πλούσιο μπούστο. Τα μαλλιά της με την κλασική, πατροπαράδοτη γαλλική πλεξούδα στο πίσω μέρος του κεφαλιού της, επιλογή που τόνιζε το δροσερό, νεανικό και όμορφο πρόσωπο της και κέρδιζε όλα τα βλέμματα κλέβοντας τις εντυπώσεις γιατί η παρουσία της τραβούσε σαν μαγνήτης το αντρικό κοινό. «Είναι όμορφη –πολύ όμορφη.» Σκέφτεται.

Με ένα κορμί τι να λέμε τώρα! Φωτιά στα τόπια! Απίστευτο, όλο καμπύλες, χωρίς καμιά ευθεία, με καπούλια που προκαλούσαν σύγκρυο και τα στήθη της πεταχτά που κόλαζαν άγιο και την Αλέκα ν' απολαμβάνει τα ηδονικά βλέμματα των ανδρών, που την κοιτάνε και λένε «άι στο διάβολό ώρα που είναι!» αλλά που η φράση δεν κρύβει κακία, αλλά αγάπη και σεβασμό στο κάλλος.

Μα και η Αλέκα αιφνιδιάστηκε με την απρόσμενη συνάντηση τους όπως περπατούσε αφηρημένη, σε μονοπάτια της σκέψης τα σκιασμένα από έντονα συναισθήματα όταν ένα αμάξι που κάνει μανούβρα να παρκάρει παραλίγο να τη χτυπήσει. Νευριασμένη είναι έτοιμη να βάλλει τις φωνές στον οδηγό, μέχρι που τον βλέπει να ξεδιπλώνεται μπροστά της και να την καλεί με το όνομα της. Είναι ο Φοίβος πιο ηλιοκαμένος απ' ότι τον ήξερε, ψηλός, σφριγηλός, νέος όλο ζωντάνια,! Η Αλέκα περιεργάσθηκε μ’ ενδιαφέρον το νέο άντρα. Ήταν πολύ ελκυστικός, φαινόταν δεμένος και αθλητικός και σίγουρα θα είχε επιτυχίες στις γυναίκες. Συνειδητοποιήσε ότι είχε αρκετό καιρό που δεν τον είχε δει, απουσίαζε, το διαμέρισμα του παρέμενε ερμητικά κλειστό. Του χαμογελάει και κατεβάζει το βλέμμα αργά, τον σαρώνει ίσαμε κάτω στους αστραγάλους του, το αίμα κοκκινίζει το πρόσωπο της, τα μάγουλά της. Τον χαζεύει! Διάβολε ήταν πολύ ελκυστικός μέσα στ' ανάλαφρα ρούχα του! Όλες αυτές οι σκέψεις την παρέσυραν προς στιγμήν και άφησε τους άλλους υπολογισμούς της στην διαπίστωση της το πόσο ψηλός με βλέμμα ζωηρό και ωραίος συνάμα άνδρας είχε γίνει ο νεαρός φοιτητής. Τι ωραία που ξεδιπλώνεται το σώμα του… αυτός ολόκληρος δηλαδή. Να κάποιος να σου φτιάξει το κέφι, αναλογίστηκε, αν σήμερα, μετά το γυμναστήριο, γύριζα στο σπίτι μ' αυτόν τον παίδαρο, μόνο άκεφη δεν θα ‘μουν σίγουρα. Για μια στιγμή  μυρμηγκίασε εξαιτίας του, αισθάνθηκε ένα περίεργο κύμα ανατριχίλας να διατρέχει το κορμί της.

Αλέκα: Βρε, βρε, βρε, κοίταξε ποιος είναι δω! Που χάθηκες βρε ψυχή; Χρόνια και ζαμάνια έχουμε να σε δούμε. Που εξαφανίστηκες από το σπίτι σου. Τον ρωτάει ζεστά και εγκάρδια χαμηλώνοντας τη φωνή της.

Φοίβος: Χάθηκα τελευταία έχεις δίκιο! Έν αναμονή της νέας εξεταστικής περιόδου, είχα επισκεφτεί τους δικούς μου στο χωριό και ταυτόχρονα με την ευκαιρία τακτοποίησα κάποια εκκρεμότητα με την αναβολή της στρατιωτικής μου θητείας λόγω σπουδών.

Αλέκα: Και επέστρεψες από τις διακοπές σου καλοκαιριάτικα;

Φοίβος:  Μπας και τα καταφέρω και διαβάσω και κερδίσω καμιά χρονιά από αυτές που έχασα. 

Εκεί λοιπόν στο βολικό ευρύχωρο πάρκινγκ του γυμναστηρίου ξεκίνησαν σε εγκάρδιο κλίμα χειραψίες, με χαμόγελα και μια φιλική συνομιλία. Τίποτα το ιδιαίτερο από μια τυπική και συνηθισμένη συζήτηση σε τέτοιου είδους πάρε-δώσε και ψιλής κουβέντας μεταξύ γειτόνων. Φλυαρώντας η Αλέκα με τη ζεστή και γλυκιά φωνής της του δίνει θάρρος να ξεπεράσει την αμηχανία της μακρόσυρτης σιωπής του.

Τον πληροφόρησε ότι δεν έφυγε μαζί με την οικογένεια της, γιατί είχε να τακτοποιήσει κάποιες εκκρεμότητες με μια μικρή ανακαίνιση του σπιτιού και εκκρεμούσαν να παραλάβει κάποιες οικιακές συσκευές (πλυντήριο ρούχων, και στεγνωτήριο ρούχων) που τις καθυστερούσε ο προμηθευτής. Ευελπιστεί πως δεν θα προκύψει κάτι το απρόοπτο, και πως θα τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα και καλώς εχόντων των πραγμάτων την επόμενη εβδομάδα να τα παραλάβει. Αμέσως μετά θ΄αναχωρήσει και η ίδια για το χωριό. 

 Αλέκα: Και όπως καταλαβαίνεις τις ημέρες αυτές είμαι εντελώς μόνη στο σπίτι χωρίς παρέα. Και όπως λένε ο άνθρωπος μόνος του δεν περνά καλά ούτε στον παράδεισο. 

Φοίβος: Ο Ερμής πότε γυρίζει;

Αλέκα: Δυστυχώς με το επάγγελμα που έχει το έχασε το φετινό καλοκαίρι.

Φοίβος: Και αυτό σημαίνει ότι είναι άσχημο νέο για σένα.  Καλοκαιρινή περίοδο χωρίς το ταίρι σου. Το καταλαβαίνω, η μοναξιά δεν είναι εύκολο πράγμα, όμως καλή μου κυρία σκέψου ότι έχει και θετικά η μοναξιά. Μαθαίνεις καλύτερα τον εαυτό σου. Όταν είσαι μόνη σου, κάνεις επιλογές και παίρνεις αποφάσεις χωρίς να επηρεάζεσαι από τους γύρω σου. Μπορείς ακόμη να αποφασίσεις πώς θα περάσεις τον χρόνο σου, χωρίς να χρειάζεται να ανησυχείς για το τι θα πουν οι άλλοι. Αυτό θα σε βοηθήσει να γνωρίσεις καλύτερα εσένα τον ίδια. Και όσο καλύτερα σε γνωρίζεις, τόσο πιο αυθεντική θα είσαι.

Αλέκα: Έλα ρε Φοίβο. Με μπερδεύεις με αυτό το καλή μου κυρία, δεν έχουμε πει να με λες Αλέκα; Και τέλος πάντων, κι εμένα μου αρέσουν αυτές οι κοινωνικές αναλύσεις, «ο κήπος είναι ανθηρός», κι άλλα τέτοια περισπούδαστα κι ευγενή, αλλά θα προτιμούσα να μου έλεγες κάτι άλλο στο πρόβλημά μου. Για σεξουαλικά υπονοούμενα επιθυμούσε να της εμβαθύνει ο Φοίβος, αλλά δεν τολμά να το ξεστομίσει γιατί θα μπει στη λούμπα να χαλάσει την εικόνα της και το κάρμα της. Άσε που δεν είναι της οικογενειακής της παιδείας και του χαρακτήρος της. Αλλά βρε αγόρι μου σου παραπονιέται μια όμορφη νεαρή κυρία ότι νιώθει μοναξιά, κάνε κάτι που να της προσφέρει ικανοποίηση βρες τρόπο να γεμίσεις το αίσθημα της μοναξιάς της. Άκου τα συναισθήματά της και φρόντισε να της προσφέρεις ικανοποίηση στις καύλες της. Αν δεν το κάνεις εσύ που σε κοιτάει λιγωμένη, ποιος θα το κάνει; 

Τις τελευταίες ημέρες της Αλέκα μια σειρά απ' έντονες ερωτικές επιθυμίες που την τροφοδοτούν με μία καταπιεσμένη σεξουαλική ενέργεια που ρέει βασανιστικά σε όλο της το σώμα! Το αντικείμενό της επιθυμίας της είναι η σεξουαλική ηδονή, είναι αυτό που απασχολεί συνήθως όλους τους ανθρώπους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Η ερωτική της διάθεση αναζητά περιπέτειες και συγκινήσεις σε σημείο να αναρωτιέται «Είναι φυσιολογικό που σκέφτομαι τόσο πολύ σήμερα το σεξ;». 

Στα είκοσι επτά της χρόνια έχει όρεξη για σεξ, όρεξη για ζωή που σημαίνει ότι και το σώμα της βρίσκεται σε άνθηση έχει τρελές καύλες, αλλά και μοναξιές. Σαν κάτι να την προετοίμαζε πως τις επόμενες ώρες και ημέρες να είναι έτοιμη να πάρει τη μεγάλη απόφαση να χαρεί το σεξ χωρίς αναστολές και ταμπού,  χωρίς να αισθάνεται ενοχικά για αυτό. Πως το έλεγε και η ωροσκόπος στο πρωινάδικο; .... Είναι αποκλειστικά στο χέρι σου να περάσεις μία απόλυτα ερωτική ημέρα, γι' αυτό καλό θα είναι να δραστηριοποιηθείς άμεσα και να βρεις τον ελεύθερο χρόνο που χρειάζεσαι! Τώρα είναι η κατάλληλη ευκαιρία να ανοίξεις τα φτερά σου και να κάνεις νέες γνωριμίες. Ένα άτομο στο κοντινό σου περιβάλλον βάζει φωτιά μέσα σου που θα σε τσουρουφλίσει για τα καλά, από εκεί που δεν το περίμενες. Καλώς τα δέχτηκες. 

Όπως και να ‘χει, τελευταία φούντωνε τόσο εύκολα και ανησυχούσε μήπως η ερωτική της ορμή ήταν αφύσικα έντονη.  Σκέφτεται πολλές (ναι πολλές) φορές το σεξ μέσα στη διάρκεια της ημέρας και βασανίζεται λίγο γιατί την ώρα που το θέλει δεν μπορεί να το έχει. Η αλήθεια είναι ότι όσο ήταν με το μικρό παιδί στο σπίτι, είχε τις σκοτούρες της, η γυναίκα. Το παιδί, το νοικοκυριό, το σχολείο του, το μαγείρεμα, τα ψώνια, πλύσιμο, σιδέρωμα το μυαλό ξεχνιόταν, όταν όμως το σπίτι άδειασε και έμεινε μόνη κατά συνέπεια ο φόρτος εργασίας μειώθηκε, τότε βρέθηκε με χρόνο ελεύθερο και λίγο αυτό, λίγο πιο πολύ οι ορμόνες, ε! άμα σου μπει η ιδέα, μετά αρχίζει και το κορμί να διαμαρτύρεται και να απαιτεί δικαιώματα και αρχίζεις και τρελαίνεσαι. 

Φοίβος: Τι είναι αυτό το άλλο που θα προτιμούσες; ρώτησε με κάποιο δισταγμό. Ανυποψίαστος δυσκολεύεται να αναγνωρίσει τις νύξεις απέξω-απέξω που του έκανε η γυναίκα. Που να ‘ξερε βέβαια τι του ζητούσε η Αλέκα και ανέμενε ανταπόκριση. Δεν θα πίστευε στην τύχη του. 

Η Αλέκα συνεχίζει να τον χαζεύει ήταν τόσο τρυφερός και πολύ εμφανίσιμος συνάμα. Λένε ότι οι άντρες σκέφτονται συνέχεια το σεξ, δεν θυμάται ανά πόσα δευτερόλεπτα σύμφωνα με τον αστικό μύθο σκέφτεται αυθόρμητα και νιώθει τα κύτταρα της να ξυπνούν. Και ο νεαρός είναι υπέροχος και σέξι, βλέποντάς τον τόσο ανέμελο νιώθει, να μπει στον πειρασμό να του ανακατέψει τα μαλλιά. Σίγουρα είναι σούπερ για εραστής. Του χαμογελάει, τον παρατηρεί συστρέφοντας με νάζι το κορμί της και όπως τον κοιτάει σκεφτόταν τι θα γινόταν αν ήταν μαζί του στο κρεβάτι. Την τρώει η περιέργεια πως θα είναι μετά από μια νύχτα τρελού σεξ μαζί του, με αποτέλεσμα δε χρειαζόταν και πολύ για να ανάψει περισσότερο και το πήρε απόφαση άμεσα, ειλικρινά κι αυθόρμητα ότι πραγματικά αξίζει να του μιλήσει πιο ανοιχτά τόσο όσο όμως να μην φανεί αδιάκριτη ούτε να το πάει κατευθείαν στο ψητό τύπου «μ' αρέσεις και σε θέλω πολύ», αλλά να τον προσεγγίσει πολύ ήρεμα, με αργά, αποφασιστικά βήματα σαν αξιοπρεπής  παντρεμένη νοικοκυρά.

Αλέκα: Κάτι σκεφτόμουν και αναρωτιόμουν πως θα διασταυρώσω αν γίνονται άμεσα πράξεις οι σκέψεις μου, απάντησε αινιγματικά η Αλέκα. Από την μια μεριά ήθελε να παραδοθεί στις  ερωτικές επιθυμίες της άνευ όρων αλλά από την άλλη την εξίταρε και την ερέθιζε και της άναβε την φαντασία της το να βρει τρόπο να σμίξουν με τον νεαρό άνδρα χωρίς να φανεί σαν μια παντρεμένη ξεδιάντροπη τσούλα αλλά μέσα από ένα ερωτικό παιχνίδι.

Φοίβος: Είμαι περίεργος και αναρωτιέμαι χωρίς να θέλω να σε προσβάλλω! Για πες μου! Τι μπορώ να κάνω εγώ για να βοηθήσω στις σκέψεις σου να γίνουν πράξεις;  

Πήγε πιο κοντά της, το άρωμα της ερέθισε ευχάριστα τα ρουθούνια του. Γύρω τους και κοντά τους δεν υπήρχαν διαβάτες, έριξε το βλέμμα του στην εκπληκτική αρχαιοελληνική κατατομή της, το πλούσιο στήθος της που έστεκε στητό πάνω από το ίσιο στομάχι και την ίσια κοιλιά. Αρκέστηκε να πάρει μια έκφραση θαυμασμού μπροστά στη θεϊκή κορμάρα της κοιτάζοντας την γεμάτος ελπίδα και προσμονή ίσως και με κάποια δυσπιστία γιατί δεν του είναι ιδιαίτερα κατανοητό τι ακριβώς του ζητάει.  

Η Αλέκα αναστέναξε. Αυτή τη φορά είχε την ευκαιρία να τον παρατηρήσει λεπτομερώς. Ήταν ομορφότερος από κοντά. Ωραίος νεαρός άνδρας από τους γκόμενους που ευχαρίστως θα έκανε παρέα αλλά και ευχαρίστως θα κυλιόταν στο κρεβάτι μαζί του. Της άρεσε που οι κόρες των ματιών του κρύβονταν κάθε τόσο κάτω από τα βλέφαρά του.  Συνεσταλμένος πολύ. Άντρας και παιδί μαζί, ή τέλος πάντων, έτσι της άρεσε να τον φαντάζεται. Παρότι λιγομίλητος, έχει αυτό το ηδυπαθές βλέμμα που την κάνει να φαντάζεσαι πολλά και να επιθυμεί ακόμα περισσότερα.

Αλέκα: Α! Ναι! Είναι κάτι που θέλω τη βοήθεια σου! Δεν είναι κάτι που δεν μπορείς να κάνεις. Ήθελε να τον παρασύρει στην αγκαλιά της. Εντελώς γυμνοί να χαϊδευτούνε ήθελε. Όχι, μόνο χάδια τρυφερά. Περισσότερα, ήθελε.  Να του ανοίξει τα πόδια της και να τη γαμήσει ήθελε. Θα ήταν βέβαια ένα ρίσκο αυτό, αλλά αν η κίνηση της έβγαινε θα είχε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Θα έλυνε οριστικά το πρόβλημα της και μάλιστα στο ίδιο το κρεβάτι της. Νοικοκυρεμένα πράγματα! 

Φοίβος: Φυσικά εννοείται ότι θα σε βοηθήσω όσο μπορώ. Προσπαθώ να καταλάβω και να το ξέρεις ότι δεν θ' αρνηθώ να σε βοηθήσω να αποκτήσεις αυτό που σε ενδιαφέρει. Μια ματιά σου φτάνει να ανταποκριθώ γι' αυτό πες μου τι να κάνω. Κρέμομαι από τα χείλη σου! 

Ο Φοίβος είναι σχεδόν έτοιμος να «προσκυνήσει» και να «υποβάλλει τα σέβη του». 

Τότε η Αλέκα  δεν έχασε χρόνο και τον ρώτησε. 

Αλέκα: Όταν τελειώσεις το πρόγραμμα με το γυμναστήριο ποια είναι τα σχέδια που έχεις για τις επόμενες ώρες, τι θα κάνεις στη συνέχεια, πως θα περάσεις το υπόλοιπο της ημέρας; 

Φοίβος: Δεν ξέρω, αλήθεια δεν ξέρω, δεν έχω σκεφτεί κάτι.  Ίσως πεταχτώ για ένα δροσιστικό πότο στο καφέ-μπαρ της πλατείας… και μετά βλέπουμε.

Αλέκα: Για δροσιστικό πότο θα πεταχτείς στο μπαρ ή για την κοκκινομάλλα γκαρσόνα;

Φοίβος: Αυτή είναι πιασμένη έχει έλθει ο αρραβωνιαστικός της από το Βόλο.

Αλέκα: Τόσο καλά…

Φοίβος: Τελικά δεν έχω κανονίσει κάτι! Ίσως και εγώ μοναξιά αγκαλιά με το PC... μου. Μ’ όλο το θάρρος και πάλι όταν και εσύ τελειώσεις με τις δουλειές σου ευχαρίστως να σε περιμένω και κερνώ το δροσιστικό ποτό που λέγαμε στις κοκκινομάλλας.

Η Αλέκα σαν σύγχρονη νεαρή γυναίκα είναι δυναμική, και ξέρει τι θέλει, οπότε προφανώς σήμερα που θέλει σεξ με το συγκεκριμένο νεαρό ξέρει πως να εκδηλώσει το ερωτικό της ενδιαφέρον. Στη συνέχεια καθώς ο νεαρός ανυπόμονα περίμενε να  ακούσει την απάντηση της, η Αλέκα κοιτάζοντας τον στα μάτια με κατεργάρικο ύφος από τα χείλη της βγήκε η εξής πρόταση: 

Αλέκα: Τι θα έλεγες να ξεχάσουμε το μπαράκι και να πάρουμε αυτό το ποτό εντελώς πριβέ τα δυο μας στο σπίτι μου. Έχω ένα μπουκάλι Jack Daniel's και εκεί θα έχουμε περισσότερη ησυχία. Έτσι να τα πούμε και από κοντά και να γνωριστούμε και σαν γείτονες καλύτερα. Και γιατί όχι να μείνεις και για φαγητό».

Φοίβος: Ε, ναι, γιατί όχι!, ψέλλισε αιφνιδιασμένος. Jack Daniel's, με νότες μελιού και μια γεύση από το απροσδόκητο όπως η πρόταση σου. Άκρως δελεαστική και ιδιαίτερα ευχάριστη μου ακούγεται η πρόταση σου.

Αλέκα: Έχω πάρει υλικά και το απόγευμα θα φτιάξω μια μηλόπιτα. Μηλόπιτα και Jack Daniel's που ξέρω ότι αμφότερα σου αρέσουν. Τι λες; Δεν έρχεσαι να μου κάνεις παρέα; Να βλεπόμαστε, ρε παιδί μου και καμιά φορά από κοντά. Να! Να μην είμαστε και μεταξύ μας σαν ξένοι, γειτόνοι πράμα. Εκτός κι αν δε σου κάνει η παρέα μου τότε θα δείξω κατανόηση. 

Φοίβος: Όχι, κάθε άλλο! Είσαι ένα συναρπαστικό και ειλικρινές άτομο για παρέα, έσπευσε ο Φοίβος να την διαβεβαιώσει. Είχε τρακ ο καημένος και η φωνή του έσπαγε κάτω από τις λέξεις του. Η αλήθεια είναι πως είχε κορώσει από την έξαψη, από την καύλα αλλά ντρέπεται να το πει.

Τον είδε που χαμογελούσε ευχαριστημένος και κατάλαβε πλέον ότι ήταν θετικός και αυτό καταλάγιασε το πρόσκαιρο άγχος της.

Αλέκα: Χαίρομαι πολύ που το ακούω ότι σου αρέσει η παρέα μου. 

Φοίβος: Το είπα με την καρδιά μου και το εννοούσα σαν ειλικρινές κομπλιμέντο. 

Κοιτάχτηκαν και γέλασαν. Κάτι είχε αρχίσει να αναδύεται στην επιφάνεια, κάτι αρκετά δυνατό για να κινήσει στον Φοίβο την υποψία ότι η Αλέκα του την έπεφτε, και αναρωτήθηκε αν θα είχε ποτέ την ευκαιρία να το μάθει. 

Ο Αλέκα του ανταπέδωσε το χαμόγελο μετά από αυτή την απάντηση, παίρνοντας θάρρος απ' τη γνώση ότι ο Φοίβος άρχισε να καταλαβαίνει κάθε λεπτή απόχρωση της κατάστασης. 

Αλέκα: Χαίρομαι που είσαι ανοιχτός σε καθετί.

Σήμερα η Αλέκα είχε αποθέματα σιγουριάς και θα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της το γοητευτικό  άκρως επιθυμητό ωραίο αγόρι και χαριτωμένο παλικάρι, κάτι όχι εκκεντρικό, τόσο πολύ, όσο αξιολάτρευτο και ερεθιστικό, του οποίου το όμορφο στόμα τόσο επιτακτικά ήθελε να φιλήσει. Είχε περάσει τόσος καιρός απ' όταν είχε βρεθεί με κάποιον που να τον θέλει, τόσος καιρός απ' όταν την άγγιξε κάποιος ερωτικά. Σήμερα ένιωθε έτοιμη να αποπλανήσει τον νεαρό φοιτητή γείτονα της. Τον προσεγγίζει πολύ ήρεμα, με αργά, αποφασιστικά βήματα χωρίς υπερβολές και σάλτσες αλλά με φωνή τόσο σιγανή κι αισθησιακή που σε όποια πρόταση κι αν του κάνει θα πει «ναι» με χίλια. 

Φοίβος: Σπίτι σου;  

Αλέκα: Σπίτι μου! γιατί πάει το μυαλό σου και κάπου αλλού; 

Φοίβος: Απλά ρίχνω μια ιδέα. Τι θα ΄λεγες για την αποβάθρα του προαστιακού να κάνουμε πικ νικ;

Τελικά, δεν χρειαζόταν κάποιο ιδιαίτερο θάρρος και τέχνη να προσελκύσει το ενδιαφέρον του νεαρού. Η άνεσή της στην επικοινωνία, είναι το μεγάλο της ατού. Η Αλέκα θα σου πιάσει την κουβέντα στο χαλαρό, θα πει αυτό που θέλεις να ακούσεις εκείνη την στιγμή και θα σε κάνει να νιώσεις ότι είσαι με κάποιον που ξέρει πολύ καλά τι χρειάζεσαι και τι σου λείπει... Τα πικάντικα υπονοούμενα και τα «αθώα» πειράγματα της είναι ένα από τα δυνατά της όπλα.... Μετά από μια ώρα θα κρέμεσαι από τα χείλη της και γενικώς θα... κρέμεσαι από πάνω της.

Το Φοίβο ένα περίεργο συναίσθημα τον κυρίευσε, ήταν κάτι που ενδόμυχα καιρό τώρα ποθούσε στο να βρεθούν μόνοι τους οι δυο τους, άλλα κατά βάθος δεν περίμενε ποτέ να συμβεί. 

Για ένα-δυο λεπτά δεν απάντησε, πιθανολογούσε ποια θα ήταν η κατάληξη αν πήγαινε σπίτι της, αλλά για κάποιο λόγο επειδή ήταν παντρεμένη και είχε πολύ καλές σχέσεις τόσο με την οικογένεια της αλλά ακόμη και με τον Ερμή τον άνδρα της υπήρχε μια αμοιβαία εκτίμηση, δυσκολευόταν πως να το αντιμετωπίσει. Αυτή η γυναίκα είχε κάτι που τον μαγνήτιζε, μια άλλου είδους γοητεία, κάτι ακαταμάχητο όπως είναι το αστραφτερό φως για την πεταλούδα.! Και αυτή όμως το είχε καταλάβει και προσπαθούσε να τον κάνει να νιώσει πιο άνετα δείχνοντας του ότι και αυτή γούσταρε, και τώρα του έδειχνε ότι ήθελε κάτι παραπάνω και το είχε κάνει σαφές. 

Ήταν ήδη ταραγμένος από τη στιγμή που τον κάλεσε να βρεθούν οι δυο τους στο σπίτι της και αρχικά ήταν πολύ αμήχανος, το σώμα του τσιτώθηκε, δείλιαζε μπροστά σε μια τέτοια απόφαση. Μάλιστα μια τέτοια πρωτοβουλία, τη θεωρούσε ίσως και επικίνδυνη. Η αλήθεια είναι πως ο Φοίβος δεν περίμενε ένα τέτοιο βήμα στη σχέση τους. Το μόνο που σκεφτόταν μόλις του έφυγε το αρχικό σάστισμα ήταν... 

Κάντο αγόρι μου, μη το γαμήσεις τώρα... Τόσες μαλακίες έχεις παίξει για πάρτη της.

Έτσι ξεπέρασε μια μικρή αμηχανία και χωρίς δεύτερη σκέψη, δέχτηκε. Με χαμόγελο είπε το ναι και στα μάτια της είδε ένα συναίσθημα ικανοποίησης και το πρόσωπο της να φωτίζεται σαν την καλοκαιριάτικη μέρα.

Πολλές φορές, οι ερωτικές ιστορίες ξεκινούν από μια παρόρμηση της στιγμής και όχι από μια βαθιά σκέψη για την ορθότητα της επιλογής, σκέφτηκε. Και αν είσαι μόνος σου όπως αυτός, σίγουρα η ανάγκη του για φλερτ κι έρωτα μπορούν να τον πάνε σε μονοπάτια όμορφα, από εκείνα που δε θα θέλει να σταματήσει να περπατά. 

Φοίβος: Φυσικά συμφωνώ! Με μεγάλη χαρά δέχομαι την πρόσκληση. Για τι ώρα λες;

Αλέκα: Κατά τις τρεις το απόγευμα θα έχω γυρίσει σπίτι. Να σε περιμένω;

Φοίβος: Ναι, μια χαρά είναι. Δώσε μου τη διεύθυνση και ένα τηλέφωνο αν θες σε περίπτωση που χάσω το δρόμο και χρειαστεί να σε πάρω για βοήθεια.

Αλέκα: Ρε άτιμο αγόρι με δουλεύεις; και στο πρόσωπό της σχηματίζεται ένα πλατύ, αστραφτερό χαμόγελο. Ήταν τόσο αφοπλιστικά αθώος γλυκός και συγχρόνως ερωτικός που η Αλέκα ένιωσε ένα βαθύ ρίγος να την διαπερνά.

 Δεν ήθελαν και πολύ να παρασυρθούν από την θελκτικά απρόσμενη επαφή τους σε συνδυασμό ότι υπήρξε αμοιβαία έντονη σεξουαλική επιθυμία. Θέλεις λίγο η μοναξιά, λίγο περισσότερο η αγαμία τους έφερε πιο κοντά. Και έτσι κλείσανε το ραντεβού τους μ' ένα σωρό αφροδισιακές σκέψεις ο καθείς στο μυαλό του, οι οποίες αυξάνουν την ανυπομονησία τους για τη συνέχεια.. Αμφότεροι φαντασιώνονται το τι θα επακολουθούσε. Η Αλέκα με την συνεχή έλλειψη του Ερμή τα περνούσε μόνη χωρίς άντρα και σεξ και τελευταία είχε πολλά ερωτικά απωθημένα. Είναι μια ερωτική γυναίκα, που απλά ποτέ δεν κατάφερε να εκφραστεί μέχρι αυτό το καλοκαίρι εκτός συζυγικής αγκαλιάς. Όλες της τις ορμές τις εκτόνωνε στο γυμναστήριο και σε μοναχικές ερωτικές φαντασιώσεις που απολάμβανε μόνη της στο κρεβάτι ή στην μπανιέρα. Έτσι, εκείνη την ηλιόλουστη  ημέρα του Αυγούστου, αποφάσισε να αποπλανήσει και να πηδηχτεί με τον νεαρό φοιτητή. Το αισθάνεται ότι ο νεαρός θέλει πολύ να τη γαμήσει και μάλλον αυτή το ήθελε ακόμα περισσότερο..

Τελευταία νομίζει ότι της την πέφτει και ο γυμναστής αλλά δεν είναι και σίγουρη. Γενικά επειδή είναι καινούργια στο γυμναστήριο πηγαίνει και της δείχνει τις ασκήσεις αλλά τη πλησιάζει και όταν δεν τον χρειάζεται και την πιάνει στη κουβέντα για άσχετα πράγματα ρωτάει για εκείνη της λέει γι εκείνον. Σόρρυ γυμναστή μου, για να υπάρξει αυτό το αποτέλεσμα θα πρέπει πρώτα να υπάρξει η έλξη και δεν ενδιαφέρομαι, αλλά για ετούτο το αγόρι νιώθω ότι μ' αρέσει και με ενδιαφέρει. Θέλω να κάνουμε έρωτα μαζί, ή έστω απλά νιώθω την ανάγκη να το αγγίξω, να το φιλήσω και να το κάνω να νιώσει μαζί μου όμορφα και επιθυμία για σεξουαλική συνεύρεση.

Καμιά ώρα πριν ξεκινήσει ο Φοίβος μπήκε για μπάνιο, ξυρίστηκε, ετοιμάστηκε και ξεκίνησε. Αν και στο σπίτι της το είχε επισκεφτεί πάμπολλες φορές, (άλλωστε μια αυλή και ένα όροφος τους χώριζε) τώρα ήταν λίγο αγχωμένος νιώθοντας την καρδιά του να τρέμει από ανυπομονησία.  Ένιωθε σαν έφηβος πριν από το πρώτο του ραντεβού, χαρούμενος και φοβισμένος μαζί. Πήρε μια βαθιά ανάσα λέγοντας... Φοίβο κουλάρισε σήμερα πας να περάσεις καλά! 

Πού και πού κοιτάει πίσω του, τελευταίος σταματημός ήταν για να κοιτάξει πίσω του μπροστά στην αυλή της Αλέκας. Ρίχνει μια τελευταία κλεφτή ματιά, και τσουπ, τρυπώνει στην αυλή της. Μετά από λίγο ανέβηκε στον όροφο του διαμερίσματος της. Αρχικά επικράτησε μέσα του μια αμήχανη σιωπή, με τον Φοίβο να αναρωτιέται αν είχε κάνει καλά που δέχτηκε την πρότασή της όταν ήδη ήταν έξω από την πόρτα της. Η ώρα ήταν γύρω στις τρεις και μισή. Κτυπά σιγανά την πόρτα της ίσα ν’ ακουστεί και σε

λίγα δευτερόλεπτα ακούει τη γλυκιά φωνή από μέσα να ρωτάει ποιος είναι.

Όσο περίμενε να του ανοίξει, προσπαθούσε να σκεφτεί. Γιατί όλες οι σκέψεις και όλες οι προσδοκίες που κονταροχτυπιούνταν μέσα στο κεφάλι του ξαφνικά μηδενίστηκαν, όπως ανακάλυψε σύντομα. Η πόρτα άνοιξε αμέσως και τον υποδέχεται με ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπό της. Πρώτα τη μύρισε κι ύστερα άκουσε τη φωνή της. 'Ένα λουλουδιασμένο λιβάδι του Ιουνίου. Μήλα τον Αύγουστο. Δυτικό θαλασσινό αεράκι του Οκτώβρη. Εντάξει, υπερβάλλει λίγο, αλλά όντως αυτά σκέφτηκε. «Γεια και πάλι». Του ακούστηκε λαχανιασμένη, λες κι είχε έρθει τρέχοντας. Είναι όντως πολύ, πολύ όμορφη, δεν υπήρχε αμφιβολία. Ζαργάνα, σκέφτηκε. Ναι, αυτό σκέφτηκε

Αλέκα: Έλα αγορίνα μου, πέρνα. Μισή ώρα μ’έστησες να σε περιμένω, ούτε γκόμενα να΄σουνα! Τον πειράζει.

Αυτός χώνεται βιαστικά μέσα κλείνει γρήγορα την πόρτα, να προλάβει να κλείσει έξω τη σκιά του.

Φοίβος: Ζήτω συγνώμη όμορφη κυρία μου, κάτι μου ’τυχε και καθυστέρησα. Αλλά εσύ που με περίμενες και δεν σε έβλεπα; είμαι πάνω από ένα τέταρτο έξω από την αυλή σου και εσύ άφαντη. Της ανταποδίδει ενώ την φιλούσε τρυφερά στα μάγουλα.

Τραβάει το χέρι του, που κρύβει πίσω από την πλάτη του, και της προσφέρει δυο τριαντάφυλλα.

Φοίβος: Για σένα όμορφη κυρία μου

Αλέκα: Αα, πολύ όμορφα… τα πλησιάζει στα ρουθούνια της, …από πού τα ’κοψες.

Φοίβος: Από τον κήπο μου, περίμενα να μεγαλώσουν πολύ καιρό τώρα να στα φέρω και της έδωσε και το μπουκάλι κρασί που είχε φέρει μαζί του. .

Αλέκα: Ήταν απαραίτητο; Για το μπουκάλι λέω.

Φοίβος: Λεν πως το ροζέ κρασί τραβάει το ενδιαφέρον. Πέρα από τα θελκτικά χαρακτηριστικά του, όπως το χρώμα και τα αρώματα του, ...

Αλέκα: Σε ευχαριστώ, πολύ ευγενικό εκ μέρους σου. Έλα, κάτσε να σου βάλω κάτι. 

Του πήρε το μπουκάλι από το χέρι και τον οδήγησε στο σαλόνι.

Φοίβος: Τι θαυμάσιες μυρωδιές είναι αυτές; Μυρίζει ο χώρος κανέλα και μέλι.

Αλέκα: Η μηλόπιτα φταίει. Μόλις την μέλωσα. Κράτησα μερικές φέτες μήλο με κανέλα και μέλι για το ποτό μας. 

Δεν πέρασε ένα λεπτό και την είδε να έρχεται προς το μέρος του κρατώντας δυο ποτήρια, ένα μπουκάλι Jack Daniel's και ένα πιάτο με μελωμένα κομμάτια μήλο.

Αλέκα: Να βάλω μουσική για να χαλαρώσουμε; 

Ο Φοίβος της έγνεψε καταφατικά. Το cd έπαιζε Eros Ramazoti και αυτοί πια βρίσκονταν στον καναπέ, πίνοντας το ποτό τους και συζητώντας διάφορα. Ο Φοίβος πρέπει να ομολογήσει ότι λίγο με το Jack Daniel's και τη μουσική, η ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί ήταν πολύ χαλαρωτική και ήταν πλέον πολύ άνετος. Ένα ποτηράκι αργότερα, η Αλέκα είναι κουλουριασμένη σ' έναν από τους καναπέδες, με τα πόδια χωμένα από κάτω της, παρακολουθώντας τον να σκαλίζει το σκάκι.

Φοίβος: Παίζεις;

Η Αλέκα ρίχνει μια γρήγορη ματιά στο μαρμάρινο σκάκι και μετά στο Φοίβο.

Αλέκα: Λίγο ...και πίνει μια γουλιά από το ποτό της.

Φοίβος: Λίγο, ε; Χωρίς να πάρει τα μάτια του από πάνω της, πιάνει ένα άσπρο πιόνι κι ένα μαύρο τα ανακατεύει μέσα στις χούφτες του και μετά της απλώνει τις κλειστές γροθιές του. 

Αλέκα: Κάποια άλλη στιγμή! Κάνει πολλή ζέστη, σήμερα. Έχεις φάει για μεσημέρι; Μπορούμε να να φάμε παρέα, υποθέτω. Χωρίς να περιμένει απάντηση, τον πληροφόρησε ότι σχεδόν είναι έτοιμο ένα νόστιμο, γευστικό και γρήγορο φαγάκι χωρίς πολύ κόπο. Το φαγητό της τεμπέλας! 

Φοίβος: Φαντάσου να μην είχαμε κλιματισμό θα λιώναμε με τέτοια ζέστη. Για το φαγητό είναι δυνατόν να αρνηθώ όταν είναι από τα χεράκια σου;

Τα μάτια του είχαν καρφωθεί στο μπούστο της.

Αφού πέρασαν κάποια λεπτά χωρίς κανείς τους να πει κάτι, άρχισαν να μιλάνε γενικά, για διάφορα θέματα, απολαμβάνοντας το ποτό τους με ευχαρίστηση.

Συζήταγαν για τα δικά του και τις σπουδές του, ήρεμα και ωραία ώσπου κάποια στιγμή σηκώθηκε να πάει στην κουζίνα να δει αυτό που ετοίμαζε. Ο Φοίβος σηκώθηκε κι αυτός να πάει μαζί της για να συνεχίσουν την κουβέντα. Του άρεσε πολύ αυτή η γυναίκα ήταν τόσο νέα και όμορφη φορούσε ένα ανάλαφρο κεραμιδί, με τιράντες ριχτό φουστανάκι εκείνη την μέρα που έκρυβε πολύ λίγα. Το οφθαλμόλουτρο ήταν αρκετό για να ξυπνήσει το πάθος του και να αναζωπυρώσει τη φλόγα του γι αυτή την τόσο νέα γυναίκα. Απίθανη με υπέροχο ερωτικό κορμί για να τον ταξιδεύσει σε απαγορευμένα.

Όλα έξω. Μπουτάρες και βυζιά σχεδόν ξεχείλιζαν. Η Αλέκα αναστενάζει, σκύβει να ανοίξει τον φούρνο ήταν πίσω της κι έρχεται φάτσα με την κωλάρα της. Απίστευτη! Σχεδόν κόλλησε πάνω του πάνω στον πούτσο του δηλαδή. Ο  Φοίβος τα έπαιξε. Με το ζόρι κρατήθηκε να μην χουφτώσει τα κωλομέρια της. Κατά λάθος έγινε; αναρωτιέται

Δεν της είπε κουβέντα αλλά καταλάβαινε πως ήθελε να παίξει μαζί του. Από το καυλιάρικο χαμόγελο της από τον τρόπο που του έδειχνε σκύβοντας δήθεν τα τορνευτά καπούλια της και ανασηκωνόταν το λινό φουστάνι της. Ο  Φοίβος θρονιάστηκε πάνω στον πάγκο της κουζίνας και χάζευε από ψηλά τα βυζιά της όσο εκείνη απασχολούταν στην κουζίνα και στο νεροχύτη. Οι κινήσεις της είναι επιδέξιες και κομψές σαν χορεύτρια που λικνίζει αισθησιακά ο κορμί της. Έχει μια έμφυτη, αισθησιακή χάρη και ο Φοίβος αναρωτιέται αν όντως υπήρξε ποτέ της χορεύτρια. 'Όταν γυρίζει, τα υπέροχα ξέπλεκα μαλλιά της ξεχύνονται γύρω από το ντελικάτο πρόσωπό της και τα παραμερίζει με ένα απαλό τίναγμα του καρπού της. Τα μακριά, λεπτά δάχτυλά της κρατούν την πηρούνα και δοκιμάζει το σουφλέ, απελευθερώνοντας τουλούπες ατμού. Συνοφρυωμένη από τη συγκέντρωση, σταματάει για να γλείψει λίγο τους ατμούς που έχουν νοτίσει τον δείχτη της. 

Οι βουβώνες του Φοίβου σφίγγονται. Το πρόσωπο του φωτίστηκε και φάνηκε ότι το θέαμα που έβλεπε του αρέσει, οπωσδήποτε του αρέσει κι εμφανισιακά εννοείται και του ιντριγκάρει και το μυαλό όλο αυτό το ερωτιάρικο θέαμα ε;  Σαν θυγατέρα του Νηρέα λουσμένη από το φως της νεότητας προκαλεί κάθε ζωντανό κύτταρο του  μαγεύοντας τον. Χάνει τα λόγια του και την θωρεί σαν νεραϊδοπαρμένος.

Φοίβος: Τι καύλα Θεέ μου!! ψιθύρισε ξεροκαταπίνοντας δείχνοντας ότι αυτό που έβλεπε ήταν πολύ ερεθιστικό. Πάντα αυτή η γυναίκα όταν την έφερνε στη φαντασία του τον καύλωνε ανεξέλεγκτα. Πολλές  φορές είχε στραγγίσει το σηκωμένο εργαλείο του μόνο και μόνο επειδή είχε δει ένα σταυροπόδι της, τις χυτές σμιλευμένες γάμπες της και τα θεϊκά μπούτια της άλλα δεν είχε σκεφτεί ποτέ του να της την «πέσει», αναλογιζόμενος τον κίνδυνο να της δημιουργήσει οικογενειακό θέμα.

Η Αλέκα σηκώνει τα μάτια της και τον πιάνει να την παρακολουθεί.

Αλέκα:Τι τρέχει;

Ο Φοίβος είχε καταπιεί τη γλώσσα του.

Αλέκα: Τι θα γίνει δεν θα μιλήσεις; τον κοίταζε στα μάτια

Φοίβος: Δεν ξέρω τι και αν πρέπει να πω.. ψέλλισε! Η φωνή του είναι τραχιά. «Το εργαλείο του είχε ήδη σηκωθεί σαν κοντάρι σημαίας.» Καθαρίζει τον λαιμό του. Απλώς μ' αρέσει πολύ να σε κοιτάζω. Είσαι συναρπαστικά  χαριτωμένη όπως ασχολείσαι με την κουζίνα. 

Η Αλέκα έμεινε όρθια να τον κοιτάζει με ένα βλέμμα επιδοκιμασίας μαζί με ένα απροσδιόριστα προκλητικό χαμόγελο.

Αλέκα: Χαίρομαι που είσαι εδώ μαζί μου, και χαίρομαι ιδιαίτερα που με βλέπεις συναρπαστικά χαριτωμένη αγορίνα μου! «είπε με τα μάτια καρφωμένα στο φουσκωμένο παντελόνι του» και αυτό που χαίρομαι πιο πολύ απ´ όλα είναι ότι περνάς καλά με τη συντροφιά μου, και το πόσο ωραία παρέα κάνουμε! 

Είδε ότι τα χαρακτηριστικά του είχαν σκληρύνει και με μια γρήγορη ματιά στον καβάλο του, είδε ότι ο πούτσος του, του είχε σηκωθεί και προσπαθούσε να το καλύψει. 

Η Αλέκα, άρχισε να απολαμβάνει την αίσθηση το ότι o νεαρός, ψηλός, καλογυμνασμένος φοιτητής την κοίταζε λαίμαργα και ήταν σίγουρη ότι τον καύλωνε με τη εικόνα και την παρουσία της και του ασκούσε σαγήνη και γοητεία, που τον δελεάζει, τον μαγεύει και νιώθει πως αρχίζει να τον «κατακτά» παρασύροντάς τον στα «δίχτυα» της. Και φρόντιζε να το διασκεδάζει ευχάριστα που τον καύλωνε χαμογελώντας του αυτάρεσκα, καθώς συνέχισε τις δουλειές της, κουνώντας τώρα τα καπούλια της πιο ζωηρά. Στο διάδρομο κοντοστάθηκε, ρίχνοντας φιλάρεσκη ματιά στον καθρέφτη και φέρνει στο μυαλό της την εικόνα που θέλει να περάσει στον νεαρό άνδρα τόσο να τον σαγηνεύσει, όσο και να σαγηνευτεί, τόσο να τον αποπλανήσει, όσο και να αποπλανηθεί. Εκείνες τις ώρες τη διακατείχε μια ακόρεστη επιθυμία για σεξ. Σεξ χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς αναστολές, χωρίς ταμπού. Και πλέον ήξερε ότι θα έβρισκε αυτό που ήθελε στο πρόσωπο του νεαρού φοιτητή.

Είχαν περάσει ήδη τρία χρόνια που ο Φοίβος σαν φοιτητής είχε νοικιάσει το διαμέρισμα δίπλα στο σπίτι τους και σαν φίλος και κολλητός του αδελφού της είχαν και η Αλέκα και ο Ερμής φιλικές σχέσεις μαζί του. Με το πέρασμα του χρόνου απόκτησαν μια οικειότητα στις σχέσεις τους και πάει καιρός τώρα που μιλούσαν άνετα, ανοικτά και πολλές φορές κάνανε και σχετική πλακίτσα μεταξύ τους όπως και σήμερα. Κάποια στιγμή, αναπόφευκτα, η κουβέντα πήγε σε προσωπικό επίπεδο, περί σχέσης ή φλερτ αλλά μέχρι και το σεξ. Δεν άργησε να γίνει πιο πονηρή η συνομιλία τους. Του παραπονέθηκε για την παρατεταμένη απουσία του Ερμή του άνδρα της.

Τι να σου πω; του λέει. Η δουλειά του Ερμή μου είναι σε μεγάλη εταιρεία και για αυτό ταξιδεύει αρκετά και δόξα τω Θεώ δεν έχουμε οικονομικό πρόβλημα. Το ξέρεις όμως ότι το τελευταίο διάστημα περισσότερο καιρό λείπει στο εξωτερικό για τις δουλειές του παρά είναι στο σπίτι και κοντά μου;  Άρα λοιπόν όταν είμαι μόνη μου και λείπει στα ταξίδια του η ερωτική μου διάθεση δεν ικανοποιείται.

Και επιτέλους κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβει ότι έχει και κάποιες υποχρεώσεις απέναντι στη γυναίκα του, πέρα από τα υλικά αγαθά, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ! Όμως και τι είναι το χρήμα; Αυτό που θέλει ο άνθρωπος είναι να ζήσει μια γεμάτη και όμορφη ζωή.

Είπαμε, παράπονο δεν έχω... Δηλαδή όχι ακριβώς... Θα μου πεις... ποιο αντρόγυνο δεν έχει τα προβλήματά του; Και θα συμφωνήσω. Πλην όμως, αγορίνα μου, υπάρχουν προβλήματα και προβλήματα. Και το δικό μου, για να πω την αμαρτία μου, είναι κάποια πράγματα που δεν είναι όπως θα πρεπε να ήταν, πανάθεμα τα! Καλά το κατάλαβες, περί το σεξουαλικό μιλάω. 

 Εντάξει... δεν μπορώ να πω ότι ο Ερμής μου ο Θεός να τον έχει καλά τον άνθρωπο, να μας φροντίζει δεν ήταν ποτέ και κανένα φαινόμενο στον τομέα αυτό. Μάλλον ολίγον αδιάφορο θα τον έλεγα, αλλά άντε δικαιολογημένα γιατί με τα χρόνια τον παρασύρει το άγχος της δουλειάς του.

Έχω γυναικοπαρέες και βγαίνουμε συχνά. Δεν μου λείπει η διασκέδαση. Η ανδρική συντροφιά, η επαφή με το ανδρικό κορμί μου λείπει. Και μου λείπει πολύ. Έχω ξεχάσει την τελευταία φορά που έκανα έρωτα. Έχουν περάσει πάνω από πέντε μήνες και είμαι όλο νεύρα και όσο και αν φαίνεται περίεργο σαν νέα γυναίκα που είμαι έχω και εγώ ανάγκες και θα 'θέλα να βρίσκουμε περισσότερο χρόνο με τον Ερμή μου. Δεν αντέχεται αυτή η κατάσταση που βιώνω και είμαι έτοιμη να σαλπάρω για άλλο λιμάνι. Να βρω ένα αρσενικό να με «εξυπηρετήσει». Τι λες έχω άδικο να το θέλω!

Ο νεαρός σαν να σάστισε λίγο και μπερδεμένα λέει κάτι του στυλ πως είναι μια υπέροχη γυναίκα και οποιοσδήποτε άντρας θα ήταν πολύ τυχερός να έχει μια τέτοια γυναίκα στη ζωή του, όταν άκουσε τη φωνή της Αλέκας να τον ρωτάει.

Αλέκα: Εσύ σίγουρα πια σ' αυτή την ηλικία στα είκοσι ένα σου χρόνια, θα έχει κάποιες ερωτικές εμπειρίες. Απ΄ ότι  ξέρω ότι κάθε αγόρι στην ηλικία σου έχει συνέχεια το μυαλό του στο σεξ και ειδικά τέτοια εποχή που έχεις γύρω σου διάφορους ελκυστικούς πειρασμούς αλλά με σένα έχω παρατηρήσει ότι εδώ και πάρα πολύ καιρό δεν έχω δει να μπαίνει κάποια κοπέλα στο διαμέρισμα σου ενώ πιο παλιά είχε πάρει το μάτι μου κάνα δυο ξενέρωτες και αλλά τέτοια και τώρα καλά και τον μάλωνε να προσέχει και τι έκαναν αυτές εκεί μαζί του και ότι δεν πρέπει να παραμελεί τις σπουδές του για την κάθε τσούλα. 

Φοίβος: Ναι έχεις δίκιο! Έχω πάνω από πέντε μήνες που ξέμπλεξα με τις ξενέρωτες όπως τις λες, 

Αλέκα: Τι έγινε με τη μια... Τζένη δεν τη λέγανε; πλακωθήκατε έμαθα;

Φοίβος: Μια Μαλάκω ήταν που το έπαιζε γαμάτη. 

Αλέκα: Κρίμα κι ήταν ωραίο καυλιάρικο μωρό. Θα σου έκανε καλό κρεβάτι. Και πώς τη βγάζεις τώρα; Με σουηδική γυμναστική;

Φοίβος: Ναι! Απολαμβάνω και τον κόπο μου!

Η Αλέκα έχει κέφια και αποφασίζει να ερεθίσει περισσότερο το νεαρό προκαλώντας τον.

Αλέκα: Να σου γνωρίσω την Καιτούλα; Μια χαρά κοπέλα! Όπου Καιτούλα μια εικοσιπεντάχονη γειτόνισσα τους ίδια παλαιστής του Σούμο.

Φοίβος: Ποια ρε Αλέκα; Εκείνη τη ντουλάπα; Να μένει το βύσσινο!... Έχει μείνει έκπληκτος.

Αλέκα: Ε, τι να σου πω; Κάτσε και βγάλε ρόζους τότε. Έλα τώρα ηρέμησε σε πειράζω! Σοβαρά πέντε μήνες; Μου κάνεις πλάκα! Και με τις ορμόνες σου πώς την παλεύεις ομορφάντρα μου;

Φοίβος: Ποιος σου είπε ότι την παλεύω; Ώρες-ώρες είναι κόλαση με τις καύλες στο κόκκινο.

Αλέκα: Δηλαδή; Και τι κάνεις αγορίνα μου, όταν λες το μουνί μουνάκι;

Φοίβος: Τι να κάνω; Περιμένω να μου πέσει κανένα λαχείο....ή αυτό το γνωστό!

Αλέκα: Όπα! Όταν λες αυτό το γνωστό, εννοείς self service; Χα, χα, χα…  Και πια σκέφτεσαι στο self service;; Μήπως εκείνο το κορίτσι που μου είχες πει ότι βλέπεις στην Αθήνα;

 Φοίβος: Όχι. (Εσένα ήθελε να πει αλλά δεν το ξεστόμισε)

Κι ενώ περίμενε ότι το θέμα θα τελείωνε εκεί φαίνεται ότι η γυναικεία περιέργεια της Αλέκας της είχε ξυπνήσει και έτσι συνέχισε τις ερωτήσεις.

Αλέκα:  Τι έπαθες τώρα; Εγώ νόμιζα ότι είμαστε φίλοι αλλά μάλλον έκανα λάθος… Δεν μου είπες όμως με τις τσούλες τι έκανες στο διαμέρισμα;

Φοίβος: Έλα ρε Αλέκα εσύ δεν ξέρεις τι έκανα στο διαμέρισμα; Εμένα περιμένεις να μάθεις; 

Και εκεί ξεκίνησαν όλα τα επόμενα. Νιώθουν την ανεξέλεγκτη επιθυμία να κάνουν αμέσως σεξ.. Το μόνο που μετρούσε ήταν να ικανοποιήσουν τη σεξουαλική τους επιθυμία.

Αλέκα: Αχ αγορίνα μου μη μου λες εμένα για κόλαση. Αν εσύ περνάς την κόλαση της ψωλής σου εγώ τη ζω για καιρό τώρα. Το μουνάκι έχει μείνει ορφανό!

Φοίβος: Αστειεύεστε, βέβαια Αλέκα! Το ξέρεις ότι έτσι και κουνήσεις τα κωλομέρια σου, οι άνδρες ουρά θα κάνουν ελπίζοντας ότι θα τ’ απολαύσουν.

Η Αλέκα τον κοιτάζει στα μάτια, χαϊδεύει τρυφερά, ηδονικά τα χείλη της με τη γλώσσα της, του έριξε μια προκλητική ματιά φροντίζοντας να του δείξει με το βλέμμα τι ακριβώς ήθελε χωρίς περιστροφές. Πήρε μια βαθιά ανάσα αποφασισμένη πως τέρμα οι δυσκολίες που του είχε βάλει, θα του παραδινόταν αμαχητί πλέον, πήρε μια βαθιά ανάσα και του εξήγησε ότι τώρα που λείπουν όλοι από το σπίτι ήθελε να νιώθει άνετα μαζί της και πως μπορεί να ελπίζει στη βοήθεια του τώρα που τον  χρειάζεται. Η Αλέκα χρειάζεται το νεαρό σέξι αρσενικό με το δυνατό κτισμένο σώμα που την εμπνέει να της προσφέρει τις υπηρεσίες του στις σεξουαλικές απολαύσεις του υπνοδωματίου.

Αλέκα: Ουφ! Αυτό ήτανε! Λοιπόν πάμε στο θέμα μας! Θα ήθελα να ρωτήσω, πρέπει να πάμε εκεί στο διαμέρισμα σου η μπορείς και εδώ να μου δείξεις τι έκανες με τις ξενέρωτες; τον ρωτάει με νάζι, τσακίρικο βλέμμα, έκφυλο χαμόγελο και με ένα πονηρό τόνο στη φωνή της, αφήνοντάς τον εμβρόντητο και με ανοικτό το στόμα πως το τραβούσε ο οργανισμός της.

Τα πρώτα ένα με δυο λεπτά επικρατούσε ανάμεσά τους μια ιδιάζουσα αμηχανία, και δεν μιλούσαν ή αντάλλασσαν τυπικές μόνο κουβέντες, σαν ευγενικοί ξένοι, ενώ ίσα που κοιτάζονταν, πλημμυρισμένοι με δέος γι' αυτά που άρχισαν να τους συνέδεαν και αναμφίβολα, για τις διαστάσεις του κοινού τους τολμήματος. Σιωπή για λίγο και μετά έσκασαν και οι δυο στα γέλια! Ώσπου τα γέλια τους κόπηκαν όταν η Αλέκα επινόησε κάποιο φαινομενικά τυχαίο άγγιγμα, ακουμπώντας συμπτωματικά δήθεν το χέρι της στο δικό του και αφήνοντας μια τούφα των μαλλιών της να χαϊδέψει το πρόσωπό του, όταν το χέρι της κατέβηκε στο καβάλο του και με χαρά της διαπίστωσε ότι ήταν προικισμένος. 

Φοίβο, αν θέλεις να με βοηθήσεις, χάρισε μου αυτή την ξενοιασιά που βρίσκω μαζί σου αυτές τις ώρες, λέει με φωνή βραχνή από το πάθος. Αυτό μόνο χρειάζομαι τώρα. Εσύ είσαι αυτό που έχω απόλυτη ανάγκη αυτές τις ώρες.

Φοίβος: Δηλαδή; Σου λείπει το σεξ; Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μια γυναικάρα με την δική σου εμφάνιση θα είχε τέτοιο πρόβλημα.

Αλέκα: Μου λείπει πολύ, αλλά μη νομίζεις ότι είναι και εύκολο 

Φοίβος: Όταν ξέρεις τι αξίζεις και το δείχνεις. Ποιος μπορεί να σου αντισταθεί τότε!

Αλέκα: Μμ έχω ακούσει τέτοια! Εσύ με με τις ορμόνες σου αυτή την ώρα πως πας; 

Φοίβος: Ε, άμα έχει κανείς μπροστά του μια τόσο όμορφη και ελκυστική γυναίκα, και τη θέλει πολύ, όσο να πεις φουντώνουν ανεξέλεγκτα…»

Αλέκα: Θες να πεις ότι άμα σου «καθόμουν» θα μου το έκανες; 

Φοίβος: Θέλεις την αλήθεια;

Αλέκα: Ναι

Φοίβος: Ε, λοιπόν ναι, όχι απλά θα σου το έκανα, θα σε ξέσκιζα και δεν πάει να γαμηθεί ο Ερμής που μπορεί και αφήνει μια τέτοια μουνάρα σαν και εσένα μόνη της. Αλήθεια πόσο καιρό λείπει και έχει να σε γαμήσει;»

Αλέκα: Τουλάχιστον τέσσερις μήνες.

Φοίβος: Και εσύ πώς αντέχεις;

Αλέκα: Η ψυχή μου το ξέρει.

Βλέπει τις κόρες των ματιών του να διαστέλλονται. Κάτω από το φουστάνι της δε φοράει σουτιέν και έτσι ο Φοίβος έχει τη δυνατότητα να δει τις επιπτώσεις των ενεργειών τους. Το βλέμμα του σκοτεινιάζει περισσότερο καθώς κατηφορίζει προς τα στήθη της 

Αλέκα: Φοίβο, το να ικανοποιείσαι σεξουαλικά και να «τελειώνεις» χωρίς να τον χώσεις μέσα στο μουνί είναι κάπως σα να χώνεις το κεφάλι σου στο χώμα όπως όπως η στρουθοκάμηλος.  Εσύ δε θες να γαμήσεις το πυρωμένο μουνάκι μου αντί να τη βγάζεις με το χέρι; του λέει με φωνή βραχνή από το πάθος και κλείνοντας του πονηρά το μάτι. Εσύ και αυτός και του πιάνει το πούτσο πάνω από το πντελονι, είσαι αυτό που έχω απόλυτη ανάγκη αυτές τις ώρες.

....Η Αλέκα είναι αρκετό καιρό μόνη της, έχεις την ανάγκη της οικειότητας με κάποιον και μοιάζει έτοιμη να χαμηλώσει τους ηθικούς φραγμούς ώστε να μπει σε μία νέα σχέση, χωρίς να νιώθει ενοχές με αυτή της την επιλογή. Και στην τελική το να προχωρήσει στον επόμενο βήμα δε σημαίνει να κάνει σοβαρή σχέση, να δεθεί συναισθηματικά και να κολλήσει με κάποιον για όλη της τη ζωή. Εξάλλου αυτόν τον έχει είναι ο Ερμής της. Αυτό που χρειάζεται τώρα, αυτό που έχει απόλυτη ανάγκη αυτές τις ώρες είναι το σεξ και ξέρει ακριβώς τι ζητά απ' το νεαρό άντρα. 

Ο Φοίβος δεν έχασε τότε ευκαιρία κατέβηκε από τον πάγκο και και μεμιάς, σαν να είχε ξεμανταλώσει ένας σύρτης και απελευθέρωσε τον πόθο που κρυβόταν μέσα τους πέσανε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου κι αρχίσανε παράφορα φιλιά και θωπείες, λίγο χαμένοι στον κόσμο τους, ενώ αυτή έβγαζε μικρά βογκητά. Ένιωθαν και οι δυο τους πως ήταν γραφτό να γίνει όλο αυτό. Πλέον ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν εδώ που είχανε φτάσει. Ένιωθαν πως ήξεραν ακόμα και τι ζητούσε ο καθένας τους. Τι ήθελαν. 

Και ο Φοίβος συνειδητοποίησε πως η Αλέκα σήμερα του ζητούσε αυτό που αυτός ονειρευόταν και η καύλα του ήταν απερίγραπτη και μόνο στην σκέψη του πως τον ήθελε να τη γαμήσει εκείνη τη στιγμή. 

Βρέθηκαν αγκαλιασμένοι. Ήρθαν τόσο κοντά που ένιωθαν βαριά τις ανάσες τους και το στήθος της ακουμπούσε στο δικό του… Και δεν απομακρύνθηκε έμεινε εκεί. 

Η Αλέκα είχε γίνει η μούσα του για πολλές μαλακίες που είχε τραβήξει (για πάρτη της).  Με τον καιρό επιθυμούσε να την προσεγγίσει σεξουαλικά και ήθελε τόσα να της πει που αφορούσαν μονάχα αυτούς τους δυο και πόσο την σκεφτόταν ερωτικά μα ποτέ του δεν το τόλμησε γιατί όταν τον κοίταζε ντρεπόταν και ερχόταν σε θέση δύσκολη και με τον φόβο της απόρριψης και να μην της δημιουργήσει και κάποιο οικογενειακό πρόβλημα. Της το ξομολογήθηκε. Ότι κάθε βράδυ έκλεινε τα μάτια του και την αισθανόταν μέσα στα χέρια του να σπαρταρά από ηδονή, και να του λέει ...τι μου κάνεις λεβέντη μου!

Φοίβος: Αχ, Αλέκα μου έχω τραβήξει πολλές μαλακίες για το χατίρι σου, αν θες να ξέρεις, δεν είναι η πρώτη φορά που σε φαντάζομαι ότι κάνουμε έρωτα και μαλακίζομαι για σένα. Με τρέλαινε η παρουσία σου και εσύ να είσαι αδιάφορη και ο καημός να με βασανίζει... Ποτέ σου δεν μου έδειξες κάτι που να με κάνει να καταλάβω πως ίσως και εσύ ενδιαφερόσουν για εμένα. Έτσι θεωρούσα πως όλη αυτή η έλξη ήταν μονόπλευρη.

Η εξομολόγηση του δε μπορεί να πει ότι την εξέπληξε. Ήταν πολύ προβλέψιμη χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι δεν της άρεσε. Απεναντίας!

Αλέκα: Είδες τελικά βρε χαζούλη! Ενώ εσύ τον έπαιζες για πάρτη μου καυλιάρη μου, εγώ τα βράδια μόνη ξενυχτούσα με τα πόδια ανοιχτά και μουσκίδι την κιλότα να ψάχνομαι για πούτσο απεγνωσμένα.  Τόσο δύσκολο ήταν για σένα δυο μέτρα παλικάρι να δείξεις ότι σε ενδιαφέρω σαν γυναίκα; Να δείξεις να καταλάβω ότι σου αρέσω, και με γουστάρεις, έστω και με πλάγιο τρόπο χωρίς να το πεις ευθέως; Αλλά για να σε βγάλω από τη δύσκολη θέση, έπρεπε εγώ να κάνω την πρώτη κίνηση παντρεμένη γυναίκα;

Φοίβος: Τελικά πιστεύω ναι πως ήμουν βλάκας.....  Δεν είχα τα κότσια να σας δείξω ότι είστε το κρυφό αντικείμενο του πόθου μου, ότι μου αρέσεις σαν γυναίκα. Δε είχα το θάρρος να το ξεστομίσω. Σκεφτόμουν μήπως δεν πρέπει;  Μήπως είναι λάθος; Δε μπορείς να φανταστείς πόσο καιρό το ονειρευόμουν να συμβεί αυτό το σημερινό μωρό μου. Της λέει κοιτώντας την στα μάτια με αγωνία..

Όχι ότι ήταν κανένας παρθένος, όχι! Οι υπόλοιπες όμως σχέσεις του ήταν από εκείνες τις γκόμενες που τις πηδάνε όλοι. Η Αλέκα αυτή η παντρεμένη ελκυστική γυναίκα ήταν ό,τι καλύτερο ήθελε να του συμβεί μέχρι σήμερα. Η συνέχεια ήταν αναπόφευκτη.

Η Αλέκα ήταν αποφασισμένη να μην αφήσει τίποτα να σκιάσει την απόφαση της να ενδώσει στις επιθυμίες της για σεξουαλική ευχαρίστηση. Και ο νεαρός Φοίβος είναι η πιο καυτή περίπτωση για να της απογειώσει τις σεξουαλικές επιθυμίες. Ένιωθε σαν μαθήτρια που έκανε σκασιαρχείο για να βγει ραντεβού με το αγόρι της. Ένιωθε σαν κοπέλα που πρόκειται να κάνει έρωτα για πρώτη της φορά. Και μόνο κάπου βαθιά πολύ βαθιά μέσα της ένιωθε μια τοσοδούλα ενοχή που θα ήταν, το ήξερε, η απαρχή πολλών άλλων ενοχών μεγαλύτερων σοβαρότερων και σαγηνευτικά όμορφων πια. Γιατί, ενώ είναι παντρεμένη, βασανίζεται με τη σκέψη κάποιου άλλου άντρα. Αισθάνεται ενοχικά, αλλά λέει μέσα της για να νιώσει καλά με τον εαυτό της: «Μην κάνεις έτσι, παντρεμένη είσαι, όχι πεθαμένη!».

Αλέκα: Κι εγώ σε θέλω αγορίνα μου. Και να τώρα που είμαστε οι δυο μας. Δεν ξέρω τι θα συμβεί στην συνέχεια, αυτό που ξέρω είναι ότι απόψε σε θέλω να γίνεις ο γαμιάς μου αγόρι μου.. Πες μου ότι και εσύ καυλώνεις εξαιτίας μου αγόρι μου. Θέλω πολύ να το ακούσω!

Φοίβος: Μου μοιάζει με όνειρο που ακόμη είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσω αυτό που μου έχει συμβεί. Τζακ-ποτ κέρδισα σήμερα καύλα μου! Είσαι από τις πιο όμορφες γυναίκες που γνωρίζω! Χωρίς υπερβολές είσαι τρομερό μουνάκι. Αποκλείεται να περάσεις απαρατήρητη από κάπου.. Θυμάμαι πως σε έβλεπαν σήμερα στο γυμναστήριο και φαντάζομαι πολλές γυναίκες θα τον φάνε από τον άντρα τους απόψε όταν αυτοί θα φαντασιώνονται πως γαμούν εσένα.

Αλέκα:  Αγορίνα μου λες υπερβολές.

Φοίβος: Μωρό μου ξέρω τι λέω! Σε έτρωγαν με τα μάτια. Όλοι μα όλοι κοιτούσαν το μπούστο σου. Από τους πιτσιρικάδες μέχρι και τους πιο μεγάλους. Μη μασάς ασ’ τους άνδρες να καυλώνουν.

Αλέκα: Δηλαδή εσένα τώρα, σ' αρέσω; Και του δείχνει ναζιάρικα το κορμί της.

Φοίβος: Έχεις πολύ ωραίο στήθος της λέει, οι ρώγες σου είναι υπέροχες και κόλλησε πιο κοντά της. Θέλω να στις γλύφω, της λέει στο αυτί, κι η Αλέκα ένιωσε τις ρώγες της να σκληραίνουν και το μουνάκι της να γίνεται μούσκεμα… 

Αλέκα: Τι το λες και δεν το κάνεις;  Αγορίνα μου! Με βλέμμα όλο νόημα να τον παροτρύνει να ξεδιπλώσει τα ταλέντα του με αυτοπεποίθηση και σιγουριά και να τον παρασύρει στο δικό της «γήπεδο» για να παίξει ο νεαρός τη μπάλα που ξέρει μαζί της.

Αυτός δεν φανταζόταν ποτέ του ότι θα την φιλούσε με τόσο πάθος αυτή η γυναίκα και θα ένιωθε τόσο μεγάλη καύλα! Χωρίστηκαν για λίγο και μ' ένα ύφος προσμονής κοιτάχτηκαν στα μάτια.

Αγκαλιάστηκαν ξανά κι άρχισαν να φιλιούνται καυτά και παθιασμένα με τις γλώσσες τους να σμίγουν σ’ ένα τρελό χορό. Ένιωσε τα χέρια του να χαϊδεύουν το στήθος της κάνοντάς την ν’ αναστενάξει από ηδονή. Έβαλε τα χέρια του μέσα από το αμάνικο φόρεμα και χάιδεψε το σφιχτό και στητό στήθος της με τις καυλωμένες από τα χάδια του ρώγες. Έγειρε πίσω απολαμβάνοντας την αίσθηση των ανδρικών χεριών πάνω της μετά από τόσον καιρό, όμως πολύ περισσότερο το απολάμβανε το ότι αυτά τα χέρια ήταν του νεαρού φοιτητή. Στη φαρέτρα του μπορεί να μην υπάρχουν σούπερ σέξι λόγια, αλλά το ακαταμάχητο χαμόγελό του είναι αρκετό σαν όπλο για να την πάει εκεί που θέλει και μάλιστα με την πλήρη συγκατάθεσή της, να παραδοθεί αμαχητί στην παιχνιδιάρικη γοητεία του που της δημιουργεί έντονη ερωτική έλξη. Ενώ όλα έδειχναν χαλαρά και η Αλέκα θεωρούσε ότι δεν της «την πέφτει», την αιφνιδίασε με το τόσο παθιασμένο φιλί που έχασε το έδαφος. Δεν του το 'χε τόσο πάθος, κι εκείνη την ώρα η ένταση στο βλέμμα του κι όλο του στυλ την κάνουν να θέλει να τον κολλήσει πάνω της και να του φωνάξει «δέχομαι»...

Φοίβος: Αυτό ήθελα να στο κάνω από την πρώτη στιγμή που σε γνώρισα κι όχι μόνο αυτό! Η ευθυμία τους έχει εξαφανιστεί. 'Έχει αντικατασταθεί από ένα βλέμμα πιο σκοτεινό γεμάτο υπονοούμενα. Αφού μείνανε κάμποση ώρα να φιλιούνται.

Αλέκα: Αγόρι μου!… του ψιθύριζε. 

Ο Φοίβος μπορεί να φαινόταν συγκρατημένος και σοβαρός, αλλά τα φαινόμενα απατούν. Ευθύς και άμεσος, μάλλον επειδή δε θέλει να χάνει το χρόνο του με παιχνιδάκια, την προσεγγίζει και της λέει αυτά ακριβώς που σκέφτεται.

Φοίβος: Σε θέλω! Σε θέλω τρελά. 

Αλέκα: Κι εγώ μωρό μου σε θέλω. Πρέπει όμως να προσέχουμε ιδιαίτερα, δεν πρέπει να δώσουμε αφορμή για υποψίες και να μας κουβεντιάζουν. Αγαπώ την οικογένεια μου και δεν θέλω να τη χαλάσω. Φυσικά και είναι πάντα μια καλή ευκαιρία να βρισκόμαστε και να γαμιόμαστε όποτε μας δίνεται η ευκαιρία, μα η σχέση μας να μην μας επηρεάζει αρνητικά στο γάμο μου.

Τα χείλη τους έσμιξαν πάλι βίαια καθώς το χέρι της αναζητούσε αυτό που ήθελε μέσα από το παντελόνι του. Τα χέρια του τυλίχτηκαν στη μέση της, θηλυκώνοντας τα σώματά τους, καθώς τα στόματα τους δαγκώνονταν λαίμαργα. Ανυπομονησία ξέσπασε ανάμεσά τους, και τα δυνατά χέρια του Φοίβου γλίστρησαν στον κορμό της, έπιασαν τους γλουτούς της και την ανασήκωσαν με ευκολία. Το σώμα της κατάλαβε τι της ζητούσε και ανταποκρίθηκε. Τα πόδια της τυλίχτηκαν αυτόματα γύρω από τη μέση του, εκείνος γύρισε στο πλάι και με δυο βήματα την κόλλησε στον τοίχο, και άρχισε να τη σπρώχνει τρίβοντας το σκληρό πούτσο του στην κοιλότητα που σχημάτιζε το ρούχο της. Ηδονή και λαχτάρα σφυροκοπούσαν μέσα της και ξεφυσούσε στο στόμα του, εκλιπαρώντας τον σιωπηλά να της δώσει κι άλλο. 

Φοίβος: Δε μπορώ να κρατηθώ άλλο. Τι διαλέγουμε μωρό μου τώρα; Κρεβάτι ή φαγητό; μουρμουρίζει προσπαθώντας να συνέλθει απ’ την έξαψη.

Αλέκα: Γάμησε το, το φαγητό! και βογκάει. Η καύλα της ήταν έκδηλη από τα νύχια των ποδιών της μέχρι-μέχρι την τελευταία τρίχα των μαλλιών της! Πάμε στο κρεβάτι μου, θέλω να σε γευτώ ολόκληρο, θέλω να νιώσω την καύλα σου μέσα μου. Ο άνδρας μου λείπει καιρό, οι ορμές μου στο φουλ και καθώς δεν έχω ποτέ βγει με έναν άλλον άνδρα, η αδρεναλίνη μου είναι στα φόρτε της, όπως και οι ορέξεις μου. Το μουνί μου καίγεται από καύλα και ζητάει τον πούτσο σου να σβήσει την φωτιά του.  Εννοώ ότι είναι προτιμότερο να με «πάρεις» κανονικά, παρά να τον παίζεις για πάρτη μου καυλιάρικο αγοράκι μου. Αυτή τη στιγμή πόσο θέλω να μου κάνεις έρωτα, να μπεις μέσα μου όπως η νικοτίνη από το τσιγάρο, που δεν πρέπει αλλά την θέλουμε. Να σε νιώσω μέσα μου να με καις και να μείνεις μέσα μου όσο αντέξω, όπως ο καπνός. Έτσι σε θέλω, μέσα μου και ας μην πρέπει, κολλημένο στο σώμα μου να νιώθω την θερμοκρασία σου. Να με αγγίζεις για να νιώσω πόσο σε θέλω ξανά. Και ξανά... Έτσι θέλω να είναι..  Λοιπόν, μπορείς, πιστεύεις να μου κάνεις τέτοιον έρωτα;  

Ο Φοίβος ένιωσε να ψηλώνει κατά δέκα εκατοστά, αποφασισμένος να παίξει το ρόλο του επιβήτορα, κι όπου βγει. 

Φοίβος:  Μουνάρα μου, είσαι καύλα! Είμαι πολύ καυλωμένος, Μωρό μου και δε σκέπτομαι τίποτε άλλο παρά πώς να σε γαμήσω ατέλειωτα. Φύγαμε!, είπε ξαφνικά. Της χαϊδεύει το μάγουλο, περνώντας ανάλαφρα τον αντίχειρά του από το κάτω χείλος της, και χαμογελάει, με τα μάτια του να λάμπουν με αισθησιακές υποσχέσεις.

Αλέκα: Μισό λεπτό να σβήσω την κουζίνα. Το γεύμα μπορεί να μας περιμένει αργότερα. Έσβησε το φούρνο και προχώρησε προς το σαλόνι αργά και νωχελικά λικνίζοντας το κορμί της και κουνώντας προκλητικά τους γοφούς της, μ’ ένα πονηρό χαμόγελο και μισάνοιχτα χείλη.

Πιάνονται χέρι χέρι και ανεβαίνουν τη σκάλα που οδηγεί στη κρεβατοκάμαρα. Στο κατώφλι του υπνοδωματίου, ρυθμίζει τον διακόπτη στον τοίχο έτσι που το δωμάτιο φωτίζεται μόνο από τις λάμπες στα κομοδίνα με χαμηλό φωτισμό. 

Τον ξαπλώνει στο κρεβάτι, με γρήγορες κινήσεις άνοιξε το φερμουάρ του παντελονιού, πιάνει το παντελόνι και το σλιπάκι του, τα κατεβάζει και γονατίζει στο πάτωμα. Ο Φοίβος σηκώνει ένα ένα τα πόδια, τα βγάζει και τα κλοτσάει στην άκρη. Το βλέμμα της καρφώνεται στο σηκωμένο πέος του. Ένας όμορφος μισοσηκωμένος χονδρός πούτσος πετάχτηκε μπρος στα μάτια της. 

Αλέκα: Πω πω ρε μωρό μου! Τι μεγάλο που τον έχεις!

Μην μπορώντας να συγκρατήσει τον εαυτό της άλλο, γονάτισε ανάμεσα στα πόδια του και τύλιξε τα δάχτυλα γύρω από το καυλί του και χωρίς κανένα δισταγμό το πιάνει και ακουμπάει στην κεφαλή του τα χείλη της. Άρχισε απαλά να γλείφει κυκλικά το κεφάλι της ψωλής και μετά όλη από πάνω μέχρι τ’ αρχίδια και μέσα σε ελάχιστο χρόνο τον σήκωσε σ' όλο του το μεγαλείο. Στη συνέχεια τον βάζει αργά – αργά στο στόμα της, ακούγοντας το μουρμουρητό ευχαρίστησης του, που γινόταν δυνατότερο καθώς τον έπαιρνε στο στόμα της όλο και πιο βαθιά μέχρι το λαιμό της.

Ο φοιτητής τρέμει ολόκληρος, αφήνει ένα βογκητό και το κορμί του τεντώνεται μόλις νιώθει να τον εγκλωβίζει μέσα στο στόμα της. Πιάνει μια τούφα από τα μαλλιά της και τα κρατάει λες και θέλει από κάπου να πιαστεί. 

Φοίβος: Αλέκα, με ερεθίζεις πολύ με αυτό που κάνεις. Το στόμα σου είναι πολύ ζεστό και υγρό... πολύ απαλό. 

Η Αλέκα ξέρει το μονοπάτι που οδηγεί σ' εκείνη την ξεχωριστή αίσθηση ρίγους, εκείνη την ανατριχίλα που ερεθίζει το μυαλό και που απλώνεται στο κορμί του. Κινεί ρυθμικά τη γλώσσα της στην κάτω πλευρά του φαλλού του, αποτραβιέται λίγο, γλείφει την κεφαλή και μετά τον ξαναπαίρνει ολόκληρο μέσα στο στόμα της. Νιώθει τις πρώτες σταγόνες σπέρματος να κυλούν στη γλώσσα της. Τις καταπίνει λαίμαργα και αρχίζει να κινεί ρυθμικά το στόμα της. Τον ρουφάει δυνατά και τον βάζει όσο πιο βαθιά μπορεί μέσα της. 

Φοίβος: Μωρό μου, είσαι καταπληκτική. Ξέρεις να ρουφάς και να γλείφεις τέλεια. Ευχαριστημένη που κατάφερε να του χαρίζει ηδονή, πιάνει γερά το μηρό του, τον τραβάει προς το μέρος της και προσπαθεί να πάρει ακόμα πιο βαθιά μέσα της το πέος του. Ο Φοίβος μουγκρίζει από ηδονή. Πιάνει το κεφάλι της, μπήγει τα δάχτυλά του μέσα στα μαλλιά της κι αρχίζει να κάνει ρυθμικές κινήσεις μέσα έξω στο στόμα της. Ομορφιά μου, με τρελαίνεις! Πρέπει να σταματήσουμε όμως γιατί αλλιώς θα τελειώσω! Προσπαθεί να αποτραβηχτεί και να βγάλει το πέος του από το στόμα της. 

Η Αλέκα σηκώνει το βλέμμα της και τον κοιτάζει. Ο Φοίβος κουνάει αρνητικά το κεφάλι του και της χαϊδεύει τα μαλλιά και ύστερα το μάγουλο. 

Φοίβος: Την επόμενη φορά μάτια μου. Δεν θέλω τώρα να χύσω στο στόμα σου. Αργότερα τώρα θα ήθελα να γαμήσω και να τελειώσω μέσα στο λαχταριστό μουνάκι σου. 

Η Αλέκα ρουφάει απαλά το πέος του, του δίνει ένα τελευταίο φιλί, και μετά τον αφήνει να την βοηθήσει να σταθεί όρθια. Τα μάτια του Φοίβου πετούν φωτιά. Ξέρει πόσο δύσκολο ήταν γι’ αυτόν να σταματήσουν λίγο πριν την εκσπερμάτωση.

Ανασηκώθηκε όρθια εμπρός στο κρεβάτι και μπροστά στα μάτια του καυλωμένου νεαρού με γρήγορες κινήσεις κατέβασε και έβγαλε το όμορφο δαντελένιο κιλοτάκι της αναστενάζοντας και αναπνέοντας βαθιά απ’ την καύλα και αφήνει το φλοράλ ελαφρύ αμάνικο φουστάνι της να πέσει χάμω. Έμεινε γυμνή.

Η καρδιά του κόντευε να σπάσει, καθώς για στιγμή απόμεινε απλός θεατής. Η θέα του τρυφερού νεανικού μουνιού της τίναξε σαν ηλεκτρικό ρεύμα τον ήδη πρησμένο πούτσο του. Η κυρία ήταν το κάτι άλλο. Δύο υπέροχα βυζιά στρογγυλά και μεγάλα χωρίς όμως να είναι πεσμένα ήταν στολισμένα με δύο θεόρατες σκουρόχρωμες ρώγες που κοίταγαν στο θεό. Η κοιλιά της ήταν εντελώς επίπεδη, οι γοφοί της τορνευτοί με τέλειες αναλογίες και το και το μουνί της ξεδιπλώθηκε μπροστά του με  το τρίχωμα του  πυκνό μαύρο και γυάλιζε σαν μετάξι, πεινασμένο δυνατό και έμπειρο.

Τα μάτια του καρφωνόταν πάνω στο cameltoe μουνάκι της και στα πρησμένα μουνόχειλα της που αναδύονταν ανάμεσα στις μεταξένιες μουνότριχες της.   

Φοίβος: Είσαι τόσο όμορφη και ελκυστική! Υπάρχει τόσο σεξαπίλ μέσα σου, με ελκύει και σε κάνει απίστευτα θηλυκή! Είσαι ο σέξι θησαυρός που είχα την τύχη να βρω! 

Αλέκα: Αισθάνομαι ότι καίω ολόκληρη και το μουνί μου έχει πολλές καύλες θέλει γαμήσι εδώ και τώρα, θέλει τον πούτσο σου μέσα του όσο το δυνατόν το συντομότερο. Έχω πάρει φωτιά, καίγομαι αγορίνα μου.  Το καυλί του νεαρού που κρατούσε σφιχτά στο χέρι της μεγάλωσε και σκλήρυνε κι άλλο. Ποτέ της δεν φανταζόταν ότι θα άγγιζε έτσι άλλον πούτσο εκτός από του Ερμή της. Τώρα όμως δεν μπορούσε να κάνει πίσω καθώς ένιωθε την παλάμη της να ζεματάει απ’ το άγγιγμα στο καυλί του νεαρού άντρα.

Αλέκα: Μμμμ! τον έπιασε απαλά στα χέρια της! Ο Φοίβος το μόνο που έκανε είναι να βγάζει διάφορους βρυχηθμούς ενώ εκείνη έγλειφε τις παλάμες της για να του τον σαλιώσει. Χωρίς να χάσει λεπτό αρχίζει να τον παίζει με την παλάμη της. Ο Φοίβος  βογκούσε από ευχαρίστηση και ηδονή είχε καυλώσει απίστευτα, αλλά εκείνη συνεχίζει να τον παίζει.

Αλέκα: Πες μου αγόρι μου σ΄ αρέσει αυτό που σου κάνω; Το κάνω καλά; Τα κοριτσάκια που μπλέκεις στα κάνουν αυτά αγόρι μου;

Φοίβος: Όχι μωρό μου! Όχι! Εσύ ξέρεις να γαμιέσαι και, να φτιάχνεις έναν άντρα!

Αλέκα: Τι θα ήθελες να μου κάνεις τώρα;

Φοίβος: Να σε γαμήσω!.

Αλέκα: Τι;

Φοίβος: Να σε γαμήσω!!

Αλέκα: Αυτό δεν γίνετε και το ξέρεις! Κάτσε φρόνιμος και μείνε ακίνητος αγόρι μου εγώ θα σε γαμήσω.... ψιθύρισε.  Αποφάσισε να πάρει τον νεαρό σαν αμαζόνα, για να ελέγχει καλύτερα τη διείσδυση. 

Χρειάστηκε να περάσουν λίγα δευτερόλεπτα μέχρι ο νεαρός να καταλάβει τι εννοούσε. 

Αλέκα: Έτσι και μας πάρουν χαμπάρι θα μας σκοτώσουν και τους δυο… του μουρμουρίζει καθώς τον καβάλησε και εκείνος έπιασε τον πισινό της όπως αυτή προσπαθούσε να οδηγήσει το καυλί του τώρα με κατεύθυνση το μουνί της.

Ο νεαρός φοιτητής χάθηκε για μερικά δευτερόλεπτα. Αυτή η ιδέα του άρεσε πολύ. Επιτέλους αυτή η γυναίκα που τόσο ποθούσε ασχολιόταν και λίγο μαζί του. Απ' όταν την είδε για πρώτη φορά ήθελε τόσο πολύ να γαμηθεί μαζί της που θα δεχόταν να του κάνει ότι γούσταρε. 

Πριν καν ο Φοίβος προλάβει να συνειδητοποιήσει τι συνέβαινε, εκείνη τον είχε ήδη καβαλήσει και χαϊδολογιόταν πάνω στον πούτσο του, που του είχε σηκωθεί σε στάση προσοχής. Η Αλέκα έκατσε κατευθείαν πάνω του χωρίς καν να σκεφτεί τίποτα κράτησε σταθερά τον πούτσο του και τον βύθισε αργά μέσα στο μουσκεμένο μουνί της. Η πούτσα του γλίστρησε εύκολα μέσα της. Τα υγρά μουνόχειλα της Αλέκας τον δέχτηκαν με χαρά, ο νεαρός νόμιζε ότι ζούσε σε όνειρο. Η χημεία τους φάνηκε από την πρώτη στιγμή, τα κορμιά τους συγχρονίστηκαν αμέσως.

Αλέκα: Ξέσχισε με λεβέντη μου, πάρε με σε θέλω.  Και οι δύο μούγκριζαν όπως εκείνη τον οδηγούσε καβαλάρισσα. Ένα χαμόγελο απόλαυσης ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο της σα να βρήκε αυτό που ήθελε μετά από καιρό. Το χαμόγελο μετατράπηκε σε ένα καυλωμένο βλέμμα ενώ άρχιζε να χοροπηδάει στον πούτσο του με τα βυζιά της ελεύθερα να χοροπηδάν μαζί της και να κτυπούν μεταξύ τους σαν ισπανικές κλακέτες καθώς κουνιόταν καυλωμένη, τα πλούσια βυζιά της χόρευαν υπέροχα και ο Φοίβος δε χόρταινε να τα βλέπει. Ήταν πανέμορφα. Μεγάλα, αλλά ακόμα στητά, με δυο μεγάλες καφετιές ρώγες, που ταίριαζαν υπέροχα πάνω τους. Αφού χόρτασαν απ’ αυτά τα μάτια του, τα χέρια του ανέλαβαν έργο τα χούφτωσε κι άρχισε να τα χαϊδεύει πρώτα με ανοιχτές παλάμες, έτσι που οι ρώγες σκλήρυναν ακόμα περισσότερο κι ένιωσε την υγρασία γύρω απ’ τον πούτσο του να αυξάνεται. 

Αλέκα: Πες μου καύλα μου, πες μου; Στην πηδάω καλά την πούτσα σου αγορίνα μου;

Φοίβος: Αμαζόνα μου! Η απόλυτη καύλα είσαι εσύ!

Αλέκα: Είναι μέσα μωρό μου! Τώρα πια είναι όλος δικός μου! Τον πήρε όλο μέσα του το μουνάκι μου μωρό μου! Και άρχισε να ανεβοκατεβαίνει με αργές κινήσεις, γλιστρώντας μαλακά το αιδοίο της πάνω κάτω στο ερεθισμένο πέος, απολαμβάνοντας μια λεπτή ηδονή αυτή τη φορά: η νηνεμία μετά την καταιγίδα. Ο Φοίβος της χαμογελούσε ικανοποιημένος που την έβλεπε να αγκομαχάει και να λαχανιάζει. Ήταν φανερό ότι διψούσε από πόθο. Της χούφτωνε γερά τα οπίσθια, έμπηγε τα δυνατά δάχτυλά του στο ψαχνό των γλουτών της. Έπειτα τον έπιασαν οι αρσενικές ορμές. Ύστερα από λίγα λεπτά δεν μπορούσε πια να συγκρατηθεί και ανταποκρινόταν σε κάθε της κίνηση με δυνατές ωθήσεις της λεκάνης του. Η Αλέκα δεν μπορούσε να συγκρατήσει τις κραυγές της. Ένιωθε κάτι παράξενο να γεννιέται βαθιά μέσα στην κοιλιά της, κάτι που επιτέλους το ξυπνούσε το φοβερό ραβδί του νεαρού. Ποτέ πριν δεν είχε νιώσει έτσι. Ήταν δυνατό σαν κλειτοριδικός οργασμός, που όμως δεν ερχόταν σιγά σιγά, απλώς η κορύφωση της ηδονής έφτανε επίμονα και σταθερά. Η Αλέκα δάγκωσε το μαξιλάρι για να πνίξει τις κραυγές της. Δάκρυα κυλούσαν στα μάγουλά της. Δεν άντεχε άλλο την ηδονή, θα έσκαγε. 

Φοίβος: Μωρό μου.! Δε θα αντέξω άλλο θα τελειώσω! Θέλω να αδειάσω το σπέρμα μου… Μωρό μου.

Αλέκα: Δώστα μου όλα μέσα αγορίνα μου! Ελα δω στα μου μη φοβάσαι, παίρνω προφύλαξη.

Ο Φοίβος κάνει ότι του ζητάει, γι’ αυτό αρχίζει να αυξάνει ρυθμό και ένταση όλο και πιο γρήγορα όλο και πιο δυνατά καρφώνεται μέσα στο υγρό μουνάκι της. Κάθε φορά που μπαίνει μέσα της, ακούγεται ο χαρακτηριστικός ήχος όταν το σώμα του χτυπάει το δικό της.

Φοίβος: Νάτο-νάτο έρχομαι Μωρό μου! Χύνω καύλα μου, χύνω βαθιά μέσα σου…

Αλέκα: Έλα μωρό μου… Ναι.. ναι! Τα νιώθω αγορίνα μου. Τι καύλα είναι αυτή! φωνάζει βιώνοντας εκρήξεις ευχαρίστησης και σπρώχνει με δύναμη την λεκάνη της προς τα μπρος και τον πήρε όλο τον πούτσο βαθιά στο Μουνί της!

Ο Φοίβος άρχισε να χύνει ενώ κάρφωνε το μουνί της πάνω στο καυλί του δυνατά. Την αγκάλιασε σφιχτά πάνω του και πίεσε όλο τον πούτσο του μέσα μέχρι τα αρχίδια νιώθοντας τις ριπές σπέρματος να φεύγουν ώσπου οι στροφές του έπεσαν και μέσα από μερικά φιλιά και χαμόγελα ανακτήσανε τις φυσιολογικές αναπνοές τους. Του έδωσε ένα φιλί στο στόμα γελώντας μ΄ ευχαρίστηση και του είπε ότι δεν τελειώσανε ακόμη. Εντάξει, λογικό είναι στην ηλικία σου να μην μπορείς να κρατηθείς πολύ. Τουλάχιστον το ευχαριστήθηκες; 

Αντάλλαξαν λίγα λόγια συνενοχής καθισμένοι οκλαδόν στο κρεβάτι. Από τα ακροβατικά, πεινούσαν σαν λύκοι. Η Αλέκα παραξενεύτηκε που ένιωθε τόσο άνετα μαζί του. Τόσο εύκολο ήταν λοιπόν να γαμιέσαι μ’ έναν εραστή; Έπειτα ήρθε η στιγμή που ένα χάδι, μια λέξη, ένα βλέμμα τούς άνοιξε πάλι την όρεξη να ξαναρχίσουν. Ο νεαρός βρισκόταν στο έλεος της, μπορούσε να τον κάνει ό,τι ήθελε. Εκείνη οδηγούσε το χορό τώρα. 

Φοίβος: Είσαι πολύ τρυφερός άνθρωπος.

Αλέκα: Κι εσύ είσαι μια γλύκα μωρό μου! 

Στη συνέχεια έγειρε τότε στο αυτί του και του είπε. Νόμιζες πως τελειώσαμε μωρό μου, έχω πολλές καύλες και δύσκολα θα ξεμπερδέψεις μαζί μου του λέει και του κλείνει πονηρά το μάτι συνεχίζοντας να του χαϊδεύει την πούτσα του που την ένιωσε να του ξανασηκώνεται. 

Γερό παλικάρι όπως ήταν, σε λίγα λεπτά η πούτσα του ήταν σκληρή και έτοιμη για δράση και πάλι.

Αλέκα: Ωπ! τι έχουμε εδώ; του λέει. Έχεις και ωραίο εργαλείο ανάθεμά σε. Σε βλέπω πάλι φουσκωμένο. Τι γίνεται εκεί κάτω; Πάλι τσιτώθηκε;

Φοίβος: Ξανακαύλωσα Μωρό μου, της είπε με πιο πολύ θάρρος τώρα. Άφησε τα δάχτυλά του να μπλεχτούν στις πυκνές της μουνότριχες. Η Αλέκα άνοιξε διάπλατα τα πόδια της για να τον διευκολύνει περισσότερο. Ο νεαρός γονάτισε επάνω της στηρίζοντας το βάρος του στους αγκώνες του και τα γόνατά του.

Φοίβος: Είσαι πολύ όμορφη! παραδέχτηκε. 

Αλέκα: Κι εσύ είσαι σέξι άντρας! του είπε λιγωμένη. Κοίταξε χαμηλά ανάμεσα στα κορμιά τους και είδε τη σκληρή ψωλάρα του να κρέμεται πάνω από το βουναλάκι του μουνιού της. O Φοίβος στηρίχτηκε στα γόνατά του και άπλωσε τα χέρια του στα μαλλιά της Αλέκας. Της χάιδεψε τις μπούκλες των μαλλιών της και μετά κατέβασε τα χέρια του στις υπέροχες βυζάρες της. Τις χούφτωσε και άρχισε να της χαϊδεύει δυνατά.

Αλέκα: Ει! πιο σιγά! Πιο σιγά... Τουλάχιστον τώρα στην αρχή! τον παρακάλεσε η Αλέκα.

Φοίβος: Πώς να ηρεμήσω μ’ αυτές της βυζάρες ματάκια μου!», είπε ξετρελαμένος.

Έκλεισε ανάμεσα στα δάχτυλά του τις σκουρόχρωμες ρώγες της κι άρχισε να τις τρίβει. Μετά έσκυψε το κεφάλι του και φίλησε μια - μια τις πρησμένες ρώγες της. Άνοιξε το στόμα του, ρούφηξε μέσα όσο περισσότερο βυζί χωρούσε και άφησε τη γλώσσα του να χορέψει πάνω κάτω στην ρώγα της γυναίκας.

Αλέκα: Αααααχχχχ…», αναστέναξε με πάθος. Μμμμ... Μ’ αρέσει! Ρούφα και το άλλο το βυζί μου παίδαρε!! Γλείψ’ τις μου και τις δυο!

Η Αλέκα ένιωθε πολύ περήφανη για τις βυζάρες της και ειδικά το ευχαριστιόταν όταν όλοι οι άντρες ξετρελαίνονταν γι’ αυτά. Πρώτα ο άνδρας της ο Ερμής μετά ο σπασίκλας κουμπάρος της και τέλος αυτός ο υπέροχος νεαρός φοιτητής. Ο  Φοίβος έγλειφε το βυζί της Αλέκας με την υπέροχη γλώσσα του. Η Αλέκα ένιωθε καυτή την γλώσσα του να της ζεματάει την καυλωμένη της σάρκα.

Αλέκα: Έτσι… Γλείψε με!  τον ικέτευε φωνάζοντας σχεδόν.

Ο  Φοίβος επιτέθηκε στα βυζιά της λαίμαργα. Απολάμβανε την σφιχτή και τρυφερή σάρκα της ζουλώντας με τα δυο του χέρια, γλείφοντας και δαγκώνοντας. Κύματα ηδονής πλημμύρισαν το κορμί της Αλέκας. Τα ζουμιά στο μουνί της έτρεχαν ασυγκράτητα. Τα μουνόχειλα της τρεμούλιαζαν και ανοιγόκλειναν μόνα τους απ’ την καύλα. 

Αλέκα: Αχ! Σε παρακαλώ!... Έλα, γλείψε μου και το μουνί μου! Έλα κούκλε μου, τρίψε μου τις βυζάρες με τα χέρια σου και φάε μου το μουνί! Αχ! Έχω καυλώσει παίδαρε! Έχω μουσκέψει απ’ την καύλα! Γλείψε τα ζουμιά μου με την γλώσσα σου Μωρό μου!

Η Αλέκα του γρατζουνούσε τώρα με τα νύχια της την πλάτη, κουνούσε τους γοφούς της και σήκωνε το μουνί της προς το μέρος του για να τον προκαλέσει. O Φοίβος κατέβασε το καστανόξανθο κεφάλι του στις σγουρές πυκνές μουνότριχες της Αλέκας. Είχε καυλώσει και αυτός και δεν άργησε η στιγμή που έχωσε την γλώσσα του μέσα στο μουσκεμένο μουνάκι της Αλέκας και σκέφτηκε πως δεν είχε δει ξανά πιο πρησμένα μουνόχειλα.

 Άρχισε να της γλείφει και να της ρουφάει τις μουνότριχες. Είχε ακούσει ότι πίσω από κάθε μουνότριχα κρυβόταν υπερευαίσθητα νεύρα που έφεραν την Αλέκα στο χείλος της λιποθυμίας από τον ερεθισμό που της χάριζε. Μέσα της νιώθει μια φωτιά να ανάβει. Υγραίνεται. Τον ποθεί. Και βογκάει από έντονη επιθυμία και πόθο.  

Η Αλέκα κόντευε να ουρλιάξει από την ηδονή που ένιωθε. Τότε ο πανέμορφος νεαρός άφησε την καυτή γλώσσα του να γλιστρήσει κάτω και να χωθεί ανάμεσα στα παχιά της μουνόχειλα. Η μαλακή σάρκα του μουνιού της χώρισε στα δυο και η ροδαλή επιδερμίδα φάνηκε. Ο  Φοίβος έγλειψε το μουνί της Αλέκας από κάτω μέχρι πάνω με το πλάτος της γλώσσας του. Τα ζουμιά της κοπέλας έτρεχαν τώρα σαν σιντριβάνι!

Το βλέμμα του σκοτεινιάζει καθώς κολλάει τα χείλη του στο αιδοίο της. Ύστερα αρχίζει να γλείφει αργά την κλειτορίδα της, με το βλέμμα του πάντα καρφωμένο στο δικό της. «Μμμ. Πολύ γλυκιά γεύση, μωρό μου», μουρμουρίζει. Η Αλέκα μένει καθηλωμένη. Την ξετρελαίνει που τον κοιτάζει να της κάνει γλυφομούνι. Μεγαλώνει τον πόθο που σκορπίζει μέσα της το άγγιγμα του σε βαθμό που δεν μπορούσε να φανταστεί. Είναι αισθησιακό να βλέπει τη γλώσσα του Φοίβου να κινείται πάνω στο πιο ευαίσθητο σημείο του σώματός της και με τόσο ερεθιστικό τρόπο. Και βλέποντας στο πρόσωπό του την ικανοποίηση, κινδυνεύει να χάσει τον έλεγχο. Πιάνει το σεντόνι και το σφίγγει γερά μόλις νιώθει την καυτή ανάσα του πάνω στην ήδη φλογισμένη κλειτορίδα της. Ερεθίζεται ακόμη πιο πολύ και πιο έντονα. Τον θέλει μέσα της αυτή τη στιγμή. Ο Φοίβος βάζει μέσα της ένα δάχτυλό του, ενώ συνεχίζει να τη γλείφει με μανία με τη γλώσσα του. Το αιδοίο της σφίγγεται γύρω από το δάχτυλό του.

Αλέκα: !»,Ωωχχ! βόγκηξε που δεν άντεχε την καύλα από το γλειφομούνι του Φοίβου.

Η Αλέκα θυμήθηκε ότι αυτή την χαρά και την ηδονή του γλειφομουνιού της ότι την είχε διδάξει πρώτη η ξαδέρφη της η Ευτέρπη, μετά ο άνδρας της ο Ερμής και τώρα αυτός ο ερωτικά πεινασμένος και υπέροχος νεαρός φοιτητής.

Αλέκα: Χώσε την γλωσσάρα σου μέσα μου! Γάμησε το μουνί μου με την γλώσσα σου! Έλα! Γάμα με, με την γλωσσάρα σου! Χώσ’ την μου όλη μέσα!!!

Ο Φοίβος υπάκουσε στις οδηγίες της Αλέκας 'έχωσε την γλώσσα του μέσα έξω στην καυτή της μουνότρυπα με αυξανόμενο ρυθμό και γεύτηκε τα ηδονικά ζουμιά της. Τα μουνί της Αλέκας άνοιξε διάπλατα από μόνο του για να μπορέσει η γλώσσα του Φοίβου να χωθεί μέχρι τον πάτο της. Η κοπέλα κουνιόταν, γρύλιζε, μούγκριζε και βογκούσε από ηδονή. Οι μυς του μουνιού της σφίχτηκαν πάνω στην υπέροχη γλώσσα του  Φοίβου για να του την φυλακίσουν μέσα της.

Αλέκα: Μμμμ… Αχ καύλα μου τι μου κάνεις; Με πεθαίνεις!, βόγκηξε ενώ τα μάτια της είχαν γουρλώσει.

Το βλέμμα του τρεμοπαίζει καθώς την κοιτάζει. Ανάβει περισσότερο καθώς βάζει μέσα της κι ένα δεύτερο δάχτυλό του κι αρχίζει να τα κινεί ρυθμικά μέσα έξω. Και ταυτόχρονα συνεχίζει το ερεθιστικό και απολαυστικό χάδι με τη γλώσσα του και η Αλέκα με κομμένη ανάσα σφίγγει μόνη της τα στήθη της, ενώ μέσα της η ερωτική ένταση αυξάνεται. Το αιδοίο της σφίγγεται δυνατά καθώς ο Φοίβος συνεχίζει να τη γλείφει σαν τρελός. 

Αλέκα: Αχ! Έλα αγόρι μου! Τώρα σε θέλω μωρό μου να με γαμήσεις και να μου λες τι θα μου κάνεις.!  Έλα κούκλε μου. Χώσε μου την ψωλάρα σου στο μουνί μου. Θέλω να με γαμήσεις μωρό μου. Δεν αντέχω άλλο, Θέλω να νιώσω μέσα μου την πούτσα σου! Γάμα με! Σκίσε με! 

Φοίβος:  Με θέλεις μέσα σου; ρωτάει σιγανά, στέλνοντας απαλές δονήσεις στο καυτό σημείο της.

Αλέκα:  Ναι... ναι, λέει με πνιχτή φωνή. Ναι, έλα. πάρε με! Έλα, τι περιμένεις; Μπες! Ξέσκισε με! Το θέλω πολύ! Το θέλω!

Ο πούτσος του Φοίβου είχε ξαναμεγαλώσει σε απίστευτα μικρό διάστημα. Ο νεαρός ήταν πολύ δυνατός γαμιάς!  Πλησίασε το πουτσοκέφαλο του και έψαξε την τρύπα της Αλέκας. Όταν τη βρήκε έσπρωξε το τεράστιο όργανό του μέσα.

Μπήκε με τη μια, μέσα. Η Αλέκα τον δέχτηκε χωρίς καν να φωνάξει. Έμεινε με το στόμα ανοιχτό! Αυτός άρχισε να τη γαμάει με αργό αλλά πολύ δυνατό ρυθμό. Η Αλέκα κρατούσε αντίσταση για να δέχεται όλο το όργανο μέσα της. 

Ξανάρχισαν το γαμήσι με την Αλέκα τώρα από κάτω να πλέει στον έβδομο ουρανό με το καυλί του  Φοίβου χωμένο όλο μέσα της. Έμπλεξε τα πόδια της πίσω απ’ την πλάτη του νεαρού γαμιά της, τύλιξε τα χέρια της γύρω απ’ τον λαιμό του και γαντζωμένη έτσι πάνω του τον τράβηξε όσο πιο κοντά της μπορούσε.  και αυτός χώθηκε όσο πιο βαθιά μέσα της μπορούσε και άρχισαν να κουνιούνται ξέφρενα.

Αλέκα: Κι άλλο! Πιο δυνατά! Γάμα με! Ωωωωχχ!! Σκίσε με!!! Έτσι!!! Χώσε την ψωλάρα σου όσο πιο βαθιά μπορείς στη μουνάρα μου!, φώναζε ενώ τα καστανοκόκκινα  μαλλιά της κυμάτιζαν αφού το κεφάλι της ανεβοκατέβαινε στο ρυθμό τους.

Φοίβος: Ωοο! Καύλα μου είμαι όλος μέσα σου! Τι μουνάρα είσαι συ! Σε γαμάω, σε γαμάω μουνάρα μου!

Αλέκα:  Έτσι παίδαρε μου! Αυτό είναι γαμήσι!  Ααααχχ! Μμμμ… Τι πούτσος είναι αυτός! Κι άλλο! Βάλτον μέσα κι άλλο. Σκίσε με! Κάνε με να λιώσω από καύλα! Με παλουκώνεις. Τι πούτσος! Ααααχχ!!! Κι εγώ προσπαθούσα να παρηγορηθώ τόσο καιρό μονάχη μου. Το γαμήσι για να το ευχαριστηθείς θέλει εργαλείο! Αυτός είναι πούτσος! Με ξεσκίζει! Με ανοίγει! και είναι τόσο ωραίο! Καύλωσα μωρό μου! Κάνε με να χύσω. Γάμα με! Είμαι δικιά σου. Το ερεθισμένο μουνάκι μου θέλει γαμήσι!

Και όσο εκείνος, με ορμή έμπαινε μέσα της και τη σφυροκοπούσε, η Αλέκα το απολαμβάνει, χωρίς ενοχές, μουγκρίζοντας σαν πορνοστάρ σε τσόντα όταν ένιωθε να της ανοίγει το μουνί και να μπαίνει βαθιά μέσα της. Ο πούτσος του εμφανιζόταν τώρα υγρός και γυαλιστερός και στη συνέχεια τον κατάπινε πάλι το μουνί της που καιγόταν από καύλα όπως της τον χτυπούσε μέσα της και του έλεγε πως ο άνδρας της δεν είχε ούτε μία φορά μπει τόσο βαθιά μέσα της όπως αυτός τώρα.

Αλέκα: Μανάρι μου! Λιώνει το μουνάκι μου για σένα! Κάντο ότι θες μωρό μου. Γάμησε το μέχρι να μην μπορώ να κουνηθώ. Πως μ’ έκανες να καυλώνω τόσο; Να με γαμάς και να μην χορταίνω γαμήσι; Έλα λοιπόν παίδαρε!! Γάμα με! Σκίσε με! Χώσε μου την πούτσα σου βαθιά στο μουνί μου! Γάμα με, μέχρι να φωνάξω να σταματήσεις! Και τότε μην με ακούσεις! Μην σταματάς να με γαμάς! Γάμα με ατελείωτα!

Κανένας άλλος άνδρας δε μου έχει κάνει αυτά που μου κάνεις εσύ μωρό μου....κανένας άλλος, να του ψιθυρίζει με την ανάσα κομμένη, γεμάτη πάθος και το πόσο το ευχαριστιόταν που ούτε η ίδια δεν πίστευε πόσο πουτάνα γινότανε μαζί του. Η Αλέκα τρελαμένη άρχισε να τον παρακαλάει να τη γαμήσει απ' όλες τις τρύπες με φράσεις που ούτε η ίδια πίστευε ότι έβγαιναν από το στόμα της:

Το γυμνασμένο κορμί του Φοίβου ανεβοκατέβαινε πάνω στο κορμί της Αλέκας. Είχαν ιδρώσει και οι δύο από τον ξέφρενο ρυθμό τους. Το μουνί της γυναίκας είχε ανοίξει διάπλατα καθώς η μακριά σκληρή ψωλή του νεαρού την ξέσκιζε με φόρα.

Η Αλέκα είχε βγει πλέον εκτός εαυτού μούγκριζε από ευχαρίστηση και κουνούσε τους γοφούς της προσπαθώντας να συντονιστεί με το κούνημα του Φοίβου συμμετέχοντας ενεργά στο γαμήσι της. Η ψωλή του έκανε διάφορους ήχους καθώς, μπαινόβγαινε με φόρα στο μουσκεμένο μουνί της Αλέκας που ρουφούσε σαν βεντούζα την αντρική ψωλή ενώ ο κώλος της παλλόταν με ρυθμό, καθώς την γαμούσε πλέον με πιο γρήγορο ρυθμό και η Αλέκα κόντευε να λιποθυμήσει από την καύλα και την ηδονή. Πλέον δεν μιλούσε καθόλου, μόνο αναστέναζε καυλωμένη!

Ο Φοίβος δεν άντεχε άλλο. Δεν μπορούσε να κρατηθεί περισσότερο τον έβαλε όσο πιο βαθιά μπορούσε και έμεινε εκεί. Η Αλέκα κόντεψε να τρελαθεί από καύλα! Ο νεαρός την είχε κυριολεκτικά παλουκωμένη! Το παλαμάρι του ήταν χωμένο βαθιά μέσα της κι αυτή έχυνε. Έχυνε, ουρλιάζοντας! Έχυνε και έτρεμε ταυτόχρονα. Ο Φοίβος ήταν ακίνητος, μέσα της, προσφέροντάς της όλο το μεγαλείο του πούτσου του. Η Αλέκα, εντελώς εμβολισμένη, κουνιόταν ελαφρά, όσο της επέτρεπε το παλούκι που είχε μέσα της και παράλληλα έχυνε από το μουνί της.

 Τα αρχίδια του έστειλαν το καυτό φορτίο τους στην πούτσα του και εκείνη τα εκτόξευσε στο βάθος της μήτρας της Αλέκας. Παχιά άσπρα καυτά χύσια τιναζόντουσαν απ’ το πουτσοκέφαλο του που σπαρταρούσε ενώ οι συσπάσεις του μουνιού της Αλέκας αγρίευαν ολοένα και περισσότερο.

Ένιωσε ν’ ανατινάζεται. Καυτοί χυμοί έρεαν απ’ το μουνί της πάνω στην ψωλή του, που συνέχιζε να τη γαμάει άγρια, και να κυλάνε στην κωλοτρυπίδα της μουσκεύοντας τα σεντόνια.  Ήταν τόσο έντονη η καύλα που ένοιωσε από το σπρώξιμο της ψωλής του, μέχρι να αδειάσει το σπέρμα της στον πλημμυρισμένο από τα υγρά τους κόλπο της.

Αλέκα: Έλα μωρό μου, χύσε με! Έτσι! Tι γαμήσι τρώω η ρουφιάνα! Έτσι! σκίσε με αγόρι μου! Χύσε στο μουνί μου!!! Γέμισε με, με τα χύσια σου! Δώστα μου όλα παίδαρε!, Χύνω πάλι! Ναι, ναι, ναι αγόρι μου. Ακούστηκε ξέφρενα η φωνή της. Έτσι, Αγόρι μου!. Έτσι! Συνέχισε και θα τελειώσω πάλι!» λέει υψώνοντας ξαφνικά τη φωνή της. Μια λάμψη, ένας κεραυνός και μια βροντή σαρώνουν όλη την ύπαρξή της καθώς φτάνει σε οργασμό. 

Αλέκα: Θεέ μου, τι ανεπανάληπτος οργασμός! Μήνες είχα να νιώσω αυτή την ηδονή. Μήνες τον στερήθηκα. Κι απ’ ό,τι φαίνεται τον ήθελα πολύ. Μάλιστα ήμουν πολύ πιο έτοιμη από όσο φανταζόμουν. Καθώς η ένταση υποχωρεί σταδιακά, το κορμί της γέρνει πίσω εξουθενωμένη.

Φοίβος: Έχω ακόμη χύσια για σένα μωρό μου!! Έλα κούνα το μουνάκι σου έτσι υπέροχα!!! Άρμεξε τα χύσια του πούτσου μου με τα σφιχτά σου μουνόχειλα. Θέλω να χύσω μέσα σου και την τελευταία σταγόνα μου! Ρε μωρό, πόσο καύλα είσαι συ; Όλα δικά σου μωρό μου!, φώναζε λαχανιαστά ο Φοίβος χύνοντας συνεχώς μέσα στο μουνί της. 

Ο κόλπος της γέμισε από τα κολπικά της υγρά και τα δικά του χύσια ενώ η ίδια λαχανιασμένη σφίχτηκε επάνω του μπήγοντας τα νύχια της στη πλάτη του και κρατώντας τον κολλημένο επάνω της για δευτερόλεπτα μέχρι να σταματήσει να πάλλεται η κλειτορίδα της και να σταματήσουν τα κύματα ηδονής που χτύπαγαν το κορμί της ξανά και ξανά .

O Φοίβος και η Αλέκα προσπαθούσαν απεγνωσμένα να ξαναβρούν την ανάσα τους. Λαχάνιαζαν και μούγκριζαν απ' το τρελό γαμήσι που είχαν κάνει. Η απόλαυση ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους.

Η Αλέκα του χαμογελούσε ζεστά και φίλησε τρυφερά το όμορφο πρόσωπο του νεαρού άνδρα καθώς ακουμπούσε τα χείλη της στην ξυρισμένη επιδερμίδα στο τρυφερό μάγουλο του και μετά σιωπή. Σκεφτόταν κιόλας τι θα γούσταρε να κάνουν για συνέχεια.

Αυτή τη φορά το γαμήσι κράτησε αρκετά λεπτά μέχρι να ξαναχύσει φωνάζοντας ότι την αγαπάει. 

Φοίβος: Δεν έχω ξαναγαμήσει καμία σαν εσένα! Εσύ Μωρό μου τα δίνεις όλα χωρίς να σκέφτεσαι. Είναι πολύ τυχερός ο άντρας σου. 

Αλέκα: Έλα σε παρακαλώ, άφησε τον τώρα αυτόν, μην τον αναφέρεις. Αγορίνα μου γλυκιά, όσο  απουσιάζει ο Ερμής μου το μουνί μου είναι τώρα πια και δικό σου,. Του είπε μόνο μην τολμήσει να πει τίποτα σε κανέναν και τον φίλησε καθώς αυτός έφευγε.

Έξω είχε αρχίσει να νυχτώνει, η Αλέκα στην πόρτα με το Φοίβο δίπλα της διαισθάνεται αμυδρά έναν αόριστο κίνδυνο και νιώθει ανησυχία. Ανησυχία που κρατά από την εποχή του Αδάμ, το φίδι που συνδέθηκε με τον πειρασμό και την αμαρτία και προμηνύει το κακό. Με τη μορφή του παρουσιάζεται ο διάβολος, ο οποίος προκαλεί υποψίες και ανησυχίες.

Αλέκα: Πρέπει να προσέχουμε, μη κάνουμε κανένα λάθος Μωρό μου,γιατί εγώ είμαι παντρεμένη γυναίκα και με ξέρουν όλοι για σοβαρή κοπέλα κι από σπίτι, καλή νοικοκυρά που έχει να το λέει όλη η γειτονιά και δεν έχει ακουστεί ποτέ κάτι άσχημο για μένα.

Φοίβος: Εννοείται ότι η σχέση μας θα μείνει αυστηρά εντελώς μεταξύ μας, της είπε καθώς έφευγε και πριν του κλείσει την πόρτα. Μονάχα μια ερώτηση μου καίει τα χείλια: Πότε θα ξαναϊδωθούμε; Δεν μπορούμε να μείνουμε στη σημερινή επαφή μας, έτσι δεν είναι; Τη ρωτάει και περιμένει ανυπόμονα μια θετική απάντηση.

Αλέκα: Εε; Ας ευχηθούμε στο επανιδείν! του λέει ναζιάρικα σαν μια αστεία χαμογελαστή χαζογκομενίτσα, με ζωγραφισμένη την ικανοποίηση στο πρόσωπο της.  

Ο Φοίβος θα μπορούσε να τη γαμάει κάθε μέρα τώρα που το νερό είχε μπει στο αυλάκι και αναμφίβολα εννοείται πως δε θα πει τίποτα σε κανέναν, δείχνοντας της ότι είναι πολύ ερωτευμένος μαζί της και να της δώσει να καταλάβει πόσο πολύ την ποθεί αυτή τη γυναίκα. Αν ήταν στο χέρι του, θα ήθελε κάθε μέρα να γεύεται το κορμί της.

Φοίβος: Όταν σε σκέπτομαι είμαι συνέχεια καυλωμένος, και δεν επιθυμώ τίποτε άλλο παρά πώς να σε γαμήσω ατέλειωτα μέρα και νύχτα. Εννοείται αν το θέλεις και εσύ.

Αλέκα: Μα εννοείται αγορίνα μου! Και εγώ μωρό μου σε θέλω του λέει! Αλλά στο ξαναλέω πρέπει να προσέχουμε να μην έχει η σχέση μας συνέπειες, δεν θέλω να χαλάσω τον γάμο μου αλλά με εξιτάρουν αυτές οι αλλαγές στη συζυγική μου σχέση. Όχι πως δεν πάει κάτι καλά στο γάμο μου και ναι αισθάνομαι ότι ο άνδρας μου, μου παρέχει την ασφάλεια της οικογένειας αλλά μου λείπει στο κρεβάτι και αποζητώ τον ενθουσιασμό που μου προσφέρει ένας γοητευτικός άνδρας σαν εσένα. Μου δίνει καινούρια ανάσα ζωής και ένα δυνατό κίνητρο για την εξωσυζυγική μου σχέση μαζί σου χωρίς να απειλείται ο γάμος μου! Όπως το έχει θέσει ο σοφός λαός από τα παλιά τα χρόνια, όλα τα κέρατα δεν είναι ίδια και η απιστία δεν είναι πάντα θανατηφόρα νόσος για τη σχέση... Μια παλιά λαϊκή ρήση έλεγε «κεράτωνε τον άνδρα σου και μάγια μην του κάνεις.  Η φύση μας χάρισε τις άτιμες τις αισθήσεις για να μας οδηγούν στην εφήμερη ευτυχία των σωματικών ηδονών, που θα τιμωρούνται στους ναούς και τις εκκλησίες, γιατί σημασία δεν έχει τι κάνουμε στο κρεβάτι μας, αλλά πως το ονομάζουμε...

Ο Φοίβος την αποχαιρέτησε ζεστά και έφυγε αφήνοντάς την σκεφτική.

Η Αλέκα ήταν αυτό που λέμε Κυρία με όλη τη σημασία της λέξης, αλλά να που η Μοίρα της έστελνε μία ενδιαφέρουσα παρέα να της διώξει τη μοναξιά και την ανία και μαζί τις μαύρες σκέψεις που σκίαζαν τη ζωή της τον τελευταίο καιρό. Καλοκαίρι: Εκείνη μόνη της. Ο Φοίβος ολομόναχος ελεύθερος! Και ο Ερμής; όλα κι όλα, τον αγαπούσε και θυσίαζε πολλά χάριν της αγάπης της ως πότε όμως; Ως πότε; Στο πρόσωπο του Φοίβου είδε έναν νέο άνθρωπο να γέμιζε τις μέρες της κατά τις μεγάλες απουσίες του Ερμή. Τι κορμί που το είχε Θεέ μου! Όλες του οι λεπτομέρειες, εξωτερικές και εσωτερικές μα εμφανείς, τέλειες…

Μένοντας μόνη η Αλέκα χύσια και κολπικά υγρά έρεαν ακόμη από το μουνάκι της. Εξαντλημένη καθώς ήταν πέταξε γρήγορα τα ρούχα της στο καλάθι με τα άπλυτα και μπήκε στο μπάνιο. Άνοιξε την ντουζιέρα, σαπουνίζοντας το κορμί της με αρωματικό σαπούνι ευχαριστημένη από ότι είχε ζήσει και ένοιωθε συνέχεια μια γλυκιά διέγερση.

Τι γαμήσι ήταν κι αυτό.

 Ικανοποιημένη βγήκε από μπάνιο έχοντας ένα αίσθημα πληρότητας και ευτυχίας που έζησε μια τόσο καυτή εμπειρία. Σκουπίστηκε έβαλε ένα κατάλευκο κιλοτάκι, σταμάτησε και κοιτάχτηκε στον καθρέφτη, της άρεσε ο εαυτός της στον καθρέφτη. Έκανε λίγο στην άκρη το κιλοτάκι και ατένισε στον καθρέπτη το μουνάκι της. Σαν μπουμπούκι ανθισμένο έμοιαζε στα είκοσι πέντε της χρόνια. 

Πήγε στο κρεβάτι της αλλά δεν μπορούσε να ηρεμήσει. Είχε ανάγκη να αισθανθεί πάλι τα χέρια του Φοίβου όπως έψαχναν το κορμί της. Σηκώθηκε πήγε στο σαλόνι και κοίταξε τον άδειο καναπέ. Το μήλα επάνω στο πιατάκι της υπενθύμιζε την παρουσία του. Άρπαξε αποφασισμένη ένα κομμάτι και το έφαγε. Ανικανοποίητη ξαναγύρισε στην κρεβατοκάμαρά της μα δεν μπορούσε να κλείσει μάτι. Της έλειπε. Της έλειπε πάρα πολύ. Μάλωνε τον εαυτό της που της έλειπε. Μάλωνε τον εαυτό της που έμπαινε στη διαδικασία να τον σκέφτεται τόσο πολύ, που έμπαινε στη διαδικασία να μαλώνει τον εαυτό της... Θα μου περάσει. Πρέπει να μου περάσει... Το κεφάλι της πήγαινε να σπάσει. Αρκετά, είπε στον εαυτό της. Ξέχασε τον.

Περασμένα μεσάνυχτα… λίγο ακόμη και θα χαράξει η ημέρα Κυριακή και θα χτυπάνε οι καμπάνες να πάνε οι πιστοί στην εκκλησιά! Μετράει μέχρι το δέκα. Κλείνει τα μάτια της κι απενεργοποιεί τον εγκέφαλο. Εύχεται, να μην ονειρευτεί πάλι το απαγορευμένο, να σκέφτεσαι εκείνον που δε θα ‘πρεπε, τη φιγούρα του Φοίβου. Αλέκα μου, δύσκολα τα πράγματα. Δύσκολοι καιροί για Πηνελόπες. Εδώ και 2.500 χρόνια, στην ουσία λίγα πράγματα άλλαξαν στη γυναικεία ψυχολογία και την αντρική κυρίως νοοτροπία. Κακά τα ψέματα ο κόσμος φτιάχτηκε για τους άντρες! Γι' αυτό ησύχασε, καρδιά μου, ησύχασε...

Πως όμως να την ησυχάσει με την ανικανότητά της να βάλει φρένο στις απαιτήσεις της σάρκας. Σκεφτόταν αυτή τη στιγμή, πως χθες ήταν υπέροχος, πρώτη φορά είχε τέτοιους απανωτούς οργασμούς. Πολύ θα ήθελε να βρει και πάλι παρηγοριά στο αρρενωπό κορμί του. Μετά τις καυτές ώρες που είχαν περάσει, είχε πάντα πάνω της την ίδια επίδραση: μια φωτιά ανάμεσα στα πόδια της. Με το που έφερνε στο νου της τα ερωτικά παιχνίδια τους, το σώμα της σπαρταρούσε από τη στέρηση. Το πρησμένο αιδοίο της την έτρωγε σαν να επρόκειτο να επακολουθήσει συνουσία. Η Αλέκα ήθελε να είναι εκεί ο Φοίβος για να την πάρει εδώ και τώρα στο υγρό από τη νυχτερινή ηδονή της κρεβάτι. Δε χρειάζονταν ούτε χάδια ούτε προκαταρκτικά. Της έφτανε και περίσσευε για να φουντώσει τη φωτιά για ένα άγριο και άμεσο γαμήσι. Το μουσκεμένο μουνί της απαιτούσε τη βίαιη ένωσή τους. Τα κρυφά της χείλη ήταν πρησμένα όσο ποτέ άλλοτε, έτοιμα να ανοίξουν στην παραμικρή παράκληση. Ενώ αυνανιζόταν πάνω από το υγρό ύφασμα της κιλότας της, σκεφτόταν το ωραίο καυλί του Φοίβου τόσο μακρύ, τόσο μεγάλο και ήξερε τόσο καλά να την ικανοποιεί. Στη σκέψη της στιβαρής αγκαλιάς του νεαρού, η Αλέκα δεν είχε αναστολές. Ένιωθε να είναι στον ερωτικό παράδεισο. Γινόταν ένα πλάσμα διψασμένο για σεξ. Ενώ θυμόταν αυτές τις λεπτομέρειες, ένιωσε την κλειτορίδα της να πάλλεται διαβολεμένα. Αισθανόταν σα να έχει χάσει τον εαυτό της. Δε σκέφτεται τίποτα άλλο, παρά μόνο αυτό, ψυχαναγκαστικά. Έχει κυριεύσει πλήρως τη σκέψη της. Όλα καθορίζονται από τις καύλες της. Δεν είχε άλλη επιλογή, έπρεπε να τις ανακουφίσει με το καυλί του νεαρού που είχε βάλει φωτιά στο μυαλό της, στα σεξουαλικό της όνειρα και κυρίως στη αχαλίνωτη φαντασία της. Έστρεψε ασυναίσθητα προς τα εκεί στο τηλέφωνο αναζητώντας να την βγάλει απ' την κόλαση. Με τα χέρια της να τρέμουν και την καρδιά της να βροντάει δυνατά, αναζήτησε τον αριθμό τον κινητού του Φοίβου. Όσο εξαιρετικός εραστής και να ήταν, ο νεαρός πρέπει όπως όλος ο κόσμος σίγουρα είχε και άλλα, σημαντικά πράγματα να κάνει. Και σίγουρα θα ενθουσιαζόταν αν έβρισκε μήνυμα από τη νέα του κατάκτηση. Η Αλέκα τοποθέτησε τα δάχτυλά της στο πληκτρολόγιο. Με τη διέγερση ακόμα ζωηρή στην κοιλιά της, σκεφτόταν το σχέδιό της.

Το κινητό του άρχισε να δονείται και να κουδουνίζει, έρποντας σαν καβούρι πάνω στη λεία επιφάνεια του γραφείου του. Το πήρε στο χέρι. Στην οθόνη εμφανίστηκε το τηλέφωνο της. Ο Φοίβος αναστέναξε.

Αλέκα: ........! Μένει σιωπηλά σκεφτική.

Η ζεστή φωνή του απάντησε αμέσως, με το πρώτο χτύπημα. 

Φοίβος: Ναι 

Η Αλέκα είχε την έντονη επιθυμία να το κλείσει. Αλλά μετά σκέφτηκε λογικά και απάντησε. 

Αλέκα: Ελα, Φοίβο. Εγώ είμαι.

Φοίβος: Γεια! είπε κι εκείνος, λες κι ήξερε ότι δεν χρειαζόταν να του πει τ' όνομά της, ότι είχε αναγνωρίσει τον αριθμό της. Η φωνή της ακουγόταν στ' αυτιά του εξίσου ενθουσιασμένη με τη δική του, σχεδόν αγχωμένη. Μπήκε κατευθείαν στο θέμα. Σαν να ήθελε να ξεμπερδεύει. Δεν ξέρει αν ντρεπόταν αν ήταν απλώς αγχωμένη όπως κι αυτός ή αν την είχε ήδη απογοητεύσει. 

Αλέκα: Δεν περίμενες να με ακούσεις τόσο σύντομα ε;

Φοίβος:  Η αλήθεια είναι πως όχι. 

Αλέκα: Λάθος μωρό μου, λάθος! Περίμενα ώρες να με πάρεις εσύ. Όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα, τρελαινόμουν. Όλα καλά;

Φοίβος:  Μμμμ, έτσι και έτσι! Εσύ; 

Αλέκα: Μμμμ και εγώ τα ίδια! Μωρό μου τι σκέφτεσαι και δεν κοιμάσαι;

Φοίβος: Δεν έχω ύπνο. Χαζεύω στο PC. 

Αλέκα: Μόνος; η με καμιά τσούλα σε διαδικτυακή παρέα; 

Φοίβος: Μόνος! Έχω και ένα πρόβλημα με τα windows, Γιατί μονίμως εμένα πηδούνε τα παραθύρια της Ultimate;

Αλέκα: Από όταν σε ξέρω, συνέχεια προβλήματα με τα παράθυρά σου στα windows έχεις. Κλείστα τα ρημάδια! Χέστα όλα και φτιάξε τις δικές μας εικόνες. Εκείνες τις όμορφες ντε, ξέρεις! Τι θα ‘λεγες για ΄να χάραμα ολοκληρωτικά εμπνευσμένο από τους δυο μας;

Φοίβος: Μωρό μου! Μονάχα μια ερώτηση τις τελευταίες ώρες μου καίει τα χείλια: Πότε θα ξαναϊδωθούμε! Σε σκέφτομαι συνέχεια, οι ώρες κυλούν βασανιστικά απ' όταν έφυγα από το σπίτι σου και το μόνο που σκέφτομαι είναι πότε θα σε ξαναδώ. Θέλω να σ' αγγίξω. Πάνω μου έχω ακόμη το άρωμα σου! Έχεις μια απίστευτη γοητεία. Το δέρμα σου... Η μυρωδιά σου.. Εσύ γιατί δεν κοιμάσαι;

Αλέκα: Πώς να κοιμηθώ! Μετά απ' αυτά που μου έκανες μου έστειλες τον ύπνο περίπατο. Δεν μ’ αφήνει και το γατάκι μου!  Διαμαρτύρεται που μας άφησες και πήγες για ύπνο. Από την πρώτη κιόλας ώρα που έφυγες απ' το σπίτι, του είχε ήδη λείψει το καυλί σου. Δε χόρτασε γαμήσι, ήθελε κι άλλο... Δε του έφτασε. Μας λείπεις πολύ! .....

Τα λόγια της Αλέκας αντηχούσαν στα αυτιά του. Αν ήταν εκεί μπροστά του, θα την είχε αγκαλιάσει. Η κραυγή χαράς που ξέσπασε μέσα του ήταν τόσο εκκωφαντική, που νόμιζε ότι θα την άκουγε κι εκείνη.

Φοίβος: Όπα, όπα... για πες μου τι θέλει το γατάκι μας!

Αλέκα: Είναι ανήσυχο, κλαψουρίζει και μου διαμαρτύρεται ότι θέλει πάλι τον πούτσο σου.

Φοίβος: Και μένα ο πούτσος μου τα ίδια μου λέει. Σκέφτεται το γατάκι σου και δεν ησυχάζει. Τώρα που έμαθε να μπαίνει στο μουνάκι σου διαμαρτύρεται και αυτός και το ζητάει συνέχεια.

Αλέκα: Ναι άλλα δεν κανείς κάτι! ώστε και το μουνάκι μου να σκεφτεί εντάξει μας σκέφτεται και μας αγαπάει, δεν μας εγκατέλειψε.

Φοίβος: Το εννοείς! Σ’ αυτό που πάει το μυαλό μου; Να έλθω να κάνουνε παρέα;  Να βρουν παρηγοριά και φροντίδα τα δυο τους.

Αλέκα: Γιατί να μην το εννοώ. Σου πάει καρδιά να τους χαλάσουμε τη χαρά τους. Δεν πρέπει να αφήνουμε πεινασμένα τα μωρά μας να κλαίνε πολλή ώρα όταν χρειάζονται το ένα το άλλο για να  ηρεμήσουν. 

Φοίβος: Σοβαρά μιλάς! Δεν μου κάνεις πλάκα;

Αλέκα: Μιλάω σοβαρά! Απορώ με την αναισθησία σου. Έχεις συνειδητοποιήσει ότι έχουν περάσει πάνω από οκτώ ώρες και δεν έχουμε κάνει έρωτα ξανά;! Εσύ δεν έχεις όρεξη για μια συνέχεια;  Απορώ πως αντέχεις;!

Φοίβος: Ποιος σου είπε πως αντέχω! Σκέφτομαι πως είσαι αυτό που λέμε φωτιά και λαύρα και σε θέλω. Ο πούτσος μου με την σκέψη στο μουνάκι σου γίνεται πέτρα. Ίσως πρέπει να αυξήσουμε την επαφή μας για να μην ξυπνά πολύ νωρίς η πείνα τους.

Αλέκα:Τόση καύλα μωρό μου για μένα;

Φοίβος: Γιατί, δεν το πιστεύεις;»

Αλέκα: Ναι, αφού το λες.

Φοίβος:Τώρα δηλαδή εσύ δεν νιώθεις χορτασμένη;

Αλέκα: Θέλεις την αλήθεια;

Φοίβος: Ναι

Αλέκα: Ποτέ δεν νιώθω πραγματικά χορτασμένη. Πάντα θέλω κι άλλο. 

Φοίβος: Δηλαδη συμφωνείς να έλθω! Έχω και εγώ πολύ όρεξη για δυνατό και ασταμάτητο σεξ!

Αλέκα: Σε περιμένω! Μου έχεις αναστατώσει την ζωή μωρό μου. Αφού παραμιλώ μοναχή μου. Αλέκα λέω πάει χάζεψες. Μωρή θα τινάξεις τον γάμο σου στον αέρα. Παλαβή είσαι; 

Η Αλέκα βασανιζόταν αυτές τις ώρες από εμμονές με το σεξ ώστε να μεταμορφώνεται σε τέτοιο βαθμό, που ουδεμία σχέση είχε με την εικόνα της αφοσιωμένης συζύγου που ήταν τύπος και υπογραμμός και συνδύαζε πλείστα όσα προσόντα της σοβαρής και μετρημένης νοικοκυράς που έδειχνε στους άλλους. 

Φοίβος: Μωρό μου έρχομαι να σκίσω το κολασμένο σου μουνί. Το γνωρίζουμε και οι δυο μας πως δεν μπορούμε να μείνουμε στη μία φορά, έτσι δεν είναι; 

Αλέκα: Ναι το μουνί μου διψάει για το καυλί σου. Εσένα, ο πούτσος σου; 

Φοίβος: Συνέχεια είναι αναστατωμένος! Δεν λέει να ησυχάσει. Συνέχεια σκέφτεται το μουνάκι σου γυναικάρα μου! Το ζαχαρένιο σου μουνί που θέλει να το γαμάει. 

Αλέκα: Καυλιάρη μου εσύ. Το ζαχαρένιο σου μουνί ανυπόμονα σε περιμένει! Έλα σου άφησα στη γλάστρα το κλειδί της πόρτας και σε περιμένω να μου φέρεις το φάρμακο μου, πεσμένη στα τέσσερα! Αυτό είναι το γιατρικό μου!

Ο Φοίβος θα τη γαμούσε και πάλι. Ονειρευόταν να νιώσει το ρωμαλέο κορμί του να συνθλίβει το δικό της... Φαντασιωνόταν το σκληρό όργανό του να εισχωρεί μέσα της. Υποταχτικός, αλλά μάχιμος: γοητευτικός συνδυασμός.

Φοίβος: Για πες μου, ερεθίζεσαι όταν σκέφτεσαι τη στύση μου;

Αλέκα: Ναι, πολύ. Μ’ αρέσει, να νιώθω σηκωμένο στητό το καυλί σου να ψάχνει το δρόμο του ανάμεσα στα μπούτια μου. Λατρεύω να σκέφτομαι ότι τσινάει, και προσπαθεί με κάθε τρόπο να ανοίξει δρόμο ανάμεσα στους γλουτούς μου, να βρει τις τρύπες μου.

Φοίβος: Μείνε ήσυχη λοιπόν. Θα το νιώσεις, κι όχι μονάχα μια φορά.

Αλέκα: Έλα γάμησε με, έλα γάμα με, πάρε με, λιώσε σε. Η δίψα της για ηδονή δεν είχε κορεστεί. Η εικόνα του ωραίου νεαρού και η ανάμνηση της σηκωμένης ψωλής του τη βασάνιζε. Ένιωθε τον κόλπο της να συσπάται ρυθμικά για να ρουφήξει το καυλί. Το αίμα κόχλαζε στην κλειτορίδα της. 

Ήδη ο Φοίβος βρίσκεται σπίτι της, κλίνει την πόρτα πίσω του διασχίζει το σαλόνι και ανεβαίνει στην κρεβατοκάμαρα φουριόζος.

Φοίβος: Έφτασα κι να είσαι έτοιμη να σε γαμήσω στο κρεβάτι σου! Να γαμήσω το πεινασμένο σου μουνάκι.;

Αλέκα: Ναι μωρό μου σε θέλω. Σε θέλω τώρα! 

Φοίβος: Βγάλε τη ρόμπα σου και βγες στο πλατύσκαλο να σε βλέπω. 

Η Αλέκα από τη διέγερση τρεμούλιασαν τα πόδια της.

Φοίβος: Ανυπομονώ να γευτώ τα γλυκά σου χείλια! Ομορφιά μου.. 

Αλέκα: Κι εγώ! Νιώθοντας τις έντονες σουβλιές να βασανίζουν το αιδοίο της, η Αλέκα ονειρευόταν να ξαναβρεθεί υπό την εξουσία του εραστή της... Η συνέχεια υποσχόταν να είναι καυτή.

Φοίβος: Μπράβο, καλό μου κορίτσι.. Τον έχεις κάνει τον πούτσο μου κάγκελο.. Για σένα μόνο, καύλα. 

Αλέκα: Ναι καυλιάρη μου, ναι!. Αγορίνα μου, έλα και γάμησε το κορίτσι σου, γάμησε την παντρεμένη γκόμενα σου. Και μόνο που το σκεφτόταν, ένιωθε το αίμα να εισρέει ανάμεσα στους μηρούς της... Το μουνί της ανάβλυζε ένα ζεστό υγρό.

Ο Φοίβος είναι ήδη στα τελευταία σκαλοπάτια που οδηγούν στην κρεβατοκάμαρα και γδύνεται. Η Αλέκα στην κορυφή της σκάλας τον παρακολουθεί παραζαλισμένη και γοητευμένη ταυτόχρονα. Η αναπνοή της είναι βαριά και γρήγορη, και άρχισε να κουνάει κυκλικά τη μέση της πάνω στο παλούκι του που είχε θεριέψει για τα καλά.

Ο Φοίβος αφού έχει ξεφορτωθεί στα γρήγορα τα ρούχα του, τη φιλάει και τυλίγει τα χέρια του γύρω από τη μέση της. Η δροσερή επαφή τους με τα γυμνά της στήθη, που είχαν σκληρύνει από τη διέγερση, την έκανε να αναριγήσει ως βαθιά στη φύση της.

Οι ανάσες τους επιταχύνθηκαν όταν την έσφιξε πάνω στο γερό του στέρνο κι άρχισε να κουνάει τη λεκάνη του πάνω στους γλουτούς της. Τα μεγάλα χέρια του νεαρού χούφτωσαν τις δυο σφαίρες που φούσκωναν ύστερα τα δάχτυλά του έψαξαν για να βρουν τα δυο στητά στήθη, που περίμεναν να χαϊδευτούν. 

Κύρτωσε το σώμα της για να προσφέρει καλύτερα το στήθος και τους γλουτούς της στον νεαρό εραστή της. Άνοιγε τα πόδια της όσο πιο πολύ γινόταν, γαντζωνόταν γερά πάνω του για να τιθασέψει την ορμή της. Απ’ ό,τι φαινόταν, το μήνυμα απέδιδε καρπούς. Μόλις της ερέθισε τις θηλές τρίβοντάς τες ζωηρά, ο Φοίβος μετακίνησε το χέρι του πιο χαμηλά, τα δάχτυλά του άγγιξαν και ψηλάφισαν το πρησμένο μουνί της που δάκρυζε από τη διέγερση. Τι κατάντια! Να χύνει η Αλέκα στο προστατευτικό βερνίκι του παρκέ στην κρεβατοκάμαρα της εκεί που πατούσαν καθημερινά με τον σύντροφο της! Αντί να ενοχλείται όμως, η πονηρή έκανε ό,τι περνούσε απ’ το χέρι της για να συνεχίσει να τη χαϊδεύει εκεί ο Φοίβος. Λαχάνιαζε, βογκούσε, κουλουριαζόταν σαν δεντρογαλιά. Ένα δάχτυλο, μονάχα ένα, που θα κουνιόταν όμως στο σωστό μέρος, ανάμεσα στα πρησμένα χείλη του μουνιού της, ήταν αρκετό για να ελέγξει, προσωρινά τουλάχιστον, την πυρκαγιά του μουνιού της. Όμως αυτός δεν έκανε τίποτα. Σίγουρα προτιμούσε να τη γλείψει. Το στιβαρό κορμί του έσφιγγε το δικό της σαν να ’θελε να το πνίξει. Η επαφή με τις θηλυκές καμπύλες της τον έκανε να βγάζει ρόγχους που η κοπέλα τους είχε ξανακούσει και προμήνυαν ερωτική αναστάτωση, έκλεισε τα μάτια της και περίμενε.

Φοίβος: Κρατήσου και τύλιξε τα πόδια και τα χέρια σου γύρω μου, της ψιθυρίζει και τη σηκώνει.

Αλέκα: Τι; Στα όρθια; Και κάνει αυτό που της λέει και παραξενεύεται από την ίδια της την ευλυγισία.

Ο Φοίβος βάζει τα χέρια του κάτω από τους γλουτούς της και τη στηρίζει στον τοίχο. Είναι λαχανιασμένος.

Φοίβος: Είσαι εντάξει; 

Η Αλέκα γνέφει καταφατικά, με διεσταλμένα μάτια και ολοφάνερο πόθο. Το σώμα της τον λαχταράει. Τον θέλει... πάρα πολύ. Τη φιλάει καθώς σπρώχνει μπροστά τους γοφούς του και βυθίζεται αργά μέσα της. Η Αλέκα βογκάει και μορφάζει τη στιγμή που μπαίνει μέσα της και τη γεμίζει. 

Φοίβος:Το παράκανα;

Και εκείνη ακούει την έγνοια στη φωνή του. 

Φοίβος: Πες μου. Αν θέλεις να σταματήσω. Απλώς πες μου το. 

Η Αλέκα Κυρτώνει τους γοφούς της. Είναι εντάξει. Μπορεί να το κάνει. Θέλει να το κάνει. Ακουμπάει το μέτωπό της στο δικό του

Αλέκα: Μη σταματάς Μωρό μου! Μη σταματάς! 

Αυτός μουγκρίζει και αρχίζει να κινείται, κυρτώνοντας τους γοφούς του. Αργά στην αρχή, αλλά όσο η Αλέκα λαχανιάζει και βογκάει, αυξάνει τον ρυθμό του. Σφίγγει τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του καθώς επιταχύνει. Η αίσθηση είναι έντονη και μεταδίδεται σ' όλο της το σώμα. Και αρχίζει να πλησιάζει στην κορύφωση όσο ο Φοίβος συνεχίζει να κινείται. Δεν αντέχει άλλο. Αυτό που νιώθει είναι συνταρακτικό. Χώνει τα νύχια της στους ώμους του. 

Αλέκα: Μωρό μου! Μωρό μου!  Κλαψουρίζει και βογκάει, προσπαθώντας να διατηρήσει την πίεση που την τρελαίνει.

Αμέσως Ο Φοίβος παύει να κουνιέται. Η ανάσα του είναι ακανόνιστη. Τη φιλάει παίρνει μια βαθιά ανάσα και, χωρίς να διακόψει την επαφή τους, γυρίζει και προχωράει προς το κρεβάτι. Κάθεται στο κρεβάτι, μετά την ξαπλώνει μαλακά ανάσκελα και την κοιτάζει με μάτια στο χρώμα του ανοιξιάτικου δάσους. Οι κόρες του είναι διεσταλμένες προδίδοντας τη λαχτάρα του. Απλώνει το χέρι της και του χαϊδεύει το μάγουλο, θαυμάζοντας την καλή φυσική του κατάσταση. 

Φοίβος: Καλύτερα; τη ρωτάει φωλιασμένος ανάμεσα στα πόδια της, με το βάρος της στηριγμένο στα χέρια του. 

Αλέκα: Ναι! ψιθυρίζει και τα δάχτυλά της μπλέκονται στα απαλά μαλλιά του. Τα δόντια του δαγκώνουν ελαφρά τα χείλη της και αρχίζει πάλι να κινείται. Αργά στην αρχή, αλλά αυξάνοντας την ταχύτητά του. Τώρα είναι πιο εύκολο, όχι τόσο βαθιά, και προτού το συνειδητοποιήσει, το σώμα της δεν είναι πια δικό της αλλά κινείται στον ρυθμό του Φοίβου, ακολουθώντας την κίνησή του καθώς μπαίνει και βγαίνει μέσα της συνεχώς. 'Έχει χαθεί, έχει γίνει ένα μαζί του, η ένταση μεγαλώνει, το σώμα της γίνεται άκαμπτο. 

Ναι! Ναι! άρχισε να λέει σφυριχτά και ο Φοίβος όταν ένιωσε ότι όλο της το κορμί τεντώθηκε γεμάτο ένταση, τα χέρια της τρέμοντας άρχισαν να σφίγγουν το λαιμό του, και από το στοματάκι της έβγαινε μια διακεκομμένη ανάσα που μετατρεπόταν σε βογκητά κι ολόκληρη άρχισε να τρέμει και να συσπάται. Για μερικά δευτερόλεπτα χτυπούσε τη μήτρα της κι ύστερα από μια τελευταία ώθηση μένει ξαφνικά ακίνητος με ένα μουγκρητό και  ένας πίδακας καυτού σπέρματος πετάγεται μέσα της. Είναι λες και το σπρώχνει κατευθείαν στη μήτρα της απαιτώντας την υποταγή της.
 Η Αλέκα ξεφωνίζει και εκρήγνυται γύρω του μια φορά, δυο φορές, ξανά, χάνοντας τον έλεγχο κάτω από το γεμάτο ένταση κορμί του. Το μουνί της σφίγγει γύρω στον πούτσο του, πάλλεται και τον στύβει. Είναι τόσο γεμάτη με τον πούτσο και το σπέρμα του που μετά βίας αναπνέει. 'Όταν ανοίγει τα μάτια της, αφήνει έναν κοφτό αναστεναγμό καθώς το μέτωπό του είναι πάνω στο δικό της, τα μάτια του σφιχτά κλεισμένα.

Φοίβος: Μωρό μου! λέει ψιθυριστά. 'Ύστερα από μια στιγμή ανοίγει τα μάτια του και της χαϊδεύει το μάγουλο καθώς κοιτάζουν ο ένας τον άλλο. Είναι τόσο αξιαγάπητος. Τόσο αξιαγάπητος. Του χαμογελάει και της το ανταποδίδει, με το πρόσωπό του γεμάτο δέος και ίσως... σεβασμό. Σκύβει και τη φιλάει στα χείλη, στα βλέφαρα, στα μάγουλα, στο πιγούνι. Τελικά, ολόκληρο το σώμα του μοιάζει να εκπνέει και χαλαρώνει με μιας. Δεν τραβιέται όμως από μέσα της μέχρι που ο πούτσος του χαλαρωμένος γλιστράει ανάμεσα στους μηρούς της και αισθάνεται ένα κύμα θερμότητας να τον ακολουθεί καθώς προσεχτικά τώρα τραβιέται έξω από το σώμα της. Η Αλέκα κλαψουρίζει νιώθοντας την απώλεια και σα να θέλει κάτι ακόμα, ύστερα κλείνει τα μάτια, χορτασμένη αλλά εξαντλημένη, στην αγκαλιά του.
Την αγκάλιασε κι αποκαμωμένοι αλλά ευχαριστημένοι, κοιμήθηκαν μερικές ώρες. Ο Ήλιος είχε ανέβει ψηλά όταν ένιωσε να την θέλει και πάλι ... Αυτή τη φορά, όμως, τη ξάπλωσε μπρούμυτα, βάζοντας από κάτω της μαξιλάρι έτσι ώστε ο κώλος της να είναι τουρλωμένος. Η σκέψη να κάνει μαζί της μια αφύσικη πράξη δεν είχε τότε ακόμα, περάσει από το μυαλό του. Έβαλε απλώς το πέος μου ανάμεσα στα ανασηκωμένα κωλομέρια της, τον έσφιξε λίγο, ξάπλωσε πάνω στη πλάτη της στηριζόμενος στους αγκώνες του κι άρχισε να τη φιλάει στο λαιμό της και σέρνοντας το πέος του προς τη σχισμή της.
Φοίβος: Θέλεις; ψιθύρισε.
Αλέκα: Θέλω ...
Φοίβος: Χαλάρωσε έτσι λοιπόν.
Αλέκα: Εντάξει..αλλά φοβάμαι ψιθύρισε και, σφίγγοντας το κορμί της στο μαξιλάρι, κουνήθηκε.

Όταν η Αλέκα ένιωσε το καυλί του, σκληρό σαν σίδερο, να πιέζει το μουνί της, άνοιξε τα πόδια της όσο πιο πολύ μπορούσε. Σ’ αυτή τη στάση υποταγής, ήθελε από τον εαυτό της να είναι πύλη ορθάνοιχτη για το ρωμαλέο κοντάρι. Με μια αργή κίνηση της λεκάνης της, τον δέχτηκε στη χοάνη του κόλπου της. Ο ακίνητος πούτσος, βαθιά μέσα στην υγρή κοιλότητα, γέμισε την Αλέκα μέχρι τη μήτρα. Όμως αυτό ήταν μόνο το πρελούδιο για ένα βίαιο πήδημα. Την ήπια διείσδυση διαδέχτηκε ένα άγριο γαμήσι. Ο νεαρός κάρφωνε τον πυρπολημένο κόλπο της γρήγορα και δυνατά, χωρίς να σταματάει. Η Αλέκα βογκούσε και λαχάνιαζε πνιχτά, στο έλεος δαιμονικά δυνατών αισθήσεων. 

Πίεσε το πέος του στη μήτρα της, περιμένοντας τη κορύφωση του οργασμού της. Εκείνη τεντώθηκε ολόκληρη, τα κωλομέρια της άνοιξαν κι άλλο, εντελώς, αποκαλύπτοντας τη πανέμορφη καστανή τρυπούλα της πίσω εισόδου της, ενώ από κάτω της τα μουνόχειλα της, έσφιγγαν το πέος του και οι λαγόνες της και ο κώλος της, σαν να τον ρουφούσαν…

 Νιώθοντας τον κόλπο της να συσπάται γρήγορα γύρω από το καυλί του, ο Φοίβος επιβράδυνε το ρυθμό του, και ήταν η στιγμή να βάλει δάχτυλό του στο στενό της δακτύλιο. Κυριευμένη από μια πρωτόγνωρη δίψα για ακολασία κύρτωσε ακόμα περισσότερο το κορμί της για να χωθεί βαθύτερα μέσα της το δάχτυλο που τη βυθοσκοπούσε. Ο Φοίβος χάιδεψε με ζήλο την κλειτορίδα της με το άλλο του χέρι, ενώ το τεντωμένο δάχτυλό του μπαινόβγαινε αργά στη στενή τρύπα του πρωκτού της. Η ηδονή της Αλέκας είχε δεκαπλασιαστεί. Το μαρτυρούσαν οι κυματισμοί του κορμιού της και τα συνεχή βογκητά της. Θα καταλάβει επιτελούς; αναρωτήθηκε εκείνη. Έτσι ερεθισμένη και ανοιχτή που ήταν, έπρεπε να τη γαμήσει από πίσω. Θα το τολμούσε άραγε; Οι λάγνες συστροφές του κορμιού της έγιναν πιο έντονες για να τον κάνει να καταλάβει. Ναι, τώρα ήταν έτοιμη να τον δεχτεί από πίσω! Τη διακατείχε η εμμονή να νιώσει το σκληρό πούτσο του στα τρίσβαθα του κώλου της. Εκείνος πρέπει να το κατάλαβε, γιατί έβγαλε το δάχτυλό του και ακούμπησε το στρογγυλό κεφάλι της ψωλής του στο γλιστερό ματάκι. Δεν μπήκε μέσα της όμως, γιατί ήθελε να ακούσει την Αλέκα να του το λέει. Με το καυλί του να σημαδεύει τον πρωκτό της ψιθύρισε στο αφτί της μια λέξη, μονάχα μία, εν είδει ερώτησης: 

Φοίβος: Ναι;

Και η Αλέκα τού αντιγύρισε το «ναι» της με φωνή βραχνή από τον πόθο. 

Η Αλέκα άκουσε ένα καπάκι να ανοίγει, έπειτα ένιωσε να της αλείφει τον πρωκτό με μια κρύα και γλοιώδη ουσία: λιπαντικό ζελέ. Πρέπει να ήταν ενυδατική κρέμα από το μπουντουάρ της.

Αλέκα: Καθίκι, μου το έπαιζες και συνεσταλμένος! 

Φοίβος: Μωρό μου, τι νόμιζες; Πώς μπορούσα να τον αφήσω παραπονεμένο;

Αλέκα: Είμαι στη διάθεσή σου μωρό μου. Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, χωρίς κανένα περιορισμό…

Φοίβος: Πως μ’ ανάβεις Μωρό μου! 

Αλέκα: Μην το καθυστερείς μόνο μωρό μου αυτό που νιώθεις μέσα σου, γιατί θα ξενερώσω. Μήπως δε σ' αρέσει αυτό που βλέπεις;

Δεν χρειάστηκε περισσότερα λόγια. Ο Φοίβος είχε  αναλάβει πρωτοβουλία. Και πριν η Αλέκα το καταλάβει ένιωσε τη σκληρή του πούτσα που άρχισε να χαλαρώνει τη δύστροπη κωλοτρυπίδα της, οπότε την έπιασε ο πρώτος πόνος. Αν και η Αλέκα δεν το ήθελε, η πύλη της αντιστεκόταν. Ο δακτύλιος σφιγγόταν μηχανικά γύρω από το φορτικό καυλί. Ό,τι κι αν λένε, ένα πέος, και μάλιστα ερεθισμένο, είναι σαφώς πιο χοντρό από ένα δάχτυλο. Αντιμέτωπος με το εμπόδιο, ο Φοίβος δεν τολμούσε να προχωρήσει. Η Αλέκα πήρε μια βαθιά ανάσα, χαλάρωσε όσο μπορούσε, έπιασε τη στιβαρή ψωλή και την οδήγησε απαλά μέσα από το σφιγμένο δακτύλιο. Με τη βοήθεια του χεριού της, ο νεαρός έσπρωχνε τη βάλανο του αργά, χιλιοστό το χιλιοστό, διαστέλλοντας ολοένα περισσότερο το σφιγκτήρα. Όσο πιο πολύ άνοιγε τόσο εντονότερο γινόταν το κάψιμο. Η Αλέκα μπήκε στον πειρασμό να τον διώξει. Προτίμησε όμως να υπομείνει τον πόνο, ακίνητη, χωρίς να αφήνει το πέος να διεισδύσει πιο βαθιά. Περίμενε να υποχωρήσει ο πόνος. Ο πρωκτός της θα συνήθιζε την εισβολή, όπως και το αιδοίο της όταν είχε χάσει την παρθενιά της. Δε λένε ότι το καλό πράγμα αργεί να γίνει; Ο Φοίβος για να χαλαρώσει την παρτενέρ του, τη φιλούσε στο λαιμό, στα χείλια, της έτριβε αδιάκοπα την κλειτορίδα. Ο πόνος τής Αλέκας μετριάστηκε και παραχώρησε τη θέση του σε ένα ανείπωτα απολαυστικό αίσθημα διάνοιξης. Η κοπέλα δε χρειαζόταν να εκφράσει την ευφορία της. Ο εραστής της την ένιωσε και ξανάρχισε να εισχωρεί στον πυρήνα της κοιλιάς της. Όσο έμπαινε τόσο άνοιγαν οι βάνες της ηδονής. Μόλις το καυλί χώθηκε ανάμεσα στα κωλομέρια της Αλέκας ο Φοίβος σταμάτησε και πάλι. Ακίνητοι, λαχανιασμένοι και οι δυο τους, απολάμβαναν τους συγχρονισμένους ξέφρενους παλμούς τους. Η τρύπα του πρωκτού προσδοκούσε την ψωλή με ρυθμικές συσπάσεις. Η Αλέκα ανάσαινε στον ίδιο ρυθμό και η κοιλιά της τιναζόταν ακούσια. Ο Φοίβος, καταλαβαίνοντας την αναστάτωση της, άρχισε να χαϊδεύει την κλειτορίδα της πιο έντονα. Τα δάχτυλά του έτριβαν ζωηρά το φλογισμένο κουμπάκι της. Τα κύματα κλειτοριδικής ηδονής διαδίδονταν μακρύτερα απ' όσο συνήθως. Κατέκλυζαν την κοιλιά της, μπροστά, πίσω, εξαπλώνονταν σταδιακά σε ολόκληρο το κορμί της. Από τους αστραγάλους ως τις ρίζες των μαλλιών της, δεν υπήρχε ίχνος σάρκας παραμελημένο. Είχε την αίσθηση ότι το σώμα της είχε δεχτεί εισβολή από το γιγαντιαίο φαλλό. Κάθε κάρφωμα προκαλούσε απολαυστικά μουδιάσματα που διαχέονταν ως την άκρη των δαχτύλων της. Ο σφιγκτήρας της παλλόταν ολοένα και πιο γρήγορα γύρω από το αεικίνητο όργανο, προμηνύοντας τον οργασμό. Τελείωσε σπαρταρώντας, την ίδια στιγμή που έχυσε κι ο ερωτικός της σύντροφος. Η εκτόνωση τη συγκλόνισε με απίστευτους σπασμούς και ρίγη. Ούρλιαξε από ηδονή, αδυνατώντας να συγκρατήσει τις κραυγές ευτυχίας, ενώ ο Φοίβος έπνιγε ένα λαρυγγικό βογκητό, πιέζοντας το πιγούνι του πάνω στο λευκό ώμο της παρτενέρ του. Οι δύο εραστές έμειναν ακίνητοι για μια ατελείωτη στιγμή, λες και η εκρηκτική κορύφωση τους είχε αδειάσει από όλη τους την ενέργεια. 'Όταν η Αλέκα συνήλθε, έκανε να μιλήσει. Ήθελε να του πει πόσο δυνατό ήταν αυτό που έζησαν, πόσο τέλεια ταυτίζονταν, ότι δεν είχε φανταστεί ποτέ ότι μπορούσε να την οδηγήσει σε τόσο ασύλληπτη ηδονή... Όμως από τις πρώτες λέξεις που πήγε να αρθρώσει, ο νεαρός τής έβαλε το δάχτυλο στα χείλια... «Σσστ», της ψιθύρισε, πνίγοντας τα λόγια της μ’ ένα φιλί. Και στο κάτω κάτω, είχε δίκιο. Τα λόγια δεν είχαν δουλειά εκεί μέσα... Είχαν αγαπηθεί και γαμηθεί όπως καμιά λέξη, κανένα βλέμμα δεν ήταν πιο εκφραστικό απ’ τα κορμιά τους που είχαν νιώσει τόσο έντονα την ηδονή. Εν είδει επιλόγου, ο Φοίβος κουλουριάστηκε σαν χαδιάρης γάτος πάνω στη Αλέκα. Τα κορμιά τους εφάρμοσαν φυσικά, το ένα θηλύκωσε στο άλλο, αυτός πίσω της. Το μυώδες στομάχι του κούμπωσε στην καμάρα της πλάτης της, οι μηροί του βρήκαν τη θέση τους στην κοιλότητα των λεπτών λυγισμένων ποδιών της. Φωλιασμένη μέσα στα μακριά μυώδη μπράτσα του και νανουρισμένη από το απαλό λίκνισμα του λέει.

Αλέκα:  Αγορίνα μου! Με κρατάς αγκαλιά στο κρεβάτι. Με σφίγγεις. Με μυρίζεις, με χαϊδεύεις και λιώνω και σπαρταράω στα χέρια σου πάνω. Και σπρώχνει μ' ένα ευτυχισμένο χαμόγελο τα οπίσθια της προς το μέρος του.

Φοίβος: Δε σε χορταίνω!  Η μία φορά μονάχα δεν φτάνει. Και η δεύτερη και η τρίτη και πάει λέγοντας. Δε σε χορταίνω! κι αυτό είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι μαζί πραγματικά κάνουμε πολύ καλό σεξ. 

Ο Φοίβος είχε χαλαρώσει αρκετά και ήταν αρκετά διαχυτικός λέγοντας το πόσο όμορφη και γυναικάρα είναι και δεν θα υπήρχε άντρας να μην θέλει έναν τέτοιο κινητό πύραυλο δίπλα του. Και την ξανασφίγγει πάνω του, ζητώντας να κουμπώσει το στέρνο του με την πλάτη της. To χέρι του την αγκαλιάζει από τη μέση. Σήμερα έχω σκοπό να καλύψουμε το χαμένο έδαφος. Θα είμαι συνέχεια μέσα σου. Θα σου κάνω ασταμάτητα έρωτα και θα σταματήσουμε μόνο όταν εξαντληθούμε εντελώς κι οι δυο μας.

Αλέκα: Μου το υπόσχεσαι; και τον νιώθει που ανασαίνει στον αυχένα της.

Φοίβος: Φυσικά. Εκτός κι αν με βαρεθείς! Και την κοιτά στα μάτια και της χαϊδεύει το μάγουλο.

Αλέκα: Πώς μπορεί μια γυναίκα που είναι καλά στα μυαλά της, να αρνηθεί την ηδονή που της χαρίζει ο άντρας που γουστάρει; Πώς να βαρεθώ τα περίτεχνα χάδια στο κορμί μου από τα υπέροχα δάχτυλα σου που ταξιδεύουν πάνω στο δέρμα, και στα μαλλιά μου;

Φοίβος: Μωρό μου! Εγώ να δεις! Πώς γουστάρω να σε χαϊδεύω, να σε φιλώ μέχρι κατσιάσματος, και να σου κάνω έρωτα μέχρι τελικής ανάσας.

Και έτσι έγινε! Εκείνη τη Κυριακή το πάθος και ο ερωτισμός ξεχείλιζαν χωρίς όρια και το ζευγάρι απλά αφέθηκε να τους παρασύρει ένας μεγαλειώδης αισθησιασμός, με ανεξάντλητο πάθος, ένταση που ανέβασε στο έπακρο την ερωτική τους λίμπιντο σε μια παθιασμένη και ερωτική ατμόσφαιρα!

Ούτε την Κυριακή τους είδαν στην αυλή, ούτε τη Δευτέρα είδαν την αυλή και εκείνοι.

Είχαν τόσα ωραιότερα να βιώσουν στην όμορφη κρεβατοκάμαρα του σπιτιού της με το θρόισμα του άνεμου στους πανύψηλους ευκαλύπτους στο δρόμο να τους καλεί, μα αυτοί το άκουγαν μόνο στα μικρά διαλείμματα της ερωτικής ευδαιμονία τους. Μόνο ταμπελίτσα δεν κρεμάσανε στη πόρτα του δωματίου με την επισήμανση: «ΜΗΝ ΕΝΟΧΛΕΊΤΕ».

Ο Φοίβος βρήκε την ευκαιρία να ξεδιπλώσει τα φύλλα της καρδιάς του, και να της να δείξει όλα όσα αισθάνεσαι αλλά και να βρίσκει σημαντική ανταπόκριση! Αν και η Αλέκα είναι παντρεμένη γυναίκα, λόγω της παρατεταμένης απουσίας του Ερμή, έχουν ξυπνήσει μέσα της συναισθήματα που τα είχε μήνες τώρα ξεχασμένα και είναι αποκλειστικά στο χέρι της και η κατάλληλη ευκαιρία να ανοίξει τα φτερά της και να απολαμβάνει μία απόλυτα ερωτική εμπειρια στην αγκαλιά του Φοίβου. Τα προβλήματα ξεπερνιούνται, και το μόνο που χρειάζονται είναι να βρίσκουν ελεύθερο χρόνο και οι ευκαιρίες για ερωτικές συναντήσεις τους, θα είναι απρόβλεπτα πολλές ώστε η Αλέκα να μπορεί να απολαμβάνει τον έρωτα με τον νεαρό εραστή της σε όλο του το μεγαλείο.  Ήρθε ο καιρός να πάρει ερωτικές αποφάσεις που είχε αφήσει στη μέση ήρθε η ώρα να περάσει καλά, να ανανεωθεί και να ανέβει επιτέλους η ψυχολογία της.

Ο νεαρός Φοίβος για την ηλικία του βυθίστηκε σε πρωτόγνωρες ερωτικές εμπειρίες. Η Αλέκα του πρόσφερε σχεδόν όλους τους τρόπους του έρωτα. Στοματικό, «κατά φύσιν» και «παρά φύσιν» κι όποιας άλλης έμπνευσης.

... Είχαν έναν γαλήνιο ύπνο και, όταν ξύπνησαν, ο ήλιος ήταν ήδη ψηλά και έκαιγε.  Η Αλέκα σηκώθηκε εξουθενωμένη απ' το κρεβάτι, κατευθύνθηκε προς το μπάνιο και του φώναξε: 

Αλέκα: Έλα σήκω μανάρι μου, έχεις και δουλειά είναι ο καιρός να ασχοληθείς και με την πτυχιακή σου εργασία. Και εγώ πρέπει να ετοιμαστώ για το γυμναστήριο.

Φοίβος: Έχεις τρεις ώρες ακόμη μέχρι το πρόγραμμα, της είπε καθώς ήταν ξαπλωμένος με τα χέρια πίσω στον αυχένα και χουζούρευε, πανευτυχής μ’ αυτό που του είχε συμβεί! 

Αλέκα: Οι ώρες περνάνε γρήγορα, ακούστηκε ο θόρυβος από τις βρύσες, άντε σήκω να ετοιμαστείς.

Ο Φοίβος ανακάθισε στο κρεβάτι. Από το μπάνιο ακούστηκε ο θόρυβος του νερού που κυλούσε στο σώμα της κι εκείνος κοίταξε το πέος του που αν και χαλαρό ήταν ροδοκόκκινο και τα σημάδια της δραστηριότητας του ήσαν ολοφάνερα. Το βλέμμα του έπεσε πάνω στο κιλοτάκι της, σηκώθηκε το πήρε στα χέρια και το έφερε στα ρουθούνια του. Η μυρουδιά του αιδοίου της ανακατωμένη με το άρωμα της τον ερέθισε. 

Η Αλέκα βγήκε από το μπάνιο φορώντας ένα λευκό μπουρνούζι που έφτανε λίγο πιο πάνω από τα γόνατα της και στο κεφάλι, σαν τουρμπάνι, μια ίδιου χρώματος πετσέτα.

Η εικόνα αυτή σε συνδυασμό με το άρωμα της κιλότας έκανε το Φοίβο να έχει πάλι στύση. Εκείνη το πρόσεξε και φώναξε: 

Αλέκα: Πάλι σηκωμένος είναι αυτός; Θεέ μου! Αγορίνα μου δε σου πέφτει ποτέ;. 

Φοίβος: Πως να μου πέσει όταν έχω κοντά μου ένα πλάσμα σαν εσένα;

Αλέκα: Από εδώ και πέρα όποτε θες να με πηδάς, όποτε έχεις ερωτικές επιθυμίες και επιθυμείς να βάζεις αυτή τη ψωλάρα στις τρύπες μου απλά θα μου στέλνεις ένα μήνυμα του είπε και εγω θα προσπαθήσω να ικανοποιήσω τις επιθυμίες σου .

Η Αλέκα, όχι μόνον απολαμβάνει το σεξ μαζί του, αλλά αναγνωρίζει, επίσης, ότι η ίδια είναι από την φύση της, μια γυναίκα με πολύ θερμό ταμπεραμέντο. Γνωρίζει, ότι είναι επιθυμητή από τους άνδρες, το ευχαριστιέται και ηδονίζεται να είναι επιθυμητή. Και αναλαμβάνει και κυρίαρχο σεξουαλικό ρόλο ώστε όταν ο Ερμής της, ως συνήθως έλειπε στο εξωτερικό για τις δουλειές του συνευρισκόταν με το νεαρό Φοίβο που ήταν στο μεταξύ ένας ψηλός, όμορφος κι αθλητικός άντρας με μεγάλη φυσική ενέργεια και με τις καλύτερες επιδόσεις στο κρεβάτι με αποτέλεσμα  να λιώνει στην αγκαλιά του όταν διεκπεραίωναν κάπως έτσι τις σεξουαλικές τους ανάγκες. 

Ο Φοίβος γνώριζε ότι αυτή η σχέση του με τη παντρεμένη γειτόνισσα του ήταν επικίνδυνη και δεν οδηγούσε πουθενά αλλά αυτό ήταν το καλό της, είχε ήσυχο το κεφάλι του αν και η συνείδησή του δεν ήταν τόσο ήσυχη. Φυσικά δεν ξανοίχτηκε ποτέ σε κάποιο φίλο του γι’ αυτό το θέμα, όλα τα έκανε με μεγάλη προσοχή έτσι που κανένας δεν είχε πάρει είδηση αυτή τους τη δραστηριότητα.

Και την Αλέκα δεν την ένοιαζε πλέον η έλλειψη του άντρα της, καθώς δροσιζόταν όταν ο Ερμής απουσίαζε από την πλούσια ερωτική βροχή του νεαρού φοιτητή. Μετά από μια τολμηρή κατάδυση μέσα της,  είχε βρει το αντίδοτο στις καύλες της! Το κέρατο! Το αληθινό της φάρμακο που τη κάνει να αισθάνεται ένα θηλυκό με πλούσια σεξουαλική ζωή που τόσο της έλειπε τελευταία. Δεν χρειάστηκε να αποφασίσουν με τον νεαρό φοιτητή για το μέλλον. Ήξεραν πως μόνο ο χρόνος θα έδειχνε αν μπορούσε να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Και όλη την εβδομάδα μέχρι η Αλέκα να αναχωρήσει για το χωριό η σεξουαλική επαφή τους συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση και σε πολύ υψηλούς ρυθμούς. Άρχισε να της αρέσει να υποδύεται την πουτάνα στο ρόλο της δασκάλας του έρωτα και του πρωτάρη που αποδείχθηκε ότι δεν ήταν καθόλου πρωτάρης και ήθελε να τον κρατήσει όσο περισσότερο γίνεται το νεαρό εραστή της, που της έδινε αυτό που της έλειπε. Ήξερε ότι ο νεαρός φοιτητής ήταν ανεξάρτητος και μπορούσε να απουσιάζει από το δικό του κρεβάτι και να κοιμάται στο δικό της χωρίς να δίνει λογαριασμό.

Φοίβος: Ρε Μωρό μου πες μου τώρα τι να πιστέψω; Εσύ δηλαδή είσαι σίγουρη ότι ο Ερμής σου δεν ξενογαμάει κι άλλες εκτός από σένα κει στα ξένα; Δε λέω ευτυχισμένοι μέσα στο γάμο σας. Δε μου αρέσει να ανακατεύομαι σε ξένα ζητήματα αλλά οι άντρες απατούν για επιβεβαίωση. Θέλουν να ξέρουν ότι μπορούν να γοητεύσουν. Έχουν παράλληλα ένα «λιμάνι» αλλά ψάχνονται γύρω τριγύρω και για κανένα «απάγκιο» να αράξουν για λίγο και να νιώσουν την αδρεναλίνη τους να ανεβαίνει.

Αλέκα: Αγορίνα μου! Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, πέρα από καθωσπρεπισμούς και ανόητα στερεότυπα, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι και οι γυναίκες απατούν για τους ίδιους λόγους που απατούν και οι άντρες. Αν έχεις διαβάσει μυθιστορήματα, θα έχεις διαπιστώσει ότι η γυναικεία απιστία είναι ένα θέμα τόσο παλιό, όσο και ο άνθρωπος. Τυχαία νομίζεις θεσπίστηκαν τόσοι νόμοι για να σιγουρέψουν τη γυναικεία πίστη; Τυχαία ξοδεύτηκαν τόνοι μελάνι για να πειστεί ο κόσμος ότι η παρθενία και η συζυγική πίστη είναι αρετές; Αν η γυναίκα ήταν από τη φύση της μονογαμική, δεν θα χρειαζόταν καμιά τέτοιου είδους προσπάθεια. Αλλά δεν είναι.

Αλέξανδρος: Εντάξει ρε κουμπάρε! Δεν είναι δυνατόν!  Έλα δεν το πιστεύω ότι εσύ μπορείς να πιστέψεις ότι έχει όντως συμβεί όλο αυτό. Η ιστορία είναι απ' αυτές που ακούς αλλά δεν έχεις δει ποτέ σου να παίζονται μπροστά σου ζωντανά. Μήπως κάνεις σενάρια με το μυαλό σου και υφαίνεις ολόκληρη πλοκή παριστάνοντας τον Pedro Juan Gutierrez που συνομιλεί με τη σκιά του, και τον πρωταγωνιστή των έργων του; Η κουμπάρα δεν είναι καμία πουτάνα. Εγώ χρόνια τώρα την ξέρω κυρία με τα όλα της.

Ερμής: Τι με κοιτάς έτσι;  Έλα που δεν πιστεύεις αυτά που ακούς!  Απλά ρίχνεις στάχτη μες τα μάτια και αράζεις παρακεί. Ποιος είπε πως και οι κύριες δεν έχουν ανάγκες ή πως δεν πρέπει να είναι πουτάνες στο κρεβάτι; Ξέρεις πόσες παντρεμένες κυρίες κάνουνε αλισβερίσια και παρτάκια με νεαρούς «Γλειφιτζούρια» και γαμιούνται αβέρτα κουβέρτα και χαλαρά;. Να σου φύγει το καφάσι. Μήπως είμαι λίγο κακός ή απλά λέω  πράγματα με τ'όνομά τους; Αλλά ταυτόχρονα κουμπάρε νομίζω ότι πολλές καθώς πρέπει κυρίες και νοικοκυρές που γαμιούνται αβέρτα-κουβέρτα ψάχνουν την τρυφερότητα που δεν τη βρίσκουν στο ταίρι τους. 

Τώρα γιατί έχει πάθει αφλογιστία η Αλέκα αυτό τον καιρό μου είναι παντελώς ανεξήγητο. Αλλά ταυτόχρονα να μην σου αφήσω ενοχές θα σου εξομολογηθώ ότι και εγώ δεν πάω πίσω και πως δεν καυλώνω με την κουμπάρα μου…. Τέτοια μουνάρα σαν την Νικολέτα σου κουμπάρε ποτέ δεν μένει χωρίς αντρικό ενδιαφέρον…

Πως να στο πω! Το καλοκαίρι στην παραλία είχα την ευκαιρία να θαυμάζω την κορμάρα της και μου ήταν πολύ δύσκολο να μην καυλώνω γι’ αυτό πολύ συχνά γύριζα μπρούμυτα. Μια μέρα που εσύ με την Αλέκα είχατε εξαφανιστεί πίσω από τον κόλπο και εγώ είχα κάτσει κάπως παραπάνω στον Ήλιο η Νικολέτα ήρθε κάθισε στη ψάθα δίπλα μου και προσφέρθηκε να μου αλείψει την πλάτη.

Κουμπαρούλη μου, τόση ώρα που ξαπλώνεις έτσι, η πλάτη σου έχει αρχίσει να κοκκινίζει… Κάτσε να σου βάλω λίγο λάδι να μη μας καείς και τι θα κάνουμε μετά…;»

Κι άρχισε να μου αλείφει την πλάτη. Αφέθηκα στα χέρια της ηδονικά, χωρίς να παρεξηγηθεί για τούτο, μια και το επέτρεπαν οι κανόνες της ηλιοθεραπείας! Έλιωνα από καύλα. Το χέρι της με τρέλαινε. Το έκανε πολύ απαλά και για πολλή ώρα και με είχε κατακαυλώσει. Χωρίς να το θέλω μου ξέφυγε ένα μικρό βογκητό.

Νικολέτα: Σ’ αρέσει κουμπαρούλη  μου;

Ερμής: Ναι…ναι! είπα αμήχανα.

Τότε γελώντας μου έριξε ένα χαϊδευτικό χαστούκι στον κώλο και μου είπε:

Νικολέτα: Άντε, δεν κάνει να σκέφτεσαι τέτοια πράγματα για τη κουμπάρα σου.

Ερμής: Ντράπηκα και κάτι ψέλλισα του στιλ:  Μα όχι κουμπάρα… εγώ δεν…

Αλλά μ’ έκοψε λέγοντας:

Νικολέτα: Εηηη πλάκα σου κάνω. Κουμπάρε ηρέμησε, δεν πειράζει συμβαίνουν αυτά... Λέει και συνεχίζει να μου χαϊδεύει την πλάτη χαμηλά.....  Γύρισε να σου αλείψω και το στήθος. 

Φορούσα μόνο τη βερμούδα μου η οποία είχε φουσκώσει από τις  καύλες μου.. ο πούτσος μου πράγματι είχε γίνει τούρμπο! 

Και αυτό ακριβώς έκανα. Έτσι γυρισμένος που ήμουν, δεν έβλεπε εκείνη την απόλαυση που εγώ αισθανόμουν. Να δω τώρα πως θα κρύψω τις καύλες μου, σκέφτηκα. Προσπαθούσα βάζοντας το χέρι μου πάνω στα πόδια μου σταυρώνοντας τα να κρύψω την πούτσα μου που πια δεν κρατιόταν με τίποτα. Βλέπω τη Νικολέτα να με κοιτάει με γουρλωμένα μάτια στο φούσκωμα της βερμούδας με τον καυλωμένο μου πούτσο. Έβαλα την πετσέτα να κρύψω τον καυλωμένο μου πούτσο με το βλέμμα της να καρφώνεται πάνω μου και εκείνο το πονηρό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό της. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα μου είπε:

Νικολέτα: Νομίζω η ώρα πέρασε και είναι η ώρα να γυρίσουμε σπίτι. Φώναξε τους να βγουν από την θάλασσα. Σαν πολύ να σαλιαρίζουν συνέχεια η Αλέκα σου με τον Αλέξανδρο μου μην πω τίποτα πιο βαρύ και κάνουν σαν να υπάρχουν μόνο αυτοί και κανένας άλλος, όπου σταθούν κι όπου βρεθούν.

Ερμής: Τώρα τι θέλεις να σου πω; Ότι έχεις άδικο; Τα ίδια νιώθω και εγώ και από ότι βλέπουν και τα δικά μου τα ματάκια όχι δεν έχεις άδικο κουμπαρούλα μου. Δεν τους βλέπεις!  Αμ τ' άλλο;  «Μωρό μου»!  τον ανεβάζει και «μωράκι» την κατεβάζει σε κάθε σχόλιο τους, όταν βρίσκονται οι δυο τους και τα πρόσωπα τους έχουν ένα χαμόγελο μέχρι τα αφτιά. Φλερτάρουν συνεχώς χωρίς διακριτικότητα και μόνο χάδια και φιλιά δε δίνουν ο ένας στον άλλο και τους ακούς να βγάζουν μπάσες καυλιάρικες κραυγές λες και τις έκανε γλυφομούνι πίσω από τα βράχια σαν να μην υπάρχουμε και τρελαίνομαι.

Αλέξανδρος: Κουμπάρε να σε ρωτήσω, εκτός από το άλμπουμ με τις φωτογραφίες έχετε και το  βίντεο από την τέλεση του μυστηρίου της βάπτισης;

Ερμής: Δεν γνωρίζω για βίντεο. Γιατί ρωτάς;

Αλέξανδρος: Τίποτα, έτσι, απλώς ρώτησα. 

Ερμής: Μίλα ξεκάθαρα και άσε τους γρίφους! Ξέρεις κάτι και το κρύβεις ; 

Αλέξανδρος: Απλά σκέφτομαι είτε να θυμηθώ γεγονότα είτε να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου.Τώρα που ανασκαλεύω το σκηνικό της εποχής κείνης όντως και μπορεί κάτι να συνέβαινε από αυτά που μου εκμυστηρεύεσαι.  

Ερμής: Να υποθέσω πως στο βίντεο υπάρχουν σκηνικά που να γεννούν υποψίες πως κάτι κρυβόταν πίσω από την αψεγάδιαστη εικόνα της Αλέκας;

Αλέξανδρος: Τι να σου πω! Τα σημάδια ενός χαλαρού φλερτ και η αίσθηση ότι στο νεαρό άρεσε σαν γυναίκα η Αλέκα δεν μου δημιούργησαν την παραμικρή υποψία τότε. Το θεωρούσα απόλυτα φυσιολογικό και υγιές. Και να μου το έλεγαν δεν θα το πίστευα ότι μπορεί να παίζεται κάτι περισσότερο πέρα από ένα αθώο νεανικό φλερτ του νεαρού φοιτητή σε μια όμορφη κυρία. Κουμπάρε σήμερα μετά από δέκα χρόνια ανακαλώντας στη μνήμη παραστάσεις και γεγονότα υπό το πρίσμα της δικής σου εξιστόρησης αλλάζω οπτική και βλέπω τα γεγονότα μ' άλλα μάτια.  Πώς  το λένε... δεν με γελούσαν τα μάτια μου, αλλά το μυαλό μου.

Ερμής: Σ' ακούω! Είμαι όλος αυτιά, ακούω με προσοχή ότι έχεις να πεις. 

Και ο Αλέξανδρος του διηγιέται με τ' αλέγρο του ύφος όλες τις σημερινές του σκέψεις.  

Αλέξανδρος: Στο μυστήριο της βάπτισης και στο τραπέζι που ακολούθησε, μεταξύ άλλων, ήταν καλεσμένος και ο Φοίβος. Δεν πέρασε πολύς χρόνος και η Αλέκα αντάλλασσε βλέμματα μαζί του. Δεν ήταν κάτι τρελό, μην φανταστείς, απλά βλέμματα λίγων δευτερολέπτων. Κάτι όμως δεν μου άρεσε. Καθώς κυλούσε η βραδιά τα μάτια τους συναντήθηκαν ξανά και ξανά. Ήταν πολύ διακριτικοί αλλά τώρα που τα σκέφτομαι νιώθω ότι το βλέμμα της συχνά τον αναζητούσε. Κάποιες φορές μάλιστα, πιστεύω πως και αυτός την κοίταζε πολύ έντονα στα μάτια. Σήμερα που τα σκέφτομαι ναι πιστεύω και εγώ ότι υπήρχε έντονο φλερτ μεταξύ τους και νομίζω ότι αν μέναμε λίγα λεπτά μόνοι τους θα της έσκιζε τα ρούχα (και όχι μόνο) επιτόπου…

Γι αυτό σου λέω! Οι φωτογραφίες σε μπερδεύουν τι δείχνουν στ' αλήθεια και τι στα ψέματα. Αυτό είναι που λένε οι φωτογραφίες την κατάλληλη στιγμή, ότι το πρόσωπο της Αλέκας ήταν ουράνιο τόξο είναι αλήθεια... αλλά δυστυχώς όχι με αποδέκτη εμένα κουμπάρε. Για άλλον όμως κουμπάρε μου ήταν τα καυλιάρικα βλέμματα της κυρίας. Το μυαλό της ήταν σε εκείνον που επιθυμούσε να τρυγήσει το καυλωμένο μουνάκι της. Η κυρία βλέπεις είχε άλλα γούστα, ψαχνόταν με τον νεαρό και όπως καταλαβαίνεις ο κουμπάρος σου κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου. 

Ζήτησε από την κουμπάρα σου το βίντεο που έχουμε από το μυστήριο της βάπτισης. Η πραγματικότητα είναι εκεί καταγεγραμμένη, πειστική και όταν το δεις έλα να ξανασυζητήσουμε. Άλλα σήμερα αγαπητέ μου κουμπάρε μετά από δέκα χρόνια το ξέρεις και το ξέρω πως δεν έχει σημασία καμιά, γιατί όσο κι αν φαίνεται απίστευτο και δεν θέλουμε να το πιστέψουμε ρίξε μια ματιά στις στατιστικές. Οκτώ στις δέκα Ελληνίδες απατούν τον σύντροφό και αναζητούν ξένες αγκαλιές λένε οι στατιστικές και οι στατιστικές δεν κάνουν λάθος. 

Ξέρεις κουμπάρε μήπως πρέπει να δούμε το θέμα πιο σφαιρικά, χωρίς προκαταλήψεις και θέσφατα; Πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε ότι οι γυναίκες που έχουν σταθερές σχέσεις αλλά νιώθουν μόνες, λόγω του ότι ο σύντροφός τους βρίσκεται σε παρατεταμένη απουσία. Αυτή η αναγκαία σωματική απομάκρυνση του ενός από τον άλλο έχει ως αποτέλεσμα να καταπιέζονται οι σεξουαλικές τους επιθυμίες και να γίνονται πιο ευάλωτες αναζητώντας λίγη αδρεναλίνη στην καθημερινότητά τους κι ένας κρυφός δεσμός θα δώσει λίγο αλατοπίπερο στη ζωή τους… Τι να την κάνουν μια πιο άνετη οικονομική ζωή χωρίς την υποβόσκουσα προσμονή μιας θερμής νύχτας και μιας περιπέτειας με ένα καλό γαμήσι. 

Αυτές οι γυναίκες μπαίνουν πιο εύκολα στον πειρασμό να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη εξωσυζυγικών σχέσεων.. Η αίσθηση ότι είναι επιθυμητές από έναν άλλο άνδρα μπορεί να είναι γενεσιουργός αιτία της απιστίας και ο λόγος για να βρεθούν μπλεγμένες σε μία εξωσυζυγική σχέση απλά για λόγους ηδονισμού ή ευχαρίστησης. Η γυναίκα κουμπάρε είναι το πιο αχόρταγο πλάσμα, το πιο ανικανοποίητο που ανά πάσα στιγμή προκαλεί και προσκαλεί το αρσενικό, να το γευτεί, να το γονιμοποιήσει και να το ικανοποιήσει, αυτό είναι γονιμότητα. Η γυναίκα γαμιέται για ευχαρίστηση, για να ανέβει επαγγελματικά και για οικονομική απολαβή. Αν στους δύο τελευταίους λόγους υπάρχει η ευχαρίστηση τότε όλα είναι εντάξει και φυσιολογικά, αλλιώς είναι πουτάνα.

Ερμής: Με ελαφριά τη συνείδηση κουμπάρε;

Αλέξανδρος: Η καύλα κουμπάρε δεν ρωτά συνειδήσεις, είναι ουρανοκατέβατη. Έρχεται από το πουθενά και σου αλλάζει τα πάντα. Είναι δυνάστης. Σε κυριεύει, σε εξουσιάζει, σε αιχμαλωτίζει, σε αποπροσανατολίζει, σε καθηλώνει, σε παρασύρει, σε μεταμορφώνει, σε συγκινεί. Ο χρόνος σταματάει, το παρελθόν σβήνει. Υπάρχει μόνο το τώρα, το εδώ να σου υπενθυμίζει ότι ο γάμος δεν έχει κατ’ ουσίαν πλοκή, όμως ένα πέος και ένα μουνί έχουν πλοκή!

Ερμής: Mόνο από εσένα δεν περίμενα να ακούσω κάτι τέτοιο. Ειλικρινά με εκπλήσσεις. 

Αλέξανδρος: Εδώ που τα λέμε κουμπάρε η Αλέκα είναι πάντα εδώ δίπλα σου και εμείς δεν έχουμε κρύψει ποτέ ότι έχουμε να παραθέσουμε εκατό λόγους για τους οποίους τις λατρεύουμε τις γυναίκες μας. Για σκέψου και τον Μενέλαο βασιλιά ολόκληρο που του κλέψανε το Λενάκι και άλλος χαιρότανε τ’ ωραίο της μουνάκι. Του το ’σκάσε η ξέκωλη και πήγε με τον Πάρη σαν να μην είχε και ο Μενέλαος αρχίδια και παπάρι.

Όταν επιτέλους κάποια στιγμή τελείωσαν το ραντεβού με τον αισθητικό τους και γύρισαν στο σπίτι η Αλέκα με τη Νικολέτα ο Ερμής μόλις τις είδε άρχισε να λέει στην Αλέκα πόσο χαρούμενος είναι.

Αλέκα: Και γιατί είσαι τόσο χαρούμενος, τον ρώτησε, απορημένη. 

Ερμής:  Αγάπη μου δεν θα το πιστεύεις, να που ψάχνουμε τεχνικό με γνώσεις για τα συστήματα ασφαλείας και τις δορυφορικές κεραίες του σπιτιού που κληρονόμησες απ' την γιαγιά σου στο χωριό.! Και άρχισε να της διηγείται πως ο κουμπάρος είναι ο κατάλληλος άνθρωπος να μας συντηρήσει τα συστήματα ασφαλείας που μπλοκάρουν τελευταία στο εξοχικό και να μας ρυθμίσει και τις δυσλειτουργίες στο δορυφορικό πιάτο, που έπαψε να πιάνει καλό σήμα το ρημάδι εδώ και καιρό τώρα αναφώνησε χαλαρός και μες στην καλή χαρά ο Ερμής, βοηθούμενος στην ευθυμία του και απ' την ρακί.

Ο Αλέξανδρος δεν περίμενε ούτε στιγμή για να αρπάξει την ευκαιρία.
Αλέξανδρος: Αυτό τον καιρό είμαι αραχτός και έχω ελεύθερο χρόνο και πάμε όποτε θέλετε να τα διορθώσουμε. Μην αγχώνεστε. Και την δορυφορική να ρυθμίσω και να σας δείξω ότι θέλετε. Απλά περιμένω αυτές τις ήμερες κάτι αξιόπιστα υλικά αναβάθμισης… υλικά που απογειώνουν τα συστήματα…. από Ολλανδία και μόλις τα παραλάβω φύγαμε. Υλικά που εγγυώνται επιθυμητό αποτέλεσμα και αυξάνουν στο έπακρο τις επιδόσεις που έχω κατά νου. Έχω εξηγήσει στον Ερμή και συμφωνεί μαζί μου. Έτσι δεν είναι κουμπάρε; Πως χρειάζεσαι να ρυθμίσουμε και τα κουμπιά από την τηλεόραση της Αλέκας; Για να δουλεύει σωστά;
Ερμής: Εε! Ναι τα είπαμε! Πως πρέπει να ρυθμίζεται από εξειδικευμένο τεχνικό ... ώστε ο χρήστης να απολαμβάνει τη σωστή λειτουργία. Εσύ είσαι ο γκουρού σ' αυτά τα θέματα κουμπάρε! Τι να πω εγώ σε σένα; Απλά ίσως να χρειαστεί να της κάνεις και μερικές δοκιμές για να είμαστε σίγουροι ότι όλα λειτουργούν σωστά.

Αλέξανδρος: Από ότι συζητήσαμε κουμπάρε είμαι πλήρως ελεύθερος από τις υποχρεώσεις του γραφείου αυτή την εποχή εάν λοιπόν συμφωνείται και εσείς πηγαίνουμε το Σαββατοκύριακο να τακτοποιήσουμε τις εκκρεμότητες που σε βασανίζουν..

Ερμής: Ναι! Τη βρίσκω ενδιαφέρουσα την ιδέα σου, και εμείς αυτό τον καιρό με τα Lockdown έχουμε αρκετό ελεύθερο χρόνο εάν συμφωνεί και η Αλέκα μου.

Αλέκα: Ερμή μου δεν διαφωνώ. Συμφωνώ να πάμε στο εξοχικό κι επειδή το έχουμε παραμελήσει, να το συμμαζέψουμε και λίγο. Μόνο να! Θα επιθυμούσα να έλθει και η Νικολέτα μαζί μας που σαν φιλενάδες να τα λέμε και να με βοηθήσει. Ιδανική ευκαιρία λοιπόν να περάσουμε δυο τρεις ημέρες μόνα μας τα ζευγάρια στο μαγευτικό οικισμό σε μια από τις ομορφότερες παραλίες. Οι γονείς μας δεν έχουν αντίρρηση να προσέχουν τα παιδιά, σαι-ίσα που το χαίρονται ιδιαίτερα.

Αλέξανδρος: Κουμπάρα μου, και εγώ τη βρίσκω πολύ καλή την ιδέα σου. Νικολέτα αγάπη μου όπως καταλαβαίνεις είσαι και 'συ φυσικά καλεσμένη στην παρέα μας.
Νικολέτα: Αλήθεια; Είμαι ευπρόσδεκτη; Δεν έχετε πρόβλημα; Ούτε εσύ Κουμπάρε; Ρωτάει κοροϊδευτικά τον Ερμή επιστρατεύοντας το πιο γλυκό χαμόγελο της.
Ερμής: Να έχω πρόβλημα που μία συμπαθέστατη, πανέξυπνη και γεμάτη χιούμορ κοπέλα θα είναι μαζί μας; Δεν νομίζω!  Μάλλον θα κάνω πως δεν το άκουσα... το πρόβλημα.
Νικολέτα: Εγώ είμαι όλα αυτά; Σ’ ευχαριστώ!
Ερμής: Αυτά και άλλα πολλά! Και της κλείνει με νόημα το μάτι στα μουλωχτά αποκρύπτοντας τις βαθύτερες προθέσεις, σκέψεις και επιθυμίες του μ' ένα βλέμμα που τη γδύνει νοητά απ’ την κορυφή ως τα νύχια ικανό να την κάνει ν’ ανατριχιάσει.
Ένα κύμα ρίγους σε κάθε σπιθαμή δέρματος της κι ένας αόρατος ηλεκτρισμός διαχέεται σ’ όλο το φάσμα του κορμιού της  Νικολέτας. Για λίγα δεύτερα είναι λες κι όλο της το είναι διαπερνάται από την παρουσία του κουμπάρου της. Ποτέ δεν είχε παιχτεί κάτι ερωτικό μεταξύ τους, αλλά τόσα και τόσα ακούμε για τους κουμπάρους και τις κουμπάρες...για άλλη μια περίπτωση ε δεν χάλασε κι ο κόσμος... 

σκέφτηκε η Νικολέτα και ξεφυσά με ανακούφιση. 
Αλέξανδρος: Οπότε αναμείνατε στο ακουστικό σας, μέχρι να παραλάβω τα υλικά, αλλά θεωρώ πως αξίζει τον κόπο.... Και θα στην κάνω εγώ να κελαηδάει την κουμπάρα.. Συγνώμη την τηλεόραση..
Οι κουμπάρες αναχωρούν στο εσωτερικό του σπιτιού και ο Ερμής με τον Αλέξανδρο συνεχίζουν την κουβέντα τους από που είχαν σταματήσει.
Ερμής: Τώρα που δεν μας ακούνε για πες μου... Λες να νοιώσει η κουμπάρα σου φαγούρα στο μουνί και για να ανακουφιστεί και να ηρεμήσει να χρειάζεται γαμήσι!
Αλέξανδρος: Κοίτα να δεις κουμπάρε μου, όταν η κάψα στο μουνί θα την ταλαιπωρήσει τότε και σένα πρέπει να ‘ναι η πούτσα σου σε μήκος αρκετό και αγέρωχη να στέκεται, κι όσο κι αν στην ταλαιπωρεί να παραμένει ακμαία.
Ερμής: Κουμπάρε μου σε προειδοποιώ να ξέρεις πως αν εγώ δεν τα καταφέρω μονάχος μου καλείσαι και 'συ ο καυλιάρης κουμπάρος να προσφέρεις με ακόμη μια ψωλή ώστε να φροντίσεις να περιποιηθούμε την πεινασμένη για πούτσο κουμπάρα σου και να το ‘φχαριστηθεί τόσο που να μας ζητήσει να της το ‘κάνουμε πάλι.
Αλέξανδρος: Κουμπάρε μου μ' όλο μου το σεβασμό, να προσφέρω στα περαιτέρω... τα γνωστά... με πάθος, και έρωτα δίχως φραγμούς…Και να σα να ακούω της κουμπάρας μου τις ερωτικές κραυγές και τα ηδονικά της βογγητά διαπεραστικά όταν με παράπονο πικρό σου λέει. «Ορίστε λεβέντη μου! Αυτό θα πει γαμήσι!».
 .....Τρεις βδομάδες αργότερα οι κουμπάροι με τις κουμπάρες τα δυο αγαπημένα ζευγάρια αναχώρησαν για το εξοχικό σπίτι στον ερημικό ακόμη αυτή την εποχή οικισμό της μαγευτικής παραλίας για μια ολόκληρη εβδομάδα με προφανή και απώτερο σκοπό να το προετοιμάσουν για την καλοκαιρινή περίοδο και ταυτόχρονα να απολαύσουν όμορφες στιγμές μαζί, στο χαλαρωτικό περιβάλλον και να ζήσουν και αυτοί σαν «παιδιά» ξένοιαστα, ολίγες ημέρες.
Βρίσκονται στο ενδιάμεσο της διαδρομής όταν ο Ερμής ενθυμίζει στην εκλεκτή ομήγυρη ότι είναι η ιδανική στιγμή μεσημεριανού γεύματος, που θα τους επιτρέπει να είναι περισσότερο παραγωγικοί μέσα στην υπόλοιπη μέρα. 

Ερμής: Περιμένω συγκεκριμένες ιδέες και προτάσεις για το που μπορεί να καθίσουμε και να απολαύσουμε ένα καλό γεύμα.

Αλέκα: Αν δεν έχουν αντίρρησιν οι κουμπάροι προτείνω την γνωστή μας οικογενειακή ψαροταβέρνα που βρίσκεται πάνω στο κύμα. Μια απλή αλλά φροντισμένη ταβέρνα σε μια ήσυχη και μαγευτική ακροθαλασσιά λίγο πριν το τέλος της διαδρομής... Τα φρέσκα της ψάρια έρχονται καθημερινά από το Αιγαίο.
..... Την επόμενη ώρα έτρωγαν και έπιναν με συντροφιά την καλή τους διάθεση. Η Αλέκα ενώ στην αρχή η διάθεσή της ήταν κάπως συννεφιασμένη λόγω ενός πρωινού μικρο καυγά με τον Ερμή, σιγά-σιγά χαλάρωσε και φάνηκε να το διασκεδάζει με την ψυχή της, ανακουφίζοντας έτσι και τον Ερμή που είχε μια μικρή αμηχανία να μην χαλάσει η παρέα. (Οι τσακωμοί τους δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο τελευταία. Χρειάζεται μόνο μια μικρή αφορμή για να πυροδοτηθεί νέος καυγάς μεταξύ τους αλλά στην ουσία ποτέ δε λύνεται κάτι.)
Αντιθέτως σήμερα ήταν ο γνήσιος εαυτός της και γρήγορα έγινε το επίκεντρο της παρέας. Μιλούσε και έπραττε αυθόρμητα δίχως να φοβάται πως θα την κρίνουν οι υπόλοιποι  δημιουργώντας κλίμα ευφορίας!.
Το κέφι απέκτησε ένταση ειδικά όταν ο Αλέξανδρος που δεν οδηγούσε την άκουσε απ' το κρασί μέχρι που του ήρθε να τραγουδήσει και τα γέλια στα κορίτσια ξαμολήθηκαν αβίαστα και σκέπασαν ολόκληρη την αίθουσα της ταβέρνας. Κουβέντιαζαν και το διασκέδαζαν με μια συνηθισμένη άνεση μετά από τόσα χρόνια που τα ζευγάρια ήταν κολλητοί.
Νικολέτα: Κουμπάρα αν δεν κάνω λάθος τρέφεις ιδιαίτερες νεανικές αναμνήσεις από αυτή την ταβέρνα... Που σίγουρα θα τις θυμάσαι πολλά χρόνια. Ήταν τότε που σε τάιζε στο στόμα ο κουμπάρος. ... Η Αλέκα έχει παντρέψει το ζευγάρι..... τον Αλέξανδρο και την Νικολέτα....  και είναι φίλες από τα σχολικά θρανία, συνομήλικες και όμορφες γυναίκες ακόμη και σήμερα που έχουν αφήσει πίσω τους τα τριάντα οκτώ τους χρόνια συνεχίζουν να έχουν πολύ δυνατή σχέση και γενικώς να τα μοιράζονται όλα.
Αλέκα: Ναι η αλήθεια σαν ζευγάρι υπήρχε φυσικά μεταξύ μας ο αυθορμητισμός, εκείνος που υπαγορευόταν από τα αισθήματα και την έξαψη της στιγμής.
Νικολέτα:  Κουμπάρα μην είσαι «τσιγκούνα» και μας τα λες με το τσιγκέλι.  Η έξαψη της στιγμής ήταν φυσικό να οδηγούσε και σε όμορφες παρεκτροπές.
Αλέξανδρος: Παρεκτροπές; Τι ακούν τ' αυτιά μου Ερμή;
Ερμής: Τι να πω ! Τα κορίτσια μιλάνε με γρίφους...
Νικολέτα: Εμμ όχι και γρίφους! όχι και γρίφους Ερμή μου.
Αλέξανδρος: Δηλαδή;
Νικολέτα: Αν θέλει ας το πει η Αλέκα. Γιατί είναι κάτι πράγματα που λες ότι δε θα σου συμβούν ποτέ.
Αλέκα: Αχ βρε Νικολέτα τι μου θυμίζεις τώρα! Του παλιού καλού καιρού χαλάσματα. Αγάπη μου συγγνώμη αλλά θα τους το πω... τι μου  'κάνες τότε.
Αλέξανδρος: Τι είναι αυτό το φοβερό που σου 'κανε κουμπάρα μου ο κουμπάρος;
Νικολέτα: Όχι και φοβερό!  Κουλό και καυλωτικό ήταν.. έτσι δεν είναι Αλέκα μου.
Αλέκα: Εεε ναι! Η αλήθεια είναι ότι ένιωθα καυτή πουτανιτσα, αλλά στην πράξη, όταν άρχισαν «τα ωραία» με έπιασε ένα άγχος, κι ένας φόβος…
Αλέξανδρος: Ρε κορίτσια!  Αφήστε τα μισόλογα! Θα με σκάσετε εσείς....
Αλέκα: Ποιος δεν ρίχνει μια ματιά με ολίγη από ζήλια στο ζευγάρι που φιλιέται στο διπλανό τραπέζι. Γι αυτό δεν το περίμενα ποτέ ότι στη συνέχεια θα με έγλειφαν στο πάρκινγκ της ταβέρνας μέσα στο παρκαρισμένο αυτοκίνητο μας μια ξάστερη και φωτισμένη νύχτα. Δεν κράτησε πολύ γιατί υπήρχε ένα άγχος αλλά το θυμάμαι όλα τα χρόνια.
Αλέξανδρος: Αλέκα είσαι θεά! Και εσύ ρε θηρίο Ερμή... Ταλέντο στο γλειφομούνι;
Αλέκα: Όχι να το παινευτώ, αλλά είμαι! ... Πολύ γρήγορα ζήταγε το μουνάκι μου να θέλει γαμήσι και να καβαλάει την πούτσα του Ερμή μου. Γέλια.... Εσείς πού τις ζήσατε αυτές τις στιγμές Νικολέτα μου;.
Νικολέτα: Εμείς; Ωωω!  Δεν!
Αλέκα: Έλα τώρα Νικολέτα μου που σε έπιασαν οι ντροπές και ο καθωσπρεπισμός. Σήμερα είμαστε ανοιχτές! Τα λέμε όλα. Γιατί δεν μιλάς εσύ κουμπάρε;
Νικολέτα: Τι να σου πει κανείς Αλέκα μου! Αν ο σύντροφός σου είναι!  Ωχ Θεέ μου... Πως να το πω; Μονολόγησε.
Αλέξανδρος: Να το πω εγώ. Το πρόβλημα μας;
Νικολέτα: Φρόντισε να γίνουμε ρεζίλι. Τον προειδοποίησε.
Αλέκα: Νικολέτα μου τις έχω ακουστά εγώ τις σεξουαλικές του επιδόσεις. Είναι πολύ καυλιάρης. Έτσι δεν είναι;
Ερμής: Αγάπη μου θα σου πω εγώ που τον ξέρω γιατί η Νικολέτα νιώθει άβολα...κι  ας λέει ...τη βρίσκουν στο κρεβάτι...
Ο Αλέξανδρος λάβε υπόψη ότι του αρέσουν τα δύσκολα! Λατρεύει να δοκιμάζει καινούργια πράγματα που αυξάνουν την διέγερση για σεξουαλική επιθυμία. Του αρέσουν οι αλλαγές. Το έντονο, και άγριο σεξ από όλες τις εισόδους κάτι που φυσικά αρέσει και σένα. Σας φαντάζομαι αν σμίξετε εσείς οι δυο θα παρακαλάει ο ένας τον άλλον να μην σηκωθείτε απ΄το κρεβάτι…
Νικολέτα: Όντως στο κρεβάτι, δεν είναι και ο πιο ρομαντικός άνδρας, μην περιμένεις λοιπόν αγκαλίτσες, χαδάκια και τρυφερότητες.
Αλέκα: Δηλαδή το αντίθετο του Ερμή μου που έχω να κάνω με έναν άνδρα παιχνιδιάρη, τσαχπίνη και αρκετά ερωτιάρη… Να σου γλύφει το μουνί Νικολέτα μου και θα πάθεις την πλάκα σου αν το κάνεις μαζί του...  Το αγαπώ και το σέβομαι το ευαίσθητο αγόρι μου που εκδηλώνει τα συναισθήματά του και δεν ασκεί βία... Αλλά ρε κουμπάρα εγώ εκείνες τις ιδιαίτερες ώρες τον θέλω και λίγο brutal στο κρεβάτι που να μου βγάζει έντονη σεξουαλικότητα, πάθος και που δεν φοβάται να δοκιμάζει καινούργια πράγματα στη ζωή του.
... Ταυτόχρονα η Αλέκα δεν αποκαλύπτει αλλά κρατάει για τον εαυτό της τις πραγματικές της σκέψεις που φαντασιώνεται και που θα ήθελε να πραγματοποιήσει  εκείνες τις ιδιαίτερες ώρες. «Για παράδειγμα, συχνά φαντασιώνομαι πώς ένας άντρας με τεράστιο σκληρό πέος με βιάζει, διεισδύει με βία μέσα μου και παρά τις αντιστάσεις μου με κάνει ότι θέλει με σοδομίζει, με διαπερνά από παντού. Όπως εκείνο το σενάριο στο οποίο έπαιζα μια πελάτισσα που την είχαν πιάσει να κλέβει κι αφού άντρας με το τεράστιο σκληρό πέος με οδήγησε στην αποθήκη του καταστήματος, μου έδεσε τα χέρια πίσω απ' την πλάτη, με έριξε μπρούμυτα στο πάτωμα, μου κατέβασε το παντελόνι και το εσώρουχο και μου μαύρισε των κώλο με την ζώνη του, πριν μου τον γαμήσει αλύπητα κάνοντάς με να ικετεύω για έλεος. Ακόμη και σήμερα ανατριχιάζω από ηδονή όταν σκέφτομαι όλες αυτές τις μοναδικές στιγμές.»
Ταυτόχρονα ο Αλέξανδρος έχει αρχίσει να γεμίζει ιδέες και να πλάθει σχέδια και όνειρα στο μυαλό του. «Με λίγα λόγια, η κουμπάρα είναι από τις άτακτες γυναίκες που απολαμβάνουν το σκληρό γαμήσι! Που τους αρέσει το άγριο σεξ και δε θα 'λεγε όχι σε πειραματισμούς και πιο σκληρά παιχνίδια, αρκεί να της το σερβίρεις κι εσύ ωραία. Άσε τον κουμπάρο τον αισθηματία να κάνει γλυφομούνι στη Νικολέτα ώστε να μου αφήσει χώρο για την Αλέκα που προτιμάει το «άγριο» σεξ και τα διαφορετικά πράγματα στο κρεβάτι. Σε κάθε περίπτωση, η τελική επιλογή είναι δική τους. Πάντως μία αλλαγή, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.»

Την ώρα που ετοιμάζονταν για αναχώρηση ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας τους πληροφορεί ότι σε δέκα με δεκαπέντε λεπτά καταφθάνει το καΐκι με την φρέσκια ψαριά και εάν έχουν υπομονή να περιμένουν θα προμηθευτούν φρέσκα ψάρια. Οι δυο άνδρες αναχώρησαν για την προβλήτα προτρέποντας τις κυρίες να απολαύσουν με την ησυχία το καφεδάκι τους όσο θα απουσιάζουν.
Νικολέτα: Κουμπάρα σας νιώθω κάπως τσιτωμένους σήμερα με τον κουμπάρο. Τρέχει κάτι;
Αλέκα: Όχι μωρέ: Όχι δεν νομίζω.
Νικολέτα: Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες μαντικές ικανότητες για να προβλέψει κανείς παρόμοιες εξελίξεις στα ζευγάρια. Δε σε νιώθω νομίζεις; Δεν βλέπω; Τι!  Όχι δεν νομίζεις; Η τρέχει κάτι;.
Αλέκα: Κουμπάρα μου γλυκιά θα σου μιλήσω με ειλικρίνεια. Η αλήθεια είναι πως ο Ερμής δεν με ενθουσιάζει πλέον το κρεβάτι μαζί του, νιώθω ότι με ξενερώνει. Χρόνο με το χρόνο είχαν αρχίσει τα σημάδια που κουράζουν σε μια σχέση. Το σεξ κατάντησε βαρετό, για μένα είχε γίνει ρουτίνα. Ούτε ο ίδιος έδειχνε διάθεση να δοκιμάσει να αλλάξει κάτι, να με ικανοποιήσει πλέον όχι τόσο βιολογικά, όσο εγκεφαλικά. Εγώ για πρώτη φορά είχα βρει τον εαυτό μου να κοιτάει άλλους και να ψάχνεται μέσα σε όρια. Είχα φτάσει να σκέφτομαι μέχρι και να τον απατήσω. Νικολέτα μου τι να πω; ότι περνώντας τα χρόνια με ξενερώνουν οι άνδρες οι γλυκανάλατοι και αυτό μου μειώνει ριζικά τη σεξουαλική μου επιθυμία με αποτέλεσμα οι ερωτικές μας επαφές, να έχουν γίνει ακόμα πιο σπάνιες. Δεν μπορώ να λειτουργήσω και να το κάνω τακτικά μαζί του όπως πρώτα. Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερο γυρνούσε στο μυαλό μου η επιθυμία να δοκιμάσω να πάω με άλλον άντρα. Είχα αρχίσει να μπαίνω στο ίντερνετ και να κοιτάζω καυτούς άντρες και να βασανίζω το μουνάκι μου βλέποντας τσόντες. Αλλά ως εκεί. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια, σου λέω! Έχω βαρεθεί αυτό το συνηθισμένο γλυκανάλατο σεξ και ο Ερμής μου διαμαρτύρεται πολύ συχνά ότι τον αγνοώ, καθώς περισσότερο νοιάζεται για την δική του σεξουαλική ολοκλήρωση παρά για το πως νιώθω εγώ. Δεν είναι λίγες οι φορές που ενώ εκείνος μπαίνει μέσα μου, εγώ σκέφτομαι...  Χύσε να τελειώνουμε επιτέλους.
Νικολέτα: Να που μας λέει πως η ζωή της έχει ρουτινιάσει αφάνταστα και μας βγήκε βιτσιόζα σεξουαλικά η κοπέλα αναζητώντας νέες σεξουαλικές εμπειρίες για να  ικανοποιήσει  τις πιο φιλήδονες φαντασιώσεις της η «Εμμανουέλα μας» κοντά στην εμμηνόπαυση. Αμ καλά το παρατήρησα εγώ ότι τελευταία φροντίζεις όταν πάμε στο γυμναστήριο να είσαι στα καλύτερα σου, μοσχοβολιστή και έξτρα σέξι ντυμένη τονίζοντας ιδιαίτερα το μπούστο και τους γλουτούς σου και όλο ζητάς συμβουλές και την «πέφτεις» στον κούκλο γυμναστή και αυτός να σε μπαλαμουτιάζει.
Αλέκα: Αχ Νικολέτα μου. Έχει ένα απίστευτο χαμόγελο με μία οδοντοστοιχία που αστράφτει όταν γελάει ενώ τα μάτια του είναι υπέροχα. Πραγματικός άντρακλας. Όσο για το κορμί του, τα λόγια είναι λίγα, ωραίος τύπος, μελαχρινός, ψηλός, με μπράτσα και με έξυπνο χιούμορ. Που να ήξερες όταν με βοηθούσε με το πρόγραμμα στις διατάσεις ο γυμναστής με τα χέρια μες στα μούσκουλα με άγγιζε μου άνοιγε τα πόδια μου λύγιζε ελαφρώς τα γόνατα μου και με κρατούσε με τις παλάμες μέσα από το εσωτερικό των μηρών μου για να έχω ισορροπία και με χάιδευε όλο και πιο τολμηρά. Η λίμπιντο χτυπούσε κόκκινο, η υγρασία μου έβγαινε στη φόρμα και την αισθανόταν στα δάκτυλα του. Κάθε φορά έφευγα από το γυμναστήριο ξαναμμένη.
Νικολέτα: Μωρή σκρόφα! Μη μου πεις  πως ξεκίνησες να νταραβερίζεσαι με το γυμναστή σου!

Αλέκα: Παρατήρησα πως με κοίταζε και σιγουρεύτηκα πως του άρεσα. Την πρώτη βδομάδα όλα κύλησαν ήρεμα αλλά από την επόμενη, φερότανε περίεργα. Με ακουμπούσε δήθεν τυχαία στον κώλο μου ή με φώναζε κούκλα μου ή κορίτσι μου, αλλά δεν είχε πάει το μυαλό μου στο πονηρό. Ένα απόγευμα που μείναμε οι δυο μας με φώναξε να μου δείξει να κάνω σωστές διατάσεις.
Κοπέλα μου δεν το κάνεις σωστά, κάτσε να σε καθοδηγήσω…και ήρθε και κόλλησε από πίσω μου, έπιασε το χέρι μου και μου το κουνούσε δεξιά αριστερά και ενώ ήμασταν ιδρωμένοι γιατί ήταν κατακαλόκαιρο. Ένοιωσα το δυνατό του στήθος να χαϊδεύει την πλάτη μου και το όργανο του να πιέζει το κωλομέρι. Δεν ξέρω πόση ώρα λικνιζόμασταν γιατί είχα αποχαυνωθεί, όταν άκουσα τη φωνή του να μου λέει:
Πρέπει να θυμάσαι ότι πριν αρχίσεις οποιαδήποτε άσκηση για τους γλουτούς, τους μηρούς και τα πόδια. η πλάτη σου πρέπει να είναι πάντα ίσια, έτσι ώστε να την προστατεύεις και να αποφύγεις πιθανά προβλήματα αργότερα.Το σώμα πρέπει να ζεσταθεί για να μπορέσεις να επωφεληθείς από τις διατάσεις, επομένως πρέπει να τις κάνεις αμέσως μετά τη γυμναστική ή μετά από ένα ελαφρύ ζέσταμα.
Το κατάλαβες κορίτσι μου; και δίνοντας μου μια τσιμπιά στο κωλομέρι, έφυγε.
Ο πάγος είχε ήδη σπάσει.
Το βράδυ στο σπίτι  δεν μπόρεσα να κοιμηθώ καθόλου καλά .... Στριφογυρίζοντας λοιπόν όλο το βράδυ έφερνα στον νου μου το κορμί και τα λόγια του γυμναστή ότι το ανθρώπινο σώμα είναι σχεδιασμένο να κάνει βαθύ κάθισμα. Τον φανταζόμουν ξαπλωμένο στο διάδρομο γυμναστικής και εγώ ν' ανεβαίνω πάνω στο πέος του και να αρχίζω τα βαθιά καθίσματα. Τράβηξα δύο μαλακίες για να ησυχάσω από τις τρελές καύλες που είχα όσο σκεφτόμουνα αυτόν το άντρακλα από κάτω μου και συγχρόνως είχα ενοχές γιατί καύλωνα με έναν άλλο άντρα, ενώ φοβόμουν μη με καταλάβει ο Ερμής.
Την άλλη μέρα με το που τελείωσε το ωράριο κλείδωσε το γυμναστήριο και μου ζήτησε να σταθώ εμπρός απ' το όργανο για τις συσφίξεις των γλουτών με βαθιά καθίσματα για να να μου δείξει και πάλι της σωστές κινήσεις Ήρθε από πίσω και μ' έπιασε και αυτός πάνω από τα δικά μου χέρια, αλλά κράτησε σε απόσταση το σώμα του ίσως για να δει πώς θα αντιδράσω, οπότε δεν έχασα χρόνο και με τη δικαιολογία ό,τι χάνω την ισορροπία μου, άρχισα να παραπατάω λίγο-λίγο, και να κολλάω το σώμα μου πάνω του. Λίγο εγώ, λίγο αυτός βρεθήκαμε να κωλοτριβόμαστε και ένοιωθα τη πούτσα του να πρήζεται ανάμεσα στα κωλομέρια μου και μου έφυγε ένας αναστεναγμός από τη πολλή καύλα.
Σε κάποια στιγμή, λες και είχε ακούσει τις ενδόμυχες σκέψεις μου… μου λέει:
«Τι θες και αναστενάζεις;»
Τα μάτια μου έπεσαν κατευθείαν στο φούσκωμα της φόρμας του. Αυτό που έβλεπα ήταν απίστευτο. Εκεί μέσα σίγουρα θα έπρεπε να φωλιάζει κάτι τεράστιο.
Χωρίς πολλές περικοπές μπήκε κατευθείαν στο θέμα!
«Μου αρέσεις πάρα πολύ και θέλω να σου κάνω έρωτα. Αν νομίζεις ότι γουστάρεις και θέλεις… νομίζω ότι δεν έχουμε να πούμε και πολλά πράγματα. Αν πάλι δεν θέλεις… μπορούμε να χαιρετιστούμε σαν δύο καλοί φίλοι».

Λόγια σταράτα και σίγουρα! Εγώ έχω χτυπήσει κόκκινο.

Αυτό μου άρεσε και με προκαλούσε ακόμη πιο πολύ. Σκέφτηκα, γιατί να το παίξω τώρα μυξοπαρθένα; Ο τύπος μου έκανε μια καλή εξήγηση. Τέτοια γούστα θέλω. Άντρα που να με υποτάσσει και να με γαμάει με όλους τους τρόπους! 

«Εγώ είμαι πρόθυμη του λέω». Άστραψαν τα μάτια του!

Του απάντησα ότι και εμένα μου αρέσει και τον γουστάρω και χωρίς να το καταλάβω είχε ήδη σφραγίσει τα χείλη μου με το στόμα του ενώ οδηγούσε το χέρι μου στον πούτσο του. Με φίλαγε σαν τρελός και εγώ χανόμουν, ενώ αυτό που έπιανα ήταν απίστευτο.
Το πράμα του σκλήρυνε στο άψε σβήσε και πίεζε το δικό μου πράμα, κάτι που μ' ευχαριστούσε έντονα. 
Η συνέχεια γράφτηκε εκείνος να με «παίρνει» πάνω στα μηχανήματα και ακουμπισμένη στους τοίχους του γυμναστηρίου και εγώ εκείνη τη μέρα έφυγα από το γυμναστήριο πιο ανανεωμένη από ποτέ.
Νικολέτα: Για πες μου τώρα, τώρα τι απέγινε. Ρε γαμιέστε με το γυμναστή; Σοβαρά τώρα;
Αλέκα: Όπως ξέρεις συνεχίζω να γυμνάζομαι εκεί σαν να μην τρέχει τίποτε και μάλιστα μετά από λίγο καιρό ξεκίνησα και personal training μαζί του και περνάμε ακόμα πιο πολύ χρόνο μαζί και επαναλαμβάνουμε τις καυτές μας επαφές. Δεν ξέρω που θα μας πάει όλο αυτό, αλλά το μόνο που ξέρω είναι πως «με ένα σμπάρο πέτυχα δυο τρυγόνια». Και γυμνάζομαι και πετυχαίνω πολλαπλούς οργασμούς. Τι καλύτερο;
Νικολέτα: Αστοδιάλο φιλενάδα! Έχεις ξεφύγει. Πας να με τρελάνεις. Νομίζω ότι με δουλεύεις ψιλό γαζί. Εμένα βρήκες να δουλέψεις; Άστα αυτά....πες την αλήθεια. Και εμείς φιλενάδα είμαστε αρκετά ξαναμμένες άλλα δεν κάνουμε παιχνίδι..
Αλέκα: Αφού μπορώ να σε δουλέψω. Και σου αρέσει να τις ακούς τις γαμάτες ιστορίες μου. Η μυθοπλασία αγάπη μου είναι ψέματα ή αλήθειες ειπωμένες με «λοξό» τρόπο! Τίποτα δεν είναι ψέμα γιατί τίποτα δεν είναι αλήθεια. (Η αλήθεια είναι ότι δεν το 'χουμε κάνει ακόμη, αλλά οσονούπω σκέφτομαι να το κάνουμε. Δεν αντέχω άλλο να φεύγω από το γυμναστήριο αγάμητη.)

Λοιπόν εγώ το παραδέχομαι πως είμαι βιτσιόζα. Για πες εσύ! Αντίθετα με τον Ερμή μου τον κουμπάρο τον βλέπω αγριεμένο. Πως έτσι; Νηστικό τον έχεις;

Νικολέτα: Να έχουμε πρόβλημα με τον Αλέξανδρο γιατί θέλει να με γαμάει απ’ τον κώλο, αλλά εγώ δεν θέλω γιατί δεν μου αρέσει, «άσε που πονάει».
Αλέκα: Κουμπαρούλα μου άλλες κάνουμε αμάν να βρούμε έναν άντρα που να τα κάνει όλα, κι εσύ διαμαρτύρεσαι;
Νικολέτα: Να σου τον χαρίσω τότε! Της είπε και βάλανε τα γέλια.
.... Ταυτόχρονα o Αλέξανδρος είχε βάλει στο μάτι την Αλέκα, την κουμπάρα του, και ενώ στην αρχή ξεκίνησε με κάτι αθώα υπονοούμενα, του τύπου: «Πω πω! Τι ομορφιά είναι αυτή! Και άγιο κολάζεις!». Έψαχνε αφορμή πως θα γίνει να την ξεμοναχιάσει και να της δείξει το πόσο πολύ την γουστάρει και θέλει να τη γαμήσει. Μα από την άλλη φοβόταν να μην τα κάνει μαντάρα. Βρήκε ευκαιρία την ώρα που πήγαν στο εσωτερικό της ταβέρνας ο Ερμής με τον ψαρά να ζυγίσουν τα ψάρια και να λογαριαστούν στο οικονομικό όταν τον ακολούθησε και η Νικολέτα περίεργη να δει τα ψάρια. Ο Αλέξανδρος με  την Αλέκα ξεκίνησαν προς το  χώρο στάθμευσης να τους περιμένουν στο αυτοκίνητο. Φθάνοντας και μένοντας στην απογευματινή σκιά των δέντρων, μια ωραία θαμπάδα από το απογευματινό φως έλουζε το χώρο. Ο Αλέξανδρος έχοντας πιει δυο ποτηράκια παραπάνω και σε ευθυμία βρήκε την ευκαιρία που έψαχνε για αρκετούς μήνες και την πλησίασε, σαν λύκος που μυρίστηκε φρέσκο αίμα.Η όσφρηση του πράγματι τον οδήγησε σωστά εκείνη τη μέρα. Η Αλέκα ήταν ήδη ζαλισμένη, όταν εκείνος άρχισε να της φανερώσει το έντονο ερωτικό ενδιαφέρον από μεριάς του. Να της δώσει να καταλάβει ότι ενδιαφέρεται για εκείνη ερωτικά και ότι τη θέλει. Βρίσκει συνεχώς αφορμή να είναι κοντά της και βρέθηκαν πιο κοντά απ’ ό,τι θα βρισκόταν σε οποιαδήποτε συνθήκη. Μέχρι που κόλλησε πιο κοντά της, το παντελόνι του άγγιξε στην φούστα της από πίσω και άρχισε να τρίβεται πάνω της. Η Αλέκα προσπαθούσε να κρύψει την ταραχή της, δεν ήταν και ότι πιο βολικό υπήρχε. Για να πει και την αμαρτία της, δεν έκανε καμία κίνηση για να τον αποφύγει. Και η αλήθεια είναι ότι όσες φορές είχαν συναντήσεις τον έβλεπε ότι την έτρωγε με τα μάτια, αλλά δεν του είχε δώσει πολύ σημασία ούτε και δικαίωμα, αν και τώρα που το σκέφτεται της αρέσει σαν άντρας, τον έβρισκε πολύ γοητευτικό και με το χιούμορ.
Σήμερα όμως άρχισε να της αρέσει και το παιγνίδι, να τη διεγείρει αφάνταστα όπως τώρα που ο Αλέξανδρος έχει ξεφύγει και τα υπονοούμενα του είναι πλέον σεξιστικά και χυδαία.
«Έτοιμη για πήδημα είσαι καριόλα!» Τον ακούει να της ψιθυρίζει μέσα από τα δόντια του από πίσω.
Τελικά θέλεις τα δυο-τρία ποτηράκια κρασί (θες ο ενεργειακός καφές που άρχισε δράση) τα μπινελίκια του όχι μόνο της άρεσαν, αλλά και ο τρόπος που της μιλούσε την καύλωναν ακόμη πιο πολύ. Και τώρα που της έλεγε αυτά τα λόγια, καθόλου δεν της κακοφάνηκε!
Με τον Αλέξανδρο να συνεχίζει απτόητος. «Πω πω ρε Αλέκα… για τον κώλο σου και τι δεν θα έδινα! Και τι δεν θα έδινα! για να στον γαμήσω!»

Αλέκα:Τι είναι αυτά που λες Αλέξανδρε; Δεν ντρέπεσαι; Τον ρώτησε δήθεν προσβεβλημένη.

Αλέξανδρος: Ε, τι κάνω;

Αλέκα: Α, δεν ξέρω. 

Αλέξανδρος: Μωρό μου είμαι έτοιμος για όλα μαζί σου. 

Αλέκα: Δηλαδή;

Αλέξανδρος: Θέλω να κάνουμε τα πάντα!

Αλέκα:  Κουμπάρε αυτό εδώ (το κούτελο) το έχουμε καθαρό.

Αλέξανδρος: Και καθαρό θα το κρατήσουμε, αλλού έχω το μυαλό μου εγώ.

Αλέκα: Αμ δεν ξέρω; Αυτά είναι ντροπής πράματα που σκέφτεσαι.

Ξαφνικά αισθάνεται το χέρι του να πασπατεύει τον κώλο της. Ο Αλέξανδρος  αποθρασύνθηκε εντελώς. Χούφτωνε τον κώλο της, και με αστραπιαία κίνηση, χώνει το χέρι του κάτω από το φόρεμα της, και πάνω από την κιλότα της πιάνει το μουνί της που είχε αρχίσει να μουσκεύει. Η Αλέκα με μία απότομη κίνηση προς τα πίσω, τον απώθησε και του έδωσε να καταλάβει πως για την ώρα υπερέβαινε τα όρια, όχι με πολύ αποφασιστικότητα είναι η αλήθεια!

Αλέκα: Τι κάνεις παιδάκι μου; Είσαι τρελός; Τι κάνεις; Θα μας δουν και θα ξεφτιλιστούμε.
Με τον Αλέξανδρο να συνεχίζει απτόητος καθώς σκέφτεται ότι η κουμπάρα του παριστάνει τη δύσκολή όμως ήταν έτοιμη να του καθίσει σε πρώτη ευκαιρία. Το ένιωθε πως οι επιθυμίες τους είναι ίδιες.
Αλέξανδρος: Ήθελα να δω αν είσαι καυλωμένη. Κι απ’ ότι είδα είσαι.
Αλέκα: Σαχλαμάρες ιδέα σου είναι.
Τότε ο Αλέξανδρος με θράσος απάντησε…
Αλέξανδρος: Αφού με γουστάρεις κι εσύ μωρό μου! Σου αρέσει να με ακούς έτσι. Βλέπω την ικανοποίηση στο βλέμμα σου. Είσαι έτοιμη να με δεχτείς μέσα σου από όποια τρύπα σου αρέσει!  Θα σε ξεκωλιάσω πουτάνα. Αφού ο μαλάκας ο κουμπάρος μου δεν σε γαμάει καλά, θα σε ξεσκίσω εγώ.
Οι αντιστάσεις της Αλέκας είχαν ήδη καμφθεί,  αποφάσισε να ενδώσει στην επίμονη πολιορκία του Αλέξανδρου.
«Δεν πάει να γαμηθεί» σκέφτεται, «αφού θα πηδηχτούμε που θα πηδηχτούμε, μην χάνω χρόνο με γελοίες τσιριμόνιες.»
Αλέκα: Ο κουμπάρος είθισται να  καλύπτει τις ανάγκες της κουμπάρας και η νούμερο ένα υποχρέωση του κουμπάρου είναι να καλύπτει τις καύλες της κουμπάρας! Συμφωνείς;.  Τον ρώτησε κοιτώντας συνωμοτικά γύρω τους μην τους βλέπει κανείς.... αλλά γύρω τους δεν υπήρχε ψυχή... του χαμογέλασε πονηρά  σημάδι ότι της άρεσε το ερωτικό παιγνίδι.
Αλέξανδρος: Για να μιλάμε χύμα, όπως λες κι εσύ, με καυλώνεις. Σε θέλω. Με το ζόρι κρατιέμαι.
Αλέκα: Σοβαρά σε καυλώνω τόσο πολύ;
Αλέξανδρος: Πιάσε να δεις… Πιάνει και οδηγεί το χέρι της πάνω στο τζιν του.
Μμμμ! έκανε η Αλέκα, καθώς το χέρι της έτριβε απαλά το φούσκωμα στο παντελόνι του .
Αλέξανδρος: Πως σου φάνηκε λοιπόν;
Αλέκα: Δραστήριος είναι ο μικρός μας! Δεν κρατιέται με τις ορμές του.
Αλέξανδρος: Μικρός στο μάτι αγάπη μου… στο κρεββάτι θα σε ξεπατώσει...
Εκεί η Αλέκα αποφάσισε να τα παίξει όλα για όλα…  «χμ….» έγνεψε πονηρά και πήρε σκεπτικό ύφος.
Αλέκα:  Με θες πολύ; Με γουστάρεις;
Αλέξανδρος: Ρωτάς;. Ρωτάς ρε μωρό μου, κάποιον που σε γουστάρει τρελά; Σε θέλω τώρα… ψιθυρίζει θολωμένος κι ένα βογκητό ξεφεύγει από τα χείλη του, την στιγμή που ο Ερμής με την Νικολέτα έκαναν την εμφάνιση τους και πλησίαζαν στο πάρκινγκ. Οι διαχυτικές και τολμηρά αδιάκριτες ερωτοτροπίες τους διακόπηκαν απότομα!
Από εκεί και πέρα, όλα πήραν το δρόμο τους με κεκτημένη ταχύτητα ή όπως λέμε, «το νερό μπήκε στο αυλάκι» κι ένα γερό ξέσκισμα περιμένει την Αλέκα από τον κουμπάρο.
.... Ήταν νωρίς το απόγευμα που αναχώρησαν από τη ταβέρνα για το εξοχικό τους, δεν τους έμενε παρά μισή ώρα δρόμος ακόμη. Το υπόλοιπο ταξίδι κύλησε ευχάριστα. Ο Αλέξανδρος από τη στιγμή που η Αλέκα τον απώθησε μετά το χούφτωμα έφυγε από κοντά της και δεν την ενόχλησε άλλο, σ’ όλο το υπόλοιπο ταξίδι.
Ξεκινώντας για τον προορισμό τους ο Ερμής, είχε να λέει για το πόσο όμορφα αισθάνεται με την υπέροχη παρέα του. Κάποια στιγμή γυρίζει και λέει στην Αλέκα. «Λοιπόν Αλέκα! Τι λες, αύριο όσο με τον Αλέξανδρο παιδευόμαστε με την δορυφορική εγκατάσταση δε βάζεις τα δυνατά σου στην κουζίνα, να αποδείξεις στον κουμπάρο ότι είσαι το ίδιο καλή μαγείρισσα με την Νικολέτα του που μου κορδώνεται για την μαγειρική της κουμπάρας μας..» Την ώρα που πρότεινε ο Ερμής όλες αυτές τις εξυπνάδες την Αλέκα σα να τη χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα. Άκου εκεί, λέει, να του αποδείξω πόσο καλή μαγείρισσα είμαι! Και που να ’ξερες κακομοίρη μου, τι άλλο του έχω να του αποδείξω. Αχ και να 'ξερες σκέφτηκε αστραπιαία τι σε περιμένει ακόμη! Αμέσως θυμήθηκε τα τελευταία λόγια του Αλέξανδρου την στιγμή που τον απώθησε πανικόβλητη στο πάρκινγκ. «Πουτάνα, θα με παρακαλάς να σε γαμάω όταν φτάσουμε με το καλό…. μέσα στο ιδιο σου το σπίτι! Στο κρεβάτι σας» Της είχε πει.

Λες; Λες Αλέκα, να τολμήσει κάτι τέτοιο αύριο μέσα στο σπίτι μου;

Τελικά είναι μεγάλο Καθίκι ο κουμπάρος. Άνδρας με αυτοπεποίθηση, καθαρόαιμο αρσενικό που με έχει ανάψει πολύ ο καριόλης και με καυλώνει ολοένα και περισσότερο και σκέφτομαι πως με αυτόν θα γαμιόμαστε υπέροχα; Αυτό παθαίνω τελευταία μαζί του. Κάθε φορά που τον βλέπω, μου βγαίνουν εικόνες από άγρια γαμήσια μεταξύ μας! Μα αν νομίζει ο γαμημένος ότι θα τη βγάλει καθαρή μαζί μου κάνει μεγάλο λάθος! Θα του στραγγίσω τον πούτσο για τα καλά! Δεν θα του αφήσω σταγόνα για την κουμπάρα.

Ερμής: Κουμπάρε παιδεύομαι τόσο καιρό με τις δορυφορικές συσκευές, αλλά δυστυχώς είμαι άσχετος! Και να επιτέλους βρήκα κάποιον να μου ανοίξει τα μάτια!
Η Αλέκα λίγο ήθελε για να του απαντήσει. «Εσένα θα σου ανοίξει τα μάτια και εμένα θα μου τα πετάξει έξω!»  Κάνοντας διάφορες σκέψεις για όλα όσα έγιναν στο πάρκινγκ. Ο Ερμής της άπλωσε με  μια ευχάριστη κίνηση ξαφνικά το δεξί του χέρι στα μπούτια της. Η Αλέκα με δυσφορία τον απώθησε αμέσως. 

Αλέκα: Μπροστά σου εσύ, μην μας τσακίσεις, προστάζει τον Ερμή και οδήγησε προσεκτικά, έχεις πιει κιόλας. Άσε που έχω έναν απίστευτο πονοκέφαλο. Ο Ερμής υπάκουσε σαν υπνωτισμένος.

Νικολέτα: Μην του θυμώνεις του κουμπάρου Αλέκα μου. Αυτός ο φουκαράς επειδή οδηγεί ήταν πολύ συγκρατημένος και ίσα που έβρεξε τα χείλη του στο ποτήρι με ο κρασί. Εν αντιθέσει με τον Αλέξανδρο που του έδωσε και κατάλαβε. Ο Ερμής παρατήρησα ακόμη και τον καφέ του δεν άγγιξε για να πάει στην ψαρόβαρκα. Μάλλον αλλού είχες το μυαλό σου και δεν ο παρατήρησες και 'συ.
Αλέξανδρος: Στα σοβαρά κουμπάρε δεν ήπιες τον καφέ; Κρίμα τον καφέ κουμπάρε μου και ήταν ένα εύγευστο χαρμάνι.
Νικολέτα: Και εγώ δεν τον ήπια τον καφέ, γιατί εμένα μου φέρνει παλινδρόμηση στο στομάχι και έτσι πήγε χαράμι η εκλεκτή παραγγελία σου.
Αλέκα: Εγώ τον απήλαυσα. Μυρωδάτος καφές. Εκλεκτός όντως!
Αλέξανδρος: Μ’ αρέσει να διαλέγω την ποιότητα του καφέ και να την απολαμβάνω.
Νικολέτα: Πως σας φαίνεται ότι ταιριάζετε εσύ οι δυο. Και ο κουμπάρος σου μονορούφι τον ήπιε Αλέκα μου μην και χάσει σταγόνα από την ενέργεια του…
(Θα τη διαπιστώσεις την ενεργεία του σε λίγο που θα προσπαθεί να σου πιάσει τον κώλο. Βέβαια εδώ που τα λέμε τα ‘θέλει και σένα ο κώλος σου. Όλο χαχαχα και χαχαχου με τον κουμπάρο μόλις άκουσες για ερωτικά βίτσια και όλο μη και μη με τον Ερμή σου.)
Αυτές ήταν κρυφές σκέψεις της Νικολέτας τις οποίες δεν ξεστόμισε νοιώθοντας ταυτόχρονα μια ηδονική έλξη για τον Ερμή. Αυτός ο άνδρας με τη γοητευτική φωνή, έχει ματιά που την σαγηνεύει και την κάνει να αισθάνεσαι μια γλυκιά ζεστασιά και μια έντονη ανάγκη - όπως ακριβώς όταν πεινά - να την αγγίζει εκεί χαμηλότερα...ανάμεσα στα πόδια της και σήμερα νιώθει ότι τον έχει ερωτευτεί.

Σύντομα έφτασαν στον προορισμό τους, και την ώρα που ταχτοποιούσαν τις αποσκευές ο Ερμής διαπιστώνει ότι τον αναζητάει ο γείτονας τους και ο μοναδικός μόνιμος κάτοικος του οικισμού ο γέρο Μπάρμπα Επαμεινώνδας. Τους πήρε είδηση ότι ήρθαν και τους επισκέφτηκε ζητώντας την βοήθεια του Ερμή να του μεταφέρει τα δίχτυα στην ψαρόβαρκα στον απέναντι μικρό κολπίσκο όπου ελλιμενίζεται το μικρο καμπινάτο καΐκι του. Ο Ερμής σέβεται και έχει μεγάλη αδυναμία στον Μπάρμπα Επαμεινώνδα. O γέροντας σήμερα, με περισσότερες από δύο δεκαετίες εμπειρίας στο ψάρεμα, η τοπική θάλασσα είναι πλέον η ζωή του, την αγαπά τόσα χρόνια δίπλα της! Ξανοίγεται

μόνος του ανοιχτά του κόλπου και αυτή την εποχή ψαρεύει κυρίως κουτσομούρες και μπαρμπούνια. Αυτό το είδος απαιτεί νυχτερινή έξοδο, φεύγει δέκα με ένδεκα τη νύχτα και πρέπει μέσα στο σκοτάδι να ρίξει τα «τυφλά» δίχτυα, τα μπαρμπουνόδιχτα, σε βάθη έως και πενήντα μέτρα. Με το ξημέρωμα, πάει και τα σηκώνει. Ο Ερμής έχει σεβασμό και μεγάλη αδυναμία στον Μπάρμπα Επαμεινώνδα όποτε με μεγάλη του χαρά είναι πρόθυμος να τον εξυπηρετήσει.

Η Αλέκα προτείνει στην Νικολέτα εάν δεν νιώθει κουρασμένη να πάει μαζί με τον Ερμή, είναι ευκαιρία να θαυμάσει το ηλιοβασίλεμα στο πανέμορφο μικρό μουράγιο που δένουν οι βάρκες των οικιστών.

Νικολέτα: Μα να σε αφήσω τώρα μόνη σου που έχεις να κανείς τόσα συγυρίσματα;

Αλέκα: Μην μου στεναχωριέσαι θα τα καταφέρω. Θα με βοηθήσει και ο κουμπάρος εάν χρειαστεί. Έχεις καμία αντίρρηση κουμπάρε;

Αλέξανδρος: Εγώ; Όχι με μεγάλη μου χαρά να της βάλω ένα χεράκι της κουμπάρας όπου το χρειαστεί. Δεν ξέρω μόνο ο Ερμής τι θα πει μήπως και του γίνεται βάρος η Νικολέτα μου.

Ερμής: Βάρος; Τι λόγια είναι αυτά που λες ρε κουμπάρε. Να θελει να θαυμάσει το ηλιοβασίλεμα στο μουράγιο της περιοχής μας και εγώ να σκεφτώ ν' αρνηθώ να της προσφέρω αυτή τη χαρά;

Η επιθυμία του του Ερμή να μείνει μόνος του με συντροφιά τη Νικολέτα όλο μεγάλωνε και πιο πολύ. Δεν έβρισκε όμως το κουράγιο ή το θάρρος να της δείξει κάτι τέτοιο. Τελικά από εδώ το είχε, από εκεί το είχε, η Αλέκα του έδωσε μια καλή ιδέα για να μπορέσει να την ξεμοναχιάσει την Νικολέτα και να της εξομολογηθεί την κάψα του.

Στη διαδρομή συζητούσαν με τον μπάρμπα Επαμεινώνδα για τα νέα της περιοχής. Ο γέροντας τους εξομολογήθηκε ότι φέτος είναι και λίγο δύσκολη η εποχή, τα ψάρια λιγόστεψαν, βγάζει ελάχιστα ψάρια. Παλαιότερα μια καλή ψαριά σήμαινε αρκετά κιλά. Όταν έφτασαν ξεφόρτωσαν τα δίκτυα και ο Μπάρμπα Επαμεινώνδας αφού τους ευχαρίστησε τους δήλωσε πως το πρωί όταν με το καλό επιστρέψει στην μικρή προβλήτα με χαρά θα τον περιμένει τον Ερμή να ξεψαρίσουν παρέα και εάν έχει και καλή ψάρια να του δέσει και μερικά ψάρια για την σπιτική σπεσιαλιτέ τα μπαρμπούνια

μαρινάτα που τόσο του αρέσουν.!

....Μένοντας οι δυο τους στο ερημικό τοπίο ο Ερμής φέρνει στην σκέψη του την Αλέκα και τον Αλέξανδρο μόνους στο σπίτι. Δεν έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι ο Αλέξανδρος όντως γουστάρει να γαμήσει την Αλέκα αλλά και η Αλέκα δεν θα έλεγε όχι σ’ ένα θερμό ερωτικό βράδυ με τον κουμπάρο.

Αυτά σκεπτόταν και περιέργως δεν τον ενοχλούσαν γιατί και ο ίδιος δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό του την Νικολέτα και η σκέψη της τον ερεθίζει. Του αναστατώνει όλο του το είναι. Την θέλει στην αγκαλιά του κι όπου τους βγάλει. Με την Νικολέτα είχε πάντα πολύ καλές σχέσεις και μπορούσαν να κουβεντιάζουν πολλά μεταξύ τους. Πέρα από τις κουβέντες, υπήρχε μια πολύ καλή συμπάθεια μεταξύ τους, όπου τα κομπλιμέντα (σε επίπεδο πειράγματος) δεν δήλωναν μέχρι σήμερα πως κάτι άλλο θα μπορούσε να αναπτυχθεί.

Η επόμενες στιγμές πέρασαν βασανιστικά αργά και με περισσή ανυπομονησία, υπήρχε μια αμηχανία στον αέρα και ο χρόνος κυλούσε μάλλον βαρετά, με τις γνωστές αμήχανες κουβέντες περί γάμου, δουλειάς και διαβίωσης με χιουμοριστικές παρενθέσεις. Ωστόσο τα βλέμματα και η γλώσσα στα σώματα τους έδειχναν ότι η ερωτική τους ενέργεια έφτανε στο ζενίθ. Η καύλα τους ξεχείλιζε σε όλο το κορμί τους. 

Σε κάποια φάση ο Ερμής έστρεψε τη συζήτηση και στο σεξουαλικό κομμάτι της ζωής τους. Τι κάνουν με τους συντρόφους τους αλλά και χωρίς αυτούς.. Η Νικολέτα με το στόμα της μισάνοιχτο τον κοιτάζει επίμονα στα μάτια. Διατηρεί όμως ένα πουτανίστικο ύφος, με διάθεση για πείραγμα. Και εκεί που ήταν οι δυο τους με τα πρόσωπα τους ξαναμμένα και τα βλέμματα τους να βγάζουν φωτιές δεν άντεξαν και άρχισαν να φιλιούνται με πάθος συνεχώς και τα χάδια να δίνουν και να παίρνουν αφήνοντας πίσω τους διακριτικότητα και αναστολές οι άμυνες τους είχαν καταρρεύσει εντελώς και οι όποιες ηθικές αναστολές που μπορεί και να είχαν προηγουμένως, είχαν πάει περίπατο!

Μέχρι που....είναι έτοιμοι να δεχθούν κάθε νέα πρόκληση.

Ερμής: Σε θέλω...Σε θέλω τόσο πολύ.

Νικολέτα: Να σου πω κάτι που με βασανίζει χρόνια  Ερμή;

Ερμής: Σε ακούω…

Νικολέτα: Ξέρεις ότι πριν τα φτιάξω με τον Αλέξανδρο μου σε είχα καψούρα;

Ερμής: Έλα τώρα, δεν το πιστεύω!

Νικολέτα: Ναι, η Αλέκα ήταν η καλύτερη φίλη μου! Μα όταν μου ζήτησε να γνωρίσω το αγόρι της και σε γνώρισα, τα αισθήματα μου για σένα ήταν μία τρυφερότητα και μια ερωτική κρυφή επιθυμία.

Ερμής: Να σου πω τότε ότι και εμένα πάντα μου άρεσες και πάντα σε ήθελα. Κάποιες φορές νόμιζα πως έβλεπα την ερωτική επιθυμία στα μάτια σου όταν κοίταζα βαθιά μέσα τους. Πίστευα όμως πως απλά ήταν φαντασιώσεις μου.

Νικολέτα: Και εγώ δεν έχω ιδέα γιατί σε θέλω και μάλλον γι' αυτό σε θέλω τόσο πολύ.. Μου ‘χεις πάρει το μυαλό χωρίς καν να μ' έχεις ακουμπήσει. Αναρωτιόμουν, τι άλλο να κάνω. Δεν το βλέπεις που δεν ξεκολλάω από δίπλα σου ούτε στιγμή. Αχ βρε καργιόλη, να ξέρεις δεν μου γάμησες το μουνάκι με το καυλί σου άλλα μου το σφήνωσες στο μυαλό. Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο πάρα μόνο αυτό. Τι θα κάνω εγώ με σένα κακό παιδί. Άργησες κακό παιδί. Άργησες! Σε περίμενα καιρό να μου το πεις. Είπα πάει, κάνω λάθος εμένα δεν με θέλει. Και με τυραννούσε η καύλα για σένα.

Ερμής: Τόση καύλα, ε;

Νικολέτα: Τόση και παραπάνω ρε καργιόλη. Νιώθω πως χύνω χωρίς να ακουμπήσεις το μουνάκι μου. Έτσι θέλω να σε κάνω κι εσένα. Να σε καυλώσω όσο δεν πάει.

Ερμής: Με έχεις ήδη καυλώσει πολύ! Είσαι πολύ γλυκιά, δεν μπορώ στιγμή να μην σε κοιτάω κάθε φορά. Ένα χαμόγελό σου είναι αρκετό να μου φτιάξει τη στύση. 

Νικολέτα: Αχ βρε Σατανά… Είπε και δάγκωσε το κάτω χείλος της σαν ξελιγωμένη αναστενάζοντας παράλληλα.

..... Ο Ερμής σκέπτεται πως να διαχειριστεί την απουσία τους! Πρέπει να βρει εύσχημους τρόπους για να πετύχει τον αντικειμενικό σκοπό για αμφότερα τα ζευγάρια.

Οπότε το βρήκε. Ο μπάρμπα Επαμεινώνδας και τα δίχτυα του είναι η εικονική τους λύση. Καταστρώνει λοιπόν ολόκληρο σενάριο για να πετύχει το σκοπό του να αλλάξουν αμοιβαία συναίνεση παρτενέρ. Σκέφτεται την Αλέκα του να ικανοποιείται σεξουαλικά από τον Αλέξανδρο και του ανεβαίνει η αδρεναλίνη στα ύψη νιώθει φωτιά και λαύρα και θέλει να ικανοποιήσει κι αυτός την Νικολέτα καλύτερα από τον οποιοδήποτε. Απόψε την τρέλα τους θα την κάνουν πραγματικότητα! Δε φοβούνται ν’ αποδεχτούν αυτό που πραγματικά νιώθουν κι η αυτοπεποίθηση τους χτυπάει κόκκινο. Ίσως να μη τους είχε περάσει ποτέ από το μυαλό πριν, μα απόψε τους είναι αδιανόητο να το σταματήσουν.

Γιατί να βάλουν φρένο στη σεξουαλικότητά τους και να καταπιέζουν τον εαυτό τους να παραμείνει σ’ ένα σεξουαλικό σύντροφο κολλημένος, αφού μπορούν να διευρύνουν τους ορίζοντές τους; Γιατί να τους νοιάζει τι θα πει ο ένας και ο άλλος; Εκείνο που μετράει είναι ότι θα το απολαύσουν μέχρι τελικής πτώσης. Ευτυχισμένοι να τ’ απολαμβάνουν ο Αλέξανδρος με την Αλέκα.. και ο Ερμής με την Νικολέτα... το κάθε ζευγάρι στο κρεβάτι του μπορεί να κάνει αυτό που νιώθει αρκεί.... και ο σύντροφός τους ξέρει την αλήθεια.

Ερμής: Θα τους πάρουμε τηλέφωνο ότι απόψε υπήρξε κάποιο πρόβλημα με τα δίχτυα και έχουμε καθυστερήσει να τα ρίξουμε θα μείνουμε στην κουκέτα στο καΐκι με τον Επαμεινώνδα να ρίξουμε τα δίχτυα μετά τα μεσάνυχτα και θα γυρίσουμε πίσω το πρωί αφού τον βοηθήσουμε να τα μαζέψουμε πάλι.

Νικολέτα: Κουμπαρούλη μου γλυκέ! Εντάξει να μείνουμε. Αλλά πως; Όλο το βράδυ να το περάσουμε μέσα στο αυτοκίνητο; Εμείς να απολαύσουμε το σεξ σε τόσο περιορισμένο χώρο που σίγουρα δε σου προσφέρει την άνεση και η Αλέκα ....αυτή η λυσσάρα για γαμήσι.... με τον Αλέξανδρο θα το κάνουν σ’ ένα κρεβάτι που είναι μεγαλύτερο και από king size;

Ερμής: Μωρό μου! Είσαι το πιο όμορφο και το πιο καυλιάρικο μωρό! Με τρελαίνεις. Μου δίνεται η ευκαιρία να έχω δίπλα μου μια τόσο όμορφη γυναίκα! Μια τέτοια μαγευτική παρουσία και θα την αφήσω να βολοδέρνει άβολα μέσα σ' ένα αυτοκίνητο μέσα στη νύχτα. Σε παλάτι θα σε πάω! Θα μου κάνετε την τιμή να σας συνοδέψω με ασφάλεια στον προορισμό σας. Θα γυρίσουμε τώρα στο σπίτι στον ξενώνα. Τον έχει κάνει τον ξενώνα η νεολαία πέντε αστέρων. Ένας ξενώνας αποκλειστικά για ανάπαυση και σεξ.

Νικολέτα: Είναι ελεύθερος, μήπως τον προλάβανε άλλοι;… τον ρωτά επιστρατεύοντας το πιο γλυκό χαμόγελο της.

Ερμής: Μόνο εγώ έχω κλειδιά τούτες τις ώρες. Εκεί θα βρεθούμε απόψε να σε κάνω να σπαρταράς σαν το ψάρι απ' το γαμήσι και θα σε πάρω από όλες τις πάντες μωρό μου καυλιάρικο..... της πετά μεταξύ αστείου και σοβαρού.

Νικολέτα: Ότι θέλεις εσύ καυλιάρη μου.... Του είπε με νάζι και του σκάει ένα φιλί στο λαιμό του κάτω από το αυτί.

Ερμής: Και το πρωί με το καλό τους λέμε ότι γυρίσαμε αξημέρωτα και πολύ λυπόμασταν να τους ενοχλήσουμε μες στη μαύρη νύχτα γιατί σίγουρα ήταν ξεθεωμένοι από την κοπιαστική προσπάθεια συμμαζέματος του σπιτιού. Γι αυτό και κοιμηθήκαμε σαν δυο καλοί φίλοι λίγες ώρες στον ξενώνα μέχρι να έλθει το ξημέρωμα.

Ο Ερμής παίρνει τηλέφωνο την Αλέκα και της εξηγεί πως απόψε θα μείνουν με τον Μπάρμπα Επαμεινώνδα...

Η Αλέκα για να ψυχολογήσει την κατάσταση, λέει στον Ερμή να μην αργήσει γιατί της λείπει. Ένιωθε όμως πως τον κορόιδευε γιατί το μουνάκι της είχε άλλη γνώμη. Ουσιαστικά πέταξε από τη χαρά της. Ένα ολόκληρο βράδυ δυο τους με τον κουμπάρο. Ήταν ήδη μούσκεμα από την καύλα.

Αλέκα: Δικιά σας η επιλογή αγάπη μου, να ξενυχτίσετε και και να περάσετε τέτοια ταλαιπωρία.

Ερμής: Δηλαδή αν μείνουμε απόψε με την Νικολέτα στου μπάρμπα Επαμεινώνδα δε θα σε πειράξει;

Αλέκα: Μωρό μου! Διακοπές είμαστε, ας βγούμε απ' το πρόγραμμα. Τι θα με πειράξει που θα κοιμηθείτε με την κουμπάρα στο καΐκι. Του λέει παίρνοντας το πιο γλυκό της ύφος και με φωνή απαλή σαν μελωδία.

Ερμής: Καλά αγαπούλα μου, σε αφήνω να δω πως θα βολευτούμε και πες στον κουμπάρο ότι όταν με το καλό το πρωί τα πούμε θέλω να μου πει τα αποτελέσματα του ενεργειακού καφέ για να καταλήξω κι ανάλογα να αποφασίσω εάν όντως είναι αξιόπιστος και τον χρειαζόμαστε.

Αλέκα: Αν και δεν καταλαβαίνω τι μου λες! θα του το μεταφέρω. Να προσέχεις την κουμπάρα είναι ευαίσθητη και έχει ανάγκη μια ζεστή αγκαλιά. Αν και εσύ είσαι ψυχοπονιάρης. (Το βλέπω εγώ να της γλείφεις το μουνί μέχρι το ξημέρωμα.) Ε, τώρα τα θέλει και αυτής ο κώλος της! 

Ερμής: Αυτό προσπαθώ να συνδυάσω! Να βρω τρόπο και τα δίχτυα να σηκώσουμε και να μην ταλαιπωρηθεί η κουμπάρα.

Αλέκα: Και η Νικολέτα; Είσαι σίγουρος ότι συμφωνεί;

Ερμής: Η Νικολέτα μου λέει πως νιώθει ευχάριστα. Αν κρίνω όπως την βλέπω τώρα περνάει όμορφα… κοιτάζοντας με βλέμμα την Νικολέτα με πολύ πονηράδα... Όλα καλά, λοιπόν! Εσύ εντάξει με τον κουμπάρο; ρωτάει την Αλέκα.

Αλέκα: Όλα καλά και εμείς. Ο κουμπάρος ξέρει να κρατάει συντροφιά σε μια γυναίκα…

Ο Αλέξανδρος είναι πίσω της την έχει αγκαλιάσει και την φιλά στο λαιμό. Εδώ η Αλέκα κάνει μια παύση και συμπληρώνει ερωτιάρικα. Αγάπη μου μην αργήσεις γιατί μου λείπεις του είπε αρχίζοντας να ανασαίνει πιο βαριά. Ο Αλέξανδρος πίσω της είχε αρχίσει να βάζει πιο πολύ πάθος στα φιλιά του με την Αλέκα να βγάζει τους πρώτους ηδονικούς αναστεναγμούς. Ο Ερμής ακούγοντας τη, τη ρώτησε αν έγινε κάτι.

Αλέκα: Δεν έγινε τίποτα. Ωραία όλα καλά αγαπούλα μου! Να μου προσέχεις τη Νικολέτα του είπε κοφτά και τον αποχαιρετά μ' ένα πεταχτό φιλί.

Ο Ερμής κλείνοντας το τηλέφωνο ήταν πλέον σίγουρος, για τα γαμήσια που θα έχει να φάει το απόψε η Αλέκα του από τον κουμπάρο.

Έτσι το τηλέφωνο έκλεισε και με το που τελείωσε η κλήση η Αλέκα γυρνώντας στον Αλέξανδρο έβγαλε ένα βαρύ βογκητό ανακούφισης.

Αλέκα: Είσαι πολύ μαλάκας. Το ξέρεις;

Αλέξανδρος: Ναι αλλά σου αρέσει ε;…

Της είπε και η Αλέκα και για έγκριση έβγαλε ένα μουγκρητό. Όμως δε τον άφησε να συνεχίσει.

Αλέκα: Άκου να μείνουν στο καΐκι!  Αμάν ρε παιδί μου... άλλο πράγμα αυτός ο Ερμής μου! Εσύ θα με άφηνες αν ήσουν στη θέση του; ρωτάει τον Αλέξανδρο.

Αλέξανδρος: Ειδικά με αυτό το ντύσιμο που έχεις απόψε; Εγώ θα ήμουν..... και είμαι κολλημένος συνέχεια δίπλα σου!

Αλέκα: Εκείνος χάνει. Εμείς σίγουρα όχι...

Αλέξανδρος: Εμείς σίγουρα όχι γυναικάρα μου. Εμείς γουστάρουμε ο ένας τον άλλο.

Αλέκα: Έλα… τέλος τώρα, πρέπει να συγυρίσουμε σιγά-σιγά… και δήθεν τον απομάκρυνε από κοντά της με πρόσχημα ότι χρειάζεται να κάνει μερικές τακτοποιήσεις και απομακρύνθηκε κουνώντας τον πισινό της. Ο Αλέξανδρος συμφώνησε προς στιγμή χωρίς να είναι καθόλου πειστικός για τις προθέσεις του.

Στο αυτοκίνητο η Νικολέτα ακόμη δεν μπορεί να το πιστέψει αυτό που της συμβαίνει. Ο Ερμής χρόνια τώρα είναι η ερωτικής της φαντασίωση και απόψε τον έχει όλο δικό της.

Νικολέτα: Άτιμο αγόρι! Και τώρα οι δυο μας. Μου μοιάζει με όνειρο. Με κοιτάζεις και νιώθω ότι θα με βάλεις κάτω και εγώ θα σου παραδοθώ άνευ όρων κι απόλυτα. Κι εγώ σε κοιτάζω και δεν κρατιέμαι. Αχ, το μουνί μου είναι αναμμένο! Με καίει! Αχχχ, πόσο θέλω να μου το γαμήσεις! Και αυτο το ζητάει απεγνωσμένα, δεν το βλέπεις; Δες το! Είναι μούσκεμα από την καύλα.

Ερμής: Μωρό μου! Και ο πούτσος μου ανυπομονεί να βρεθεί μέσα στη καυτή αγκαλιά του.......

Στο αυτοκίνητό ο Ερμής τη φιλούσε με πάθος και τα χέρια του απλώθηκαν πάνω της σχηματίζοντας χούφτες στις οποίες χωρούσε κάθε καμπύλη του κορμιού της. Δεν έχασε ευκαιρία να τις νιώσει όλες, ενώ τις ψιθύριζε πόσο καιρό περίμενε αυτή τη στιγμή. Με την Νικολέτα να μη μπορεί – αλλά και να μη θέλει να πει κάτι παραπάνω, τα μουγκρητά που ξεστόμιζε και ακροβατούσαν ανάμεσα σε καύλα και ηδονή, ήταν η ιδανική απάντηση ώστε εκείνος να ψάξει ...και να βρει φυσικά... με τα δάχτυλά του, το δρόμο για το εσώρουχό της, κάτω από τη φούστα της.

Ερμής: Μ’ έχεις καυλώσει πολύ άσχημα.... Της λέει στο αυτί.

Εκείνη δεν αντιστέκεται και αμέσως κατεβάζει το δεξί της χέρι προκειμένου να ανταποδώσει..

Χωρίς να χάσουν χρόνο ξεκίνησαν διασχίζοντας το χωματόδρομο φιλιόνταν παντού και της έβαζε το χέρι κάτω από το φόρεμα ενώ η Νικολέτα βογκούσε από καύλα. Δεν άντεξαν σταμάτησε το αμάξι στην άκρη του δρόμου, της σήκωσε το φόρεμα της εκεί στη θέση του συνοδηγού.

Ερμής: Δεν μου λες Μωρό μου... σου έχουν γλείψει ποτέ το μουνάκι μέχρι να βγάλει λέπια;

Νικολέτα: Χμμμ... Η αλήθεια είναι πως όχι.

Ερμής: Ωραία... και άρχισε να τη βασανίζει μέχρι που έχωσε το χέρι του κάτω από το φόρεμα για να της χαϊδέψει το το μουνί της παραμερίζοντας το κιλοτάκι της. Τα δάχτυλα του άρχισαν να παίζουν με τα φουσκωμένα μουνόχειλα της, βρήκαν την ερεθισμένη κλειτορίδα της και άρχισε να την τρίβει. Το μουνί της είχε πλημμυρίσει και τα υγρά της έτρεχαν και κυλούσαν ακατάπαυστα λεκιάζοντας το κάθισμα. Η καύλα της είχε βαρέσει κόκκινο, μούγκριζε και βογκούσε και ενώ της γλείφει το μουνί με το άλλο του χέρι άρχισε να της χαϊδεύει τις ρώγες της που είχαν γίνει πέτρα από την καύλα. Οι κραυγές και αναστεναγμοί ηδονής της άρχισαν να γεμίζουν την ατμόσφαιρα στη σιγαλιά της νύχτας και την παρακαλούσε συνεχώς να περιορίσει τα βογκητά της γιατί θα τους πάρουν χαμπάρι οι βάρκες που ψαρεύουν ανοιχτά.

Νικολέτα: Καυλιάρη, τι μου κάνεις; Το μουνί μου καίει!

Ερμής: Έτσι καύλα μου, αυτό θέλω! Να καίει η καυτή μουνάρα σου για μένα!

Η Νικολέτα δεν άργησε πολύ και έχυσε στο στόμα του κάνοντας σπασμούς και γεμίζοντας όλο το κάθισμα με τα υγρά της . Μόλις είδε τόσα υγρά ο Ερμής τρελάθηκε! Η Νικολέτα βλέποντας την ένταση του είπε:

Νικολέτα: Κουμπαρούλη μου μ' έχεις τρελάνει, θέλω να σου τον ρουφήξω και εγώ λίγο.

Αμέσως ο Ερμής έβγαλε την πούτσα του, και μόλις τον είδε η Νικολέτα της πετάχτηκαν τα μάτια έξω από την έκπληξη..

Νικολέτα: Χριστέ μου! Κουμπάρε τι εργαλείο είναι αυτό. Μμμ! Τεράστιο!… Πιο μεγάλο και πιο χοντρό από του δικού μου που μου κορδώνεται. Και ο νους της ταξιδεύει στην κουμπάρα της την Αλέκα και της φαίνεται απίστευτο που έχει παράπονα από τον κουμπάρο.

«Μωρή καργιόλα κουμπάρα που κάνεις και τη δύσκολη στον κουμπάρο και σε τέτοιο εργαλείο. Κοφίνι θα σου 'χει κάνει το μουνί σου ο κουμπάρος. Άντε να βρει πάτο τώρα ο δικός μου γιατί σίγουρα το κάνετε εκεί που είστε μόνοι σας τα δυο σας.» Και τον πήρε στο στόμα της.

Ερμής: Πω… πω καύλα μου ρούφα τον είναι δικός σου.

Ο Ερμής τώρα έπιανε την γυμνασμένη κωλάρα της και προσπάθησε να της βάλει δάχτυλο παρ’ όλο που απ' ότι ήξερε ότι δε γαμιέται από εκεί, ούτε με τον Αλέξανδρο. Δεν αντέχω θα σου γαμήσω αυτόν τον υπέροχο κώλο στον ξενώνα.

Νικολέτα: Ότι θέλεις θα κάνω αγόρι μου. Απόψε θα είμαι η πουτάνα σου.

Η Νικολέτα σταμάτησε το τσιμπούκι και του είπε ότι ήταν ώρα να πάνε στο ξενώνα να

συνεχίσουν με ευλάβεια το θεάρεστο έργο τους..

.......Πίσω τώρα στο εξοχικό σπίτι απ' όταν τελείωσαν με τις αποσκευές τους και αναχώρησαν ο Ερμής με την Νικολέτα η Αλέκα έκανε ένα γρήγορο χλιαρό ντους έβαλε ένα καυλιάρικο λουλουδάτο μίνι νυχτικό και δεν φορούσε καθόλου εσώρουχα έτσι που να διαγράφονται οι ρώγες της κατέβηκε στο σαλόνι για να αρχίσουν το συγύρισμα του σπιτιού. Έβαλε και μια μικροσκοπική ποδιά που βρήκε στον πάγκο της κουζίνας και αυτό την έκανε ακόμη πιο καύλα. Ο Αλέξανδρος μόλις την είδε τα έχασε.

Βλέπει μια Αλέκα, να φορά ένα ριχτό, πολύ κοντό, ημιδιάφανο και αφοδράριστο, νυχτικό που κρατιόταν μόνο από τον λαιμό της, και αναδείκνυε το υπέροχο στήθος της, αφήνοντας τις θηλές ακάλυπτες…. Ήταν υπεροχή! Πλησίασε και της είπε:

Αλέξανδρος: Εσύ είσαι η Αλέκα και όχι κάποια θεά;

Αλέκα: Ναι Αλέξανδρε μου... εγώ είμαι!

Αλέξανδρος: Η Αλέκα η κουμπάρα μου; Η γυναίκα του Ερμή; επέμεινε.

Αλέκα: Ναι…ναι. Η Αλέκα είναι αυτό που βλέπεις.

Αλέξανδρος: Αυτό που βλέπω Αλέκα μου! Απόψε είσαι η κόλαση η ίδια...!

Είχε μόνο την αμυδρά απορία αν φορούσε από κάτω εσώρουχο... (σουτιέν σίγουρα δεν φορούσε)

Η Αλέκα έκανε μια στροφή γύρω από τον εαυτό της, αποκαλύπτοντας στιγμιαία τα μακρυά της ποδιά, μέχρι ψηλά τον υπέροχο κώλο της! Τελικά ούτε εσώρουχο φορούσε.

Αλέκα: Τι θα γίνει κουμπάρε, θα κάθεσαι να κοιτάζεις ή θα με βοηθήσεις

Αλέξανδρος: Κουμπάρα είσαι τρέλα. Ποσό θα ήθελα να μην ήσουν κουμπάρα μου αλλά η γυναίκα μου.

Αλέκα: Έλα βρε Αλέξανδρε, αφού ξέρεις εγώ είμαι ανοιχτή σ’ αυτά.

Αλέξανδρος: Εσύ είσαι ανοιχτή, αλλά την παροιμία με την κουμπάρα και τον κουμπάρο δεν την έχουμε κάνει πράξη…

Η Αλέκα δεν έχασε χρόνο και του απάντησε γελώντας:

Αλέκα: Υπολογίζω ότι χρειάζεται τρεις φορές την εβδομάδα. Είσαι έτοιμος για μια τέτοια δέσμευση;.

Αλέξανδρος: Μετά χαράς! Πάω να κλείσω την πόρτα κι έρχομαι. Έχω τρελαθεί στην καύλα.

Η Αλέκα καθώς επιχειρούσε να τελειώσει την τακτοποίηση στα πράγματα τους είδε τον Αλέξανδρο να χαζεύει τον κώλο της. Του είπε τότε περιπαικτικά:

Αλέκα: Καλά, συνέχεια τον κώλο μου κοιτάς; Δεν έχεις ξαναδεί κώλο κουμπάρε;

Ο Αλέξανδρος έκανε δήθεν σα να ντράπηκε, μα απάντησε πως:

Αλέξανδρος: Αυτό είναι που μου λείπει περισσότερο κουμπάρα μου!

Αλέκα: Γιατί η Νικολέτα δεν στον δίνει; Έκανε την ανήξερη.

Αλέξανδρος: Ντροπή σου να παίζεις με τον πόνο μου!  Θα το 'χεις βάρος στη συνείδηση σου! Η Νικολέτα δεν θέλει από πίσω και μου έχει πέσει το ηθικό. Τι άλλο να μη σου πω. Μα και εσύ σαν καλή και αγαπημένη κουμπάρα δεν βοηθάς κι εγώ τρελαίνομαι!»

Αλέκα: Εγώ;!, Ρώτησε δήθεν έκπληκτη. Και τι μπορεί να κάνει η κουμπάρα;

Και του ρίχνει ένα πουτανίστικο γεμάτο καύλα βλέμμα.

Αλέξανδρος: Τι μπορεί να κάνει η κουμπάρα; Πολλά μπορεί. Περίμενε να σου δείξω. Πήγε πάλι κοντά της, κι ένιωσε τα πόδια της να λιώνουν από την καύλα. Την έπιασε από τη μέση και τη φίλησε παθιάρικα. Αυτό ήταν. Κατάλαβε ότι όντως ο κουμπάρος τη γούσταρε πολύ. Είχε μουσκέψει όσο δεν πήγαινε άλλο. Ήθελε να γαμηθεί μαζί του εδώ και τώρα. Τον έσπρωξε και το έριξε στον καναπέ. Του κατέβασε τη βερμούδα και του έπιασε το παλαμάρι, δεν ήταν μεγαλύτερο από του Ερμή αλλά ήταν χοντρό. Αμέσως τον πήρε στο στόμα της. Άρχισε ένα υπέροχο τσιμπούκι. Έγλειφε, ρουφούσε και πιπιλούσε το χοντρό παλαμάρι του Αλέξανδρου που έγειρε το κεφάλι του πίσω και αφέθηκε στην ηδονή που του πρόσφερε βγάζοντας κάθε τόσο μικρούς αναστεναγμούς απολαμβάνοντας το τσιμπούκι της κουμπάρας του.

Αλέξανδρος: Ωωωχχχ!... βόγκηξε... Γουστάρω τις χειλάρες σου μάτια μου! Πω πω τι φανταστικές χειλάρες είναι αυτές! Έτσι μωρό μου! Ρούφα τον!

Πέρασε τη γλώσσα της πάνω στο κεφάλι της ψωλής του Αλέξανδρου στέλνοντας ρίγη ηδονής σ’ όλο το γεροδεμένο κορμί του. Μετά έκλεισε απαλά τα δόντια της και  δάγκωσε τις φλεβίτσες και τα νευρά που εξείχαν στην απαλή επιδερμίδα του καυλιού του. Ο Αλέξανδρος κόντεψε να πηδήξει στο ταβάνι από την αφόρητη καύλα που ένοιωθε. Βογκούσε και η αναπνοή του είχε γίνει βαριά και άστατη νιώθοντας τα αρχίδια του βαριά γεμάτα σπέρμα που κόχλαζε έτοιμο να εκτιναχτεί σαν λάβα ηφαιστείου

Αλέξανδρος: Αμάν! Δεν το πιστεύω αυτό! Η κουμπάρα θα ρουφήξει και τα αρχίδια μου στη στοματάρα της. Πω πω! τι ψωλοαρπάχτρα είναι αυτή!

Η Αλέκα ένιωσε την ψωλή του να τρέμει άγρια μέσα στο στόμα της και κατάλαβε ότι ο Αλέξανδρος κόντευε να εκραγεί! Επιτάχυνε τις κινήσεις του κεφαλιού της ενώ έσφιξε ακόμα πιο πολύ τα χείλια της πάνω του. Το κεφάλι της τώρα κουνιόταν ρυθμικά και γρήγορα μπρος πίσω πάνω στην καυτή ψωλή του εξαφανίζοντας την ολόκληρη μέσα στην στοματάρα της.

Ο Αλέξανδρος σπαρταρούσε από την καύλα. Ξαφνικά ένας σπασμός συντάραξε το κορμί του. Έπιασε με τα δυο του χέρια το κεφάλι της Αλέκας και το κόλλησε πάνω του. Ο πούτσος του έφτασε βαθιά στο λαρύγγι της και τότε άρχισε να εκτοξεύει πηχτά άσπρα καυτά χύσια μέσα στο στόμα της μουγκρίζοντας.

Αλέξανδρος: Ααχχχ!!!! Έρχομαι! Ναι! Τώρα!!! Χύνωωωωω!! Πάρ’ ταααα! Ναι! Όλαααα!

Της Αλέκας χύσια γέμισε το στόμα της και άρχισαν να κυλάνε έξω από τα χείλια της. Η ψωλή του Αλέξανδρου σπαρτάραγε στις χειλάρες της αδειάζοντας το καυτό φορτίο των αρχιδιών του και τη γέμισε με χύσια στο στόμα της τα οποία τα πιο πολλά είχαν τρέξει πάνω στο λαιμό της και στο νυχτικό της. Της είπε να μη σκουπιστεί επειδή του αρέσει να τη βλέπει έτσι και να την γαμήσει χυμένη.

Αλέκα: Σ’ άρεσε καύλα μου!

Αλέξανδρος: Τι καύλα είσαι συ μανάρι μου.

Αλέκα: Που να δεις τι θα σου κάνω στην κρεβατοκάμαρα.

Της Αλέκας μετά από μερικές στιγμές, που της φάνηκαν ατελείωτες, ένιωθε το μουνί της να στάζει σχεδόν μέσα της. Το αισθανόταν να πάλλεται ανάμεσα στα πόδια της μία κάψα που δε μπορούσε να σβήσει, δε μπορούσε να ησυχάσει. Όλο το κορμί της έδειχνε ότι λυτρωτικά περίμενε να νοιώσει την πούτσα του μέσα στο μουνί της. Ανέβηκε τις σκάλες πηγαίνοντας στην κρεβατοκάμαρά της. Ο Αλέξανδρος την ακολούθησε πίσω της και με τα χέρια του της σήκωνε μέχρι πάνω το νυχτικό θαυμάζοντας τα υπέροχα ολοστρόγγυλα κωλομάγουλα της.

Αλέξανδρος: Στο δήλωσα καριόλα κουμπάρα ότι θα σε γαμήσω μέσα στο σπίτι σου.

Αλέκα: Ναι γαμιά μου. Το 'πες και θα το 'κάνεις. Θα με γαμήσεις μέσα στο ίδιο μου το σπίτι.

Αλέξανδρος: Είμαι έτοιμος μωρό μου. Πάμε στην κρεβατοκάμαρα. Θέλω να σε γαμήσω εκεί που κοιμάστε στο κρεβάτι σας.

Αλέκα: Που ‘σαι να το ακούσεις μαλάκα Ερμή. Θα με γαμήσει στο κρεβάτι μας. Έλα πάρεις μάτι. Σε αυτό τουλάχιστον είσαι πολύ καλός!

Αλέξανδρος: Πουτάνα. Θα σε σκίσω έτσι που ποτέ δεν το έχει κάνει ο κουμπάρος!

Αλέκα: Έτσι… γάμησε σαν πουτάνα. Χρόνια τώρα με τον Ερμή δεν έχω ευχαριστηθεί. Κάνε με να νιώσω γυναίκα. Κάνε με ότι θέλεις κουμπάρε.

Μπήκαν στο υπνοδωμάτιο όπου την έτρωγε με τα μάτια και δεν άργησε να κάνει την κίνηση του. Την αγκάλιασε και άρχισαν να φιλιούνται άγρια, σαν τρελοί. Την ήθελε πολύ, τον ήθελε και αυτή αλλιώς δεν θα του άνοιγε την πόρτα του σπιτιού της και της κρεβατοκάμαρας της. Την έπιασε από τα μαλλιά και την έβαλε να ακουμπήσει μπροστά σ έναν ολόσωμο καθρέφτη τοίχου. Τη φιλούσε με μανία στο λαιμό και στην πλάτη τραβώντας ελαφρά τα μαλλιά της και βγάζοντας το νυχτικό της όπου αντίκρισε το υπέροχο σφιχτό κωλαράκι της. Έσκυψε ενώ η Αλέκα τον είχε πλάτη όρθια και ανοίγοντας τον κώλο της έβαλε τη γλώσσα του και τις έγλειφε και τις δύο τρύπες της

βάζοντας της δάχτυλο εναλλάξ. Παντού. Έβαλε τα δύο του δάχτυλα όσο πιο βαθιά μπορούσε στο μουνάκι της και τα άφησε να κολυμπάνε στα υγρά της. Όχι για πολύ όμως καθώς δεν άντεχε να περιμένει άλλο. Έβγαλε τα δάχτυλα του από τη φωλιά τους και πριν προλάβει να κάνει κάτι άλλο, η Αλέκα του αρπάζει το χέρι και αρχίζει να γλύφει τα υγρά της από τα δάχτυλά του

Αλέκα: Πουτσαρά μου ξέσκισε την πουτάνα την κουμπάρα σου, έλα καυλιάρη μου.

Ο Αλέξανδρος τρελάθηκε.

Αλέξανδρος: Είσαι μεγάλο πουτανάκι! Θα σε ξεσκίσω στο γαμήσι.

Αλέκα: Ναι άνδρα μου, εσύ με έκανες να νοιώθω και να γίνομαι πουτάνα. Δεν αντέχω να περιμένω, έλα γάμησε με, μη με βασανίζεις.

Και όλο το κορμί της έδειχνε ότι λυτρωτικά περίμενε να νοιώσει την πούτσα του μέσα στο μουνί της.

Αλέξανδρος: Μωρό μου θα σε γαμήσω και δεν με νοιάζει να φωνάξεις και να μας ακούσει όλος ο οικισμός. Θα σε σκίσω σαν πουτάνα!

Αλέκα: Αχ… μωράκι μου τι είναι αυτά που μου κάνεις; Θα με μάθεις να γαμιέμαι εσύ μωρό μου. Ο μαλάκας ο Ερμής μου δεν μου έχει κάνει ούτε τα μισά τόσα χρόνια.

Αλέξανδρος: Μαλακία του κουμπάρου. Εσύ μωρό μου στάζεις καύλα. Άμα σε είχα εγώ θα σε είχα ξεσκίσει στον πούτσο. Δεν θα σε άφηνα σε χλωρό κλαρί. Θα του δείξω εγώ πως γαμάνε τέτοια καυλιάρα γυναίκα. Με τέτοιο μουνί, εγώ δεν θα σηκωνόμουν από το κρεβάτι.

Αλέκα: Ναι! Δείξε στο μαλάκα πως γαμάνε… έλα!

Αλέξανδρος: Ναι ώρα είναι να του δείξω πως γαμάνε τη κουμπάρας μου.

Αλέκα: Μ’ έχεις τρελάνει μωρό μου… Την προσκυνάω σαν πουτάνα την πούτσα σου!

Την τράβηξε και τη σήκωσε όρθια πάλι. Την έβαλε πάλι μπροστά στον καθρέφτη στα τέσσερα και της είπε να τον κοιτάει στον καθρέπτη ενώ θα την καρφώνει με τον πούτσο του στο μουνάκι της.

Αλέκα: Αχ… ναι μωρό μου… θα με σκίσεις επιτέλους.

Αλέξανδρος: Σ’ αρέσει το καυλί μου πουτανάκι; Αυτός ο πούτσος θα σε σκίζει από εδώ και πέρα.

Η Αλέκα κουνιόταν και προσπαθούσε να τον βάλει μέσα της. Την παίδευε λίγο ώσπου του λέει ότι δεν αντέχει άλλο

Αλέκα: … Σε παρακαλώ γάμησε με, θέλω τον πούτσο σου μέσα μου μην με ταλαιπωρείς άλλο την πουτάνα

Ο Αλέξανδρος αφού την σκαμπιλίζει πάνω στα κωλομάγουλα με μια απότομη κίνηση της τον χώνει απότομα και γεμίζει το μουνί της με το σκληρό του εργαλείο. Τα βογκητά της τον καύλωναν πιο πολύ και συνέχιζε να την γαμάει πιο άγρια.

Αλέκα: Αααχ… μ’ έχεις ξεσκίσει θα χύσω πάλι.

Αλέξανδρος: Χύσε μωρό μου. Θα σταματήσω να σε γαμάω μόλις λιποθυμήσεις. Σήμερα είναι η μέρα μας, και θα σου σκίσω και τον κώλο.

Αλέκα: Ότι θέλεις κάνε, δικός σου είναι. Είμαι η σκλάβα του πούτσου σου πλέον.

Αλέξανδρος: Το ξέρω πουτανάκι μου. Γι αυτό θα κάνεις ότι σου λέω για τιμωρία που τόσα χρόνια με σνομπάριζες και δεν μου έδινες καμία σημασία.

Αλέκα: Μαλακίες έλεγα γιατί δεν ήξερα ότι είσαι τέτοιος γαμιάς. Σκίσε με… αχ… λιώνω. Μην τολμήσεις να σταματήσεις, σκίσε με. Γάμα με ρε καργιόλη. Δυνατά. Μη σταματάς. Δώσε μου το μουνί στα χέρια. Μόνο τόσο μπορείς; Αχ… τι είναι αυτό ρε γαμιόλη; Τι παλούκι είναι αυτό που έχεις;. Ξεφτίλισε με την πόρνη. Σκίσε το μουνί μου. Ναι! Ναι! Ναι! Έτσι, ναι! Χύνω η πουτάνα! Πάλι χύνω η πουτάνα… χύνω… μωρό μου, πως γαμάς έτσι;… είσαι απίστευτος.

Η Αλέκα τον είχε γεμίσει με τα χύσια της κάτι που τον καύλωνε απίστευτα. Ο Αλέξανδρος πήγαινε σαν κομπρεσέρ και της ξέσκιζε στην κυριολεξία το μουνί. Το σφυροκόπημα συνεχίστηκε και αφού τελείωσε πάνω στο γαμήσι εκείνη. Αυτός ήθελε ακόμα λίγο καθώς εκείνη είχε παραδοθεί στον οργασμό της. Την άρπαξε από το μαλλί και την έβαλε στα γόνατα μπροστά στο καυλί του να κοιτάει καυλωμένη μιας και δεν της συμπεριφερόταν ο Ερμής με λίγη παραπάνω βία που τόσο επιθυμούσε. Χωρίς προειδοποίηση την έλουσε με σπέρμα στο πρόσωπο, στα μαλλιά στο στόμα, ενώ

έτρεξε μέχρι κάτω στα βυζιά της. Η χαρά της δεν περιγράφεται. Τα μάζεψε με το χέρι του και της τα έδωσε να τα καθαρίσει όπως και το καυλί μου. Ξάπλωσαν στο κρεβάτι και κούρνιασε στην αγκαλιά μου.

Η Αλέκα νιώθει την ανάγκη να πάει στην τουαλέτα.

Αλέξανδρος: Πήγαινε καύλα μου και σε περιμένω να ΄ρθεις να περιποιηθώ το κωλαράκι σου.

Αλέκα: Ναι άντρα μου ότι θέλεις. Ναι μωρό μου, ναι ότι θέλεις. Να μου τον βάλεις και από πίσω.

Ο Αλέξανδρος σύντομα κατάλαβε ότι θα του έκανε τα πάντα και καύλωνε απίστευτα. Απορούσε με τον Ερμή πως γίνεται να έχεις τέτοια μουνάρα γυναίκα και δεν την έχει ξεπατώσει από παντού. Μέσα του όμως χαιρόταν γιατί εξαιτίας αυτού θα γαμούσε μια τέτοια καύλα γυναίκα σε λίγο από παντού.

.....Ο δρόμος έρημος και άδειος στην ανοιξιάτικη νύχτα, θες η λαχτάρα τους επειδή θα βρίσκονταν σε λίγο αγκαλιά να κάνουν έρωτα η διαδρομή ήταν μία απ' τις απολαυστικότερες και για τους δυο τους με το αυτοκίνητο. Απαλό αεράκι μπαινόβγαινε απ’ τα παράθυρα, και το ερωτικό blues μόλις ακουγόταν αμυδρά στο στερεοφωνικό. Όλα αυτά συνέβαλλαν ώστε ο Ερμής να οδηγεί με ταχύτητα χαμηλότερη απ’ όσο χρειαζόταν, παρόλο που βιαζόταν να φτάσουν στην ερωτική φωλιά τους. Άφησαν το αυτοκίνητο σ’ ένα ασφαλές πλάτωμα δίπλα στον ερημικό δρόμο με σχεδόν πίσσα σκοτάδι, μερικά μέτρα μακρυά από την μεγάλη οικία και με τα ποδιά έφτασαν

στον τεράστιο ανεξάρτητο ημιυπόγειο χώρο του σπιτιού που χρησιμοποιείτο για αποθήκη και ξενώνας.

Νικολέτα: Πολύ σκοτεινά είστε εδώ. Το σπίτι ίσα που φαίνεται .

Ερμής: Έχεις δίκιο. Η κουμπάρα σου ξέχασε ν' ανάψει τα εξωτερικά φώτα του σπιτιού.

Νικολέτα: Ούτε ο κουμπάρος το σκέφτηκε. Αλλά αυτός είμαι σίγουρη αλλού είχε το μυαλό του

Ερμής: Που Μωρό μου!

Νικολέτα: Στον κώλο της κουμπάρας

Ερμής: Κουμπάρα με έκανες και γέλασα πάλι. Πως τα λες.. Ούτε επίτηδες να το έκανες!

Νικολέτα: Μαλακία πέταξα; Συγνώμη...

Ερμής: Χαμογελώντας διάπλατα. Σιγά μην παρεξηγηθώ με κάτι τέτοιο. Έχω ακούσει πολύ χειρότερα. ......Η Νικολέτα την ώρα που ανοίγουν την πόρτα της αυλής κρέμεται από τον λαιμό του. Η αναπνοή της έβγαινε βαριά και από όσο μπορούσε να αισθανθεί τον εαυτό της, κατάλαβε πως είχε αρχίσει να υγραίνεται. Η αναπνοή της άρχισε να μετατρέπεται σε ένα χαμηλό βογκητό. Τον φίλησε τον λαιμό του απαλά και πήγε την γλώσσα της κάτω από το αυτί του που κατάλαβε ότι του άρεσε.

Νικολέτα: Ερμή! Να σου πω ένα μυστικό; Του ψιθυρίζει συνωμοτικά.

Ερμής: Αν μου το πεις δεν θα 'ναι μυστικό!

Νικολέτα: Τώρα επάνω στα υπνοδωμάτια o κουμπάρος σου θα κοκορεύεται και θα παριστάνει το μεγάλο γαμιά στην Αλέκα. Όταν διαπιστώσει πόσο χωνί της έχεις κάνει το μουνί της κουμπάρας θα προσγειωθεί στα κιλά του.

Ένα χαμόγελο ικανοποίησης απλώθηκε στο πρόσωπο του Ερμή. Της χαμογέλασε,την έπιασε απ’ το χέρι και της είπε.

Ερμής: Πάμε από εδώ να δεις τη φωλίτσα μας γι' απόψε!.

Ξεκλείδωσε την πόρτα έπιασε το πόμολο και το γύρισε, αποκαλύπτοντας έναν ευρύχωρο χώρο με βυζαντινό πλακάκι στο δάπεδο, μ' ένα πάγκο κουζίνας και πάνω του ράφια και το καλύτερο όλων: ένα μπιλιάρδο με πράσινη τσόχα στη μέση του δωματίου!

Η Νικολέτα τα έχασε...

Νικολέτα: Πλάκα κάνεις... Τι είναι αυτό;

Ερμής: Γούστα του παππού της Αλέκας. Το είχε όνειρο...

Νικολέτα: Έπαιζε μπιλιάρδο;

Ερμής: Πολύ

Νικολέτα: Εσύ! Ξέρεις καθόλου;

Ερμής: Κουμπαρούλα με προσβάλλεις.

Νικολέτα: Συγνώμη που ρωτάω. Το σπίτι είναι κληρονομιά της Αλέκας;

Ερμής: Αναλάβαμε να πληρώσουμε τους υπόλοιπους κληρονόμους για να το αποκτήσουμε..

Νικολέτα: Κι έτσι μείνατε μοναδικοί ιδιοκτήτες σε τούτη εδώ την παράγκα!

Ερμής: Ακριβώς! Πάμε τώρα να σου δείξω και το υπόλοιπο υπόγειο.

Ο Ερμής άνοιξε μια δεύτερη πόρτα και βρέθηκαν στην κρεβατοκάμαρα.

Στο δωμάτιο υπάρχει, ένα πελώριο κρεβάτι..

Νικολέτα: Χριστέ μου!... Απίστευτο...

Ερμής: Σ’ αρέσει;

Νικολέτα: Θέλω να κυλιστώ και να φέρνω σβούρες.. επάνω του!

Ερμής: Ελεύθερα! Είναι μαλακό και άνετο.

Η Νικολέτα έβγαλε τα παπούτσια της, ξάπλωσε πάνω στο κρεβάτι κι άρχισε να στριφογυρνάει οριζοντίως απ’ τη μία άκρη στην άλλη.

Ερμής: Έλα εδώ της είπε απλώνοντας τα χέρια του. Την έπιασε τυλίγοντας τα χέρια του γύρω της ώστε να γίνουν ένα σώμα.

Νικολέτα: Φύγαμε! φώναξε και ξεκίνησε να κυλιέται μαζί του ενώ άρχισε να γελάει νευρικά και τα γέλια της αντηχούσαν μέσα στη σιγαλιά.

Ερμής: Σσσσσ! Θα τους ξυπνήσεις τους επάνω, σχολίασε χωρίς να σταματήσουν να κυλιούνται στο κρεβάτι σαν ανέμελοι έφηβοι.

Νικολέτα: Δεν το ‘χω ξανακάνει αυτό! Είναι τέλειο!

Εξακολούθησαν να περιστρέφονται για λίγο ακόμα μέχρι που κουράστηκαν και σταμάτησαν ενώ ο Ερμής ήταν από πάνω της. Την κοίταξε στο πρόσωπό της που άστραφτε ολάκερο και της είπε:

Ερμής: Ξέρεις κάτι; Δεν είναι μόνο ότι είσαι πανέμορφη. Είναι ότι το χαμόγελό σου με τρελαίνει.

Ξαφνικά η έκφρασή της σοβάρεψε κι άρχισε να τον φιλάει παθιασμένα. Ο πούτσος του σκλήρυνε στο άψε σβήσε και πίεζε το δικό της πράμα, κάτι που φάνηκε να την ευχαριστεί έντονα. Της έβγαλε τα ρούχα και άρχισε να γδύνεται και ο Ερμής με βιαστικές κινήσεις. Μόλις έβγαλε κι αυτός όλα του τα ρούχα, η Νικολέτα διαπίστωσε και πάλι ότι ο κουμπάρος είχε γαμώ τα καυλιά. Ήταν μεγάλο και χοντρό μεγαλύτερο από του Αλέξανδρου. Είχε καυλώσει τόσο που αν κρεμούσες σημαία επάνω στο καυλί του θα έμοιαζε σαν κοντάρι σημαίας.

Νικολέτα: Ερμή μου μ’ αγαπάς λιγάκι;

Ερμής: Συμβαίνει κάτι γλυκιά μου;

Νικολέτα: Να το προικισμένο σου εργαλείο με φοβίζει να μην με πονέσει. Έχεις μεγάλο πούτσο αγόρι μου.

Ερμής: Μωρό μου! Μωρό μου! Είναι δυνατόν να θέλω να πονέσω εγώ το Μωρό μου!

Νικολέτα: Είναι κάτι πολύ καινούριο για μένα όλο αυτό, ήρθε απότομα, χωρίς να το περιμένω καθόλου.

Ερμής: Έχε μου εμπιστοσύνη. Δεν θα σε πονέσω

Νικολέτα: Ο Αλέξανδρος μου τον χώνει χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία και ενώ με πηδάει με βρίζει και μου κτυπάει τον κώλο και τα βυζιά και δεν μου πολύ αρέσει και έτσι δυσκολεύομαι να χύσω μαζί του. Μερικές φορές θυμάμαι που γαμιόμασταν με τις ώρες, και ένιωθα το μουνί μου να πονάει και παρόλο που ήμουν αρκετά υγρή, δε μπορούσα να χύσω.

Ερμής: Πες μου Μωρό μου είσαι ακόμη καυλωμένη!

Νικολέτα: Πολύ… Πω, πω κουμπάρε! Χρόνια τώρα ήθελα να το κάνω μαζί σου σαν τρελή, αλλά δεν έβρισκα το θάρρος να στο πω.

Ερμής: Μωρό μου! και μένα χρόνια τώρα είσαι η αδυναμία μου. Σκέψου την τύχη μου να είμαι σε θέση απόψε να πηδήξω την κουμπάρα μου!

Νικολέτα: Είμαι πολύ καυλωμένη! Σε θέλω τώρα. Μπορείς να φανταστείς το μουνάκι

μου; Είναι ακόμη καυτό και κόκκινο από το γλυφομούνι σου. Αχχ ναι θέλω να το κάνουμε τώρα.

Ερμής: Εγώ τα έχω χάσει, μπροστά μου στέκεται γυμνή η μουνάρα η κουμπάρα μου, αυτό το θεόμουνο που ονειρεύομαι να γαμήσω πάνω από δέκα χρόνια!

Νικολέτα: Μακάρι κουμπαρούλη μου γλυκέ, να ερχόσουν να με πηδάς όποτε λείπει ο Αλέξανδρος. Η κουμπάρα ούτε που θα το καταλάβει. Αυτή ζει στον δικό της κόσμο και ονειρεύεται να κάνει βαθιά καθίσματα στον πούτσο του γυμναστή της και απ' την άλλη ο Αλέξανδρος ονειρεύεται να ξεκωλιάζει την κουμπάρα. Γι αυτό σου λέω θα ψήσω τον κουμπάρο σου ότι χρειάζεται στην ηλικία του γυμναστήριο να πηγαίνει μαζί με την κουμπάρα να 'χει παρέα. Έτσι θα ΄χουν και τον απαιτούμενο χρόνο για να ικανοποιήσουν τις φαντασιώσεις τους. Το φαντάζεσαι ο Αλέξανδρος με τον γυμναστή να την παίρνουν παρτούζα την κουμπάρα; Οι δυο άνδρες να την γαμάνε ταυτόχρονα

από κώλο και μουνί, με διπλή διείσδυση, που διψά για πούτσους και της αρέσουν τα βίτσια στο σεξ σαν ξελιγωμένο νυμφίδιο; Γι αυτό σου λέω βρες τ’ αρχίδια να τους πούμε να πάνε στο διάβολο και να ‘ρχεσε να γλεντάμε οι δυο μας τον έρωτα μας.

Όπως την έγλυφε στο μουνί της, του χάιδευε τα μαλλιά και την πλάτη. Τον ένοιωθε να έχει ανατριχιάσει από ηδονή όταν κατάλαβε πόσο υγρή την είχε κάνει και άρχισε να την γλείφει με πάθος. Έβαζε όλη τη γλώσσα του μέσα της και ταυτόχρονα έτριβε με το δάχτυλό του την κλειτορίδα της. Που και που τη δάγκωνε ελαφρά και η Νικολέτα φώναζε από την καύλα. Άρχισε να κουνιέται μαζί του και ο Ερμής συνέχισε να της γαμάει το μουνί με τη γλώσσα του, μέχρι που έχυσε. Της πήρε λίγα λεπτά για να συνέλθει ενώ ο Ερμής συνέχισε να γλείφει τα μπούτια της και τα βυζιά της. Τελικά, ο Ερμής ξάπλωσε ανάσκελα και η Νικολέτα κατέβηκε στον πούτσο του παίρνοντας του πίπα και ο Ερμής συνέχισε με το μουνί της, γλείφοντας και ρουφώντας. Στη συνέχεια τη γύρισε μπρούμυτα, άνοιξε τα κωλομέρια της και έχωσε το πρόσωπό του μέσα. Ένιωθε τη γλώσσα του να μπαίνει στην κωλοτρυπίδα της και το μουνί της ανοιγόκλεινε στάζοντας. Ρουφούσε με δύναμη κι ένιωθε ότι της έτρωγε τον κώλο. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετή ώρα, μέχρι που σηκώθηκε και άρχισε να της χαστουκίζει τον κώλο. Τη ρωτούσε αν είναι πουτανάκι και τι θέλει το μουνάκι της και είναι μούσκεμα και της έλεγε πως θα τρώει το μουνί και τον κώλο της όλη νύχτα. Στο τέλος την γύρισε πάλι ανάσκελα και της άνοιξε τα πόδια διάπλατα, στο μουνί της. Η Νικολέτα από την καύλα είχε χάσει πια τη μιλιά της, μόνο βογκούσε και του ζητούσε να τη γαμήσει χωρίς έλεος. Δεν κρατήθηκε, ανέβηκε πάνω της, έσμιξαν τα κορμιά τους, εκείνη ήταν μούσκεμα, μπήκε μέσα της και άρχισε να τη γαμάει μ' ένταση. Είχε σκύψει στα βυζιά της τα δάγκωνε, τα έγλειφε, τα ρουφούσε. Κάποια στιγμή είχε επιταχύνει τόσο το ρυθμό που το κεφάλι της χτυπούσε στα κάγκελα του κρεβατιού.

Όχι απλά δε την ένοιαζε, αλλά ήθελε να συνεχίσει και πιο δυνατά είχε αρχίσει να της αρέσει λίγος πόνος όταν τη γαμούσε και ήταν σαν να είχε τρελαθεί εκείνη τη στιγμή. Χύσανε σχεδόν ταυτόχρονα και ξάπλωσαν δίπλα με κομμένη ανάσα. Αρχίσανε να φιλιούνται και αυτό κράτησε πολύ ώρα, έχασαν την αίσθηση του χρόνου. Με το που άγγιξε τα χέρια του στα μουνόχειλα της ήταν ήδη πάλι ζεστά. Έβγαλε ένα μικρό βογκητό ευχαρίστησης και του είπε.

Νικολέτα: Πες μου γιατί με έχεις τρελάνει τόσο ρε καύλα μου; Είσαι ο καλλίτερος γαμιάς μου.

Ο Ερμής την κοίταξε με απορία στα μάτια του και της είπε ότι έκανε φοβερό γαμήσι και ποτέ δεν είχε φανταστεί ότι θα ήταν τόσο καυλιάρα.

Ερμής: Πόσο θα ήθελα να περνάω όλη την ώρα μαζί σου κάνοντας το μουνί σου ευτυχισμένο.

Της είπε και της έδωσε ένα βαθύ γλωσσόφιλο. Φιλιόνταν με πάθος και δε σταμάτησε να τρίβει το ζεστό μουνί της και αυτή με το δεξί της χέρι να του την παίζει.

Νικολέτα: Τι θα κάνω με εσένα;… δε ξέρω ακόμα!

Ερμής: Θα με απολαμβάνεις! Αυτό θα κάνεις…

Της είπε και άρχισε να παίζει με τα βυζιά της όπου οι ρώγες ήταν κάγκελο. Την έγλειφε, τη χούφτωνε με πάθος ενώ αυτή το απολάμβανε βγάζοντας κραυγές καύλας. Μπορούσε να ασχοληθεί όλη μέρα με αυτές τις καυλωμένες βυζάρες αλλά δυστυχώς δεν είχαν άπειρο χρόνο στην διάθεση τους.

Νικολέτα: Σα να ακούστηκε ο ήχος από το δίκτυο του νερού. Κάποιος κάνει ντους στο σπίτι μέσα στα άγρια μεσάνυχτα

Ερμής: Η Αλέκα θα είναι! Έχει αϋπνίες μάλλον.

Νικολέτα: Μάλλον θα πήγε να πλυθεί για να την γαμήσει από τον κώλο ο Δικός μου. Του είπε χαμογελώντας πονηρά.

Την ιδία ώρα επάνω στην κρεβατοκάμαρα η Αλέκα αφού τελείωσε το ντους γύρισε μ’ όλο νάζι στο κρεβάτι.

Αλέκα: Να 'μαι πάλι. Ήρθα να με ξαναγαμήσεις άντρα μου.

Αλέξανδρος: Μπράβο το κορίτσι μου. Σκύψε και ξεκίνα να με φιλάς από τα πόδια μέχρι να φτάσεις στο καυλί μου.

Ο Αλέξανδρος είχε τρελαθεί που αυτή η μουνάρα η κουμπάρα του έκανε ότι της έλεγε.

Αλέξανδρος: Το ξέρεις ότι θα σου γαμήσω τον κώλο;

Αλέκα: Το ξέρω και αφού το θέλει ο άντρας μου θα το έχει. Ότι θέλεις μωρό μου, ότι θέλεις θα το έχεις μανάρι μου! Βάλτον μου στο κωλαράκι μου που διψάει. Ο μαλάκας ο Ερμής μου δεν με ξεκωλιάζει αν και το γουστάρω πολύ..

Αλέξανδρος: Νομίζω ότι για αφέντη ψάχνεις καύλα μου κι αν είσαι κάλο κορίτσι θα έχεις εμένα.

Αλέκα: Μάλιστα αφέντη. Απλά σε παρακαλώ σιγά-σιγά γιατί τον έχεις χοντρό.

Αλέξανδρος: Θα μου πεις πως θα σε γαμήσω πουτάνα;

Αλέκα: Όχι γαμιά μου απλά σε παρακαλώ να προσέξεις… Έχω καιρό να το κάνω από πίσω. Ο Ερμής δεν με γαμάει από πίσω δεν του αρέσει.

Αλέξανδρος: Καλός Μαλάκας είναι. Βγάλε τώρα γλώσσα κ γλείψε καλά τον πούτσο μου και ετοίμασε τον για την κωλάρα σου.

Αλέκα: Θα με τρελάνεις άντρα μου εσύ.

Μόλις η Αλέκα τον έγλειψε καλά-καλά της είπε να έρθει πάνω του. Την έβαλε να καθίσει με τον κώλο που της τον είχε ανοίξει με τα δάχτυλά του ενώ της έγλειφε συνέχεια τα βυζιά και χάιδευε τα κωλομέρια της. Η Αλέκα ήταν διστακτική μέχρι που της μπήκε το κεφαλάκι του πούτσου και ο Αλέξανδρος την πίεζε να κάτσει κι άλλο πιο βαθιά ενώ η Αλέκα αντιδρούσε και του έλεγε ότι πονάει.

Αλέξανδρος: Κάτσε να το πάρεις μόνη σου γιατί θα σε βάλω στα τέσσερα και θα σε ξεκωλιάσω πουτάνα.

Αλέκα: Αχ… πονάω… Μη, θα με ξεσκίσεις! Δε μπορώ μωρό μου να κάτσω άλλο… βάλε με στα τέσσερα να με γαμήσεις όπως ξέρεις εσύ μανάρι μου.

Την έβαλε να κάτσει στα τέσσερα και την είδε ότι κοιτούσε από τον καθρέφτη πως θα της τον έβαζε. Την κάρφωσε σιγά-σιγά να νιώθει όλο το καυλί του. Αυτή η στάση πονάει μεν περισσότερο αλλά για μια γυναικά βιτσιόζα σαν την Αλέκα είναι ότι καλύτερο, μιας και αισθάνεται το καυλί να της ξεσκίζει ότι έχει και δεν έχει μέσα της.

Αλέκα: Μόνο αυτό έχεις μαλάκα; Σου έδωσα τον κώλο μου για να με γαμάς έτσι; 

Ο Αλέξανδρος θόλωσε. Της πιάνει τα μαλλιά, και αρχίζει να σφυροκοπάει τον κώλο της όσο πιο άγρια μπορούσε. Δε τον ένοιαζε ακόμα και αν μας άκουγαν, σε όλη την παραλία του οικισμού. Ήθελε να την κάνει να φωνάζει γι αυτό που του είπε. Όπως και έγινε φυσικά, και μάλλον ούτε Αλέκα την ένοιαζε, αν έκρινε από το πως φώναζε. 

Εκείνες ήταν οι στιγμές που άκουσαν τις κραυγές της ο Ερμής με την Νικολέτα κάτω στον ξενώνα. Η Αλέκα πλέον παρέλυσε και είχε γίνει κυριολεκτικά σκλάβα του πούτσου του. Ο Αλέξανδρος συνέχισε να τη γαμάει αργά αλλά βαθιά όπου μόλις η Αλέκα το συνήθισε άρχισε να την ξεσκίζει άγρια και αυτή να φωνάζει σαν τρελή.

Αλέκα: Αχχχ…, με ξέσκισες καριόλη…. με ξεφτίλισες. Πιο ήρεμα μαλάκα… πιο ήρεμα γαμώ...... πεθαίνω… σκίζομαι… μη σταματάς καριόλη… χύνω, χύνω, χύνωωωω…

Τώρα την είχε πιάσει από την λεκάνη και την κάρφωνε αλύπητα, ενώ κάθε τόσο έσκυβε και της έγλειφε την πλάτη. Δέκα λεπτά αργότερα ένιωσε τα καυτά του χύσια να της λιπαίνουν φανταστικά το άντερο της.

Το κρεβάτι και ο πούτσος του έγιναν μούσκεμα από τα χύσια της και η Αλέκα ήταν χαμένη στη καύλα της και να του λέει να μη σταματήσει μέχρι να την χύσει και να μην τη λυπηθεί που πονάει. Μόλις βγήκε από μέσα της την έβαλε να γλείψει τις τελευταίες σταγόνες από τα χύσια που είχε στην άκρη της πούτσας του.

Αλέκα: Αφού ο γαμιάς μου θέλει να με δει να γλείφω χύσια του, δεν θα μπορούσα με τίποτα να του χαλάσω το χατίρι.

Αλέξανδρος: Τι ήταν αυτό που μου ‘κάνες πουτάνα και με καύλωσες τόσο. Τώρα θα συναντήσεις τον αντρούλη σου ξεσκισμένη.

Αλέκα: Το αναζητούσα καιρό ρε καριόλη να φάω επιτέλους έναν πούτσο από έναν πραγματικό γαμιά.

Αλέξανδρος: Πουτανάκι θα σε γαμάω όλο το βράδυ… Θα σε ξεσκίσω απόψε. Σήκω τώρα να κάτσεις ανάποδα πάνω μου… τώρα θα μπορείς έτσι πως στον άνοιξα τον κώλο.

Ο Αλέξανδρος ξάπλωσε ανάσκελα η Αλέκα σηκώθηκε κοιτούσε στον καθρέφτη τον ανοιχτό της κώλο και μετά πήγε και έκατσε σαν καλή πουτάνα πάνω του. Απολάμβανε με κλειστά μάτια την κάθε στιγμή κάνοντας τον να πιστεύει ότι αυτή η γυναίκα γεννήθηκε για να ξεσκίζεται σαν σκύλα στο κρεβάτι.

Αλέκα: Πως έχεις κάνει έτσι τον κώλο μου ρε πούστη άνδρα;

Αλέξανδρος: Έτσι θα στον κάνω από εδώ και πέρα.

Μόλις έκατσε πάνω του άρχισε πάλι να βογκάει από καύλα, ενώ ο Αλέξανδρος με θέα την κωλάρα της να χοροπηδάει πάνω στον πούτσο του άρχισε να την χαστουκίζει..

Αλέκα: Αχ… Με ξέσκισες… Πούτσο και ξύλο θέλω! Αυτό θέλω η πουτάνα να μου δίνεις. Πονάω αλλά καυλώνω απίστευτα!… Θα χύσω πάλι!

Αλέξανδρος: Ήταν που μου έκανες τη δύσκολη μωρή βρώμα, έχεις χύσει δυο φορές από όταν σε κάρφωσα… Ήσουν μεγάλη πουτάνα απλά δεν το ήξερες.

Αλέκα: Εσύ μου έδειξες τι πουτάνα είμαι γαμιά μου. Θέλω γαμιά μου! Θέλω! Θέλω να μου σκίζεις τον κώλο κάθε μέρα… Αχχχ… χύνω, χύνω… Αλέκα είχε κάνει το κρεβάτι μούσκεμα με τα χύσια της, αλλά συνέχισε να ιππεύει όπως της ζήτησε ο Αλέξανδρος.

Αλέξανδρος: Μη σταματήσεις να κουνιέσαι γαμιόλα μέχρι να χύσω.

Αλέκα: Χύσε μου πάλι τον κώλο γαμιά μου… Τον ξέσκισες δεν αντέχει άλλο…

Αλέξανδρος: Τι γαμήσι κάνεις; Πολύ μαλάκας ο κουμπάρος που δεν σε ξεπατώνει στο γαμήσι.

Αλέκα: Ναι μαλάκας είναι κουμπάρε, γάμα εσύ τη μουνάρα μου και ξέχνα τον εκείνον. Εσύ θα με γαμάς από εδώ και στο εξής. Εσύ, εσύ!

..... Κάτω στον ξενώνα ο θόρυβος από το δίκτυο ύδρευσης είχε κοπάσει ξαφνικά. Μια βαθιά ησυχία επικρατούσε και πάλι στο κτήριο. Η Νικολέτα γύρισε και έπεσε στην αγκαλιά του Ερμή και δε σταμάτησαν να φιλιούνται με πάθος.

Νικολέτα: Εσύ θα είσαι ο άντρας και γαμιάς μου από εδώ και πέρα Μωρό μου. Το λέω και το εννοώ.

Ερμής: Γλυκό μου κορίτσι δεν το πιστεύω αυτό που ζω απόψε. Σαν όνειρο μου φαίνεται. Η Νικολέτα τον φιλούσε σαν ερωτευμένο κοριτσάκι και ο Ερμής ανταπέδιδε μιας κι αυτός είχε ξετρελαθεί μαζί της. Η σεξουαλική χημεία τους είναι ηφαίστειο που κοχλάζει. Τα χέρια τους ταξιδεύουν χαϊδεύοντας, άλλοτε αχόρταγα και παθιασμένα άλλοτε απαλά και βασανιστικά κάθε σπιθαμή των κορμιών, που τα δίνουν και τα ζητούν όλα κι ακόμη περισσότερα. Χείλη που ταξιδεύουν στην καυτή απ’ την πάλη και την έξαψη σάρκα τους. Γλώσσες που εξερευνούν τα πιο κρυφά σημεία τους. Νιώθουν κι οι δυο πως εκεί ακριβώς ανήκουν τη δεδομένη στιγμή κι αγγίζουν την παράνοια του ζενίθ μιας άπληστης καύλας που δεν έχει τελειωμό. Διότι γι’ αυτούς απόλαυση δεν είναι μόνο η καύλα της ίδιας της πράξης. Καύλα γι’ αυτούς είναι κάθε λεπτό που χαρίζουν

απόλαυση ο ένας στον άλλον, κάθε στιγμή που παίζουν μαζί του και τον ακούν ν’ αναστενάζει παρακαλώντας για λίγο ακόμη, κάθε πνιχτή κραυγή που συνοδεύει τα όλο και πιο τολμηρά αγγίγματα τους, κάθε μικρό βασανιστήριο που επιμηκύνει τη διάρκεια των προκαταρκτικών, ώσπου κανείς τους να μην αντέχει πια.

Ο Ερμής γυμνός ξαπλωμένος ανάσκελα και η Νικολέτα πάνω του γυμνή την ώρα που ακούστηκαν οι έντονες κραυγές από τους πάνω ορόφους.. Ήταν οι κραυγές της Αλέκας τη στιγμή που ο Αλέξανδρος της έχωνε τον πούτσο μέχρι τη βάση του στον κώλο της. Οι κραυγές ηδονής της Αλέκας που γαμιόταν με τον Αλέξανδρο πλημμύρισαν τον χώρο του σπιτιού και μετά από λίγο έγιναν βογκητά. Η Νικολέτα κατάλαβε ότι τον Ερμή πήγε να τον χαλάσει η κατάσταση λιγάκι και με τα χέρια της του γύρισε το πρόσωπο ώστε να κοιτάει εκείνη στα μάτια. Τον κοίταξε με τα μεγάλα εκφραστικά της μάτια καθώς έπεσε πάνω του και κόλλησε το κορμί της στο δικό του.

Η λευκή της επιδερμίδα έλαμπε μες στο μισοσκόταδο μ' αυτό το ξεχωριστό, άρωμα του δέρματος της αυτού που ο Ερμής θέλει όσο τίποτε και που τον κάνει να επιθυμεί στην κυριολεξία να το δαγκώσει. Με ένα πλατύ χαμόγελο σκέφτηκε ότι και αυτός έκανε το ίδιο με τη κουμπάρα του. Σα δυο φιλαράκια που γνωρίζονται από παλιά και έχουν ανταλλάξει τις γυναίκες τους.

Νικολέτα: Αγόρι μου κοίτα με! Μη μου στενοχωριέσαι! Εγώ είμαι εδώ!... Θα σε κάνω, εγώ, να την ξεχάσεις… Σαν να μην υπάρχει.

Κοιτάζονταν στα μάτια καθώς άρχισε να τη γαμάει με δύναμη. Κάθε φορά που έκανε βαθιά διείσδυση στο γλυκό μουνάκι της η Νικολέτα τσίριζε και ούρλιαζε. Ο Ερμής τρόμαξε και πήγε να σταματήσει.

Νικολέτα: Μη σταματάς καύλα μου. Γάμησε το κορίτσι σου! Χύσε μέσα μου γαμιά μου…

Και άρχισε να χοροπηδάει πάνω του με τα χέρια του Ερμή να σφίγγουν γερά τον κώλο της, καθώς την κάρφωνε ρυθμικά πάνω στον ορθωμένο του πούτσο.

Νικολέτα: Γάμησε με άνδρα μου! Γάμησε το Μωρό σου.

Ο Ερμής συνέχισε να της καρφώνει το χοντρό και μεγάλο καυλί του μέσα στο υγρό μουνάκι της. Αυτό κράτησε κάπου δέκα λεπτά. Ύστερα τη γύρισε από κάτω του, της σήκωσε τα πόδια και τα έβαλε στους ώμους του. Ο Ερμής στόχευσε και βυθίστηκε βαθιά μέχρι την ρίζα μέσα της. Η Νικολέτα με μια κίνηση σήκωσε την λεκάνη της και καρφώθηκε ακόμα πιο δυνατά από τον υπέροχο πούτσο του κουμπάρου της. Άνοιξε τα χέρια και άρχισε να σφίγγει καυλωμένη τα σεντόνια, που πάνω τους ο κουμπάρος ξέσκιζε την γυναίκα του.

Απίθανη καύλα! Ο Ερμής έμπαινε και έβγαινε μέσα της σαν παλαβός. Το μουνί της καύλωνε αφάνταστα από την τρομερή πούτσα του κουμπάρου. Τώρα και στον ξενώνα αντηχούσαν κραυγές καύλας παντού, αναστεναγμοί και πάθος. Πολύ πάθος.

Νικολέτα: Σκίσε με μωρό μου! Πόσα χρόνια χάσαμε τα δυο μας…! Σκίσε με άντρα μου. Έτσι είμαι η πουτάνα σου. Απατάς την κουμπάρα μου με την κουμπάρα σου την πουτάνα σου. Θέλω να αδειάσεις τα υπέροχα αρχίδια σου μέσα μου. Έτσι, ξέσκισε με. Σε κλέβω από την μαλακισμένη την κουμπάρα. Έτσι μωρό μου. Ναι, ναι, έτσι… πιο βαθιά. Πάρε τη Μήτρα μου στα χέρια σου. Ναι, ναι, ναι! Του έλεγε και τον ερέθιζε ακόμα πιο πολύ.

Ο Ερμής με τα πόδια της στους ώμους του την κοιτούσε υπερήφανα που την ξέσκιζε και κάθε τόσο της έλεγε:

Ερμής: Είσαι η γυναίκα μου, η φίλη μου, η ερωμένη μου. Όλα μου εσύ. Γι’ αυτό αφέσου και ζήσε αυτό το τρελό όνειρο μαζί μου! Από εδώ και πέρα θα σε ξεσκίζω κάθε μέρα Μωρό μου. Μέσα σου θα αδειάζω τα αρχίδια μου. Έτσι, καρφώσου Μωρό μου. Καρφώσου στο παλούκι μου. Ναι, έτσι, έτσι, έτσι! Και όλο και πιο γρήγορα έμπαινε και έβγαινε η πούτσα του μέσα στο υγρό μουνί

της.... και όλο και πιο γρήγορα. Ο Ερμής έβλεπε το όμορφο πρόσωπο της να λάμπει από ευτυχία. Το μουνάκι της έβγαζε συνέχεια υγρά από την υπερβολική καύλα που ένοιωθε και το γαμήσι που της έκανε την ζάλιζε, ενώ το μουνόχειλα της άρχισαν συνεχείς συσπάσεις και η Νικολέτα του ψιθύριζε:

Νικολέτα: Αχ, ναι, άνδρα μου σκίσε με να χύσω!

Τα νύχια της έμπαιναν στο δέρμα του την ώρα που έχυνε. Ήταν σε έκσταση όταν τελείωνε. Έκαιγε ολόκληρη με το μουνί της να στάζει. Της ήταν πολύ δύσκολο να τον κρατήσει και άλλο μέσα της και για να τον καυλώσει περισσότερο έβαλε το πρόσωπο του ανάμεσα στα στήθη της και τον έπνιξε με την ροδαλή σάρκα της. Αισθάνθηκε το σώμα του να σταματάει να κουνιέται με τον γνωστό τους ρυθμό και με μιας να τον βάζει όλον μέσα της. Σφίχτηκε και άλλο επάνω της και έχυσε βαθιά μέσα της.. Τους πήρε πάνω από ένα λεπτό να ανασάνουν και πάνω από δέκα λεπτά να συνέλθουν.

Νικολέτα: Θα το πω ακόμη μια φορά, ότι αυτό το γαμήσι ήταν ότι το καλλίτερο μέχρι το επόμενο. Τι ηλίθια είμαι που δεν με πήδηξες από χρόνια;…

Κοιτάζονταν στα μάτια καθώς συνέχισε να τη γαμάει με δύναμη. Κάθε φορά που έκανε βαθιά διείσδυση στο γλυκό μουνάκι της η Νικολέτα βογκούσε από καύλα, ενώ με το χέρι της πίεζε το κεφάλι του πάνω της. Ο Ερμής τρόμαξε και πήγε να σταματήσει.

Νικολέτα: Μη σταματάς καύλα μου. Γάμησε το κορίτσι σου! Χύσε μέσα μου γαμιά μου…

Και άρχισε να χοροπηδάει πάνω του με τα χέρια του Ερμή να σφίγγουν γερά τον κώλο της, καθώς την κάρφωνε ρυθμικά πάνω στον ορθωμένο του πούτσο.

Νικολέτα: Γάμησε με άνδρα μου! Γάμησε το Μωρό σου.

Ο Ερμής συνέχισε να της καρφώνει το χοντρό και μεγάλο καυλί του μέσα στο υγρό μουνάκι της. Αυτό κράτησε κάπου δέκα λεπτά. Ύστερα τη γύρισε από κάτω του, της σήκωσε τα πόδια και τα έβαλε στους ώμους του. Ο Ερμής στόχευσε και βυθίστηκε βαθιά μέχρι την ρίζα μέσα της. Η Νικολέτα σήκωσε την λεκάνη της και καρφώθηκε ακόμα πιο δυνατά από τον υπέροχο πούτσο του κουμπάρου της. Άνοιξε τα χέρια και άρχισε να σφίγγει καυλωμένη τα σεντόνια, που πάνω τους ο κουμπάρος ξέσκιζε την γυναίκα του. Απίθανη καύλα! Ο Ερμής έμπαινε και έβγαινε μέσα της σαν παλαβός. Το μουνί της καύλωνε αφάνταστα από την τρομερή πούτσα του κουμπάρου. Τώρα και στον ξενώνα αντηχούσαν κραυγές καύλας παντού, αναστεναγμοί και πάθος. Πολύ πάθος.

Νικολέτα: Σκίσε με μωρό μου! Πόσα χρόνια χάσαμε τα δυο μας…! Είμαι η πουτάνα σου αγόρι μου, είμαι η πουτάνα σου κουμπαρούλη μου, η πουτάνα σου. ... Σκίσε με γαμιά μου.. Απατάς την κουμπάρα μου με την κουμπάρα σου με την πουτάνα σου. Θέλω να αδειάσεις τα υπέροχα αρχίδια σου μέσα μου. Έτσι, ξέσκισε με. Σε κλέβω από την μαλακισμένη την κουμπάρα. Έτσι μωρό μου. Ναι, ναι, έτσι… πιο βαθιά. Πάρε τη Μήτρα μου στα χέρια σου. Ναι, ναι, ναι! Του έλεγε και τον ερέθιζε ακόμα πιο πολύ.

Ο Ερμής με τα πόδια της στους ώμους του την κοιτούσε υπερήφανα που την ξέσκιζε και κάθε τόσο της έλεγε:

Ερμής: Είσαι η γυναίκα μου, η φίλη μου, η ερωμένη μου. Όλα μου εσύ. Γι’ αυτό αφέσου και ζήσε αυτό το τρελό όνειρο μαζί μου! Από εδώ και πέρα θα σε ξεσκίζω κάθε μέρα Μωρό μου. Μέσα σου θα αδειάζω τα αρχίδια μου. Έτσι, καρφώσου Μωρό μου. Καρφώσου στο παλούκι μου. Ναι, έτσι, έτσι, έτσι! Και όλο και πιο γρήγορα έμπαινε και έβγαινε η πούτσα του μέσα στο υγρό μουνί της.... και όλο και πιο γρήγορα. Ο Ερμής έβλεπε το όμορφο πρόσωπο της να λάμπει από ευτυχία. Το μουνάκι της έβγαζε συνέχεια υγρά από την υπερβολική καύλα που ένοιωθε και το γαμήσι που της έκανε την ζάλιζε, ενώ το μουνόχειλα της άρχισαν συνεχείς συσπάσεις και η Νικολέτα του ψιθύριζε:

Νικολέτα: Αχ, ναι, άνδρα μου σκίσε με να χύσω!

Τα νύχια της έμπαιναν στο δέρμα του την ώρα που έχυνε. Ήταν σε έκσταση όταν τελείωνε. Έκαιγε ολόκληρη με το μουνί της να στάζει. Της ήταν πολύ δύσκολο να τον κρατήσει και άλλο μέσα της και για να τον καυλώσει περισσότερο έβαλε το πρόσωπο του ανάμεσα στα στήθη της και τον έπνιξε με την ροδαλή σάρκα της. Αισθάνθηκε το σώμα του να σταματάει να κουνιέται με τον γνωστό τους ρυθμό και με μιας να τον βάζει όλον μέσα της. Σφίχτηκε και άλλο επάνω της και έχυσε βαθιά μέσα της.. Τους πήρε πάνω από ένα λεπτό να ανασάνουν και πάνω από δέκα λεπτά να συνέλθουν.

Νικολέτα: Θα το πω ακόμη μια φορά, ότι αυτό το γαμήσι ήταν ότι το καλλίτερο μέχρι το επόμενο. Τι ηλίθια είμαι που δεν με πήδηξες από χρόνια! 

Ο πούτσος του άρχισε να μαραίνεται μέχρι που τον άγγιξε με το στόμα της. Ένιωσε τη καυτή γλώσσα της Νικολέτας πάνω στην ψωλή του και η δύναμη του ρουφήγματος της τον ανέβασε και πάλι στα ουράνια.

Νικολέτα: Μμμ… αυτό που βλέπω μου αρέσει πολύ μωρό μου! Ακόμα είσαι καυλωμένος.

Ερμής: Μόνο που με ακουμπάς με τρελαίνεις.

Νικολέτα: Τότε πρέπει να το εκμεταλλευτούμε αυτό… Θα σε ξεζουμίσω να το ξέρεις!

Του είπε και συνέχισε να τον βάζει στο στόμα της

Ερμής: Είναι όλος δικός σου!

Άρχισε να του χαϊδεύει και να του σφίγγει τα αρχίδια και να του τα γλείφει με τη ζεστή καυλιάρικη γλώσσα της ενώ του γρατζουνούσε αργά-αργά με τα κόκκινα καυλιάρικα νύχια της το σκληρό του πούτσο που είχε γίνει πέτρα για τη κουμπάρα του. Τον καύλωνε πολύ αλλά και αυτός καύλωνε την κουμπάρα. Κάποια στιγμή έβαλε όλο τον πούτσο του μέσα στο στόμα της και του ξεκίνησε ένα αργό βαθύ τσιμπούκι. Τον είχε τρελάνει, αναστέναζε και βόγκαγε από ηδονή.

Έτσι όπως ήταν ξάπλα ο Ερμής και βλέπει τη Νικολέτα γεμάτη καύλα στο πρόσωπο να κάνει πίπα τον πούτσο μου ήταν απ' τις καλύτερες εμπειρίες που έχει ζήσει. Είχε κλείσει τα μάτια κοιτώντας προς το ταβάνι του δωματίου και απολάμβανε την ηδονή.Ενώ στη θεά του καλλίγραμμου κορμιού της και του στητού στήθους της τα είχε χάσει.Νόμιζε πως ήταν πρώτη φορά που συνέβαινε κάτι τέτοιο.

Έσκυψε πάνω της και φιλώντας την στο λαιμό, την γύρισε μπρούμυτα. Τα χέρια του χάιδευαν τα μαλλιά της, την πλάτη της και τα μπούτια της. Με τη γλώσσα του χάιδευε την πλάτη της, μέχρι που έφτασε στη σκοτεινή τρυπούλα της. Άπλωσε την παλάμη του και της χούφτωσε τα κωλομάγουλα. Άφησε το χέρι του πάνω στην απαλή ζεστή σάρκα της για λίγο. Της Νικολέτας ασυναίσθητα τα δάχτυλά της σφίχτηκαν με δύναμη πάνω στις άκρες του σεντονιού. Ο Ερμής ξετρελαμένος από την απαλή αίσθηση του κώλου της άρχισε να της χαϊδεύει κυκλικά τα κωλομάγουλα. Ύστερα από λίγο άπλωσε και το άλλο του χέρι και συνέχισε να της χαϊδεύει τον κώλο που με τα δύο του χέρια.Άρχισε να ζουλάει το μαλακό κρέας και να σφίγγει τις παλάμες του. Τα δάχτυλά του άρχισαν αν ζυμώνουν την τρυφερή σάρκα του κώλου της Νικολέτας. Της άνοιξε διάπλατα τα κωλομάγουλα με τις παλάμες του μέχρι που φάνηκε ολοκάθαρα η κωλοτρυπίδα της. Η Νικολέτα βογκούσε, καθώς η γλώσσα του μαλάκωνε τη δίοδο.Σαν να διάβαζε τις σκέψεις του είπε:

Νικολέτα: Θέλεις να τον χώσεις εκεί μέσα αγόρι μου;

Ερμής: Τι όμορφη θέα!

Της έγλειφε τα κωλομάγουλα και την τρυπούλα της. Τη σάλιωσε για τα καλά. Τότε νιώθει το δάχτυλο του να μπαίνει αργά μέσα της. Τι καύλα! Η Νικολέτα έκλεισε τα μάτια και ταξίδευε. Τη γαμούσε με τα δάχτυλα του και προσπαθούσε να ανοίξει την τρυπούλα της. Ήταν υπομονετικός και τρυφερός μαζί της που και δυο δάκτυλα όταν της έβαλε ένιωθε μόνο καύλα.

Νικολέτα: Γλυκό μου καθαρματάκι! Τι κάνεις;

Ερμής: Εξερευνώ τις ομορφιές του τόπου. Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ κάνω αλλιώς.Αυτός ο κώλος είναι ένα έργο τέχνης που οφείλω να του αποδώσω τιμές.

Όση ώρα της έγλυφε την τρύπα της η Νικολέτα βαριανάσαινε από ευχαρίστηση.

Νικολέτα: Κάθαρμα!... Γιατί μου το κάνεις αυτό;

Ερμής: Καύλα μου! Σε παρακαλώ μην με διακόπτεις όταν ασπάζομαι το θείο αυτό δημιούργημα.

Νικολέτα: Σας ζητώ συγνώμη. Μπορείτε να συνεχίσετε!

Νιώθει το πουτσοκέφαλο του να τρίβεται στην τρύπα της. Αναστενάζει από καύλα. Σιγά - σιγά μπαίνει μέσα της. Νιώθει στην τρύπα της ένα μικρό κάψιμο.. Αμέσως τινάχτηκε.

Ερμής: Μωρό μου, δεν θα σε πονέσω… Της λέει και της χαμογελάει.

Νικολέτα: Αχχχ… Αχχχ… Αγόρι μουυυ! Με πονάς!

Ένα βογκητό καύλας και πόνου βγήκε από το στόμα της. Ο Ερμής το κατάλαβε και της είπε.

Ερμής: Μωρό μου αν δε μπορείς η σε πονέσω πες μου να σταματήσω..

Νικολέτα: Σκάσε! Μην το σκέφτεσαι αυτό.

Του είπε εκείνη και γύρισε το μέρος του

Ερμής: Μωρό μου να τον βγάλω;

Νικολέτα: Καριόλη μην τολμήσεις και βγεις. Αν σταματήσεις δεν θα είσαι άντρας.

Ήταν υπέροχο αυτό που ζούσε και δεν την είχε γαμήσει ακόμα... Δειλά-δειλά άρχισε μαλακά τα μέσα-έξω. Μπαίνει αργά μέχρι που όλο το πουτσοκέφαλο του είναι μέσα της. Σταματάει και της γλείφει το λαιμό. Η Νικολέτα καυλώνει απίστευτα. Συνεχίζει να μπαίνει μέσα της και το μόνο που αισθάνεται είναι καύλα. Μόλις μπαίνει όλος μέσα,σταματάει, σκύβει και της δαγκώνει τον αυχένα. Αρχίζει σιγά - σιγά να μπαινοβγαίνει μέσα της. Σε λίγο την ξέσκιζε κανονικά.

Νικολέτα: Με ξέσκισες γαμημένε… Αλλά τι καύλα είναι αυτή πρόστυχε άνδρα.

Ο Ερμής προσπαθούσε να πάρει καλύτερη θέση για να μπαινοβγαίνει μέσα της πιο άνετα. Με το βγήκε από μέσα της ένιωσε άδεια. Η Νικολέτα νιώθει ένα κενό…

Νικολέτα: Μωρό γιατί με ταλαιπωρείς έτσι;... Γιατί;… κλαψούρισε. Μπες μέσα μου γρήγορα!

Ερμής: Μωρό μου χαλάρωσε, ηρέμησε, προσπάθησε να μη σφίγγεσαι…

Νικολέτα: Μη μου πεις ότι δεν μπορείς. Όργωσε μου τον κώλο.

Ερμής: Σε λατρεύω. Είμαι ερωτευμένος μαζί σου.

Νικολέτα: Άσε τα λόγια και..Γάμησε με καυλιάρη μου!

Δεν πρόλαβε να τελειώσει και την τράβηξε πάλι στα τέσσερα. Μπήκε μέσα της και άρχισε να χώνεται στο βάθος του κώλου της πολύ αργά. Ο πόνος υποφερτός αλλά καταλάβαινε κάθε πόντο της πούτσας του που χωνόταν όλο και βαθύτερα. Ένα μακρύτερο αχ βγήκε από τα χείλη της ενώ με το χέρι της έπιασε το παλούκι του ακριβώς στην άκρη της σούφρας της και το χάιδευε καθώς μπαινόβγαινε αργά-αργά.

Ερμής: Μωρό μου! Απόψε θα σε ξεκωλιάσω!

Νικολέτα: Έτσι μωρό μου, έτσι γαμιά μου. Είμαι δικιά σου πλέον. Κάνε με ότι θες σου ανήκω. Το κωλαράκι μου, αχ, γάμησε το, ξέσκισέ το μωρό μου. Για πάρτη σου ότι θες.

Δεν της χάλασε χατίρι ο κώλος της τώρα πιο δουλεμένος τον υποδέχτηκε πιο εύκολα. Και μιας και ήταν σε αυτήν την κατάσταση από υγρασία, πραγματικά έδωσε ότι δυνάμεις είχε για να κάνει ακριβώς αυτό που του ζήτησε. Της όργωσε τον κώλο. Ήθελε να τη γαμήσει όσο τίποτα άλλο. Έτρεμε σαν το ψάρι από την καύλα. Δεν πρόλαβε να τελειώσει και της βάζει όλο του το καυλί μέσα της και αρχίζει να τη γαμάει όλο και πιο γρήγορα. Νιώθει τη χοντρή του πούτσα να την ανοίγει.

Νικολέτα: Ναι, ναι αυτό είναι. Πήδα με! Αχχ… Σκίσε με! Αχχχ

Ερμής: Δεν θα μπορείς να ανασάνεις ομορφιά μου;

Νικολέτα: Αχχ, ναι!

Ο Ερμής ανασήκωσε στα τέσσερα τη Νικολέτα και πέρασε το χέρι του από κάτω και άρχισε να της βάζει δάχτυλο στο μουνί της και να τριβει την κλειτορίδα της!.

Νικολέτα: Ναι Ερμή μου! Κανε μου ότι θέλεις. Αααχχ… ναι! Είμαι δικιά σου. Αχ ο κώλος μου τι γλύκα είναι αυτή!

Ερμής: Σου είπα Μωρό μου ότι δεν θα μπορείς να ανασάνεις. Χύσε τώρα στα σεντόνια.

Το ιδρωμένο κορμί της Νικολέτας πρόδιδε ότι ήταν παραδομένη. Γρήγορα το μουνί της έσταξε τους χυμούς του. Ο κώλος της όμως χόρταινε ακόμα πούτσο. Κι ο Ερμής όμως δεν θα κρατιόταν πολύ…

Ερμής: Πουτάνα, είσαι έτοιμη να χύσω τη κωλάρα σου; Αχ, δεν μπορώ άλλο, θα σε χύσω…

Νικολέτα: Αχχ, χύσε με Ερμή μου. Ναι ρε πούστη! Χύσε τον κώλο μου!

Ερμής: Πάρτα Μωρό μου. Νιώσε στο κωλάντερο το καυτό καυλί μου που σε γαμάει!

Και άδειασε όλο το καυτό φορτίο από τα αρχίδια του.

«Μμμμ!», βόγκηξε η Νικολέτα και την ίδια στιγμή ένιωσε τα καυτά χύσια του να γλιστράνε έξω απ’ την κωλοτρυπίδα της και να κυλάνε αργά στα μπούτια της. Τότε συνειδητοποίησε ότι τα νεύρα του κώλου της ανοιγόκλειναν πάνω στην καυτή ψωλή του Ερμή. Λες και ο κώλος της ήθελε να στραγγίξει και την τελευταία σταγόνα από την πούτσα του. Ο Ερμής βόγκηξε ακόμα κάνα δύο φορές κι ύστερα άφησε την ξεζουμισμένη ψωλή του να γλιστρήσει αργά - αργά έξω από την κωλάρα της κουμπάρας του..

Νικολέτα: Είχες-δεν είχες τελικά μου τον άνοιξες τον κώλο. Κατεργάρικο κάθαρμα.Τον επέπληξε αστειευόμενη.

Ερμής: Για να λέμε ότι είμαστε ειλικρινείς. Ίσα που στον ακούμπησα.

Νικολέτα: Μην με κοροϊδεύεις! Δεν φτάνει που με ξεπάτωσες; Τι ήταν αυτό που έπαθα απόψε…

Ερμής: Ναι αλλά τα σεντόνια το παρατήρησες; Είναι μέσα στα υγρά.

Νικολέτα: Ερμή μου αγόρι μου τι γαμήσι ήταν αυτό, με πέθανες!

Ερμής: Κι εσύ Νικολέτα ήσουν υπέροχη! Έτσι είναι Μωρό μου! Αν μια γυναίκα θέλει,κάτι όλα γίνονται.

Νικολέτα: Αγορίνα μου εσύ! Έκφυλο κάθαρμα! Μάρκο Πόλο του κώλου μου! Δεν νομίζω ότι κάποιος μας έμεινε παραπονεμένος. Σε λατρεύω. Του έχει πιάσει το πούτσο σφιχτά, του χαμογελάει πουτανίστικα και του λέει: «Αυτός ο πούτσος είναι δικός μου, έτσι δεν είναι γαμιά μου;»

Ερμής: Πω πω! Τι καύλα! Ρε μωρό μου… Αν ήξερες πόσο καιρό ήθελα να σε γαμήσω…

Νικολέτα: Ποτέ δεν είναι αργά Ερμή μου.

Όταν οι αύρες δυο ανθρώπων ταιριάζουν, το σεξ μεταξύ τους είναι μια νέα εμπειρία,έντονη και πιθανότατα θα παραμείνει για πολύ.

...... Την ίδια ώρα στην κρεβατοκάμαρα ο Αλέξανδρος με την Αλέκα συνεχίζουν την δράση τους. Η Αλέκα είχε ήδη χύσει αρκετές φορές και ποτάμια κύλαγαν ανάμεσα στα πόδια της.

Αλέκα: Με ξέσκισες κουμπάρε μου! Με ξέσκισες! Τι πούτσα είναι αυτή που έχεις το μουνί μου έχει πάρει φωτιά .... Ώρα ήταν να μπει επιτέλους ένας πραγματικός γαμιάς σ’ αυτό το κρεβάτι πουτσαρά μου…

Ο Αλέξανδρος κουρασμένος από την διάρκεια έπεσε στο κρεβάτι δίπλα της και άρχισαν τα γλωσσόφιλα. Εκείνη τον ρούφαγε με τη γλώσσα της λέγοντας του.

Αλέκα: Αχ! Ήταν τρομερό γαμιά μου! Είχα καιρό να νιώσω έτσι. Το καλύτερο γαμήσι της ζωής μου! Και νιώθω συνέχεια καυλωμένη.

Και συνέχισαν τα φιλιά έτσι ξαπλωμένοι, κουρασμένοι με την Αλέκα στην αγκαλιά του.

Αλέξανδρος: Αχ… ήταν τέλειο! Σε ευχαριστώ καρδιά μου!

Ο Αλέξανδρος τώρα που ηρέμησε έχει γένει γλυκός και τρυφερός μαζί της.Ταυτόχρονα κάνει την κίνηση να γυρίσει πλευρό σαν να τελείωσαν εδώ.

Αλέκα: Δεν κατάλαβες καλά, γιατρέ μου, … Ακολουθώ τη συνταγή που μου πρωτογράψατε εσείς στο σαλόνι και ξέρεις καλά πως μ' ανάβει!!

Του μουρμουρίζει, τρίβεται πάνω του και χαϊδεύει τα σημεία στο σώμα του που τον αφοπλίζουν και μόνο αυτή ξέρει να τα αιχμαλωτίζει με την πρώτη κίνηση. Και καθώς τον βουτάει αναμμένη, περνάει από το μυαλό του η Νικολέτα, που σεξουαλικά δεν συγκρίνεται με το ηφαίστειο Αλέκα.

Αλέκα: Α! Αυτό ήταν μόνο η αρχή. Έχουμε όλο το υπόλοιπο βράδυ και το πρωινό μπροστά μας για να σε ξεπατώσω καρδιά μου…

Του λέει μελιστάλαχτα η Αλέκα. Ανοίγει τα μπούτια της, πέφτει πάλι στα τέσσερα,γυρνάει τον κοιτάει με ένα βλέμμα όλο καύλα και του λέει

Αλέκα: Σκίσε με!!!

Τη γαμάει με λύσσα. Τα υγρά της να τρέχουν στα μπούτια της και πάνω στα αρχίδια του που σφυροκοπάν την κλειτορίδα της. Χαστουκίζει το κωλομέρι της, και αρχίζει να βογκάει δυνατά, και να φωνάζει

Αλέκα: Σκίσε με . . σκίσε με . . Κι άλλο. . έτσι έτσι πιο δυνατά! Γάμησε με τη πουτάνα!Αχ τι μου κανείς γαμιά μου, με έχει σκίσει η πούτσα σου, σκίσε με!

Στα πρώτα λεπτά χύνει και ο Αλέξανδρος απτόητος συνεχίζει το σκληρό γαμήσι. Την έχει ανοίξει στα δυο τη καριόλα και το μουνί της τώρα με τα τόσα υγρά που έβγαζε το ένιωθε πηγάδι!

Μάζευε τα χύσια της και της τα έδινε στο στόμα και αυτή σαν πεινασμένη τα ρουφούσε όλα, αλλά τα έριχνε πάνω στην κωλοτρυπίδα της και τα έσπρωχνε μέσα για να την ετοιμάσει για μετά. Περνάνε κάνα δυο λεπτά ακόμα και ξαναχύνει και δώστου να φωνάζει μέσα στη νύχτα. Της χώνει ένα δάκτυλο στο κώλο ενώ συνεχίζει να τη καρφώνει

Αλέκα: Όλα θέλω να μου τα σχίσεις! Γάμα με τι περιμένεις; σκίσε με!

Αλέξανδρος: Η ξεσκισμένη έχει ξεροχύσει και εγώ δεν ξέρω πόσες φορές γιατί έχασα το μέτρημα, η μούνα της έχει πρηστεί από το ξέσκισμα και ακόμα φωνάζει σκίσε με!

Ρε τη γαμιόλα είναι πολυοργασμική, με το που τελειώνει ο ένας οργασμός της ξεκινάει ο άλλος και πάντα πιο δυνατός από τον προηγούμενο. Η πούτσα μου από της τόση ώρα καύλας και στύση έχει συγκαεί και παρόλο που νιώθω το σπέρμα ότι θα μου βγει από τα μάτια να μην χύνω με τίποτα!

Ανεβαίνει μια τρύπα παραπάνω. χώνει λίγο την άκρη από το κεφαλάκι μέσα στη χαλαρωμένη πια κωλότρυπα της . .

Αλέξανδρος: Σπρώχνε λίγο απαλά προς τα πίσω μωρό μου.... της λέει γλυκά. .

Η Αλέκα σπρώχνει και ο Αλέξανδρος με τη μια αμολάει το καυτό του σπέρμα στο βάθος της τρύπας της και ένα μακρόσυρτο μμμμ βγαίνει και από τους δυο τους.

Στη θέση που είναι, το καυλί του ακόμη σκληρό, αρχίζει να σπρώχνει προς τα μέσα.Τα χύσια του, σε συνδυασμό με τα δικά της από προηγούμενους οργασμούς το καλύτερο λιπαντικό, του άνοιγαν το δρόμο με ευκολία. Της τον έμπηξε όλο και δεν πήρε χαμπάρι η πουτάνα, μόνο τα μπαλάκια του φρενάρισαν πάνω στο πρησμένο της μουνί. Άμα μπορούσε θα τα έχωνε και αυτά μέσα. Την ανασήκωσε και έφερε την πλάτη της στο στήθος του. Η Αλέκα πέρασε τα χέρια της πίσω, τον έπιασε από τους μηρούς και του έδινε το ρυθμό του γαμησιού του κώλου της. Την έπαιρνε αργά. . Της χούφτωσε το στήθος, με το ένα χέρι, έπαιζε με τις ρόγες της ενώ το άλλο του χέρι κατέβηκε και άρχισε να παίζει με το ασυνήθιστα μεγάλο μπιζέλι της. Έχυσε για άλλη μια φορά στο χέρι του απάνω. . Της τα άπλωσε στη κοιλιά και στα βυζιά της. μετά από λίγο έχυσε και ο Αλέξανδρος μέσα στον πάτο της.

Βγήκε και ξάπλωσε πάλι εξουθενωμένος. Η Αλέκα όμως στον κόσμο της νόμιζε ότι απλώς άλλαζε θέση. Γυρνάει σε 69, χώνει το μουνί της στο στόμα του και αρχίζει να του παίρνει πίπα.

Αλέξανδρος: Ρε μωρό μου. Έλεος έχω πεθάνει.

Αλέκα: Δεν κατάλαβες καλά, γιατρέ μου. Άλλα μου έλεγες όταν ξεκινήσαμε τη θεραπεία!

Του μουρμουρίζει, τρίβεται πάνω του και χαϊδεύει τα σημεία στο σώμα του που τον αφοπλίζουν και μόνο αυτή ξέρει να τα αιχμαλωτίζει με την πρώτη κίνηση. Και καθώς τον βουτάει αναμμένη, περνάει από το μυαλό του η Νικολέτα, που σεξουαλικά δεν συγκρίνεται με το ηφαίστειο Αλέκα.

Αλέξανδρος: Εεε εντάξει, αλλά δεν μπορώ αμέσως, δώσε μου λίγη ώρα, στέρεψα. .

Αλέκα: Εγώ θέλω τώρα όμως, και αρχίζει να του ρουφάει τον μισό-καυλωμένο πούτσο του και προτού πει τίποτα άλλο του κλείνει το στόμα με τη μουνάρα της και τον γεμίζει με τα ζουμιά της.

Αλέξανδρος: Μμμ τι υπέροχη γεύση που έχουν και τι καυλιάρικο άρωμα.

Η Αλέκα τον ρουφούσε αχόρταγα, και ο Αλέξανδρος από την άλλη την έτρωγε με μαεστρία και τον έχυσε στη μούρη πάλι μόλις της δάγκωσε απαλά την κλειτορίδα.

Με τα χίλια ζόρια έχυσε και ο Αλέξανδρος, κάτι ψιλό-σταγόνες βγήκαν, είχε στ΄ αλήθεια στερέψει πλέον ο επιβήτορας.

Τελικά αχόρταγος ο Αλέξανδρος αχόρταγη και η Αλέκα απολαμβάνουν το σεξ με τη μεγαλύτερη ικανοποίηση αποδεικνύοντας ότι έχουν πολύ υψηλές σεξουαλικές ορμές και ο Αλέξανδρος γαμούσε την Αλέκα όταν προχωρημένη νύχτα κατάλαβαν ότι έπρεπε να κάνουν διάλειμμα να κοιμηθούν.

Όταν χαράζει, το πρώτο φως και δηλώνει μια καινούρια μέρα εκείνο τα ξημέρωμα βρίσκει τους κουμπάρους,- δύο παράλληλα ζευγάρια παράνομων εραστών που βιώνουν ένα σεξουαλικό κρεσέντο πρωτόγνωρο στους ίδιους και να συνειδητοποιήσουν πως ο ήλιος έγινε μάρτυρας των στιγμών τους και η νύχτα τελείωσε, επισφραγίζοντας το φινάλε της με τις πιο έντονες σεξουαλικές στιγμές τους. Η μέρα έμοιαζε ανοιξιάτικη: λαμπερή και διαυγής, σχεδόν ήμερη. Μέρα να την πιεις στο ποτήρι, σαν κρύο νερό μετά από πεζοπορία που σου μουδιάζει τα σαγόνια και σου συστέλλει απότομα τα δόντια. 

Ανοίγοντας τα μάτια της η Αλέκα, αισθάνεται ακόμη έντονη σεξουαλική διάθεση, έπιασε τον πούτσο του Αλέξανδρου και ξεκίνησε να χαϊδεύει τη σάρκα του με τα νύχια της. Μετά από κάνα λεπτό σταμάτησε, χώθηκε στην αγκαλιά του αρχίζοντας να τον χαϊδεύει και να τον φιλάει παντού.

Ο Αλέξανδρος αποκαμωμένος χαμογέλασε με κατανόηση και μουρμούρισε μέσα από τα δόντια του.

Αλέξανδρος: Να μην την αδικήσω τη κουμπάρα! Είναι ένας ευγενικός ζεστός και πρόσχαρος άνθρωπος που σε κάνει να αισθάνεσαι άνετα μαζί της σε φάση που νιώθεις ότι είναι η αγαπημένη αδελφή σου. Άλλα στο κρεβάτι η κουμπάρα είναι διχασμένη προσωπικότητα! Από την στιγμή που θα αρχίσει τα βαθιά γλωσσόφιλα, λες και γυρνάει ο διακόπτης και μεταμορφώνεται σε λυσσασμένη αχόρταγη πουτάνα. Στην κυριολεξία με βίασε και  ασέλγησα στο αθώο κορμάκι της. Φιλιά γλειψίματα γαμήσι μπινελίκια, όλα σε δυνατούς και έντονους ρυθμούς με την κουμπάρα να μην χορταίνει και να ζητάει πιο δυνατό σκίσιμο και στο μουνάκι της και στο κωλαράκι της. Καλά στησίματα, γουστάρει και ζητάει βαθιές και δυνατές διεισδύσεις. Ηφαίστειο πραγματικό που με ξεζούμισε κανονικά. Καριόλη κουμπάρε! Τελικά είσαι μεγάλος δολοπλόκος και μηχανορράφος. Στημένη μου την είχες. «Δεν μου κάθεται η κουμπάρα!» Παραμύθια. 

Ο Αλέξανδρος ξεφυσά σαν φώκια και δεν μπορεί να το χωνέψει το χουνέρι που πιστεύει ότι του έστησε ο κουμπάρος του. Ερμή είσαι μεγάλος απατεώνας! Συμφωνήσαμε ότι θα βοηθήσει ο ενός τον άλλο στα δύσκολα και εσύ την έκανες για την ακρογιαλιά ήρεμος και ωραίος να μου αμολάς τα δίκτυα αγκαλιά με τη Νικολέτα μου, να της γλείφεις το μουνάκι. Κάθαρμα έχε χάρη που σ’ αγαπώ αλλιώς θα σ’ έπνιγα με τα ίδια μου τα χέρια...